De Volkskrant
*** '140 duizend doden in Haïti' ***
Na de verwoestende aardbeving van dinsdag hebben de Haïtiaanse autoriteiten al 40 duizend lijken begraven.
Gevreesd wordt dat nog eens honderdduizend mensen om het leven zijn gekomen waardoor het totale dodental op 140 duizend zou komen te staan.
KLIK HIER
.
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
zaterdag 16 januari 2010
God's verantwoordelijkheden
Op mijn artikeltje "555" reageerde Wiebe aldus:
Mooi stukje DQ.
Wat denkt u van de rol van God in dit geheel?
Wat heeft Hij hier mee van doen?
Heeft God dit veroorzaakt zoals Pat Robertson op Amerikaanse televisie verkondigde?
Groeten,
15 januari 2010 18:13
--------
Uiteraard heb ook ik heel veel nagedacht over de ellende in deze wereld.
Dit ook in het licht van een liefdevolle en barmhartige God.
Schreef daar al eerder over.
Bij de beoordeling van het leed en de oorzaak daarvan is het verleidelijk voor christenen om op de stoel van God te gaan zitten.
Dat is kennelijk het geval bij Pat Robertson.
Ik ben verbaasd dat iemand het lef heeft om dit te doen.
Wat betreft het natuurgeweld is het voor mij nogal eenvoudig.
We leven op een "levende" planeet.
En dat is maar goed ook.
Was dit niet het geval dan zouden we überhaupt niet eens leven.
De natuurkrachten zijn zoveel groter dan wij.
Het is logisch dat er slachtoffers vallen.
Afschuwelijk voor de slachtoffers natuurlijk maar in wezen gewoon iets wat nou eenmaal voorkomt en "natuurlijk" is.
In de natuur vallen slachtoffers.
Dieren eten elkaar op en wij eten dieren op.
Als wij op schuivende platen in de aardkorst gaan wonen is het voorspelbaar dat er rampen gebeuren.
Als wij in gebieden gaan wonen waar orkanen e.d. voorkomen weten we dat we risico's lopen.
Als we in auto's gaan rijden, in vliegtuigen gaan vliegen, in schepen gaan varen, weten we dat er risico's aan verbonden zijn.
We kunnen niet leven zonder risico's te nemen.
Ons lichaam is zo'n geweldig fraaie, maar buitengewoon complexe, machine dat het logisch is dat er wat stuk kan gaan.
We noemen dat ziekte.
Waar ligt de verantwoordelijkheid van God?
Daar hoeven we ons niet druk over te maken.
Wel over onze verantwoordelijkheid.
Wat doen we met hen die getroffen zijn door rampen en ziekten?
Waarom vinden we het zo nodig om geweld te gebruiken?
Dáár liggen onze verantwoordelijkheden.
En daar kunnen we de hulp van God heel goed bij gebruiken.
DQ
.
Mooi stukje DQ.
Wat denkt u van de rol van God in dit geheel?
Wat heeft Hij hier mee van doen?
Heeft God dit veroorzaakt zoals Pat Robertson op Amerikaanse televisie verkondigde?
Groeten,
15 januari 2010 18:13
--------
Uiteraard heb ook ik heel veel nagedacht over de ellende in deze wereld.
Dit ook in het licht van een liefdevolle en barmhartige God.
Schreef daar al eerder over.
Bij de beoordeling van het leed en de oorzaak daarvan is het verleidelijk voor christenen om op de stoel van God te gaan zitten.
Dat is kennelijk het geval bij Pat Robertson.
Ik ben verbaasd dat iemand het lef heeft om dit te doen.
Wat betreft het natuurgeweld is het voor mij nogal eenvoudig.
We leven op een "levende" planeet.
En dat is maar goed ook.
Was dit niet het geval dan zouden we überhaupt niet eens leven.
De natuurkrachten zijn zoveel groter dan wij.
Het is logisch dat er slachtoffers vallen.
Afschuwelijk voor de slachtoffers natuurlijk maar in wezen gewoon iets wat nou eenmaal voorkomt en "natuurlijk" is.
In de natuur vallen slachtoffers.
Dieren eten elkaar op en wij eten dieren op.
Als wij op schuivende platen in de aardkorst gaan wonen is het voorspelbaar dat er rampen gebeuren.
Als wij in gebieden gaan wonen waar orkanen e.d. voorkomen weten we dat we risico's lopen.
Als we in auto's gaan rijden, in vliegtuigen gaan vliegen, in schepen gaan varen, weten we dat er risico's aan verbonden zijn.
We kunnen niet leven zonder risico's te nemen.
