Zonder commentaar mijnerzijds.
’Bestaan, dat heeft God niet nodig’.
God stijgt boven het bestaan uit.
Een tafel en een stoel, die bestaan, in onze dimensie.
Maar dat is niet de manier waarop God bestaat.
Gerard Reve
.
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
zaterdag 17 oktober 2009
O ja..........
O ja..........
Ik schafte me ook nog een tweede boek aan.
DQ
.
Ik schafte me ook nog een tweede boek aan.
FILOSOFIE
Heel erg de moeite waard.DQ
.
DE JAREN '50
Gisteren liep ik weer eens een boekenzaak binnen.
Helaas zijn er in dit "dorp" veel te weinig van dit type bedrijven.
Helaas, omdat ik het heerlijk vind om er in rond te dwalen.
Soms wel lastig dat er zoiets als pinnen bestaat.
Dat maakt de aanschaf van spulletjes wel erg gemakkelijk.
Met deze "verworvenheid" is het niet belangrijk meer of je portemonnee leeg is of niet.
Wel natuurlijk of er nog wat op je bankrekening staat.
Het komt nog al eens voor dat ik blanco zo'n winkel betreedt maar met gevulde tas de zaak verlaat.
Dat overkwam me gister.
Dwalend langs schappen, rekken en tafels viel mijn oog op een boekje met de titel:
Een schok van herkenning.
Zo'n stukje speelgoed heb ik ooit gehad en inderdaad, in de vijftiger jaren.
Ik bladerde het boekje door en voelde me onmiddellijk geroerd door de vele dingen die ik herkende.
Toch wel een minuut of vijf heb ik in dubio gestaan.
Zou ik het kopen?
Zou ik niet kopen?
Maar ik wist dat ik verkocht was en aangezien ik daar ook niets aan kan doen (overmacht!)
was ik wel gedwongen om het boekje te kopen.
Wat een feest om er door heen te wandelen.
Wandelen ja, want ik wandelde door het verleden.
Heel veel, zo goed als vergeten, zaken kwamen bij me terug.
Het maakte me blij en verdrietig tegelijk.
Ik sterk gevoel van heimwee overviel me.
Niet dat het in die jaren allemaal beter was dan nu.
Natuurlijk niet.
Vaak zelfs integendeel.
Maar het was allemaal wat overzichtelijker.
Althans, dat was het toen voor mij.
Mensen die er nu niet meer zijn waren er nog.
Wij waren jong, mijn moeder was er altijd.
Het bladeren in het boekje en het ondergaan van die gevoelens is feest en droefheid tegelijkertijd.
Mijn oude meccanodoos, mijn speelgoed, mijn schoolboekjes, de hoedjes van de kerkgangsters, de auto's, de knijpkat, de reclames, de klein zwart/wit tv, de buizenradio, de kinderboeken, sunlight zeep, de platte Wittekat batterij met bijbehorende zaklantaarn, de brommer.
Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Au, wat heerlijk.
DQ
.
Helaas zijn er in dit "dorp" veel te weinig van dit type bedrijven.
Helaas, omdat ik het heerlijk vind om er in rond te dwalen.
Soms wel lastig dat er zoiets als pinnen bestaat.
Dat maakt de aanschaf van spulletjes wel erg gemakkelijk.
Met deze "verworvenheid" is het niet belangrijk meer of je portemonnee leeg is of niet.
Wel natuurlijk of er nog wat op je bankrekening staat.
Het komt nog al eens voor dat ik blanco zo'n winkel betreedt maar met gevulde tas de zaak verlaat.
Dat overkwam me gister.
Dwalend langs schappen, rekken en tafels viel mijn oog op een boekje met de titel:
DE JAREN '50
Een boekje met vele illustraties waarbij me onmiddellijk een foto van een blikken motorfietsje opviel.Een schok van herkenning.
Zo'n stukje speelgoed heb ik ooit gehad en inderdaad, in de vijftiger jaren.
Ik bladerde het boekje door en voelde me onmiddellijk geroerd door de vele dingen die ik herkende.
Toch wel een minuut of vijf heb ik in dubio gestaan.
Zou ik het kopen?
Zou ik niet kopen?
Maar ik wist dat ik verkocht was en aangezien ik daar ook niets aan kan doen (overmacht!)
was ik wel gedwongen om het boekje te kopen.
Wat een feest om er door heen te wandelen.
Wandelen ja, want ik wandelde door het verleden.
Heel veel, zo goed als vergeten, zaken kwamen bij me terug.
Het maakte me blij en verdrietig tegelijk.
Ik sterk gevoel van heimwee overviel me.
Niet dat het in die jaren allemaal beter was dan nu.
Natuurlijk niet.
Vaak zelfs integendeel.
Maar het was allemaal wat overzichtelijker.
Althans, dat was het toen voor mij.
Mensen die er nu niet meer zijn waren er nog.
Wij waren jong, mijn moeder was er altijd.
Het bladeren in het boekje en het ondergaan van die gevoelens is feest en droefheid tegelijkertijd.
Mijn oude meccanodoos, mijn speelgoed, mijn schoolboekjes, de hoedjes van de kerkgangsters, de auto's, de knijpkat, de reclames, de klein zwart/wit tv, de buizenradio, de kinderboeken, sunlight zeep, de platte Wittekat batterij met bijbehorende zaklantaarn, de brommer.
Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Au, wat heerlijk.
DQ
.
Eén miljoen
Van de Bijbel in de nieuwe vertaling zijn in 5 jaar tijd 1 miljoen exemplaren verkocht.
Toch wel opvallend veel.
DQ
.
Toch wel opvallend veel.
DQ
.
Eén miljoen
Van de nieuwe Bijbelvertaling is in 5 jaar tijd 1 miljoen exemplaren verkocht.
Toch wel opvallend.
DQ
.
Toch wel opvallend.
DQ
.
Abonneren op:
Posts (Atom)
