Vandaag warm.
Heerlijk warm.
Ook in de tuin maar dat is geen punt want schaduw is er altijd te vinden en voor de innerlijke koeling is er Tinto de Verano bij de hand.
Heerlijk.
Kevin, mijn kleinzoon, wilde de dag bij opa doorbrengen.
D.w.z. achter diens computer.
Via Internet zijn er prachtige spellen te spelen.
Zijn verstandige ouders laten hem niet al te lang achter het scherm zitten.
Maar grootouders zijn, gelukkig, niet zo verstandig.
Hij achter de PC met een prikje, ik in de schaduw met eigenbouw drankje en boek.
Dat afgewisseld met stadsbezoek teneinde de inwendige mens te versterken met snack en ijs.
Ik kon dus niets met de PC doen maar ik wilde ook niets met de PC doen vandaag.
Nu voor het naar bed gaan snel een krabbeltje krabbelen.
Pitten!
DQ
.
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
donderdag 31 juli 2008
dinsdag 29 juli 2008
NASA 50 jaar in beeld
De NASA bestaat 50 jaar.
Mede in verband met dat heugelijke feit heeft de organisatie een nieuwe site in de "lucht" gebracht
Op deze site staat een ongelofelijke hoeveelheid beeld materiaal.
Zowel foto's als video's.
De NASA zegt dat er meer dan een miljoen foto's en duizenden uren video te bewonderen zijn.
Veel er van is downloadbaar.
Dit ruimtemuseum is een resultaat van de samenwerking NASA en de webbibliotheek Internet Archive.
KLIK HIER
DQ
.
Mede in verband met dat heugelijke feit heeft de organisatie een nieuwe site in de "lucht" gebracht
Op deze site staat een ongelofelijke hoeveelheid beeld materiaal.
Zowel foto's als video's.
De NASA zegt dat er meer dan een miljoen foto's en duizenden uren video te bewonderen zijn.
Veel er van is downloadbaar.
Dit ruimtemuseum is een resultaat van de samenwerking NASA en de webbibliotheek Internet Archive.
KLIK HIER
DQ
.
maandag 28 juli 2008
Johannes de Heer
Velen zijn bekend, zelf of van horen zeggen, met de liedbundel van Johannes de Heer.Voor hen die iets over hem en zijn liedboek willen weten geef ik hierbij twee klik mogelijkheden.
Mijn vader is, lang geleden, door hem ingezegend als evangelist bij de Nedrlands Christelijke Gemeenschaps Bond (NCGB)
KLIK HIER
KLIK HIER
DQ
.
Herinneringen
Afgelopen zaterdag is Sebo bij mijn vader op bezoek geweest.
Hij heeft over dit bezoek een artikeltje geschreven op zijn log.
Voor mij leuk om te lezen omdat er herinneringen van mij terug komen.
Voor zijn log KLIK HIER
Lees ook de reacties.
DQ
.
vrijdag 25 juli 2008
Bijbel interpretatie
Op de weblog van Sebo is een interessante discussie losgebarsten.
De aanleiding was een stukje van hem over "uitverkoren" zijn.
In zo'n discussie worden er als vanzelf andere onderwerpen bij gehaald.
Dat gebeurt altijd als er geen discussieleider is die de gespreksbanen aangeeft.
Hier geen probleem want een discussie kan er boeiender door worden.
De leer van de uitverkiezing is een leer waar men al eeuwen het hoofd over breekt.
Er is niet slechts over gepraat maar ook door geleden.
Heel erg geleden omdat je als je niet uitverkoren bent automatisch de hel ingaat.
Wat een angst toen en nog steeds.
Je weet immers nooit of je uitverkoren bent?
Ik denk dat er bij het lezen van de Bijbel enkele dingen zeer belangrijk zijn.
Voor een gelovige is de Bijbel het woord van God.
Mijn idee is dat je moet bedenken dat het Woord van God geschreven is door mensen.
Mensen zijn niet zonder fouten.
Alles wat in de Bijbel staat is geschreven binnen de gewoonten en moraal van die tijd.
Het is geen wetboek, geen wetenschapsboek, geen poëziealbum, geen geschiedenisboek en geen wetboek.
Alleen zo kan je de Bijbel lezen zonder in conflict te komen.
Er staan n.l. ook zeer tegenstrijdige zaken in.
Bovendien zullen wij niet gauw een overspelige vrouw stenigen of de slavernij omarmen.
Natuurlijk niet want "we leven in een andere tijd".
Wat we moeten doen, lijkt me, is de hoofdlijn van de Bijbel zien te achterhalen.
We stuiten dan op problemen.
