Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
woensdag 29 december 2021
dinsdag 28 december 2021
Privacy
Ik kwam laatst het woord "privacy" tegen.
Ik had er wel eens van gehoord.
Natuurlijk.
In het verleden schijnt er ooit zoiets geweest te zijn.
Maar ja, dat was toen.
Inmiddels is het zo'n verouderd begrip dat ik het woord maar eens heb opgezocht.
Tja, dan weet je het ongeveer.
De gevoelswaarde van het woord of begrip zal me wel niet helder worden.
Maar ja, dat heb je vaker bij oude begrippen.
Verrijking
Hij die zich financieel verrijkt ten koste van de ander heeft vaak een hogere status dan hij die zich moreel verrijkt door hulp aan de ander.
Pek en veren
Ik zag twee heren.
Zich amuseren.
Door zich in te smeren.
Om met pek en veren.
Te flaneren.
Ik kon het niet waarderen.
En ging ze leren.
Te proberen.
Accepteren.
Dat pek en veren.
Niet staat bij heren.
Maar dat veren.
Bij dames horen.
Om heren te bekoren.
Rijk en arm maar dood
Al is je grafmonument nog zo fraai versierd met schitterende en dure ornamenten......
Je bent net zo dood als die arme sloeber wiens vroegtijdige dood je mogelijk met je geld had kunnen voorkomen.
Een bril
Heus.
Een bril op je neus.
Maakt je niet amoureus,
Ambitieus,
Religieus,
Of een kneus.
Maar gewoon.....
Eerste keus.
maandag 27 december 2021
Blinde schapen
Dit schreef ik enkele jaren geleden.
Inmiddels is er nog zo'n gevaarlijk figuur bij gekomen.
Thierry Baudet.
--------------------------------------------------------
Ik werd wakker met een gevoel van onrust.
Misschien als gevolg van een vergeten droom.
Nu, een paar uur later, is dat gevoel er nog steeds en kan ik het duiden.
Het heeft te maken met die blonde onfatsoenlijke schreeuwlelijk.
Maar nog meer met zijn schaapjes die hem blindelings volgen.
Blinde schaapjes die het gevaar lopen brullende leeuwen te worden.
Wat is dat toch voor een neiging?
De neiging van mensen om zich bijna, of geheel, aanbiddend over te geven aan een ander feilbaar mens?
Zonder daar de gevaren van in te zien?
Zonder een blik te werpen in het verleden?
Ik weet wel dat men van het verleden niets leert, dat zelfs misbruikt.
Iets dat je nu bijvoorbeeld bij de herontdekking van Stalin in Rusland ziet gebeuren.
Eén van de grootste moordenaars uit de geschiedenis.
Nee, de politiek leert en leerde niets van de brokken in het verleden gemaakt.
Ziet dat niet.
Nog erger, wil dat niet zien.
Maar dat wil niet zeggen dat je er zelf niet iets van kunt leren.
Het is jammer dat de mensen die het van sociale partijen moeten hebben achter de meest rechtse figuur aanrennen.
Doodzonde dat de grootste linkse partij haar volgers heeft verraden.
Dat is mede een verklaring van dit feit maar verklaart niet de smerigheid van de volgers.
Hun leider neemt daar geen afstand van en bewijst daarmee wat voor figuur dat is.
Jammer mensen.
Open de ogen.
Alleen met fatsoen en mededogen kunnen we de grote problemen van nu te lijf.
Een gelukkig en voorspoedig 2022
.
zaterdag 25 december 2021
Moeder Aarde
Toen ik vanmorgen in de kamer rondom me heen keek besefte ik weer eens dat alles uiteindelijk gemaakt is van stoffen die de aarde ons gaf.
De aarde die we leeg plukken en ziek maken.
Net zo lang tot we zelf dodelijk ziek zijn.
Dan veert de aarde weer op en geneest.
Moeder Aarde.
vrijdag 24 december 2021
Dinosaurus opvoeding
Nou moet het niet gekker worden.
Dit is gevaarlijk.
Dit is rottig.
Zéér!
Het is niets dat men, nu de hondenbelasting zo hoog is, overgaat tot de aankoop van dinosaurusjes.
Het lijkt immers zo leuk.
Het lijkt immers zo schattig.
Máár kleine dinootjes worden grote dino's.
En dan komen de problemen.
Waar laat je bijv. een dinosaurusmand van 15 meter in doorsnee?
Dat kan toch niet?
Bovendien de opvoeding van een dinosaurus is geen sinecure.
Lees bijv. "Hoe breng ik een dinosaurus tot volwassen wasdom?"
Zesduizend bladzijden.
Wie heeft tegenwoordig nog tijd om dat te lezen?
Laat staan te bestuderen.
Bezint eer ge begint.
Waar blijven onze volksvertegenwoordigers?
Link.
Bloedlink.
En duur ook.
Ze lusten slechts gevulde koeken van de Hema.
Voor mij, voor ons, blijven slechts slagroomtaarten over.
Dit kan echt niet langer.
Maak je sterk en protesteer mee.
Laat uw stem horen.
Stem de ADP.
De Anti Dinosaurus Partij.
Stem nu het nog kan.
.
Een planeet
Verdorie.
Hoorde dat we maar één planeet hebben waar we op wonen.
Is dat waar?
Echt?
Ik geloof er niks van.
Anders zouden we toch niet zo ons leefmilieu verpesten.
Zo dom zijn de mensen toch niet?
Eén planeet.
Nee, kan niet waar zijn.
Verdorie.
.
woensdag 22 december 2021
Voor en tegen
Soms valt het mee.
Soms valt het tegen.
We gaan met elkaar in zee.
Zo niet, dan scheiden onze wegen.
Overdenking eind van het jaar
Herhaalde overdenking
-------------------------------------
Ik liep op straat.
Het schemerde.
Ik keek naar beneden.
Ik zag de tegels.
Ik keek voor me uit.
Ik zag de gesloten winkels, de huizen, de straatlantaarns.
Ik keek omhoog.
De toren van de Lambertus scherp afgetekend tegen de donker wordende hemel.
Respect voor hen die de tegels maakten.
Voor hen die de winkels en huizen bouwden waardoor een straat mogelijk was geworden.
Tevreden met hen die de Lambertskerk bouwden.
Nu reeds lang dood.
Tevreden met het kunnen en het kennen van de mens.
Groots.
Ik keek naar de punt van de toren.
Hoog daar boven de lichten van een verkeersvliegtuig.
Ik zag een ster.
Ik zag nog een ster.
Ik zag meerdere sterren.
Ik bevind me in een melkweg.
Onze Melkweg.
Bezaaid met miljoenen sterren.
Eén van de melkwegen in een heelal
Collega van miljoenen andere melkwegen.
Groots in hun eindeloze grootheid.
Hoezo tevreden?
Hoezo trots?
Hoezo de mens en zijn grootheid?
Grootheidswaanzin!
Wij, hele kleine ruzie makende speldeknopjes.
Nietig in tijd en ruimte.
De mens groot?
De mens groots?
Ach kom.
Na ons kleine bestaan weer ruziemakende en moordende generaties.
Groots in hun kleinzielige kleinheid.
Geveld door nietig virusje.
Met gelukkig ook veel liefde.
En liefde wint uiteindelijk altijd.
Al is het in ons eigen kleine wereldje.
Wat een troost.
Nogmaals fijne feestdagen en een bijzonder gelukkig 2022
Johan
.
dinsdag 21 december 2021
Kaas, markt en regen
Probleem.
Voor het huis regent het.
Achter het huis niet.
Dus is het de beste oplossing om achterom te gaan.
Dat zou je zeggen.
Echter om naar de markt te gaan moet ik vóór het huis langs.
Dan word ik nat.
Blijf ik echter achter het huis dan blijf ik droog maar kom ik niet op de markt.
Er ontstaat nu dus een dilemma.
Een ernstig dilemma.
Ben bang dat ik hier zonder wetenschappelijke hulp niet uitkom.
En dat vorige week zaterdag.
Ik houd niet van dilemma's.
En zeker niet in het weekend.
Als ik kaas moet halen op de markt .
Geluk
Nodig:
- Gezondheid.
- Liefde
- Voldoende pecunia om rond te komen.
Meng dat lekker door elkaar, doe er een sausje tevredenheid bij en consumeer het geluk.
Hommel en de winter
Echt, ik kon hem horen.
Het lag niet aan mijn oren.
Want ik zag de hommel vliegen.
De winter, die blijft bedriegen.
Verantwoordelijkheids vraagje
Wat betekent het eigenlijk als je de verantwoordelijkheid draagt en op je neemt en er vervolgens niets mee doet?
Is dat toegeven voldoende en dus afdoende?
Geldt zoiets ook bijvoorbeeld voor geheugenverlies of, in burgergevallen, een keer te hard rijden?
Ik vraag het maar....
WK voetbal
Het WK voetbal van volgend jaar in Qatar mag wat kosten.
Nog een mazzel dat een mensenleven gratis is.
maandag 20 december 2021
Nota Bene
Nota bene.
Ik kwam de uitdrukking weer eens tegen.
Dat herinnerde me aan vroeger.
Als jong ventje was ik ervan overtuigd dat het Blote Bene was.
Maar ja de hormonen waren druk bezig zich te ontwikkelen.
(Ze zijn er nog.)
Lockdown
Verdorie.
Afspraak met mijn kapper, schoonheidsspecialiste, nagelstudio, diëtiste en pedicure gaat niet door.
Mijn wenkbrauwen moet ik zelf kortwieken.
Heel angstig met zo'n schaar vlak bij je ogen.
Zoals gezegd, heb ik nou niet altijd pech?
(Maar alle bedrijven veel meer dan ik.)
zondag 19 december 2021
Contacten
Schreef ik voor de pandemie maar de inhoud geldt nog steeds.
Een wandeling in de stad en het bezoeken van openbare gelegenheden kan zo leuk en zo boeiend zijn wanneer men zelf het contact zoekt.
Met wildvreemden.
Heb zelden meegemaakt dat er verkeerd of afwijzend werd gereageerd op spontane, goedbedoelde opmerkingen.
Sluit je niet op in jezelf.
Maak voor dat korte moment de ander deelgenoot van een gezamenlijke beleving.
Geniet van die ander en die ander geniet van jou.
Samen even één.
Prachtig!
.
Stilte
Stilte kan fluisteren.
Stilte kan schreeuwen.
Stilte duurt kort.
Stilte duurt eeuwen
Ga luisteren.
Tot het tot betekenis wordt.
zaterdag 18 december 2021
Betrouwbare regering en corona
Ik kijk naar de persconferentie.
En ik merk dat ik steeds meer problemen krijg met de koppen achter de katheders.
Daar schrik ik wel een beetje van.
Naar mijn idee zit ik niet echt zo in elkaar.
Ik begrijp de moeilijkheden waar de regering in zit.
Ik ben blij dat ik de beslissingen niet hoef te nemen.
Maar het is zo moeilijk om mensen serieus te blijven nemen die hun betrouwbaarheid verloren hebben.
Ik ben bang dat dit voor vele Nederlanders geldt.
Corona en verantwoordelijkheden
Ik begrijp dat corona en haar varianten maatregelen vereist.
Maar ik begrijp ook het wantrouwen van velen.
We hebben een koningshuis dat zich boven de wet stelt en een minister-president die misschien niet de oorzaak is van misdadige affaires maar er wel verantwoordelijk voor is.
Die de meeste stemmen krijgt van de mensen met geld en daarom het recht opeist te blijven zitten en zijn verantwoordelijkheid niet te hoeven nemen.
Lang leve een democratisch land waar dit gewoon gebeurt.
Lang leve de nieuwe bestuurscultuur.
Hiep Hoi
donderdag 16 december 2021
Roken en agressie
Sinds ik enkele vrienden dood heb zien gaan aan de gevolgen van het roken.