Ons lichaam is zo'n geweldig fraaie, maar buitengewoon complexe, machine dat het logisch is dat er wat stuk kan gaan.
We noemen dat ziekte.
Waar ligt de verantwoordelijkheid van God?
Daar hoeven we ons niet druk over te maken.
Wel over onze verantwoordelijkheid.
Wat doen we met hen die getroffen zijn door rampen en ziekten?
Waarom vinden we het zo nodig om geweld te gebruiken?
Dáár liggen onze verantwoordelijkheden.
En daar kunnen we de hulp van God heel goed bij gebruiken.
DQ
.
Verdrietig
In verband met de diepe ellende in Haïti is girorekening 555 in den Haag geopend.
Buitengewoon belangrijk en het is heerlijk om te constateren dat zovelen reeds dit nummer hebben gevonden.
Vooral blijven storten.
Natuurlijk.
=====
Al bladerend op Internet kwam ik iets tegen over de salarissen van de bestuurders van andere goede doelen stichtingen.
Daar word je koud en boos van.
In 2008 (in 2009 zal het niet veel beter zijn) werd er van 32 goede doelen aan salarissen van topbestuurders 87.600 tot 198.000 uitgegeven.
Dat betekent dat als er bij een deurcollecte gemiddeld 1 euro wordt gegeven er 100.000 tot 200.000 mensen nodig zijn om het salaris van één topbestuurder te betalen.
Zoveel mensen die belangeloos door weer en wind gaan.
Zoveel mensen die belangeloos hun bloed geven.
Topbestuurders of topgraaiers?
Met wat voor gevoel rijden deze mensen in hun mooie auto's?
Met wat voor gevoel wonen deze mensen in hun mooie villa's?
Met wat voor gevoel geven deze mensen iets aan de collectes aan hun deur?
Waarschijnlijk met het gelukzalige gevoel dat ze volledig recht op hun geld hebben.
Hoe lang zijn mensen nog bereid om in weer en wind langs de huizen te gaan?
Aan welk(e) goed(e) doel(en) moet ik geld overmaken?
Ik ben niet bereid geld bij te dragen aan de belachelijk hoge salarissen die vrijwilligers moeizaam bijeen brengen.
Wat een wereld.
Wat een maatschappij waar onrecht (zo voel ik het) op deze wijze wordt beloond.
Op het moment dat ik dit stukje in mijn weblog wil zetten zie ik de nieuwe Bijbeltekst die elke morgen op mijn scherm verschijnt:
De HEER heeft liever dat je eerlijk en rechtvaardig handelt dan dat je een offer brengt.
zaterdag 16 januari 2010 - Spreuken 21:3
DQ
.
Buitengewoon belangrijk en het is heerlijk om te constateren dat zovelen reeds dit nummer hebben gevonden.
Vooral blijven storten.
Natuurlijk.
=====
Al bladerend op Internet kwam ik iets tegen over de salarissen van de bestuurders van andere goede doelen stichtingen.
Daar word je koud en boos van.
In 2008 (in 2009 zal het niet veel beter zijn) werd er van 32 goede doelen aan salarissen van topbestuurders 87.600 tot 198.000 uitgegeven.
Dat betekent dat als er bij een deurcollecte gemiddeld 1 euro wordt gegeven er 100.000 tot 200.000 mensen nodig zijn om het salaris van één topbestuurder te betalen.
Zoveel mensen die belangeloos door weer en wind gaan.
Zoveel mensen die belangeloos hun bloed geven.
Topbestuurders of topgraaiers?
Met wat voor gevoel rijden deze mensen in hun mooie auto's?
Met wat voor gevoel wonen deze mensen in hun mooie villa's?
Met wat voor gevoel geven deze mensen iets aan de collectes aan hun deur?
Waarschijnlijk met het gelukzalige gevoel dat ze volledig recht op hun geld hebben.
Hoe lang zijn mensen nog bereid om in weer en wind langs de huizen te gaan?
Aan welk(e) goed(e) doel(en) moet ik geld overmaken?
Ik ben niet bereid geld bij te dragen aan de belachelijk hoge salarissen die vrijwilligers moeizaam bijeen brengen.
Wat een wereld.
Wat een maatschappij waar onrecht (zo voel ik het) op deze wijze wordt beloond.
Op het moment dat ik dit stukje in mijn weblog wil zetten zie ik de nieuwe Bijbeltekst die elke morgen op mijn scherm verschijnt:
De HEER heeft liever dat je eerlijk en rechtvaardig handelt dan dat je een offer brengt.
zaterdag 16 januari 2010 - Spreuken 21:3
DQ
.
Abonneren op:
Posts (Atom)
