Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
zondag 8 augustus 2021
De schrijver
Een schrijver moet goed kunnen schrijven maar dat maakt een goed schrijvende schrijver nog geen schrijver.
De doedelzak
Een doedelzak.
Is een zak waar je mee dient te doedelen.
Heb je wel een zak maar kan je er niet mee doedelen.
Dan heb je geen doedelzak.
Slechts een zak.
Een doedelloze.
Mocht je echter een doedelzak bezitten waarvan je denkt dat de doedel defect is.
Omdat er geen doedel meer in zit.
Althans de doedel niet te horen is.
Zodat je zegt.
Verrek waar is mijn doedel?
Dan heb je in dit zelden voorkomende geval.
Wél een doedelzak.
Mogelijk zelfs met een goed bedoelende en welwillende doedel.
Maar met slecht functionerende zak.
Dus een lekke zak met goede doedel.
Maar geen fatsoenlijk doedelzakkende doedelzak die het al doedelend goed zou behoren te doen.
Want ook daar heb je een zak voor nodig.
Een goeie.
(Als je dat maar weet.....)
.
Spaans
Ik ontdekte Spanje en het Spaans op het moment dat ik emotioneel in een diepe afgrond zat.
Dat bezoek hielp me om uit die put te klimmen.
Hoewel die vermelde toestand al ruim enkele decennia geleden is, veroorzaakt Spaans elke keer als ik het hoor me weer een vreugde stoot.
Boevengezichten
In oudere detectives hebben de boeven altijd gezichten die iets aap-achtigs hebben.
De boevigheid droop er af.
Wat was dat heerlijk overzichtig, toen!
Nu.....
Pa en opa
Mijn kinderen mogen mij Johan noemen.
Uiteraard.
Maar wat ben ik blij dat ze me pa noemen.
Want dát is onze relatie!
Zo ben ik al bijna 24 jaar blij dat ik opa ben en zo genoemd word van af het moment dat de oudste dat kon zeggen.
Want dát is onze relatie.
Abonneren op:
Posts (Atom)