Sinds ik jonge kinderen met een peuk in de nog jonge mond zie.
Sinds ik vrienden zie worstelen om van die gewoonte af te komen.
Sinds ik besef dat ik, als ik zou roken, die strijd waarschijnlijk ook zou verliezen.
Sinds die tijd ben ik er verdrietig over.
Sindsdien haat ik roken en voel me zeer betrokken bij de roker.
Dat is de reden waarom ik er soms over schrijf.
Ik begrijp de agressie niet die dat soms oplevert.
En ik begrijp ook niet dat men er andere slechte zaken bij betrekt.
Dat weet ik ook wel maar die zaken staan hier los van en ook daar schrijf ik over.
Mededogen roept kennelijk agressie op.
Jammer.
.
woensdag 15 december 2021
Begrafenis Mandela en militairen
Ik blijf het op zijn minst opvallend vinden dat er bij een begrafenis van een zo vredelievend mens als Mandela zoveel militairen en wapens aanwezig zijn.
En kennelijk vindt iedereen dat normaal en/of vanzelfsprekend.
Wat zegt dit van mensen?
Wat zegt dit van de mensheid?
Armoede en ongelukken
We gaan met de armoede in Nederland net zo om als met ongelukken.
Je hoort er dagelijks van maar ach, het hoort er nu eenmaal bij en het zal mij wel niet treffen.
Wilders, Baudet en Christenen
Gister las ik commentaren op de vraag:
"Kan een christen stemmen op Wilders?"
Ik vind van niet.
Ik begrijp de angst voor de Islam, of die terecht is of niet, ik begrijp het.
Maar haat zaaien werkt niet.
Heeft nooit gewerkt.
Werkt averechts.
Iemand die iets meer in de geschiedenis duikt of gewoon zijn verstand gebruikt kan dat weten.
Bij het lezen van die commentaren besef je dat discusseren onmogelijk is.
Wat moet je bijvoorbeeld met een opmerking als:
"Ik ben een oprecht Christen en ik hou van Wilders. Al jarenlang."
Tja, dan ben je uitgepraat.
Ik zag laatst een oude zwart/wit film.
Hitler in een open wagen met gillende, diep ontroerde vrouwen aan de kant.
Ook dat snapte ik niet.
(Ik schreef dit vandaag vier jaar geleden.
Heb toen verzuimd Baudet er aan toe te voegen.
Dat doe ik nu.
Het kan altijd erger.)
Verbazing en voorbijgangers
Ik sta voor het raam.
Ik kijk naar buiten.
Geen wandelaars.
Verbaasd me niks.
Met dit weer....
Mijn horloge trilt.
Het meldt me dat ik me te weinig bewogen heb.
Beter om een keer of 5 mijn romp te draaien.
Ik ga akkoord.
Ik draai 5 keer mijn romp.
Ik doe er 2 keer extra bij.
Ik ben goed bezig.
Ik sta voor het raam
Ik kijk naar buiten.
Meerdere wandelaars
Kijken me aan.
Verbaasd.
dinsdag 14 december 2021
Twee politici tijdens Corona
Ik neem beide bewindslieden serieus.
Kan moeilijk anders.
Kritiek geven is makkelijk.
Ben blij dat ik daar niet sta.
Zou het waarschijnlijk niet beter doen.
Maar ik geef toe dat het serieus nemen steeds minder makkelijk is.
Heb die koppen nu lang genoeg gezien.
Waarvan de een veeeel te lang.
Ben niet kapot van de Amerikaanse politiek maar een periode van 2 maal 4 jaar is uitstekend.
Overigens niet alleen in de politiek.
maandag 13 december 2021
Oorlog en Vrede
. - Oorlog en Vrede -
van Tolstoj heeft ongeveer
1600 bladzijden.
Een dik boek.
Aan de roman komt wél een einde.
Nagefloten
Stond ik vanmorgen voor de spiegel mijn haar te kammen.
Toen ik me met een schok realiseerde dat ik niet meer nagefloten werd.
Daar dacht ik over na.
En besefte dat ik eigenlijk nog nooit ben nagefloten.
Dat moest ik even verwerken.
Maar ik denk dat ik er uit ben.
Eigenlijk ben ik er wel zeker van.
Ik heb het namelijk nog nooit gedaan.....
Een kort rokje gedragen!
.
zaterdag 11 december 2021
vrijdag 10 december 2021
Vallende sterren
Vallende sterren zijn geen sterren
en vallen niet.
Het zijn stofjes die verbranden.
Valse voorlichting.
Verdwenen tijd.
De tijd is verdwenen.
Gelukkig ken ik iemand die beloofd heeft te gaan zoeken.
Ik wacht rustig af.
Dat kost tijd.
Ik heb de tijd.
Rotonde
Ik wilde de rotonde oprijden.
Fietsers hebben voorrang.
Een fietster zat verborgen in de dode hoek links van het voorraam.
Ik zag haar niet en trok op.
Kon gelukkig net op tijd remmen.
Ze schrok zich rot en begon te schelden.
Ik schrok me rot en begon van de weeromstuit ook te schelden.
Had er op het zelfde moment spijt van.
Zij had volkomen gelijk.
Ik niet.
Ik moest optrekken i.v.m. het verkeer.
Kon het niet meer goed maken.
Hoewel het voorval al enkele jaren geleden plaats vond heb ik daar nog steeds spijt van.
Los hiervan vind ik die fiets voorrangregel een onding.
Niet omdat ik het de fietsers niet gun maar omdat ik er niet van overtuigd ben dat deze regel de veiligheid van hen bevordert.
.
donderdag 9 december 2021
Ouders en kind
Wat heeft de natuur dat weer fantastisch geregeld.
Op het moment dat ouders een kind krijgen, krijgt het kind ouders.
Fantastisch.
Noord Holland
Zomer 2014
Vanwaar de wieg heeft gestaan blijft bekoring uit gaan.
Ik kocht een voordeelkaart voor een hotelketen.
Door omstandigheden was ik bijna te laat om er gebruik van te kunnen maken.
De keuze voor Wijk aan Zee was daardoor een vrij willekeurige keuze.
Een willekeurige keuze met zee en N-Holland in het achterhoofd.
Voor mij is het al geruime tijd geleden dat ik de zee heb gezien.
Dat wil zeggen, de Noordzee.
De Adriatische zee heb ik de laatste jaren heel wat vaker gezien.
Als we de kleinkinderen in Italië naar school brachten bijvoorbeeld.
Wijk aan Zee.
Ik hoop niet dat ik de bewoners erg beledig als ik zeg dat ik er niet veel aan vond.
Met veel moeite vond ik er een supermarkt.
Maar ik moet zeggen, het eten was goed en de zee was nat en zout.
Net zo nat en net zo zout als ik me kon herinneren van de zee uit Bergen aan Zee of Egmond aan Zee.
De zee uit mijn kinderjaren.
En het hotel was prima.
Voor ik naar Wijk aan Zee ging besloot ik om eerst wat weemoed op te snuiven in de stad waar ik ben opgegroeid:
Alkmaar.
Ooit in Alkmaar geweest?
Doen!
Alkmaar is een leuke, mooie en oude stad.
Wat wil je nog meer?
Ja, misschien Enkhuizen.
Maar dat komt later.
Het was al weer geruime tijd geleden dat ik in de stad waar de victorie begon ben geweest.
Ik woonde toen pal achter het station zodat mijn eerste Alkmaarse schreden me nu weer naar mijn oude omgeving brachten.
Via de spoortunnel.
Een tunnel die er in mijn kinderjaren nog niet was.
Een tunnel die mijn moeder daar zo graag wilde hebben en voorzag dat die er ooit zou komen.
De buurt zelf is niet erg veranderd, behalve dan de rommelige dakkapellen en tuintjes.
Maar de omgeving is enorm veranderd.
Als je echter voorzichtig filmde en fotografeerde lukte het redelijk om een beeld "als vroeger" te krijgen.
Nee......
Het verleden is niet dood.
Het heden is er door het verleden.
Staat er niet los van.
Om een uur of zes moest ik me inchecken in het hotel in Wijk aan Zee.
Dat beperkte de tijd van mijn verblijf in Alkmaar een beetje.
Maar het was een aangenaam en dus plezierig bezoek.
Als vanouds.
Nostalgia.
De trein bracht me de volgende dag, na mijn Wijk aan Zee ervaring, in Amsterdam.
Amsterdam een plaats om wederom nostalgie te snuiven.
Mooie en boeiende stad.
Stad om in te wonen (mits je het geluk hebt om een leuke woning op een leuke plaats te hebben).
Op een hoek van de Prins Hendrikkade is een leuk klein Spaans cafeetje.
Met Spaanse muziek op de achtergrond smaakt een Spaans pilsje (San Miquel) prima.
In Amsterdam bleek er nog tijd genoeg over te zijn om de trein naar Enkhuizen te pakken.
Ooit in Enhuizen geweest?
Doen!
Enkhuizen is een leuk, mooi en oud stadje.
Wat wil je nog meer?
De grandeur van de oude V.O.C tijd is nog overal te herkennen.
Hier liggen voor mij ook vele herinneringen.
Ik ben er geboren en we brachten als kinderen onze vakanties door bij opa en oma in Enkhuizen.
Elke keer als ik er ben loop ik langs hun oude huis.
Eigenlijk twee aan elkaar gebouwde huisjes.
In het linker huis had mijn opa zijn schoenmakerij en in het andere woonden ze.
Het huis van opa en oma.
Tevens het geboortehuis van mijn moeder.
Tot mijn geluk was men het huis aan het opknappen.
Daarom waren er geen gordijnen voor de ramen en kon ik naar binnen gluren.
Behalve dat het veel witter geschilderd was dan vroeger leek er weinig veranderd.
Zelfs de hoekkast was er nog.
Wederom aanstormende herinneringen.
Wauw.
Voor mij bestaat Enkhuizen voor een groot gedeelte uit herinneringen.
Ik ga niet alles van mijn verblijf vermelden.
Wel dat dit verblijf van de oorspronkelijk geplande paar uur uitgroeide tot een nacht.
Want er bleek het jaarlijkse JAZZ festival te zijn.
Dat had ik nog nooit meegemaakt.
Gelukkig bleek de "torenkamer" in het hotelletje waar ik vaker ben geweest beschikbaar.
Ik heb er weer gebruik van kunnen maken.
Al eerder logeerde ik er,
De kamer heet: het Hemeltje.
Daar valt over na te denken.
Helaas viel het festival min of meer in het water.
Daarom heb ik een groot gedeelte van de avond in de Drommedaris doorgebracht.
Een heel oud vestinggebouw.
Daar was een prima muziekgroep uit Denver, USA.
En wat een embiance.
De kwaliteit van de film die ik met mijn fotocamera maakte is niet geweldig maar ik zal zien of ik er iets van op youtube kan krijgen.
De volgende morgen weer het nodige gefilmd, nu met de echte videocamera.
Die goeie ouwe, zij het wat minder betrouwbare, NS bracht me 's middags keurig in Hengelo.
Zaterdag om ongeveer half vier weer thuis.
Al had ik sterk het gevoel "thuis" achter me gelaten te hebben.
woensdag 8 december 2021
Staatsfatsoen
De mate van het fatsoen van een staat is af te lezen aan de wijze van verdeling van de welvaart, de omvang van de minderbedeelden, de omgang met de minderbedeelden, de zorg voor hen die dit nodig hebben en de mogelijkheid van toegang tot het recht.
Geweld en geld
De hele geschiedenis door is er meer, veel meer, goederen, geld en intelligentie beschikbaar geweest voor geweld dan voor menselijkheid.
Dat zegt veel over de mens.
Geld voor een geweer is nuttiger besteed dan geld voor de warme jas van iemand die rilt van de kou.
Logisch natuurlijk.
Dit geweer is er immers om die arme sloeber te verdedigen zodat hij daarna in vrede en op zijn gemak dood kan gaan aan kou en honger.
Zelfrespect
Iemand die zichzelf niet de moeite waard vindt zal dat ook een ander niet vinden.
Iemand die verschrikkelijk veel van zichzelf houdt zal eveneens die ander niet de moeite waard vinden.
Sluit een compromis met jezelf en alles komt goed.
Druk met lezen
Als je zes boeken, vier tijdschriften en een krant tegelijkertijd aan het lezen bent.
Als je daarbij eveneens een potje nieuws via Internet, radio en TV aan het verorberen bent.
Ja dan....
Dan kom je aan het lezen van zes boeken, vier tijdschriften en een krant niet toe.
dinsdag 7 december 2021
Fiets met blokken op de trappers
Vroeger toen ik nog jong en groen was had ik een step.
Ook wel autoped genoemd.
Ik pedde graag auto.
Iets groter gegroeid kreeg ik een fiets van mijn opa.
Dat maakte mij trots, ook vanwege het merk.
- Locomotief -
Mijn vriendjes bereden ook fiets.
Te grote fietsen.
Fietsen voor volwassenen.
Fietsen met dikke houten blokken op de trappers.
Het was de tijd dat fietsen niet meegroeiden met hun bestuurdertjes.
Eén fiets voor altijd.
Hoe groter de eigenaar, hoe kleiner de blokken op de trappers.
Het was de tijd zonder gaten in de broeken.
Gaten werden door moeders gedicht met lapjes stof, liefst in de zelfde kleur.
Het was niet nodig dat de buren merkten dat er geen geld was voor nieuwe broeken en fietsen.
Buren met kinderen met soortgelijk gedichte gaten in de broeken en blokken op de trappers.
Nee het was een andere tijd.
Een tijd waar liefst niet gesproken werd over tweedehands kleding.
Een tijd vlak na een pandemie zonder virus maar met de geur van oorlogskruit en dood.
Een pandemie met als vaccins en medicijnen gruwelijke moordwapens.
Zoals gezegd, een andere tijd dan nu.
Een tijd met duur gekochte gaten in dure broeken.
De tijd met fietsen zonder blokken.
De tijd met de step.
De autoped.
Nu voor volwassenen.
En in de Kringloopwinkels tweedehandskleding.
Stamwinkeltje
Ach, zo'n klein buurtwinkeltje .
Zo'n kruideniertje waar je van alles per ons kon kopen.
Waar de bonen uit een grote lade werden geschept.
Net als zoveel andere zaken.
Zo'n winkeltje met die speciale geur en waar de vrouw, tevens eigenares, achter de toonbank en gehuld in witte schort de klant, een buurtgenoot, hielp en tijd vond voor een praatje.
Zo'n winkeltje.
Een stamwinkeltje.
Het stamcafé bestaat nog steeds.
Sinterklaas bestaat niet.
Iemand vertelde me, een beetje samenzweerderig, dat Sinterklaas niet bestaat.
Dat moest ik even tot me door laten dringen en daarna verwerken.
Nu dat, na inname van enige kalmeringsmiddelen, min of meer
is gelukt, blijf ik toch met de wrange vraag zitten hoe het komt dan er kennissen van mij zijn die wel, let op WEL iets hebben gekregen.
Zo blijf ik natuurlijk wijfelend twijfelen.
Dat noemen ze nou Participatiemaatschappij!!
Mocht wat; eerder Zorgreductiemaatschappij.
Bah.
Hachee
Een goed gemaakte pot hachee veroorzaakt dampen waarmee, mits goed opgevangen, een gemiddeld gezin een week lang de verwarming kan stoken en er dan ook nog eens diezelfde week het eten mee kan koken.
Kerst in Waakt en bidt
Reeds eerder geplaatst.
Ik keek naar een kerstprogramma op YouTube.
Plotseling merkte ik dat mijn ogen vochtig werden.
Ze waren nat voor ik besefte wat de oorzaak was.
Merkwaardige gewaarwording.
De muziek bleek me terug te brengen naar het gebouw met de naam
"Waakt en Bidt" in Alkmaar.
Een jaar of 65 geleden.
Knalvast verscheen het kleurrijke en levende beeld voor me van het kerstfeest in dat gebouw.
Ik zag mijn vader de kerstdienst leiden.
Ik hoorde het zingen.
Ik zag mijn moeder en mijn zusjes.
Wat ik niet zag was mijn toekomstige vrouw die er waarschijnlijk wel was.
Ik rook de chocolademelk.
Een traktatie in die tijd.
Een tijd waarin één flesje priklimonade per jaar tijdens het schoolreisje het opperst genot betekende.
Ik zag de kerstboom met echte kaarsen en de emmer met water er naast.
Ik hervoelde de feestelijkheid weer.
Een gevoel met een zwart randje want zo'n erg gelukkig ventje was ik niet.
Een van mijn zusters is er niet meer.
Net als mijn ouders en bijna allen uit die tijd.
Gebouw "Waakt en Bidt" is er nog wel.
Een KPN winkel!
.
Gedachten
Vorig jaar:
Ken je dat?
Dat je geheugen het overneemt?
Ik zat met een boekie in het hoekie bij het raam wat verstrooid naar buiten te kijken.
Mensen trotseerden het druilerige weder.
Dinsdagmorgen.
Er brandde licht in de meubelzaak waar ik naar binnen kon kijken.
Wel licht, geen mensen.
Het beeld veranderde.
Mijn geheugen nam het over.
Het regende.
Een beetje.
Ik stond gebogen over de oude zeemuur.
De muur waar ik tot mijn grote frustratie als kind niet overheen kon kijken.
Nu wel.
Weinig boten op het IJsselmeer.
Wel veel water.
Zoals dat bij een meer gebruikelijk is.
Water.
Ik ben geen waterrat.
Maar water was alom aanwezig.
Hoorde bij mijn "zijn".
Hier geen water.
Oh, toch.
Ik schudde me los uit mijn herinneringen.
Keek naar buiten.
Water.
Regen!
.
maandag 6 december 2021
Droom
Ik appte mijn zoon dat ik over hem gedroomd had.
Hij appte terug met de vraag wat ik over hem gedroomd had.
Ik wist het niet meer.
Zou hij het een paar uur eerder gevraagd hebben....
Dan had ik het geweten.
Buiten en binnen
Als ik naar buiten ga laat ik binnen achter.
Als ik naar binnen ga laat ik buiten achter.
Kan het iedereen aanraden.
Bevalt uitstekend.
Corona en antivirus
Corona?
Ik gebruik een uitstekend antivirus programma.
Het lastige is dat mijn computer altijd aan moet blijven staan.
Want zo'n virus slaat zo toe.
En of de slaapmodus voldoende bescherming geeft?
Geen idee.
Heb voor alle zekerheid maar de muis in een mondkapje gewikkeld.
Zekerheid boven alles.
Moraal van Piet
Wat is de moraal
In het verhaal
Van Piet
Die schiet
En de ober dodelijk raakt.
Omdat de koffie hem niet smaakt?
Culturen
De kracht van de eigen cultuur is zo sterk dat culturen met andere meningen en gedragingen als afwijkend van normaal wordt gezien.
Salaris
Iemand die werkt in de publieke sector en bezig is het waarom van zijn waanzinnig hoge salaris te onderbouwen is als een smit die tegen zijn klanten volhoudt dat de ronde hoepel die hij maakte een perfecte rechte ijzeren staaf is.
Kabeltje naar buurjongen
Alkmaar.
Ruim 60 jaar geleden.
Samen met de buurjongen hadden we een kabeltje naar elkaars huis aangelegd.
Dwars over de openbare weg.
Vonden we geen probleem en was het ook niet.
Bijna niemand had immers een auto.
Ja, de melkboer.
Die had een dochter die gehandicapt was.
Vervoer was dus belangrijk voor hen.
Mijn vader was wel modern.
Hij was gemotoriseerd.
Hij had een bromfiets.
Een Solex.
Ergens bezit ik nog zijn brommerrijbewijs.
Gehaald met het rijden van een paar rondjes om het politiebureau.
Geen idee meer hoe we aan draad zijn gekomen.
Ergens op de kop getikt.
Evenals twee oude en totaal versleten doch werkende telefoonhoorns.
Eveneens vergeten hoe dat tikken in zijn werk was gegaan.
Moet niet eenvoudig geweest zijn.
Er was niets.
We hadden niets.
En zeker geen geld.
Een schakelaartje op de trap was snel gemonteerd.
Onder de trap bekleding.
Die werd strak gespannen door een roe op elke traptrede.
De bedoeling was dat een zacht zoemertje overging als pa of moe de tap bestegen.
Dat was in de tijd dat kinderen nog vroeg naar bed gingen en in de winter de ijsbloemen op de ramen stonden en het water in de beker bevroor.
Oei, 's nachts naar de wc beneden.
Zoooo koud.
Dat was echter niks vergeleken met de poepdoos bij mijn opa en oma in Enkhuizen.
Die was buiten.
In de tuin.
Beseffen we wel voldoende hoe goed we het nu hebben?
Zelfs kaas en worst op brood.
Wij moesten het met suiker doen.
We waren niet de enigen.
Zelfs, helaas, nu in 2017 in het zo rijke Nederland niet.
Ach, herinneringen aan die tijd borrelen op.
Kan blijven schrijven.
Heb daar nu geen trek in dus pak ik de draad van het verhaal weer op en ga terug naar de draad tussen mij en mijn buurjongen.
Als hij niet beschikbaar was lag ik te lezen.
Onder de dekens.
Een trafo stuurde een fietslampje aan.
Voldoende leeslicht.
Was hij wel beschikbaar dan waren we lekker aan het kletsen.
Zacht!
En soms samen schaken bij het licht van het fietslampje.
Een heel gedoe want wat te doen als het waarschuwende zoemertje zacht zijn gezoem liet horen?
Waar laat je een schaakbord met opgestelde stukken?
Het enige dat je kon doen was het licht uitdraaien en je stil houden.
Net doen of je sliep.
Licht uitdraaien...
Ha, letterlijk.
Schakelaars hadden we niet.
Dus het hete lampje snel bedekken met de dekens of uitdraaien.
Met de hand.
Au!
Buurjongen had ook een microfoon in de huiskamer gelegd.
Zijn ouders vonden dat geen goed idee.
Jammer want wij vonden het juist wel een aardig idee.
Gelukkig ontdekten ze het pas na een week zodat we toch een genoeglijke en leerzame periode hebben gehad
Goh, wat zou dat technisch nu gemakkelijk gaan.
Geen draad.
Geen transformator.
Geen fietslampje.
En geen ouders die moeilijk doen over slapen gaan...
Maar zou er net zoveel spannend plezier zijn?
Ik waag het te betwijfelen.
Ik waag ook te betwijfelen of de kinderen over ruim 60 jaar een vergelijkbaar verhaal op hun mobieltje kunnen gaan schrijven.
Want.....
Hoe ziet de wereld er over ruim 60 jaar uit.
Ik waag het niet te voorspellen.
Ik weet het niet.
Niemand!
.
Buik zonder vet
Ik heb een sterke voorkeur voor storm zonder wind, regen zonder water, een sneeuwbui zonder sneeuw......
En een buik zonder vet.
Dienst weigeraar
Dit schreef ik vorig jaar op Facebook.
Ik heb dienst geweigerd.
Negen en vijftig jaar geleden.
Waar blijft de tijd.
Ben in mijn weigering, gelukkig, erkend
Anders had ik een paar jaar in de bak gezeten.
Te werk gesteld werd ik als verpleger in een psychiatrische inrichting in Eindhoven.
(Achteraf gezien één van de mooiste en onbezorgdste tijd van mijn leven)
We zaten met onze handen in het haar over een patiënt die altijd alle ramen in gooide.
