Humor.
Vele deskundige (?) verhandeling zijn er over geschreven.
Laatst werd mij gillend van plezier een mop vertelt.
Een mop die ik best begreep maar in de verste verte niet leuk vond.
Dat gebeurt, de ander had plezier.
In zo'n geval lach ik als de bekende boer met kiespijn.
Je moet toch wat.
Ik ben bij mezelf te rade gegaan.
Waar hou ik van?
Dat is o.a. zelfspot en op het verkeerde been gezet worden.
Enige weken geleden plaatste ik een filmpje van een sappig Twentssprekende conferancier.
Ik kreeg er geen commentaar op dus kennelijk hoor ik bij de andere lachenden.
In het kort:
- In het westen (daar kom ik vandaan) noemt men iemand die zes flessen bier per dag drinkt een alcoholist.
Bij ons in Twente (zelfspot) zijn dat gewoon buschauffeurs. (Op het verkeerde been gezet).
En ja, dat vind ik leuk.
Zeker als ik dit in het Twents hoor en merk dat de mensen in de zaal er de grootste schik om hebben.
Meerderen uit deze omgeving liet ik het filmpje zien maar geen lach toverde het te voorschijn.
Humor, zo verschillend.
Iets anders dat ik zelf leuk vind, bedacht en plaatste is:
- Er schijnen landen te zijn waar men rauwe dieren eet.
Nog erger ze eten zelfs levende dieren.
Nee, geef mij dan maar een nieuwe haring of een oester.
Mensen reageerden met:
Dat is toch hetzelfde.
Dan denk ik, maar juist omdat dit hetzelfde is moet ik er iets mee bedoelen.
En dat is onze arrogantie en dedain waarmee we de neiging hebben over anderen en andere landen te praten terwijl wij, mogelijk in andere vorm, exact hetzelfde doen.
.
.
