Ik liep.
In de stad.
Stappen te maken.
Blik ongeveer op oneindig.
Boordevol droploze gedachten.
Liep onbevangen langs het Kruidvat.
En toen.....
Toen waren mijn gedachten bevangen.
En niet droploos meer.
En toen dacht ik....
Drop, nou en....?
En toen.
Liep ik terug.
Nu eet ik.
Drop.
Tjonge, wat een aangenaam smaakje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten