Vorig jaar:
Ken je dat?
Dat je geheugen het overneemt?
Ik zat met een boekie in het hoekie bij het raam wat verstrooid naar buiten te kijken.
Mensen trotseerden het druilerige weder.
Dinsdagmorgen.
Er brandde licht in de meubelzaak waar ik naar binnen kon kijken.
Wel licht, geen mensen.
Het beeld veranderde.
Mijn geheugen nam het over.
Het regende.
Een beetje.
Ik stond gebogen over de oude zeemuur.
De muur waar ik tot mijn grote frustratie als kind niet overheen kon kijken.
Nu wel.
Weinig boten op het IJsselmeer.
Wel veel water.
Zoals dat bij een meer gebruikelijk is.
Water.
Ik ben geen waterrat.
Maar water was alom aanwezig.
Hoorde bij mijn "zijn".
Hier geen water.
Oh, toch.
Ik schudde me los uit mijn herinneringen.
Keek naar buiten.
Water.
Regen!
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten