Ik krijg een paar tientjes terug van de belasting.
Voor het eerst ben ik wat onrustig.
Zal ik beschuldigd worden?
Een reden blijkt tegenwoordig niet nodig te zijn.
Deze overheid.
Bah.
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
vrijdag 29 oktober 2021
Cynisme en overheid.
Inderdaad.
Ik ben cynischer over de politiek dan ooit te voren.
Merk dat aan de dingen die ik de laatste tijd aan Facebook toevertrouw.
Ik schrijf van me af.
Noodgedwongen.
Deze overheid laat steken vallen.
Lastig natuurlijk maar logisch .
Overheidswerk blijft mensenwerk.
Maar als je vervolgens de steken, die je geregeld bewust en onbewust hebt laten vallen, niet ophaalt ben je de menselijkheid kwijt en is het voor mij de vraag of die er ooit geweest is.
Vandaar mijn cynisme.
Cynisme als gevolg van wanhoop en steeds groter gebrek aan vertrouwen in de overheid.
Bovenbaas
En je bent op de vingers getikt.
En je wilt blijven.
En je gaat het anders doen.
Beloofd!
Daartoe pas je je karakter en inzichten aan.
Met andere woorden, je wordt een ander mens.
Ik kan het niet.
Onze bovenbaas wel.
We boffen.
Armoede
Kerken en liefdadigheidsinstellingen zetten zich in om armoede te bestrijden.
Prachtig natuurlijk.
Maar is dat hun taak of zou het de taak van de overheid moeten zijn?
Ik denk het laatste.
De overheid als huisvader
"Zoals een goed huisvader betaamt"
Een uitdrukking die je vroeger in officiële stukken vaak tegen kwam.
Uiteraard geef ik toe dat de uitdrukking niet meer van deze tijd is.
De betekenis is echter van alle tijden.
De overheid.
Een goede huisvader?
Gek als een deur
Vraagje:
Als je zo gek bent als een deur maakt het dan uit of de deur open staat of dicht is?
Kokosnoten
Ik denk dat ik alle kokosnoten nu wel geoogst heb.
Zit nu met een probleem.
Moet ik snoeien en zo ja, hoe en waar?
In ieder geval eerst lianen en papyrus kappen, dat weet ik natuurlijk wel, maar dan?
Toch maar eens Wikipedia er op naslaan.
Wees gerust, ik kom er wel uit.
Au, brutale rot apen.
.
Ontroering plotseling
Heb jij dat ook?
Dat een bepaalde plaats, een bepaalde situatie, een bepaald voorwerp je plotseling en compleet onverwachts diep ontroerd, zonder dat je daar enige aanleiding voor kunt vinden?
Commissies
Het lijkt me werkelijk het beste om een commissie in te stellen die de uitslag van de vorige commissie gaat onderzoeken.
In ieder geval geeft ons dat wat meer speling.
Blijken we dan nog te weinig tijd te hebben dan kunnen we altijd nog een commissie instellen die onderzoekt waarom we met tijdgebrek kampen.
Ondertussen kunnen wij uitzoeken wie we als hoofdverantwoordelijke de schuld in de schoenen kunnen schuiven.
We hebben toch niet voor niets een landsadvocaat.
Abonneren op:
Posts (Atom)
