Commentaar, Gastenboek en/of Andere Zaken.

- Commentaar kan geleverd worden door via reacties (onder mijn berichten) te reageren.
- Mail kan via het envellopje dat onder mijn berichten staat.

- Het tekenen van het gastenboek kan met klikken op:

>>>>>>> G A S T E N B O E K <<<<<<<

--> In rechterkolom staat het Blogarchief.
--> In rechterkolom staat het Labelarchief.
--> Voor terug bladeren weblog zie onder de pagina:
Oudere Berichten

================================

================================



Klik op het beeld voor meer gegevens.

================================


================================
>>>> Mijn video's op YOUTUBE <<<<

(Kies video, plaats muis op
beeld en
klik daarna op pijl
of ga rechtstreeks naar mijn
video kanaal KLIK HIER)

Hoi allemaal

Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.

zondag 6 januari 2008

De Blauwbilgorgel

De blauwbilgorgel

Ik ben de blauwbilgorgel,
Mijn vader was een porgel,
Mijn moeder was een porulan,
Daar komen vreemde kind’ren van.
Raban ! Raban ! Raban !

Ik ben een blauwbilgorgel
Ik lust alleen maar korgel,
Behalve als de nachtuil krijst,
Dan eet ik riep en rimmelrijst.
Rabijst ! Rabijst ! Rabijst !

Ik ben een blauwbilgorgel,
Als ik niet wok of worgel,
Dan lig ik languit in de zon
En knoester met mijn knezidon.
Rabon ! Rabon ! Rabon !

Ik ben een blauwbilgorgel
Eens sterf ik aan de schorgel,
En schrompel als een kriks ineen
En word een blauwe kiezelsteen.
Ga heen ! Ga heen ! Ga heen !

Cees Buddingh

-

De broodschrijver.

De broodschrijver

Van lucht kan ik niet leven
Leven doe ik dan niet
Geef mij toch wat te eten
Wat brood in het verschiet
Want lucht dat eet ik niet

Schrijven is mijn leven
Mijn leven en bestaan
Niets anders kan ik geven
Ik hou van deze baan
Dat zal me goed af gaan

De woorden zijn zo even
Geschreven door mijn pen
Je moet het mij vergeven
Daar ik niets anders ken
En zo nu eenmaal ben

Anonymus

-

Kroegse en andere zaken

Zaterdagmiddag de stad in geweest en uiteindelijk in de kroeg terecht gekomen.
Ik weet dat voor sommige lezers het woord kroeg allerlei minder fraaie beelden oproept.
Sommigen zijn er zelfs een beetje bang voor.
Wees niet bevreesd, geen vreselijke of vleselijke toestanden.
Het was gezellig, al moet ik toegeven dat ik iets teveel heb gedronken.
Niet dat ik dronken was o.i.d., méér dat ik me vanmorgen, zondag, niet helemaal fit voel.
Dat komt trouwens ook door de hoestpartijen waarbij ik in mijn eentje voor een heel orkest zorg.
(Sorry, er is nog geen CD of DVD van gemaakt.)

In zo'n stamkroeg kom je veel eenzaamheid tegen.
Dat is een triest gegeven, je zou het graag anders zien maar in iedergeval wordt zo de eenzaamheid wat ingevuld en opgevrolijkt.
Wie ben ik om te zeggen dat het schijnvrolijkheid is?
Wat is de horeca duur!

Vanmorgen onze dochter in Italië gesproken.
Onwaarschijnlijk hoeveel huiswerk de lagere school kinderen mee naar huis krijgen.
Als je dan weet dat ze ook nog zaterdagmorgen naar school gaan begrijp je dat er weinig tijd over is voor sport en spel.
Ook in de vacanties gaan er bergen huiswerk mee.
In een gezin met 3 kleine kinderen kan je je niet met 1 afzonderen om die met het huiswerk te begeleiden.
Omdat de afstanden zo groot zijn blijft er op een dag al zo weinig tijd over.
De school is een half uur rijden van huis en de meeste winkels zijn ook niet naast de deur.
Zoals in alle zuidelijke landen gaan de kinderen heel laat naar bed.
Melody doet daar niet aan mee en houdt de Hollandse gewoonte aan.
Ze merkt ook dat de kids de slaap gewoon nodig hebben.
Bovendien kom je als ouders 's avonds eindelijk aan jezelf en elkaar toe.
Kan me herinneren hoe belangrijk dat vroeger voor ons was.

Op dit moment is het zeer redelijk weer.
De zon schijnt en het is 4.8 graden.
Toch verlang ik naar de prikkelende lentelucht.
De voorbode van de zomer.

Ik spaar elke keer voor een paar vaste zaken.
Eén of 2 keer naar Italië (Gradara) en 1 keer naar Spanje (Valverde del Camino).
Helaas is dat laatste wat lastiger i.v.m. verblijf problemen.
Een hotel is te duur en bij particulieren vind ik onprettig ook al ben je nog zo welkom.
Ik voel me altijd opgelaten als ik in aanraking kom met de privé zaken van anderen.
En dat gebeurd als je ergens te gast bent.
Dat gevoel heb ik overigens niet als ik bij onze dochter in Italië ben.
Dan voel ik me echt onderdeel van een gezin met fantastische kleinkinderen die er maar mooi niet zouden zijn als ik er niet was geweest............

Nu ga ik een harinkje op brood nedervlijen en ter opeting geschikt maken.

DQ

-