Bladvulling

Eén van die dagen.
Je kent ze waarschijnlijk wel.
's Avonds zit je achter de computer en vraag je je af wat er die dag allemaal is gebeurd.
Hoe je het ook wendt of keert, de dag is weer voorbij.
Wat heb je gedaan, wie heb je gesproken?
Als je dan de dag aan je geestesoog voorbij laat gaan, zijn er weinig belangrijke dingen aan te wijzen.
Uiteraard hoeft dat ook niet maar soms heb je het gevoel dat alles zomaar zinloos voorbij gaat.
Zeker als je al enkele dagen niemand buiten de familie spreekt.
En dat is best vervelend als je ontmoetingen met mensen belangrijk vindt.

Een voordeel van een pensionering vind ik dat je alle vrijheid hebt en dat je niet vast gebonden bent aan tijden en steeds weerkerende afspraken.
Maar het is van belang om toch de sociale kontakten te onderhouden en versterken.
Soms is dat lastig.
Neem een hond, wordt er gezegd.
Daar moet je op vaste tijden mee uit en zo ontmoet je anderen.
Maar aan Marijke zie ik hoe lastig het kan zijn om de hond onder te brengen als je weg wilt.

Over de hond gesproken.
In een vorig bericht vertelde ik over de aanval van een grote hond op Boris.
Het gaat nu vrij goed met het hondje.
Afgelopen dinsdag zijn de hechtingen verwijderd.
Wel is de aanslag niet vergeten en hij houdt alle grotere honden behoorlijk in de gaten.

Al weken ben ik bezig om video's die ik ooit maakte op DVD te zetten.
Eerder maakte ik daar melding van.
Het is veel werk als er niets tussen komt maar nog veel meer werk en het kost nog veel meer tijd als er wel iets tussen komt.
De PC-bespeler onder ons weet dat dingen vaak niet zo lopen als gewenst is.
Dat is dus bij mij ook geregeld het geval.
Hoewel er nog weken werk in zit heb ik toch al een uur of 15 op DVD staan.
De kwaliteit is goed.

De afgelopen dagen heb ik geen boek in mijn handen gehad.
En dat voor iemand die graag leest en de leesstapel alleen maar groter ziet worden.
Toch betekent dit dat ik druk met andere zaken ben geweest, zelfs als ik me achteraf afvraag wat dat dan allemaal geweest zou kunnen zijn.

De warmteaanwijzer buiten staat op 9,4 graden.
Vrij hoge temperatuur maar het ziet er niet zo aantrekkelijk uit.
Bewolkt, wind en lichte regenbedreiging.
Maar ik ga zeker zo een stuk lopen.
Een hele dag binnen blijven maakt me erg onrustig.

Met belangstelling volg ik de weblog van Sebo.
Hij houdt daar zijn christelijke avonturen en ontdekkingen bij.
De moeite waard om te lezen.
Ik begrijp zelf de geloofszekerheid en het Godsvertrouwen van hem en anderen niet.
Ben er wel jaloers op want het maakt het leven makkelijker te leven, lijkt me.

Als ik dit stukje overlees dan lijkt de inhoud voornamelijk bladvulling.
Nou ja, dat geeft niets.
In ieder geval laat ik er mee zien dat ik er nog ben en iets minder last van mijn schouders heb zodat er af en toe weer wat durf is om te typen.

Ik ga de was ophangen.

DQ
.