Tot we het briljante idee kregen om hem koning van de ramen te maken.
Nooit meer kapotte ramen gehad.
Een zwaar gestoorde patiënt praatte niet.
Behalve zondags.
Dan ging hij om 10 uur naar de tuin en hield een lange preek.
Volkomen onverstaanbaar.
Een oudere man zat al tientallen jaren in de inrichting.
Niemand heeft hem ooit horen praten.
Behalve ik.
Toen ik afzwaaide gaf hij me met tranen in de ogen een voorraadje rolletjes pepermunt.
Maandenlang opgespaard.
Zelfs nu, als ik er aan denk, ben ik weer ontroerd.
Tja......
.
zondag 5 december 2021
Kerstboom
Een kerstboom is een boom die van zijn wortels is gezaagd en zijn levendigheid terugkrijgt met kunstlicht en versiering, dit tot genoegen van de mens.
zaterdag 4 december 2021
Cookies
Zo de koffie is ingeschonken.
Even Google toestemming geven om cookies toe te laten.
Heb zin in een koekje bij de koffie.
Kleuterklazenpietenwerk
Al dagen staan mijn schoenen en laarzen klaar, volgepakt met wortels en suikerklontjes.
Begeleid met luid gezang mijnerzijds.
Niks!
Volledig succesloos.
Terwijl een ieder mijn liefheid van afgelopen jaar en alle jaren daarvóór kent.
Lijkt op discriminatie.
Al ben ik nog niet geheel en al achter de reden daarvan.
Zal wel met jaloersheid ten aanzien mijner baard zijn.
Gewoon jaloers.
Omdat die me zo voortreffelijk staat.
Dat moet het zijn.
Bah, kleuterklazenpietenwerk.
Zal morgenavond ook wel niets worden.
Loyaliteit
Een gezin waar geen solidariteit en loyaliteit heerst is de naam "gezin" niet waard.
Een familie waar geen solidariteit en loyaliteit heerst is de naam "familie" niet waard.
Een vriendenkring waar geen solidariteit en loyaliteit heerst is de naam "vriendenkring" niet waard.
Een land waar..................
De omhelzing
Wat een paar jaar geleden nog kon....
Boodschappen doen moet.
Op zijn tijd.
Ben geen fan.
Nee.
Betalen moet.
Op zijn tijd.
Ben geen fan.
Nee, helemaal niet.
Maar soms, plotseling, gebeurt er iets bij zo'n laatste handeling.
Een verrassing.
De twee dames achter de kassa namen met een stevige omhelzing afscheid van elkaar.
Mooi om te zien.
Maar ik dan?
Als klant?
Dus reageerde ik met:
"Waarom jullie wel en de klant niet?"
Ja toch?
Is oneerlijk toch?
Dat vond één van de dames ook.
Het resultaat was een dikke omhelzing dwars over de toonbank heen.
Klantvriendelijkheid in natura.
Er bestaat nog zo iets als gerechtigheid.
De trein lezer
Enkele jaren geleden was ik weer eens in Spanje.
In Andalusië.
Vlak bij Sevilla om iets preciezer te zijn.
Een prachtig, zij het soms bloedheet, gebied.
Achtenveertig graden in de schaduw is warm!
Zeer.
Wat me enorm opviel was het feit dat daar niet gelezen werd.
Dat wil zeggen, er werd wel eens gelezen maar dan in sportbladen.
Voetbal, handbal en het gruwelijke stierengevecht.
Toen ik me in Nederland op de weg terug naar Hengelo in de trein bevond zat tegenover mij een jonge vent.
Rond de 20 jaar, schatte ik.
Iedereen heeft recht om te lezen wat hij wil maar door mijn Spaanse ervaring stoorde het me toch dat wat hij las uitgerekend een sportblad was.
Niet juist natuurlijk want wie ben ik om daar een oordeel over te mogen hebben, maar het voelde wel zo.
Even later pakte hij een andere leesconstructie.
Donald Duck.
Ik probeerde me een voorstelling te maken van deze jongeman.
Was het een sporter?
Zou kunnen.
Was hij een student?
Zou kunnen.
Hoewel, veel studenten op weg naar Enschede hebben studiemateriaal in hun handen.
Was het.... ?
Ik wist het niet en vond het eigenlijk ook niet zo belangrijk.
Dus sloot ik de ogen.
Fijn, maar vervelend want enige tijd later werd ik storend wakker gemaakt door de conducteur die mijn treinlegaliteit kwam testen.
Ik kwam zegevierend door de test.
Dat is me niet bij elke test gelukt.
De jongeman bleek nog steeds tegenover me te zitten.
Nog steeds lezend.
Nu echter tot mijn verrassing in de Bijbel.
Zonder enige schroom.
Grappig en opvallend.
Drie zulke verschillende leesakties.
.
vrijdag 3 december 2021
De bonzen en code zwart
Ik vraag me af...
Hoe zwart zou code zwart zijn als een van onze opperbonzen ziekenhuis zorg nodig heeft.
Corona is een blijver
Toen Corona ontdekte dat hij kon beslissen over leven en dood en stabiliteit kon ondermijnen merkte hij (is een hij) dat dictatorschap hem goed lag en besloot hij, net als Napoleon, zich de Corona op het hoofd te zetten en te blijven.
Het paard van Sinterklaas.
Het waait windvlagerig.
Ik ben blij dat ik het dak niet op hoef.
Ben Sinterklaas niet.
Heb bovendien geen paard.
Wel een open haard.
Maar die werkt niet meer.
De open haard is een gesloten haard geworden.
De tijd
De tijd breekt aan.
Inderdaad.
Er wordt tijdens de voortgang van de tijd veel gebroken.
Gelukkig ook geheeld.
Pa en vloeken
Mijn vader was christen.
Hij vloekte nooit.
Op de camping was het donker.
Het raam van de caravan stond wijd open.
Hij stootte gevoelig zijn hoofd.
Hij vloekte.
De Bijbel
Ik las een Hebreeuwse tekst.
Daarna een Griekse tekst.
Vervolgens Aramees.
Vertaald in het Nederlands.
De Bijbel.
De vriendelijke kolos
We liepen met het hondje.
Het was donker.
De feestverlichting brandde.
Het was de enige vrolijkheid in de verdere donkere corona avond.
Het groepje opgeschoten jongemannen had zich verzameld rond de verlichte boom.
Onder hen een zwaar getatoeëerde dreigend uitziende grote man.
Ik verstapte me.
Hij schoot toe om me zonodig op te vangen.
"Voorzichtig opa."
Die grote zwaar getatoeëerde dreigend uitziende, vriendelijke kolos.
Buiten de paden
Ik ben niet iemand die graag buiten de paden loopt.
Gisteren deed ik het.
Er lag een plas.
Vergeten herinneringen
De dingen die ik wil vergeten, vergeet ik nooit.
De dingen die ik niet wil vergeten hebben de neiging te vervagen.
Zekerheden
. Wis en Zeker.
Ik hoor de uitdrukking steeds minder.
Zouden vele zekerheden gewist lijken te zijn?
Veroordeling
Mensen die sterk de neiging hebben anderen te veroordelen, veroordelen daarmee zichzelf.
Open eind
Zoals eerder vermeld kijk ik heel weinig films.
Ben geen echte liefhebber.
Laatst afgeweken van mijn gewoonte.
De film die ik zag was best de moeite waard.
Tot het moment dat de ontknoping een open eind bleek te zijn.
Voor niks gekeken.
Alsof de laatste bladzijden uit een spannend boek verwijderd blijken te zijn.
.
Smart telefoon
Zojuist mijn telefoon gebruikt om te telefoneren.
Dochterlief vertelde me dat die mogelijkheid aanwezig is.
Was me onbekend.
Begrijp nu eindelijk de naam.
Smart betekent natuurlijk dat je met het apparaat ook kunt telefoneren.
Weer wat geleerd.
(En dat op mijn leeftijd....)
Vertrouwen en wantrouwen
Iemand die zonder naïeviteit met vertrouwen de wereld inkijkt ziet een andere wereld dan degene die dat met wantrouwen doet.
De struisvogel en de media
Volg de media niet.
Opgelost!
Nu blijft alleen het verhaal over van die struisvogel en het zand .
Pas op.
Stik niet.
donderdag 2 december 2021
Treurig café
Hoe treurig is een stamcafé dat vóór het gezellig wordt moet sluiten.
Het is 5 uur in de middag.
De frivole niet-Trouw lezer.
Soms schrijf ik over trouw of Trouw of beiden.
Nu ik trouweloos Trouwloos ben kost het me enige moeite de ochtend zonder Trouw in te vullen.
Ik schreef daar eerder over.
Ach, het lukt wel.
Het lukt soms zelfs zeer genoeglijk.
Voel me een beetje schuldig.
Schuldig aan mij of schuldig aan Trouw.
Dat weet ik niet en laat dat maar in het midden.
Trouw is een goed geïnformeerde vriend.
Ernstig ook.
Dat maakt dat het lezen van een boek wat frivool voelt.
Frivool...
Wist niet dat ik het in me had.
Haken en ogen
Ik trok de ritssluiting omhoog.
De rits staakte.
Bleef geremd hangen op een overhangend en daardoor ongewenst stukje stof.
En ik bedacht, aan het gewoon omhoog trekken van deze rits zitten veel haken en ogen.
Bombardement op Amsterdam.
Ik las over een door prins Bernhard doorgedrukt bombardement in november 1944 op het kantoor van de Sicherheitsdienst in Amsterdam.
Doorgedrukt door Bernhard ondanks waarschuwingen dat het veel burgers het leven zou kosten.
Vier doden onder de Duitsers
Meer dan vijftig onder de burgers!
Ik las het toevallig op Internet en kende die geschiedenis niet.
Ik zit op een stoel voor het raam.
Lees verder in een boek waar ik een tijd niet aan toegekomen ben.
En zie.
Dezelfde geschiedenis.
Twee keer op dezelfde dag op verschillende media het verhaal dat ik niet kende.
Toeval zonder betekenis.
Of toch?
Zwammen
Zwammen zijn schimmels die wijdvertakt onder de grond leven.
Het vruchtlichaam, de paddenstoel, ziet er vaak prachtig uit.
Sommigen zijn giftig.
Laatst zag ik op de TV een politicus.
Hij zag er goed uit.
Hij was aan het zwammen.
Politieke praatjesmaker
Een goed politicus is iemand die met veel mooie, liefst moeilijke, woorden verhult wat hij/zij hoort te zeggen maar niet doet.
Een praatjesmaker.
De baardbaas
Jarenlang droeg ik een baard.
Een grote en tevens zwarte.
Toen besloot ik plotseling het mes er in te zetten.
Ik keek daarna in de spiegel, zag iets bekends en besloot dat ik het was.
Vouwen waren dieper dan vroeger.
Vreemde gewaarwording.
De navolgende jaren wisselden baard en geen baard zich af.
Zonder bewuste redenen.
De oude situatie was aan z'n end en de nieuwe situatie kondigde zich aan.
De laatste situatie, die waar ik me nu in bevind, is een baardige.
Aangezien ik de baardbaasnben bedacht ik de schaar voorlopig eens niet te hanteren.
De familie was het er niet mee eens.
Mijn familie is belangrijk en ik ben zwak dus is de baard weer kort.
De zwarte baard heb ik geruime tijd afgelegd.
Nu zit ik in de witte periode.
Ben erg benieuwd of de baard van de baardbaas ooit toestemming zal krijgen om wat langer te groeien.
En bij welke lengte er dan ingegrepen gaat worden.
De winter nadert en zo'n baard is best lekker warm.
Kan het elke man (en vrouw) van harte aanbevelen.
.
Trouw en abonnement
Geruime tijd was ik trouw aan Trouw.
Ik bezag het op mijn tablet.
Het nam, met linken die ik slecht kon laten liggen, een morgen in beslag.
