Een bijzondere dag vandaag.
Omdat de buren weg waren hadden we afgesproken dat ik op de kat zou passen en eten zou geven.
Daartoe hadden ze me de sleutels van het huis gegeven maar, je raad het nooit, de sleutel van de voordeur paste niet, om de doodeenvoudige reden dat die er niet bij was.
Prachtig al die andere sleutels alleen, ik had er niets aan..
Omdat de buren weg waren hadden we afgesproken dat ik op de kat zou passen en eten zou geven.
Daartoe hadden ze me de sleutels van het huis gegeven maar, je raad het nooit, de sleutel van de voordeur paste niet, om de doodeenvoudige reden dat die er niet bij was.
Prachtig al die andere sleutels alleen, ik had er niets aan..
Het telefoonnummer van mijn buren staat op een briefje maar ja, dat lag bij hen thuis op tafel en daar kon ik niet bijkomen.
Wat nu?
Gelukkig wist mijn vrouw dat onze tandarts bij mijn buren op de bruiloft was en dat hij een goede kennis was van de ouders van de buurman.
Aanknopingspunt!
Dus de tandarts gebeld maar het antwoordapparaat vertelde me dat hij was gestopt met zijn praktijk.
Veel verder kwam ik op deze manier dus niet.
Veel verder kwam ik op deze manier dus niet.
Gelukkig werkt zijn assistente bij de nieuwe tandarts en die heb ik dus gebeld of zij mij in contact kon brengen met onze tandarts.
Heb het hele verhaal uitgelegd maar helaas zij mocht geen telefoonnummers afgeven wel kreeg een adres, te weten de straatnaam waar de ouders van mijn buurman wonen.
Maar helaas, ik had nog geen huisnummer.
Toen maar een vriend met zekere connecties gebeld met de vraag of hij erachter kon komen.
En ja hoor na een half uur kreeg ik van hem het huisnummer door.
En ja hoor na een half uur kreeg ik van hem het huisnummer door.
Vervolgens naar die mensen toe gereden, ze wonen in dezelfde plaats als ik, en heb daar een reservesleutel op kunnen halen.
He, he
Nu naar huis om de kat eten te geven.
Door al dit speurwerk heb ik toch een kat van de hongerdood weten te redden.
En zo is het maar net!
-
En zo is het maar net!
-