Sinds ik enkele vrienden dood heb zien gaan aan de gevolgen van het roken.
Sinds ik jonge kinderen met een peuk in de nog jonge mond zie.
Sinds ik vrienden zie worstelen om van die gewoonte af te komen.
Sinds ik besef dat ik, als ik zou roken, die strijd waarschijnlijk ook zou verliezen.
Sinds die tijd ben ik er verdrietig over.
Sindsdien haat ik roken en voel me zeer betrokken bij de roker.
Dat is de reden waarom ik er soms over schrijf.
Ik begrijp de agressie niet die dat soms oplevert.
En ik begrijp ook niet dat men er andere slechte zaken bij betrekt.
Dat weet ik ook wel maar die zaken staan hier los van en ook daar schrijf ik over.
Mededogen roept kennelijk agressie op.
Jammer.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten