Vandaag, zo 3 januari 2010 zijn mijn dochter en haar man 12 1/2 jaar getrouwd.
Gefeliciteerd.
En dat deze verbintenis me twee geweldige kleinkinderen heeft opgeleverd is mooi meegenomen!!!!!!DQ
.
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
zondag 3 januari 2010
De pijn van het onbegrip
Ken je dat machteloze, wanhopig makende gevoel dat tussen mensen kan ontstaan als er, ondanks geregelde pogingen daartoe, geen begrip ontstaat?
Het doet pijn.
Je wilt dat begrip zo graag maar het lukt niet.
Pogingen daartoe falen.
Wat je ook probeert.
Het is verleidelijk om de ander de schuld te geven.
Dat is niet alleen zinloos maar ook onjuist.
Ga er maar vanuit dat die ander ook z'n best doet.
Kennelijk kunnen mensen zo verschrikkelijk veel van elkaar verschillen dat het voldoende begrijpen van de ander gewoon niet mogelijk is.
Als er bijvoorbeeld zelfs aan een woordje als "fatsoen" een verschillende inhoud wordt gegeven..........
Nou, dan kan er toch wel van spraak- en begripsverwarring worden gesproken.
Als aan oprecht gemeende goede bedoelingen wordt getwijfeld dan kan er van mislukking gesproken worden.
Nogmaals, dat doet pijn.
En het laat me niet met rust.
Als de ene partij genuanceerder denkt en de andere zwart/witter is het waarschijnlijk nooit mogelijk om voldoende begrip voor elkaar te hebben.
Ook al doen beide partijen nog zo hun best.
Ik begon er dit stukje mee.
De onmogelijkheid van het begrijpen van elkaar maakt me wanhopig en verdrietig.
Misschien moet ik in zo'n geval mijn verlies maar gewoon dragen.
Toegeven dat iets niet lukt.
En, daar heb ik normaal niet zoveel moeite mee.
Het kan me geen bal schelen als ik een spel verlies.
Competitie?
Interesseert me niks.
Als de ander zo graag wil winnen, nou prima toch?
Maar dit soort mislukte pogingen doen wel zeer.
HEEL ERG ZEER!
DQ
.
Het doet pijn.
Je wilt dat begrip zo graag maar het lukt niet.
Pogingen daartoe falen.
Wat je ook probeert.
Het is verleidelijk om de ander de schuld te geven.
Dat is niet alleen zinloos maar ook onjuist.
Ga er maar vanuit dat die ander ook z'n best doet.
Kennelijk kunnen mensen zo verschrikkelijk veel van elkaar verschillen dat het voldoende begrijpen van de ander gewoon niet mogelijk is.
Als er bijvoorbeeld zelfs aan een woordje als "fatsoen" een verschillende inhoud wordt gegeven..........
Nou, dan kan er toch wel van spraak- en begripsverwarring worden gesproken.
Als aan oprecht gemeende goede bedoelingen wordt getwijfeld dan kan er van mislukking gesproken worden.
Nogmaals, dat doet pijn.
En het laat me niet met rust.
Als de ene partij genuanceerder denkt en de andere zwart/witter is het waarschijnlijk nooit mogelijk om voldoende begrip voor elkaar te hebben.
Ook al doen beide partijen nog zo hun best.
Ik begon er dit stukje mee.
De onmogelijkheid van het begrijpen van elkaar maakt me wanhopig en verdrietig.
Misschien moet ik in zo'n geval mijn verlies maar gewoon dragen.
Toegeven dat iets niet lukt.
En, daar heb ik normaal niet zoveel moeite mee.
Het kan me geen bal schelen als ik een spel verlies.
Competitie?
Interesseert me niks.
Als de ander zo graag wil winnen, nou prima toch?
Maar dit soort mislukte pogingen doen wel zeer.
HEEL ERG ZEER!
DQ
.
Abonneren op:
Posts (Atom)
