Wat is dit voor een wereld?
Een wereld waar voor een spelletjespeler 95 miljoen Euro wordt geboden.
Real Madrid biedt dit bedrag voor de Portugese voetballer Cristiano Ronaldo.
Krankzinnig en decadent.
Aan decadentie gingen vele culturen ten onder.
Ze hadden het niet op tijd in de gaten.
Wij wel?
DQ
.
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
donderdag 11 juni 2009
Een wereld zonder mij.
Toen Marijke en ik enige tijd geleden in Enkhuizen waren bezochten we een nicht van mij.
Ze was via via in het bezit gekomen van een foto van mijn moeder.
Zij is hier de juffrouw van een kleuterklas in Enkhuizen.
Ik weet niet wanneer de foto genomen is maar het was vóór de oorlog.
De wereld had mij nog niet leren kennen aangezien van mij zelfs de kiel nog niet was gelegd.
(Arme wereld.......)
DQ
.
Brrrrrr
Eenzaam en vaak alleen.
Ken je dat gevoel?
Die combinatie van regenachtige somberheid.
Heimwee-achtige gevoelens naar een warm land.
Heimwee gevoelens naar iets onbekendst.
En alleen zijn?
Ik wel en ik heb er bijzonder veel last van.
DQ
.
Ken je dat gevoel?
Die combinatie van regenachtige somberheid.
Heimwee-achtige gevoelens naar een warm land.
Heimwee gevoelens naar iets onbekendst.
En alleen zijn?
Ik wel en ik heb er bijzonder veel last van.
DQ
.
Geschiedenis
Elders op mijn log maakte ik meldingvan de trouwdag van
Sebo en Gretha.
Uiteraard moest ik denken
aan onze trouwdag.
26 maart 1965.
Wat een lange tijd geleden.
En wat is er sindsdien
niet allemaal
gebeurd.
Jaap Schoen
FOTO_REPORTAGE'S
Stationsweg 31
Alkmaar
DQ
.
Beschaving
Mijn bruine schoenen doen hun werk.
Geluidloos!
Ze zitten aan mijn voeten en je hoort ze niet.
Damesschoenen klikken.
Geruis- en geluidloos loop ik naast een klikkende dame.
Mijn zwarte en zeer beschaafde schoenen plokken.
Plokken niet bij de hakken.
Plokken elders op onbekende plekken.
Hoor je een plok-klik of klik-plok geluid dan kom ik er aan.
Mét dame en mét mijn zwarte schoenen.
Beschaafd!
DQ
.
Geluidloos!
Ze zitten aan mijn voeten en je hoort ze niet.
Damesschoenen klikken.
Geruis- en geluidloos loop ik naast een klikkende dame.
Mijn zwarte en zeer beschaafde schoenen plokken.
Plokken niet bij de hakken.
Plokken elders op onbekende plekken.
Hoor je een plok-klik of klik-plok geluid dan kom ik er aan.
Mét dame en mét mijn zwarte schoenen.
Beschaafd!
DQ
.
Rafael
Een dikke 15 jaar geleden ging ik voor het eerst naar Zuid Spanje, Andalucía.
Ik logeerde daar bij Ben, mijn zwager die er al heel lang woonde.
Geestelijk zat ik toen nogal in de knoop en mijn bezoek aan dit schitterende, warme en lichte gebied betekende het begin van het begin van herstel voor mij.
Ben en zijn vrouw woonde toen op de begane grond in een laag flatgebouw.
Volgens mij in de enige wijk met etagewoningen in Valverde del Camino.
Boven hen woonde Rafael met zijn gezin.
Ik maakte kennis met hem, in eerste instantie voornamelijk vanwege het bedrijven van dezelfde hobby.
Ons gelicenceerd zendamateurisme dreef me samen met hem het dak op om antennes te plaatsen.
In de loop van de tijd raakte de hobby op de achtergrond.
Veel belangrijker werd onze gezamenlijke interesse in de cultuur van het land, iets waar hij natuurlijk heel veel meer van wist dan ik.
Samen met hem en Inma, zijn vrouw, hebben we veel van de omgeving gezien en enorm genoten.
Iets waar Sebo ook twee vakanties deelgenoot van was.
Een jaar of zeven geleden trof ik twee ongeruste mensen aan.
Het chemische bedrijf waar Rafael werkte had de strijd opgegeven en de geest gegeven.
Dat betekende voor hem vervroegd pensioen en een terugval in inkomsten.
Nu heb ik zelden of nooit iemand gezien die zo actief is als hij.
Kan hij eigenlijk wel stil zitten?
Zo heeft hij o.a. een geweldige verzameling oude radio's.
Hij struint daar rommelmarkten voor af en maakt driftig gebruik van de zoekmoglijkheden die Internet biedt.
De kapotte radio's worden vervolgens door hem gerepareerd.
Al met al levert dat een privé radiomuseum op.
Prachtig georganiseerd en alles werkend.
Misschien plaats ik eens een foto.
Ondertussen verzamelt hij ook nog motorfietsen, die hij onderhoudt en is druk met nog zeer veel andere zaken.
Zoals land, huis, familie, vrienden en campo.
Je zou dus zeggen dat zijn leven rijk gevuld is en er weinig tijd overblijft voor andere zaken.
Bovendien heeft hij ook nog een gezin met twee zoons die overigens inmiddels studeren.
Dit alles is niet voldoende voor Rafael om zijn leven totaal te vullen.
Daarom bedacht hij dat een studie wel leuk zou zijn.
Sevilla is ongeveer 80 km bij Valverde del Camino vandaan.
Midden in de stad heeft zijn moeder, die wij ook kennen en waarderen wegens geweldige gastvrijheid, een appartement, een tweede huis.
Die combinatie plus het feit dat Sevilla een universiteitsstad is en mogelijk ook omdat zijn broer arts is deed hem de gang naar de universiteit maken.
Morgen krijgt hij z'n bul.
Na zes jaar afgestudeerd.
Arts!!
Een studie als hobby en een arts uit hobby.
Hij is inmiddels te oud om er echt veel mee te kunnen doen, denk ik.
Geweldig om als hobby en tijdvulling zo'n zware studie te doen.
In de kolom hier rechts staat een foto van Rafael.
Ik ben blij en trots.
Het wordt tijd dat ik hen weer eens om de hals vlieg.
(Ga je mee Sebo?)
DQ
.
Ik logeerde daar bij Ben, mijn zwager die er al heel lang woonde.
Geestelijk zat ik toen nogal in de knoop en mijn bezoek aan dit schitterende, warme en lichte gebied betekende het begin van het begin van herstel voor mij.
Ben en zijn vrouw woonde toen op de begane grond in een laag flatgebouw.
Volgens mij in de enige wijk met etagewoningen in Valverde del Camino.
Boven hen woonde Rafael met zijn gezin.
Ik maakte kennis met hem, in eerste instantie voornamelijk vanwege het bedrijven van dezelfde hobby.
Ons gelicenceerd zendamateurisme dreef me samen met hem het dak op om antennes te plaatsen.
In de loop van de tijd raakte de hobby op de achtergrond.
Veel belangrijker werd onze gezamenlijke interesse in de cultuur van het land, iets waar hij natuurlijk heel veel meer van wist dan ik.
Samen met hem en Inma, zijn vrouw, hebben we veel van de omgeving gezien en enorm genoten.
Iets waar Sebo ook twee vakanties deelgenoot van was.
Een jaar of zeven geleden trof ik twee ongeruste mensen aan.
Het chemische bedrijf waar Rafael werkte had de strijd opgegeven en de geest gegeven.
Dat betekende voor hem vervroegd pensioen en een terugval in inkomsten.
Nu heb ik zelden of nooit iemand gezien die zo actief is als hij.
Kan hij eigenlijk wel stil zitten?
Zo heeft hij o.a. een geweldige verzameling oude radio's.
Hij struint daar rommelmarkten voor af en maakt driftig gebruik van de zoekmoglijkheden die Internet biedt.
De kapotte radio's worden vervolgens door hem gerepareerd.
Al met al levert dat een privé radiomuseum op.
Prachtig georganiseerd en alles werkend.
Misschien plaats ik eens een foto.
Ondertussen verzamelt hij ook nog motorfietsen, die hij onderhoudt en is druk met nog zeer veel andere zaken.
Zoals land, huis, familie, vrienden en campo.
Je zou dus zeggen dat zijn leven rijk gevuld is en er weinig tijd overblijft voor andere zaken.
Bovendien heeft hij ook nog een gezin met twee zoons die overigens inmiddels studeren.
Dit alles is niet voldoende voor Rafael om zijn leven totaal te vullen.
Daarom bedacht hij dat een studie wel leuk zou zijn.
Sevilla is ongeveer 80 km bij Valverde del Camino vandaan.
Midden in de stad heeft zijn moeder, die wij ook kennen en waarderen wegens geweldige gastvrijheid, een appartement, een tweede huis.
Die combinatie plus het feit dat Sevilla een universiteitsstad is en mogelijk ook omdat zijn broer arts is deed hem de gang naar de universiteit maken.
Morgen krijgt hij z'n bul.
Na zes jaar afgestudeerd.
Arts!!
Een studie als hobby en een arts uit hobby.
Hij is inmiddels te oud om er echt veel mee te kunnen doen, denk ik.
Geweldig om als hobby en tijdvulling zo'n zware studie te doen.
In de kolom hier rechts staat een foto van Rafael.
Ik ben blij en trots.
Het wordt tijd dat ik hen weer eens om de hals vlieg.
(Ga je mee Sebo?)
DQ
.
Abonneren op:
Posts (Atom)
