Gekheid op een stokje

Vanmorgen vond ik gelukkig net op tijd een stokje zodat ik er alle gekheid op kon prikken.

Het boek

Niet doen.
Ik heb het mezelf zo vaak voorgehouden.
Niet doen.
Mijdt het.
Ogen dicht.
Richt ze strak op iets anders.
Niet de drempel overstappen.
Het onbevangen, uitgestreken gezicht is immers toch maar schijn en biedt geen enkel houvast.
Strek die slappe knieën.
Wees sterk.

Oh, die boeken.
Al die intrigerende titels.

Ach één boek wat maakt het eigenlijk uit?
Niets toch?
(Ach,  die ene sigaret wat maakt het eigenlijk uit?
Niets toch?)

Televisie uit.
Muziekje aan.
Kaarsje brandend.
Heerlijk zo'n interessant en boeiend boek op schoot.
.