Commentaar, Gastenboek en/of Andere Zaken.

- Commentaar kan geleverd worden door via reacties (onder mijn berichten) te reageren.
- Mail kan via het envellopje dat onder mijn berichten staat.

- Het tekenen van het gastenboek kan met klikken op:

>>>>>>> G A S T E N B O E K <<<<<<<

--> In rechterkolom staat het Blogarchief.
--> In rechterkolom staat het Labelarchief.
--> Voor terug bladeren weblog zie onder de pagina:
Oudere Berichten

================================

================================



Klik op het beeld voor meer gegevens.

================================


================================
>>>> Mijn video's op YOUTUBE <<<<

(Kies video, plaats muis op
beeld en
klik daarna op pijl
of ga rechtstreeks naar mijn
video kanaal KLIK HIER)

Hoi allemaal

Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.

zaterdag 6 september 2008

Toch wel een beetje eng, eigenlijk.

Nieuwerkerk aan den IJssel.

Aan de rechteroever van de Hollandse IJssel ligt het laagste punt van ons land:
6,76 meter onder NAP.

.

Dwalende hersenspinsels.

Het is leuk om zomaar wat voor je uit te mijmeren.
Gedachten schieten van links naar rechts, tollen en buitelen over elkaar.
Structuur lijkt er niet in te zitten.
Die zal moeilijk te achterhalen zijn maar dat is ook onnodig.

Ik zit achter het toetsenbord en luister naar herrie (muziek) dat met een stoot lawaai van buiten de openstaande tuindeur binnen komt dwalen.
Muziek dat gemaakt wordt in een feesttent welke hier niet ver vandaan in een park staat.

Ik ben altijd weer verbaasd waarom het zo hard moet.
Muziek moet je kennelijk voelen.
Daar kan ik me trouwens wel iets bij indenken.
Zelfs wel iets meer dan iets.
Want soms zet ik het geluid hier in de kamer ook iets harder dan strikt nodig is.
Bassen trillen dan elke keer weer het klokje van de plank.
En ik tril mee.
Toch haalt dit geluidsniveau niet bij de herrie die bands in de stad veroorzaken.
Jammer voor de oren en goed voor de gehoorspecialisten.
Maar het is muziek en mijn gedachten fietsen ongecontroleerd naar een artikeltje dat ik uit de krant knipte naar aanleiding van de dood van Ronnie Drew.

Muziek.
De Dubliners.
Rauwe muziek met een romantische ondertoon.
Heerlijk om te beluisteren en naar te kijken.

Het woord romantiek zetten mijn hersens (waarom is dat meervoud? Eén hersen, twee hersens? O nee, hersenen. Nou ja, wie zegt dat Nederlands een eenvoudige taal is?) onmiddellijk op een ander spoor.
Maar waarom kiezen mijn hersens dan juist dat ene en niet dat andere?

Met Sebo heb ik romantische plekken bezocht.
Dat wil zeggen, voor óns romantisch.
Al heel vaak hebben we ontdekt dat velen zelfs niet begrijpen waar we het over hebben.
Ik denk nu in de eerste plaats aan Enkhuizen en zie Sebo op het uiteinde van de kade zitten op de houten plankieren voor een metalen vuurtorentje.
Een laag Eifeltorentje.
Het leek wel of alles bij hem samen kwam en op z'n plek viel.
De moeite waard dat soort momenten.

Als ik nu naar buiten kijk in een tuin waar nodig in gewerkt moet worden zijn er geen gevoelens van romantiek.
Bovendien heb ik te lang achter de PC gezeten en krijg last van mijn rug.
Ouderdomsverschijnselen zijn goed te voorkomen door op tijd dood te gaan.

DQ.
.

Ronnie Drew (The Dubliners) overleden

Zaterdag 16 augustus overleed Ronnie Drew,
oprichter van de legendarische folkband The Dubliners.



Sebo en ik

Van Sebo's site:
Zaterdag, 06-09-2008

Midden in de nacht...
Daar zit ik dan, net thuis.
Van de baas mocht ik een halve nacht snipperen. Morgen (straks) komt m’n liefje het weekend over.
Ik kijk er zo naar uit...


Mijn lezing:
Zaterdag, 06-09-2008

Midden in de nacht.
Daar zit ik dan, de hele dag thuis.
Van de staat mag ik altijd snipperen.
Over 3 (DRIE!) weken komt mijn liefje uit Italië terug.
Ik kijk er zo naar uit...

Tot vanavond Sebo en liefje.

DQ
.