Elke morgen.
Ook op zondag.
Dan las ik bijlage van de dag ervoor.
Het was een trouwe vriend.
Zoals dat kan gaan met vrienden, het werd me teveel.
Trouw is een prima dagblad.
En ik werd prima geïnformeerd.
Voor mijn gevoel even te prima.
Te, is nooit goed.
Voor het gemoed.
Met gevonden moed.
Zegde ik het abonnement op.
Dat voelde goed.
Voorlopig?
Nu zit ik met mijn vrije ochtenden.
Ik zit, maar niet ermee.
Heb weer tijd voor andere leesavonturen.
En dat voelt goed.
Voorlopig!
woensdag 1 december 2021
Uit lage bank opstaan
Stond zojuist zonder pijntjes of andere problematiek op van de lage bank.
Was vergeten dat ik daar te oud voor ben.
Mooi gedicht
Ik las een gedicht.
Geschreven in Japans (of Chinees).
Het was een mooi gedicht.
Ik begreep er niets.
Zou een literair Nederlands gedicht geweest kunnen zijn.
Gekleurd verleden
Hoe verder het verleden bij me weg ligt, hoe dichter het met nieuwe kleuren bij me komt.
De dood van een wereldburger
Zijn oorsprong lag in het oude Nederlands Indië.
Hij was Nederlander en Wereldburger.
Australië was het land waar hij naar toeging en jaren verbleef.
Hij dronk.
Dronk teveel.
Ging samen met vrouw en kind terug naar Nederland.
Daar viel zijn gezin uit elkaar.
Zijn verdriet probeerde hij te blussen.
Met humor en alcohol.
Nu is hij dood.
Materiaal brengen en halen.
Hij kwam materiaal brengen.
Materiaal dat ik enkele dagen nodig had.
Het was mooi weer en hij was vrolijk.
Verstaan kon ik hem wat moeilijk.
Mijn gehoorapparaat lag in de kast.
Begrijpen deed ik hem wel .
Van zijn baas mocht het eigenlijk niet maar met afladen hielp hij wel.
Aardige man.
De paar minuten die we samen hadden waren voldoende om iets van elkaar te weten.
Dat gaat soms zo.
Het was vies regenachtig en windwaaiend weer.
Hij kwam het materiaal dat ik gebruikt had ophalen.
Verstaan kon ik hem moeilijk.
Mijn gehoorapparaat lag in de kast .
Van zijn baas mocht hij eigenlijk niet helpen met opladen maar hij deed het wel.
Aardige man.
De paar minuten die we samen hadden waren voldoende om het vorige gesprek even voort te zetten.
Soms gaat dat zo.
Hij zat al achter het stuur.
Opende de deur en zei:
"Om negen uur begin ik elke morgen.
Samen met collega's drink ik dan eerst een kop koffie.
Komt u eens langs om een bakkie mee te drinken?"
Aardig mens.
Ik ken hem niet.
Maar soms gaat dat zo.
Volwassenen en kinderen
Veel volwassenen zijn compleet vergeten dat ze ooit kind zijn geweest.
(En hun kennissen kunnen zich dat ook maar moeilijk voorstellen.)
Boeken lezen
Ik lees een boek.
Maar tjonge, wat is dat handig.
Ben even naar de wc geweest en hoef niet eens op de bladzijde te klikken om de pagina leesbaar te maken.
Blijft gewoon leesbaar.
Zag op Google, na op telefoonscherm geklikt te hebben, dat zo'n blijvend leesbare bladzijde zelfs geen energie verbruikt.
Dat klopt wel, zag ik.
Nergens is er een mogelijkheid te vinden om een lader op aan te sluiten.
Wat een geweldige uitvinding zo'n boek.
Vraag en antwoord
Het enorme voordeel van een vraag die niet gesteld wordt is dat er over het antwoord niet hoeft nagedachtenis te worden.
dinsdag 30 november 2021
Godsbewijs
Iedereen heeft recht op zijn eigen mening.
Natuurlijk.
Toch vraag ik me af waarom atheïsten zich zovaak zó agressief afzetten tegen geloof of gelovigen.
Ook ik besef wat een puinhoop gelovigen soms van de wereld maken.
Maar ik besef ook wat een geweldig goede dingen er door gelovigen gedaan worden.
Beiden zaken in de naam van hun God.
Die naam kan goed gebruikt en zeer misbruikt worden.
Men dient echter te beseffen dat er in de recente geschiedenis geen naam van God nodig was om afschuwelijke dingen uit te vreten.
Dus beste atheïstische vrienden waarom die agressie?
Sla de handen in één en doe samen goede dingen en bedenk dat gelovigen het bestaan van God niet kunnen bewijzen, net zo min als jullie het níet bestaan van God kunnen bewijzen.
.
Buitengebieden van Hengelo
Ben een paar dagen in de buitengebieden van Hengelo geweest.
Utrecht, Alkmaar en Amsterdam.
Plezier, vrolijkheid, goed eten, goed drinken, prachtige gebouwen, geweldige mensen (mannelijk en vrouwelijk), storm kou, regen, een hard leeglopende portomonee en madame Tussaud (zij wilde een aantrekkelijke en knappe wat oudere heer met witte baard in de collectie hebben.
Dat zou me echter teveel tijd gaan kosten en daar had ik geen zin in) getrotseerd.
Nu thuis met de beentjes op tafel en een boek op schoot.
En dat alles in een behagelijke temperatuur.
De kachel in de trein was out of order en ik mocht geen vuurtje aanleggen.
Kinderachtig.
Punaise
Zelden denk ik aan een punaise.
Slechts wanneer ik er één, of meerdere, nodig heb.
Dan denk ik aan een punaise (of meerdere).
Nu denk ik onverwachts aan een punaise.
Eén met een scherpe punt.
Ik weet niet waarom.
Dat steekt me.
Zoetigheid
Ik vond in een lade een vergeten chocoladeachtigemarsepijnHEMAreep.
Omdat ik onzeker ben over de gezondheidsaspecten van zo'n chocoladeachtigemarsepijnHEMAreep
leek het me verstandig om dat eens via Google uit te pluizen.
Ik voerde dus als zoekopdracht in: chocoladeachtigemarsepijnHEMAreep
Helaas bleek chocoladeachtigemarsepijnHEMAreep
bij Google onbekend.
Daarom ga ik er maar vanuit dat de wetenschap de chocoladeachtigemarsepijnHEMAreep onderzocht heeft en de chocoladeachtigemarsepijnHEMAreep gezond heeft verklaard omdat in een chocoladeachtigemarsepijnHEMAreep slechts gestolde vitaminen zitten zodat ik zonder problemen kan knagen aan mijn
ChocoladeachtigemarsepijnHEMAreep
Verspilling van eten
Enige jaren geleden zaten we aan het ontbijt in de eetzaal van een hotel in Amsterdam.
Een luxe en duur hotel.
Té duur voor ons maar nu goed te doen aangezien we de hotelovernachting mét ontbijt aangeboden hadden gekregen.
Het was een prima en uitgebreid ontbijt.
De kunst is dan om niet teveel broodjes en lekkernijen tegelijk op je bord te plaatsen.
Immers meerdere wandelingen naar de vetpotten (bijbelse uitdrukking) kan geen probleem zijn.
Hoort geen probleem te zijn.
Vonden wij.
Enige tafeltjes van ons verwijderd zat een stel dat daar anders over dacht.
Borden zo vol gestapeld dat het te voorspellen was dat de blikken te groot en de magen te klein waren.
Het gevolg was dat de hele voortreffelijke, op elkaar gestapelde, mikmak moest worden opgehaald en weggegooid.
Wij keken er naar en voelde een bijna fysieke pijn.
.
maandag 29 november 2021
De vrouw en de afstandbediening
Er zijn mannen die hun vrouw graag met een afstandsbediening zouden willen besturen.
Stakkers.
Ze hebben niet in de gaten dat hun vrouw hen al lang bestuurt.
De diepte en de oppervlakte
Ondanks het gevaar is het soms beter om de diepte in te gaan dan op de oppervlakte te blijven.
Zorgelijke zorg
De zorg om de zorg maakt me zo zorgelijk en moe dat ik om te voorkomen dat ik ook nog eens verdrietig en opstandig wordt (kan samen gaan) de TV en de radio het zwijgen opleg en de kranten weg leg zodra de uitgeklede zorg weer het onderwerp van zorg is.
zondag 28 november 2021
Wat een overheid
Deze regering is niet de regering die ik gekozen heb.
Toch heb ik ze in deze crisis het voordeel van de twijfel gegeven.
Ik merk dat het voordeel weg is en de twijfel is over gebleven.
Gelul over wel of geen mondkapje.
Gelul over de boosterprik.
We doen het het slechts van alle omringende landen.
Nederland een onderontwikkeld land of een Nederland met een onderontwikkelde overheid?
Mijn zwager in Spanje heeft de derde prik gewoon ontvangen.
vrijdag 26 november 2021
Dieren ruimen
Als men huisdieren afmaakt volgt er een straf.
Als men vee of kippen afmaakt volgt er een financiële strop.
Kees en het slootje
Herplaatst:
Tussen ons huis in Alkmaar lag in volgorde van beschrijving:
Een tuintje, een stoep, een straat, een stoep, een soort van struikgewas, een kikkerslootje, terrein van de spoorwegen en het station.
Interessant voor alle kinderen was het slootje.
Daarin gonsde het van leven.
Stekelbaarsjes, kevertjes, torretjes, vliegjes, kikkers en het mooist van al...... salamanders.
Prachtige beestjes waarvan het mannetje een soort kam had en een rood borstje.
Veel heb ik er gevangen.
Dat ging niet zo gemakkelijk zodat elke vangst een overwinnaarsgevoel teweeg bracht.
Kees was mijn buurjongen.
Hij was niet direct een vriendje van me maar soms trokken we samen op.
Zonder overdrijving was ik de betere salamandervanger.
Maar dit keer was Keesie in vorm.
Dat kan natuurlijk.
En ik gunde het hem van harte maar toch........
Toen hij zo voorover gebukt, hangend aan een takje, boven het slootje hing...........
Verleiding was groot en een duwtje zomaar geschied.
Plons!
Aangezien ik van nature een aardig, vriendelijk en vredelievend mens ben, kan ik me de exacte feiten niet meer herinneren.
Gillend en poedelnaakt werd hij scheldend door z'n moeder voor het huis afgeborsteld.
Nogal ruw veronderstelde ik.
Aan het begin van de Fabrieksweg, verderop stond een conservenfabriek, was de kolenhandel van Wokke.
Moeilijk over milieuvervuiling deed men toen nog niet moeilijk. zodat er een dikke laag kolenstof over de omgeving en dus ook over het water lag.
Het eerder vermelde slootje eindigde bij dit bedrijf.
"Wokke heeft meer werkruimte nodig en heeft daarom het einde van het slootje ingekort, gedempt met zand en kolen" vertelde Kees me.
Dat kwam mooi uit want daardoor kon je makkelijker en sneller naar de overkant van het slootje.
"Ga jij maar voor" zei Kees.
Plons.
"Nou, kijk daar nou Gré",
zei mijn oom, hoofdonderwijzer op een lager school in Haarlem, die samen met mijn tante op bezoek was:
"Dat lijkt Johan wel".
Zo bleek ik ondanks de vieze, vuile smerigheid toch nog enigszins herkenbaar.
De wereld was toen al erg onrechtvaardig.
.
Grapjas
Iemand toevallig mijn grapjas gevonden?
Ik zit nu zonder humor.
En dat valt me zwaar
en koud op mijn dak.
donderdag 25 november 2021
Idealen en maatschappij
Het is logisch dat men weer terug wil naar de gulden.
Het is logisch dat men weer terug wil naar het ziekenfonds.
Het is logisch dat men af wil van de bemoei- en geldzucht van Europa.
Ik kan de consequenties van terug naar áf niet overzien.
Het verleden heeft echter bewezen dat de economen en beleidmakers de consequenties van de invoeringen ook niet hebben (kunnen) overzien.
Wat is het blahblah van hen waard?
Hoe goed profiteren ze zelf?
Het minste wat ze kunnen doen is de eerder genoemde stemmen serieus nemen.
Als het draagvlak in de samenleving verdwijnt zullen de huidige beleidsmakers met hun beleid op de duur verliezen.
En, zoals ik schreef, ik kan het ook niet overzien.
Vermoedelijk is de maatschappij zo ingewikkeld geworden dat niemand de consequenties van beslissingen kan overzien.
Ik denk wel dat men voorzichtig moet zijn met idealen.
Het ideaal van een verenigd Europa is prachtig maar de brokken zijn zichtbaar.
Dikke pech
Ik maak me ongerust.
Als iemand in de trein zijn tas vergeet wordt de trein stil gezet en ontruimd.
Zeker, er is een risico.
Maar moeten we dat niet gewoon nemen?
Iedere gek is anders in staat een groot deel van de maatschappij heel simpel plat te leggen.
Kijk, daar maak ik me ongerust over.
Mensen vroeger en nu.
Is de samenleving in de loop der eeuwen in diepste wezen veranderd?
Ik denk het niet.
Samenleving, samen leven.
Samen leven met anderen.
Mensen met de zelfde deugden en ondeugden, de zelfde hartstochten en egoïsmen als de mensen van nu.
Nog steeds houden ze van elkaar.
Nog steeds bedrijven ze de liefde.
Nog steeds haten ze elkaar.
Nog steeds vechten ze elkaar de tent uit.
Nog steeds vinden mensen met veel bezit dat ze daar het volste recht op hebben.
Nog steeds is het zo dat armen wanneer ze meer bezittingen krijgen eveneens vinden dat ze daar het volste recht op hebben.
Nog steeds zijn ze in staat gruwelijke dingen te doen als het hen wordt opgedragen.
Nog steeds zijn ze in staat om zich weg te cijferen ten koste van zichzelf en ten behoeve van anderen.
Allemaal net als vroeger.
Rijke gemeenschappen/landen.
Arme gemeenschappen/landen.
Net als toen.
Verder is alles bij het oude gebleven.
Slechts de uiterlijke vorm is veranderd.
Niet de mensen die de samenleving maken.
En nog steeds gaan ze dood.
Leeftijd
De ergste misdaden uit de geschiedenis zijn nog geen mensenleven geleden begaan.
Dat betekent dat het ook voor de jongeren onder ons nog niet lang geleden is.
Dat besef verstoft en dat is logisch.
Zeventig jaar is voor jongeren een niet te behappen tijd.
Dat 70 jaar niets voorstelt merken ze pas als ze zelf die leeftijd hebben bereikt.
.
Om de hete brij
Ze dansten om de hete brij.
Naarmate die kouder werd, werden zij warmer.
De brij werd vergeten.
Ze voelden slechts elkaar.
woensdag 24 november 2021
Pensioen
Al 13 jaar krijg ik de boodschap, uw pensioen gaat niet omhoog.
Als je dat zo vaak leest zou je er gewend aan moeten zijn.
NEE.
Typfouten
De brief die ik typte op mijn telefoon waarbij ik, als experiment, de typfouten niet verbeterde was niet te lezen.
Gesjoemel
De bankbestuurder die sjoemelt krijgt, met een beetje pech, ontslag maar ontvangt vette ontslagvergoeding.
Het is een stuk aantrekkelijker om zo'n bankbons te zijn dan een autobestuurder die foutparkeert.
De eerste krijgt heel veel geld.
De ander betaalt heel veel geld.
En dat allemaal in onze participatiemaatschappij.
Dagritme
Mensen maken hun eigen dagritme.
Dat kan in onze tijd ook moeilijk anders.
Wekkers zijn dingen die niet leuk zijn, waar we nooit aan wennen maar waarvan wij vinden dat ze hun ring moeten doen.
In de ban van de ring.
Kunstlicht zijn we aan gewend en we vinden dat ze hun licht moeten laten schijnen.
Maar we zijn, net als alle andere dieren, er op gebouwd om op te staan als we wakker worden en te gaan slapen als het donker wordt.
Misschien zouden we gezonder zijn en ouder worden als we dat, met behoud van alle verworvenheden (wat natuurlijk niet mogelijk is) zouden gaan doen.
.
Verzekering
Elke verzekering verzekert haar verzekerden dat hun verzekering haar verzekerden verzekert met de beste verzekering.
Principes
Mensen zijn vreemde wezens.
Ze hebben zo hun principes.
Soms lijkt het wel of die principes hun persoonlijkheid uitmaken.
Uit die principes handelen ze.
Zijn ze zeker van hun gelijk.
Het opvallende is dat overtuigende bewijzen van het ongelijk heel vaak niet worden geaccepteerd.
Inplaats daarvan worden de meest vreemde argumenten bij elkaar gezocht om het gelijk te bewijzen.
Je ziet dit gedrag in het klein bijvoorbeeld bij familie, vrienden of kennissen.
Je ziet dit in het middelgroot in de gemeentelijke en landelijke politiek.
Je ziet dit in het groot bij landen alwaar het afschuwelijke consequenties kan hebben.
Je ziet het ook bij jezelf!
.
Oorlog en pandemie
Oorlog, zo lekker overzichtelijk.
Tegen die slechterikken aan de andere kant (logisch) hebben we uitstekende wapens ter beschikking.
We bombarderen ze gewoon de democratie in.
Klaar!
Strijd zit in ons bloed.
We hebben daar ervaring in sinds de eerste mens.
Pandemie.
Dat is andere koek.
Verdorie.
Dat rot virus treft ons ook.
Wat onrechtvaardig.
Daar zitten we nou met onze straaljagers, bommen en democratie.
dinsdag 23 november 2021
Rellenschoppers en anderen.
Een jonge kennis van mij wilde even een boodschap voor me doen.
Samen liepen we naar de flappentap.
Hij met de fiets aan de hand.
Na de flappentapperij overhandigde ik hem het geld waarna hij snel weg fietste.
Op de terugweg werd hij aangehouden door een jonge man die van het terras kwam.
Zijn vraag verraste mijn kennis.
"Heb je die oude man onder druk gezet om je geld te geven?"
Gelukkig kon duidelijk gemaakt worden dat er niets aan de hand was.
Relschoppers zijn overal.
Ze bepalen vaak het beeld wat er van jongeren bestaat.
Ze zijn een minderheid.
Er bestaan ook anderen.
De meerderheid!
Corona een griepje?
En dan lees je,
Ach Corona, het is maar een griepje.
Griepje?
Maar een griepje?
Ooit heb ik griep gehad.
Een echte griep.
Wat was ik ziek.
Ons dochtertje moest dringend naar de dokter.
Ik wist het, vond het belangrijk en tegelijkertijd kon het me niet zoveel schelen.
Zo beroerd was ik.
Gelukkig was daar mijn zuster als reddende engel.
Let op.
Ik weet wat een zware verkoudheid is.
Ik weet wat hevig hoesten is.
Ik weet wat koorts is.
Ik weet ook dat verkoudheid niet te vergelijken is met griep.
Corona is nog vele graadjes erger.
En veel besmettelijker.
Trouwfoto
En als je dan zo naar je eigen trouwfoto kijkt wordt je bevangen door een lichte vorm van nostalgie en treurigheid.
De tijd verstrijkt en nam zeker 12 mensen mee.
Als we er nu zouden staan zouden bijna al traptreden leeg zijn.
Maar we zouden ze wel kunnen vullen. Met drie kinderen en hun partners
plus zes kleinkinderen.
Waarvan sommigen eveneens met partners.
De tijd.
Meedogenloos én vruchtbaar.
Literatuur
Doe eens lekker elitair.
Lees eens een moeilijk boek,
begrijpen is onnodig,
en vertel een ieder dat je met literatuur bezig bent.
Marktwerking e.d.
Privatisering.
Marktwerking.
Participatiemaatschappij.
De ingrediënten waarmee onze regeringen in de afgelopen jaren van deze maatschappij een soort van perpetuum mobile wilden maken.
Een uit zichzelf draaiend mechanisme.
Alleen........
Een perpetuum mobile bestaat niet!
Wijkagent
Bezuinig de wijkagent weg en probeer na enkele jaren eens uit te rekenen wat de bezuiniging gekost heeft.
Begrip en verdriet
Je kunt heel veel begrip hebben voor de reactie van een ander en er toch verdriet om hebben.
maandag 22 november 2021
Gaten stoppen.
Zoals bekend heb ik altijd pech.
Ik sta er boven, maar toch...
Voorbeeld:
Kijk ik wat beter naar mijn sokken en ontdek ik gaten.
Kleine gaten.
Grote gaten.
Oké, kan gebeuren.
Maar nu komt het...
Er is niemand meer die ze kan stoppen.
Niemand.
Allemaal overleden.
Ik nog niet maar ik kan niet stoppen.
Tenminste, geen gaten.
Nou, dat bedoel ik dus.
Wel sokken.
Wel gaten.
Geen stopper.
Pech.
Wederom.
Zelfs als ik geen pech kan gebruiken.
Dan heb ik toch nog pech.
En vliegen kan ik ook al niet.
Koop lokaal
KOOP LOKAAL!!
Lokaal?
Wat voor lokaal?
Dranklokaal?
Schoollokaal?
Wachtlokaal?
Overblijflokaal?
Ik hoef geen lokaal?
Ik koop geen lokaal.
Wel boodschappen.
Die koop ik gewoon in de stad.
Gevolg en oorzaak
Ik ben aan het experimenteren
met een gevolg zónder oorzaak.
Tot nu toe, geen succes.
Kindje maken
En opnieuw de opmerking:
Sinds ik zelf een kind gemaakt heb....enz.
Ik blijf dat een rot uitdrukking vinden.
Je maakt niks.
Als de voorwaarden aanwezig zijn gebeurt het gewoon.
Vraag dat maar aan hen die verdrietig zijn omdat ze zo graag kinderen zouden willen hebben maar de pech hebben dat niet alle voorwaarden aanwezig zijn.
Mooi of lelijk
Iets is mooi omdat jij het mooi vindt.
Iets is lelijk omdat jij het lelijk vindt.
Niet omdat mén dat mooi of lelijk vindt.
Niet omdat het mooi of lelijk ís.
Wat mooi of lelijk is kan onmogelijk wetenschappelijk bewezen worden.
Het begrip bestaat.
Het feit niet.
Nederland, slecht land?
Wat wordt er weer geklaagd.
Las zojuist dat het in Nederland afschuwelijk slecht gaat.
Afschuwelijk slecht?
Oneens.
Uiteraard zit ook ik boordevol kritiek.
De overheid maakt fout op fout.
Lijkt niet goed te beseffen hoe een gewone burger leeft en wat er in die burger omgaat.
Maar het is een overheid die door het volk gekozen is.
Ook door hen die niet wilden stemmen.
Dan hadden ze dat maar wel moeten doen.
Het is voor 100% mijn overheid niet.
Dat wil zeggen, niet mijn keuze.
Maar zo zit democratie in elkaar.
Een systeem wat ik zie als de beste van de slechtste.
Macht.
Macht trekt waarschijnlijk een bepaald type mens aan.
Zal om die reden nooit een machtspositie ambiëren.
Ondanks de enorme tweedeling en kilte van de "dienaren" van de overheid gaan er weinig mensen door honger of kou in Nederland dood.
Ondanks de afschuwelijke fouten die gemaakt worden is er geen sprake van martelingen of enorme zelfverrijking van de overheid.
Nog steeds is er vrijheid.
Vrijheid in gebondenheid.
Uiteraard.
Vrijheid is nooit vanzelfsprekend.
Maar we leven wel in een van de langste periode zonder oorlog.
Zijn we verwend?
Wees attent, niet naïef en besef dat we in een van de beste landen van de wereld wonen.
Met een vrije pers die misstanden boven water haalt.
Tel je zegeningen.
Eén voor één.
.
zondag 21 november 2021
Mens erger je niet
Vroeger was voor mij
- Mens Erger Je Niet -
slechts een spelletje.
Dat veranderde rap toen ik de media ging volgen.
Sinds dien is het realiteit.
Net als
- Moeders Wil Is Wet -
vrijdag 19 november 2021
donderdag 18 november 2021
Duister en tastzin
Hij/zij die in het duister wenst te tasten dient een goede tastzin ter beschikking te hebben.
Chauffeur en pech.
Leen je je Jaguar een uurtje uit aan je chauffeur ramt ie bij thuiskomst het spiegeltje van de Ferrari en de bumper van de Maserati.
Ongelooflijk.
De garage is toch groot genoeg.
Personeel......
Zoals je ziet, ik heb echt pech.
Altijd.
Roddelen
Ik heb een gruwelijke hekel aan roddelen.
Nee, dan kan je echt beter over anderen gaan kletsen.
Bedienden
Ben ik bezig een belkoord op te hangen naar de bediendenruimte zodat één ruk aan het koord voldoende is om een gedienstige hier in de kamer te krijgen teneinde te zorgen voor koffie en andere versnaperingen, bedenk ik me net dat ik geen bediendenruimte bezit evenmin als bedienden.
Heb ik nou niet altijd pech?
Latijn
Marcus Aurelius ad lieveras perges ass ure au gurkies.
Hyphrad se vans morg us tosa vons.
Lapetumokus!
Kleding kopen
Ik heb een hekel aan het kopen van kleding.
Noodzakelijk kwaad.
Om die reden kan en mag ik niet afvallen.
Want dat zou betekenen dat ik nieuwe kleding zou moeten kopen.
En ik heb een hekel aan het kopen van kleding.
Want, noodzakelijk kwaad.
.
woensdag 17 november 2021
Drop en Kruidvat.
Ik liep.
In de stad.
Stappen te maken.
Blik ongeveer op oneindig.
Boordevol droploze gedachten.
Liep onbevangen langs het Kruidvat.
En toen.....
Toen waren mijn gedachten bevangen.
En niet droploos meer.
En toen dacht ik....
Drop, nou en....?
En toen.
Liep ik terug.
Nu eet ik.
Drop.
Tjonge, wat een aangenaam smaakje.
Ongeschreven gedicht.
Nou was ik echt van plan om een verpletterend, aangrijpend en wereld veroverend gedicht te maken....
Zette me daartoe neder in een gemakkelijke schrijfstoel...
Ging zitten.....
En kwam niet verder dan:
"Er was eens..."
Eigenlijk wel voldoende.
Van de geschiedenis leert men toch niets.
Laat staan van mijn gedicht.
Ik neem nog een koppie koffie.
Café aan de Wetstraat
Ken je dat kleine café aan de Wetstraat,
waar iedereen met veel plezier naar toe gaat?
Waar bij bier en wijn
de klanten gasten zijn
en de sfeer niets te wensen overlaat.
DQ
Rechtsstaat
In een rechtsstaat als Nederland
is het recht voor velen onbetaalbaar geworden.
Rechtsstaat?
Averechtsstaat!
Terugblik en feitje
Soms hebben we de neiging om terug te kijken in eigen leven in termen zoals "wanneer dit maar gebeurt zou zijn dan...."
Een begrijpelijke maar onmogelijke redenering natuurlijk omdat het antwoord er niet is en er ook nooit zal zijn.
Toch is in ieders leven, soms na enig zoeken, een heel klein feitje te vinden dat, vaak veel later, een geweldige invloed blijkt te hebben gehad op de rest van je leven.
Verjaardag en geschenk
Binnenkort vieren mijn vrouw en ik samen onze verjaardag.
Nu ving ik berichten op dat al mijn Facebook vriendjes, onder leiding van Obama, bezig zijn geld in te zamelen ten einde een nieuwe sportauto voor mij te kopen.
Beste mensen, lieve vrienden, ik ben heel dankbaar voor het prachtig idee
en toch zeg ik:
Laat maar.
Niet doen.
Ik rij heel weinig en hou bovendien
niet van autorijden.
Koop allen gewoon een rolletje drop en geniet.
Achterste benen
Loopt er een man
voor me.
Ik denk, wat loopt
ie vreemd.
Blijkt ie op zijn achterste
benen te lopen.
Dat had ik nog
nooit eerder gezien.
Ik heb ze niet eens.
Het kwartje viel
Na lang nadenken viel het kwartje.
Onverwachts.
Ik op mijn knieën.
Niks.
Verdorie!
En toen viel plotseling weer een kwartje.
In deze Eurotijd zoeken naar een kwartje is als het zoeken van die rot naald in de hooiberg die er ook niet meer is.
Ik geef het op.
Machteloos.
Geef zo de pijp aan Maarten.
Wat zeg ik nou?
Immers ook zinloos.
Maarten rookt geen pijp.
Het leven wordt er niet eenvoudiger op.
.
dinsdag 16 november 2021
Oud, jong en tijd
Slechts een paar jaar geleden (lijkt het) behoorde ik overal waar ik kwam bij de jongeren.
Nu behoor ik bijna overal waar ik kom tot de ouderen.
Tijd is een raar ding.
De jongeren van nu zullen dat beamen als ze mijn leeftijd bereikt hebben.
.
maandag 15 november 2021
Sinterklaas en kindervriend
Je wordt niet automatisch een kindervriend als je een sinterklaaspak aantrekt, een baard aanplakt en op paard gaat zitten.
Sokken dragen
Ik draag sandalen wanneer ik dat wil.
Ik draag ze met blote voeten wanneer ik dat wil.
Ik draag ze met sokken wanneer ik dat wil.
Ik draag ze met witte sokken wanneer ik dat wil.
Ik draag ze in de winter wanneer ik dat wil.
(Maar dat wil ik niet.)
Dradenspagetti
Een paar jaar geleden maar eigenlijk nog steeds geldig.
De tv verplaatsen.
Lijkt zo eenvoudig.
Tenminste als je niet denkt aan een dradenspaghetti van jaaaaren.
En als je niet denkt aan de aan de tv hangende electronica.
En als je niet denkt aan de ooit aan de tv gehangen hebbende electronica waarvan de draden nog aanwezig zijn omdat je er nooit bij kon.
Als je daar wel aan denkt stel je alles maar even uit.
Tot je last begint te krijgen van de nieuwe tv kast die behoorlijk in de weg staat.
Bijna vier uur later is de zaak getest, in orde bevonden en op de plaats gezet.
Dan genietend kijken en luisteren waarbij het opvalt dat één van de luidsprekers niet werkt.
Moed grijpen.
(Waar vind je die?)
Zaak aan de kant.
Op de knieën.
Graaien in het duister.
Zaklantaarn.
Lastig want niet in het bezit van drie handen.
Wel een mopperende mond.
Nu?
Het werkt.
Alles.
Bijna!
Vertelden en toekomst
Wauw.
Ontdekte zojuist dat de toekomst en het verleden is begonnen.
Tegelijkertijd!
Woede verteert
Ik kom mensen tegen privé en op Facebook waar tegen ik het liefste zeg:
"Ik vind dat je gelijk hebt maar laat je niet verteren door je woede.
De oorzaak neem je daarmee niet weg en de veroorzakers blijven hun gang gaan.
ze maken nog een slachtoffer,
JIJ!"
Handarbeiders
Zonder handarbeiders zouden onze regeringsarbeiders het verrekte koud hebben, buiten bibberend in hun nakie.
Rondom een vuurtje waar ze hun geld verbranden om het een beetje warm te hebben.
Smekend om binnen gelaten te worden bij de handarbeiders die hun eigen huizen bouwden.
zondag 14 november 2021
Spelen met iemands naam
Soms zie ik dat men speelt met de naam van iemand.
En dan het liefst in negatieve zin.
Ik geef toe, sommige namen lijken hier bijna voor gemaakt te zijn.
Maar het is zooo gemakkelijk.
zaterdag 13 november 2021
Politiek Fröbelwerk
Als je nog steeds kinderspelletjes leuk vindt, zoals bijv. verstoppertje, bedriegertje, knikkeren, ezeltje prik, landje pik en ander kinderwerk, dan heb ik een tip.
Ga in, of volg de politiek!
Locaties:
Schouwburg Den Haag
Schouwburg De Wereld
Nuances
Er zijn mensen die genuanceerdheid
(van anderen !) uitleggen als ongenuanceerdheid.
Maar misschien moet ik bijgepraat worden zodat ik leer wat nuances zijn.
.
Nederlands
Engels is een wereldtaal.
Wordt dus veel gebruikt.
Logisch.
Maar waarom zoveel etalages in de stad me in het Engels toe moeten schreeuwen is me een compleet raadsel.
Nederlanders, jullie verkwanselen jullie prachtige taal.
.
Vrijheid in corona tijd
Wat je ook van de maatregelen vindt, het argument dat onze vrijheid wordt aangetast, en dat mag niet, vind ik het minst geldig.
Natuurlijk wordt onze vrijheid aangetast.
We vechten tegen een onzichtbare vijand.
In een oorlog is er geen vrijheid.
Vrijheid is geweldig.
Ik gun het iedereen op deze wereld.
Maar als je in die zelfde wereld rondkijkt zie je dat vrijheid niet vanzelfsprekend is.
In tegendeel.
Hier in het westen zijn we verwend.
Zo'n lange periode in vrijheid leven is ongekend.
Wat is vrijheid waard als die ziekte en dood voor anderen kan betekenen.
Uiteraard dient vrijheid beschermd te worden.
En onze overheid maakt dat niet makkelijker.
Dat het vertrouwen tot een diepte punt is gedaald is logisch.
Dezelfde club zal niet in staat zijn om dit terug te winnen.
Veel sterkte in deze moeilijke en ingewikkelde tijd.
En oh ja...
Ook ik heb problemen met sommige maatregelen.
vrijdag 12 november 2021
Vredehof
Advertentie:
Ik denk niet na over mijn uitvaart...
Ik onthoud Vredehof.
Buitengewoon.
Als je een overledene bent en dan toch nog over Vredehof nadenken.
Buitenaards!
Dichte deuren
Sta je voor de deur van het zwembad om je kleinzoon op te halen.
Wil je naar binnen.
Hangt er een mededeling op de deur:
"Deur dicht laten i.v.m. luchtbehandeling."
Daar sta je dan.
Wat nu?
Hoe kom je binnen?
Kijk je om je heen en glip je schuldig naar binnen.
Ben je binnen.
Wacht je op je kleinzoon.
Bloedhitte.
Komt hij er aan (als laatste).
Wil je samen naar buiten.
Hangt er een mededeling op de deur:
"Deur dicht laten i.v.m. luchtbehandeling."
Aardappel in de keel
Hoe komen sommigen toch aan die hete aardappel in de keel?
Is dat een bewuste aktie om je boven anderen te stellen?
Terwijl ook zij gewoon naar de w.c. moeten.
Inderdaad, vaak wel een mooiere w.c. dan die anderen.
Afgeleverde producten ontmoeten elkaar in dezelfde buis.
Dán wel, natuurlijk.
Tevreden
Alles is al gedacht.
Alles is al beschreven.
Bedacht ik deze nacht.
Daar kon ik best mee leven.
Het bed was warm, het kussen zacht.
Ik draaide me om.
Tevreden.
donderdag 11 november 2021
In zichzelf praten ziekte
Er heerst, buiten het bekende virus, nog een vreemde ziekte.
Een in zichzelf praten ziekte.
Zie het geregeld op straat.
Hoop dat het niet besmettelijk is.
Bloem der natie
Heb ernstig gezocht.
Waarnaar?
Naar de bloem der natie.
Bloeiend.
Niet gevonden.
Even dacht ik, hé daar heb je het.
Maar nee, die was reeds geplukt.
Klikken en meer
Ooit was klikken onethisch.
Dat deed je niet.
Ooit was afluisteren onethisch.
Dat deed je niet.
Ooit.....
Gelukkig heeft onze zorgzame overheid dit alles tot ethisch verklaard.
Nu gaat alles beter.
Is de maatschappij zorgzamer geworden en is de verharding van de maatschappij tot stilstand gekomen.
Gelukkig.
Marsepein
Die kleine marsepein aardappeltjes van mevrouw H.E. Ma zijn best goed.
Eigenlijk best lekker.
Erg lekker.
Heel erg lekker.
Buitengewoon heel erg lekker.
Buitengewoon bijzonder heel erg lekker.
Té!
En... vol van vitaminen.
En bruisende gezondheid.
Mits je ze tegelijk met 2 vitamine pillen consumeert en de suiker met bier wegspoelt.
Gezellig rondom de kachel
Een open haard bevordert de sfeer.
Gezellig met zijn allen rondom het knapperend vuur.
Ik heb geen open haard.
Ik heb centrale verwarming.
Toch maar eens uitproberen of dat net zo gezellig kan zijn.
Eerst de wasmachine aan de kant schuiven.
Beetje zwaar natuurlijk maar wel handig dat daar natte en droge consumptie op kan staan.
Scheelt weer een tafeltje en dat is mooi meegenomen want er is niet veel ruimte in een bijkeukentje waarin ook vrieskist en koelkast staan.
Dan wat hoge barkrukken aanschaffen (mogelijk eerst lenen).
De ketel hangt op schouderhoogte.
Zodoende is enige zithoogte nodig om er lekker ontspannen omheen te kunnen zitten.
De gezelligheid is nog niet echt losgebarsten maar daar kunnen een paar kaarsen wat aan doen.
Bovendien is het nog vroeg.
Zo, laat nu de genoegelijkheid maar komen.
Ik wacht nog een half uurtje.
Ach ach ach
Soms zeg ik,
ach.
In wat moeilijker zaken,
ach ach.
Wordt het extremer dan,
ach ach ach.
Dat laatste kwam niet zo vaak voor maar nu steeds vaker.
Hoop dat het bij drie achjes blijft.
Heb twijfels.
Helaas.
woensdag 10 november 2021
Marijtje Buter Uelsen
En als je dan voor de grap de naam van je vrouw op een zoekmachine invoert....
En als je dan haar naam tegenkomt.....
En als je dan ziet dat dit niet in haar geboortestad, Alkmaar het geval is......
En niet in haar tijd....
Maar in 1824.......
In Duitsland......
Het jaar dat ze trouwde in Uelsen.
Dan is dat toch bijzonder.
Immers.....
Uelsen is al jaren de woonplaats van onze zoon.
Sektes
Sektes vind je niet alleen in religieuze gemeenschappen.
Ze zijn overal te vinden.
Gemeenschappelijk is het geloof in.....
Rechtlijnigheid
Hoewel voor mij genuanceerdheid heel belangrijk is lijkt me rechtlijnigheid een stuk gemakkelijker.
Dan is het immers duidelijk wat zwart en wit, goed en kwaad, deugen en niet deugen is.
Drijfveren
Ook als je het oneens bent met iemand is het toch van belang om diens drijfveren, gedachten of opvattingen te kennen.
Politiek
De politiek zorgt voor nachtmerries die jaren lang doorgaan en die geen dromen blijken te zijn.
Want dromen zijn bedrog.
Nachtmerrie
De wijk zag er verlopen en somber uit.
Mistig en donker.
Eeuwenoude huizen.
Dichtgetimmerde ramen.
Mijn wijk, de wijk waar ik in opgroeide.
De huizen die er hoorde te staan waren veel jonger dan de huizen die er stonden.
Het raakte me niet.
Het was gewoon mijn buurt.
Nergens een raam open.
Nergens een deur open.
O ja, toch.
Eén deur stond open.
Een zwak bibberend lichtje wierp zijn schijnsel naar buiten.
Ik stapte naar binnen.
Dat kon blijkbaar zomaar.
In de kamer zat een oud gekreukt vrouwtje.
Ze was verwonderd toen ze me zag.
Logisch natuurlijk.
Na enige tijd ontdooide ze en liet me het huis zien.
Het werd gezellig.
Hartelijk namen we afscheid van elkaar.
Ik zou nog wel eens langs komen.
De volgende dag was ik weer in de omgeving en besloot het mensje nog eens op te zoeken alvorens weer naar huis te gaan.
De buurt en de huizen waren hetzelfde als de dag er voor.
Hoogstens nog wat ouder en wat somberder.
Alleen de open deur van gister was nu een dichte deur.
Hing wat scheef in de scharnieren.
Moeilijk open te krijgen.
Er kriebelde wat aan mijn benen.
Er jankte wat.
Ach goh.
Het hondje van die oude vrouw.
Nu viel het me op.
Het vrouwtje had een hondje.
Ik pakte de riem op die over de grond sleepte.
"Laat maar" zei de buurvrouw "ik zorg er wel voor.
Het arme beest.
Zijn vrouwtje is al jaren dood".
"Dood?" zei ik verbaasd en ongerust.
"Ja" zei de buurvrouw "al jaren, kijk maar".
Ik keek angstig in de richting die ze me wees en ja hoor, daar lag ze.
Niet netjes in een kist maar in een gewone kartonnen doos.
Vreemd?
Kennelijk niet.
Erg prettig voelde ik me niet.
De laaghangende mist trok op.
Hoe duidelijker het oude gerimpelde gezichtje werd, hoe onrustiger ik werd.
Plots trok er een vette grijns over het gezicht.
Mijn bloed stolde in de aderen en werd ijs toen dat wat overgebleven was van de handjes een gebaar in mijn richting maakte.
Ik stoof achteruit.
Na enige tijd besefte ik angstig, en tegelijkertijd opgelucht, dat ik in een droom was beland.
Een merrie van een droom.
Een nachtmerrie.
Wat doe ik normaal in zo'n geval?
Licht aan.
Radio aan en wat lezen.
De ellende was echter nog niet voorbij.
Ik knipte het licht aan.
Het bleef donker.
Pikdonker.
Ik schommelde uit bed.
Aardedonker, geen hand voor ogen te zien.
Zelfs mijn eigen handen niet.
Diep onder indruk van de angstige ogenblikken die ik mee had gemaakt liep ik naar het raam.
Mijn buren gaan altijd laat naar bed, zou daar het licht nog branden?
Niets te zien.
Nergens in de stad brandde licht.
Mij overal stotende schommelde ik naar de wc en op dezelfde wijze weer terug naar bed.
Toen werd ik wakker.
De stadslichten schemerden door mijn gordijnen.
Drie nachten is het nu geleden en nog ben ik niet helemaal rustig.
.
dinsdag 9 november 2021
Diadeem of kroon
Ik aarzel.
Wordt het een diadeem met diamanten of mijn gouden huiskroon vol met edelstenen.
De diadeem zit lekkerder maar de kroon staat me beter.
Ik aarzel.....
Vrienden
Goede vrienden zijn moeilijk te krijgen, nog moeilijker te verlaten en onmogelijk te vergeten.
Vrede op aarde
Als Sinterklaas cadeau vraag ik wereldvrede.
Met kerst vraag ik wereldvrede.
Voor mijn verjaardag vraag ik wereldvrede.
Zelf kan ik dat niet bieden.
Hoogstens, mijn vrede.
Gesplitste wegen
Na het splitsen van hun wegen.
Kwamen ze elkaar na jaren tegen.
"Hoi" zei zij.
"Hoi" zei hij.
Dat was alles wat ze zeiden.
Ze waren niet voor niets gescheiden.
.
Bevel is bevel
Bij het door Nederlandse militairen uitgevoerde bombardement op Hawija, Irak, vielen 70 doden en tientallen gewonden.
Honderden raakten huizen, winkels en werkplaatsen kwijt.
Kan je hierna als militair rustig genieten van je eigen gezin want, hoewel ik zelf voor het leger koos, "handelde ik in opdracht en ben dus niet verantwoordelijk voor het verpletterende leed wat ik aanrichtte."
Bevel is bevel!
Zeg dat eens in het Duits.
maandag 8 november 2021
Historisch besef
Het is onmogelijk om te leren van fouten uit het verleden zonder historisch besef.
Wat iets anders is dan kennis van de geschiedenis.
Klimaatconferentie
Weet je wat zo mooi is aan de Klimaatconferentie?
Ik zal het je verklappen.
Als deelnemer mag je rustig gebruik maken van een privéjet om in Glasgow te komen.
Zo mooi.
Lezen
Als variant op Slauerhoff's,
"ik woon in mijn gedichten"
Zeg ik
"ik woon in mijn boeken".
Het verschil is dat hij zijn gedichten zelf schreef en mijn boeken door anderen zijn geschreven.
zondag 7 november 2021
Groet
Hij zei: "Hoi, ik ben Piet".
Zij zei: "Hoi, ik ben Griet ".
Een korte ontmoeting.
Verder kwam het niet.
Kunst
Twee schilderijen.
Twee fantastisch fraaie schilderijen.
Geschilderd door geweldige vaklui.
De ene door een beroemde schilder.
De andere door een onbekend gebleven meester.
De ene is miljoenen waard.
De andere een paar honderd.
En even mooi.
Misschien is die van de onbekende schilder zelfs wel iets mooier.
Kunst.
Tja......
Brillenjood
Tijdens het poetsen van mijn bril schoot me in een keer mijn eerste bril te binnen.
Ik denk dat ik in de tweede klas lagere school zat.
De tijd dat een bril geen unicum was maar wel voldoende reden om er door klasgenoten mee geplaagd te worden.
Het kon me niets schelen want plotseling kon ik de afzonderlijke blaadjes aan de bomen zien.
Een ongelooflijke ervaring.
Wat me nu het meeste dwars zit is het scheldwoord dat gebruikt werd.
Brillenjood.
Jood.
Toen ontging mij de negatieve bijklank.
Jood!
Zo kort na de oorlog.
.
zaterdag 6 november 2021
Achteruit rijden
Het filmpje was me bekend.
De achteruit-rij race van Dafjes met commentaar van André van Duin.
Achteruit rijden.
Brokken maken.
Vermoedelijk speelde het zich af in
Den Haag.
Elvis leeft
Weet je het al?
Elvis Presley leeft nog.
Wordt persoonlijk in leven gehouden door Bill Gates die hem in eigen persoon (Amerikanen onder elkaar) een vaccin met chip heeft ingespoten.
Daardoor kan Bill hem op afstand gecontroleerd in de gaten houden, sturen en zo nodig verbergen.
Dat is mogelijk omdat hij een speciaal voor hem aangepaste Windows versie (Windows BG) gebruikt waardoor 5G zelfs niet eens meer nodig is.
Techniek staat voor niets.
Zoooo mooi.
De vis en de euro
Voor het visje dat ik op de markt kocht zou ik in de guldentijd bijna een tientje kwijt geweest zijn als ik het toen gekocht zou hebben.
Maar ik zou het nooit gekocht hebben!
Nu wel.
Heb ik weer mezelf belazerd.
Zorg en pensioen
Stel:
Minimum leeftijd van regering en volksvertegenwoordigers is 75 jaar.
Stel:
Ze verdienen een onder-modaal salaris.
Stel:
Ze hebben geen lekker gevuld spaarpotje.
Vraag:
Hoe zouden ze de zorg en pensioen organiseren?
Abonneren op:
Posts (Atom)
