Commentaar, Gastenboek en/of Andere Zaken.

- Commentaar kan geleverd worden door via reacties (onder mijn berichten) te reageren.
- Mail kan via het envellopje dat onder mijn berichten staat.

- Het tekenen van het gastenboek kan met klikken op:

>>>>>>> G A S T E N B O E K <<<<<<<

--> In rechterkolom staat het Blogarchief.
--> In rechterkolom staat het Labelarchief.
--> Voor terug bladeren weblog zie onder de pagina:
Oudere Berichten

================================

================================



Klik op het beeld voor meer gegevens.

================================


================================
>>>> Mijn video's op YOUTUBE <<<<

(Kies video, plaats muis op
beeld en
klik daarna op pijl
of ga rechtstreeks naar mijn
video kanaal KLIK HIER)

Hoi allemaal

Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.

maandag 10 oktober 2016

De muur

Er zijn muren en er zijn muren.
Er zijn muren die je buitensluiten.
En er zijn muren die het gevaarlijke buiten, buitensluiten.
De oude zeemuur in Enkhuizen is er zo een.
Voor dat het meer een meer was, was het meer een zee.
Een soms woeste binnenzee.
Een zee die hongerig zijn natte vingers uitstrekte naar het land.
Het land achter de muur.
Een zee waar men rijkdom uithaalde  en waarmee men rijkdom binnenhaalde.
Rijkdom uit verre, verre streken.
Toen ik jong was voelde ik romantiek als ik langs die muur liep.
Een romantisch gevoel bij oude praktijken die bepaald niet erg romantisch waren.
Maar ja, ik was klein en jong.
Zonder ervaring en met gebrekkige kennis.
De muur was hoog en oud.
Met veel historie aan zijn kant.
Als die kon spreken?
Hij zou spreken over afscheid, over verdriet, over pijn en verlies.
Over harde en gevaarlijke arbeid.
Maar ook over winst en blijdschap.
Ik was een beetje een boos jongetje.
Water aan de ene kant.
En land aan mijn kant.
Een boos jongetje want ik kon niet over de muur heen kijken.
Ja daar waar klimijzers waren aangebracht.
Daar wel.
Dat klimmen, brrr best eng.
Zo diep aan de andere kant.
Zo veel water.
Nu kijk ik over die muur heen.
Ouder, mogelijk iets wijzer, en met iets meer ervaring maar nog steeds gevoelig voor de historie van de muur.
Nu ik er met gemak overheen kan kijken zie ik land.
Land waar toen water was.
Een dijk waar toen water was.
Ach ja....
De vooruitgang nietwaar?
.