Hour of Power
Zo mogelijk kijk ik er elke zondag naar.
(RTL 5-> Van acht tot negen, met de herhaling van negen tot tien.)
Ik houd van de positieve manier waarop de boodschap wordt uitgedragen.
Ik houd van de muziek en de sfeer.
Ik geloof dat de Bijbelse boodschap een positieve boodschap is.
Helaas is dat niet altijd te zien aan de aanhangers van die boodschap.
Het zijn goede mensen maar oh oh, die kritiek.....
Gelukkig laten velen wel zien wat het betekent om gelovig te zijn.
Christenen die anderen belangrijker vinden dan zichzelf.
Moedig, trouw en positief.
Terug naar Hour of Power.
Er wordt daar een boodschap van blijdschap en overgave gebracht.
Wil dat dan zeggen dat alles dus pais en vrede is?
Dat er geen verschillen van mening zijn?
Nee, helaas.
Dat is niet het geval.
Mensen zijn beperkt.
Ook intelligente.
Misschien wel juist zij.
Tussen de beide predikanten Schuller zijn meningsverschillen gerezen.
Ik weet het fijne er niet van en ik vind dat ook niet belangrijk.
Jammer is het wel.
Want dan blijkt in één keer dit voor niet-christenen het bewijs te zijn dat het schijnheiligheid is.
Allemaal flauwe kul
Het zal wel weer om geld gaan.
Ernstiger is dat er kritische christenen zijn die ook hun oordeel klaar hebben.
Dat hadden ze trouwens vaak al eerder.
Te commercieel, te amerikaans, te positief enz. enz.
Kritiek is zo gemakkelijk.
Waarom niet blij zijn met het feit dat de boodschap in de hele wereld wordt gebracht?
Ook ná meningsverschillen blijft dat gebeuren.
Je hoeft niet zonder eigen mening door het leven te gaan maar er is zoveel verschil tussen positieve en negatieve kritiek.
Heb jij nooit meningsverschillen gehad met een medegelovige?
Hoeveel mensen zijn er door jou, criticaster, tot geloof gekomen?
DQ
.