Ijskoud

't Is koud.
Verdikkeme, wat is het koud.
Dat slaapt overigens wel lekker maar maakt het opstaan minder plezierig.
Ook al omdat het om een uur of 7 nog donker is.

Kou is niet erg zolang de kachel het doet.
En, natuurlijk, zolang we nog in het bezit van gas zijn.
En, natuurlijk, zolang we dit nog kunnen betalen.

Helaas is de verwarming niet in staat om een waterleiding die buiten haar bereik ligt te verwarmen.
Dat betekent dat elke keer wanneer de temperatuur ruim 12 graden onder nul duikt er een leiding bevriest.
Meestal duurt de bevriezing niet lang maar onhandig is het wel.
Uiteraard is dit gedoe wel te voorkomen maar dat betekent breekwerk.
Ik neem het ongerief maar voor lief.
Zo ontzettend vaak komt het niet voor en er zijn jaren dat het helemaal niet voorkomt.
Straks hoor ik wat gepruttel en de zaak stroomt weer.

Ik moet nog naar de stad en naar de markt.
Geen punt want het is gezond weer en ik kan daarna de warme kachel weer opzoeken.
Maar wat te denken van de marktkooplieden?
Dik gebreid ondergoed en lange onderbroeken?
Brrrrrrrr.
En wat te denken van de mensen die over straat zwerven?
Nogmaals brrrrrrrrrrrrrrr.

Kale bomen.
Ik blijf het naargeestig vinden.
Ondanks dat die kale staken kunnen zorgen voor mooie foto's.
Nee, ik ben geen winterliefhebber.
En dat zie ik niet veranderen.

Schaatsen heb ik de laatste jaren niet gedaan.
Toen ik het de laatste keer deed, twee jaar geleden, stond ik niet echt stevig op de ijzers.
Fietsen verleer je niet en schaatsen ook niet.
Maar een val met mijn gewicht en met mijn leeftijd is niet toe te juichen.
Ondanks dat de kleinkinderen mijn val best een aardig gezicht vonden.
Ze juichten nét niet.

Waar blijft de zomer?
Wat mij betreft kan die morgen starten.

Het boek waar ik gisteren over sprak is tot een bladzijde of 40 gelezen.
Veel kan ik er nog niet over zeggen behalve dan dat de tijd die ik voor het lezen gebruikte nuttig en plezierig besteed blijkt.
Ik kom er nog op terug.

Gisteravond met Marijke een DVD bekeken van Johnnie Jordaan, tante Leen en Willy Alberti.
Ik kan me de open ramen waar de muziek van Johnnie Jordaan luidkeels uitgolfde nog goed herinneren.
De tijd dat ik als kind in Alkmaar woonde.
De nostalgische muziek en beelden gaven me een warm gevoel.

Een goeie kennis van mij vertrekt vandaag naar het zuiden van Spanje om daar de feestdagen door te brengen.
Hij wel...........!!

DQ
.