Wat is de hoofdlijn?
Zou er zo iets bestaan?
Voor mij ben ik er wel uit.
De God van de Bijbel is liefde!
Ondanks alle afschuwelijke gewelddadigheden die worden beschreven.
Als je dat in je hoofd hebt als je de teksten probeert te interpreteren, als je bovendien de tijd en omstandigheden van het geschrevene in de gaten houdt, kom je een heel eind, denk ik.
Tijd en omstandigheden zijn belangrijk omdat er ook dingen geschreven zijn die gelden voor een bepaalde groep mensen in een bepaalde tijd.
Als dat het geval is doe je de Bijbel geweld aan wanneer je de desbetreffende teksten zonder meer naar onze tijd overhevelt.
Zo moet je ook het "uitverkoren zijn" lezen door het vergrootglas van liefde.
Dan is het toch onmogelijk dat de angst als gevolg van de leer van uitverkiezing gewild kan zijn?
DQ
.
De aanleiding was een stukje van hem over "uitverkoren" zijn.
In zo'n discussie worden er als vanzelf andere onderwerpen bij gehaald.
Dat gebeurt altijd als er geen discussieleider is die de gespreksbanen aangeeft.
Hier geen probleem want een discussie kan er boeiender door worden.
De leer van de uitverkiezing is een leer waar men al eeuwen het hoofd over breekt.
Er is niet slechts over gepraat maar ook door geleden.
Heel erg geleden omdat je als je niet uitverkoren bent automatisch de hel ingaat.
Wat een angst toen en nog steeds.
Je weet immers nooit of je uitverkoren bent?
Ik denk dat er bij het lezen van de Bijbel enkele dingen zeer belangrijk zijn.
Voor een gelovige is de Bijbel het woord van God.
Mijn idee is dat je moet bedenken dat het Woord van God geschreven is door mensen.
Mensen zijn niet zonder fouten.
Alles wat in de Bijbel staat is geschreven binnen de gewoonten en moraal van die tijd.
Het is geen wetboek, geen wetenschapsboek, geen poëziealbum, geen geschiedenisboek en geen wetboek.
Alleen zo kan je de Bijbel lezen zonder in conflict te komen.
Er staan n.l. ook zeer tegenstrijdige zaken in.
Bovendien zullen wij niet gauw een overspelige vrouw stenigen of de slavernij omarmen.
Natuurlijk niet want "we leven in een andere tijd".
Wat we moeten doen, lijkt me, is de hoofdlijn van de Bijbel zien te achterhalen.
We stuiten dan op problemen.
Wat is de hoofdlijn?
Zou er zo iets bestaan?
Voor mij ben ik er wel uit.
De God van de Bijbel is liefde!
Ondanks alle afschuwelijke gewelddadigheden die worden beschreven.
Als je dat in je hoofd hebt als je de teksten probeert te interpreteren, als je bovendien de tijd en omstandigheden van het geschrevene in de gaten houdt, kom je een heel eind, denk ik.
Tijd en omstandigheden zijn belangrijk omdat er ook dingen geschreven zijn die gelden voor een bepaalde groep mensen in een bepaalde tijd.
Als dat het geval is doe je de Bijbel geweld aan wanneer je de desbetreffende teksten zonder meer naar onze tijd overhevelt.
Zo moet je ook het "uitverkoren zijn" lezen door het vergrootglas van liefde.
Dan is het toch onmogelijk dat de angst als gevolg van de leer van uitverkiezing gewild kan zijn?
DQ
.
woensdag 23 juli 2008
Van Woensel schoenen, SCHANDE!
Er zijn nu enkele weken verstreken.
Van Woensel heeft (nog?) NIETS van zich laten horen.
Verwijzing en klik naar:
Van Woensel Schoenen. Schande!
Van het artikel zijn afschriften gemaakt en doorgestuurd naar de verantwoordelijken in het bedrijf.
Ik hou jullie op de hoogte van eventuele antwoorden.
DQ
.
Van Woensel heeft (nog?) NIETS van zich laten horen.
Verwijzing en klik naar:
Van Woensel Schoenen. Schande!
Van het artikel zijn afschriften gemaakt en doorgestuurd naar de verantwoordelijken in het bedrijf.
Ik hou jullie op de hoogte van eventuele antwoorden.
DQ
.
dinsdag 22 juli 2008
Over de schepping en de oerknal.
De astrofysicus Robert Jastrow eindigt zijn boek
God and the Astronomers met de zinnen:
"Op dit moment lijkt het of de wetenschap het mysterie van de schepping nooit zal kunnen onthullen.
Voor de wetenschapper die heilig gelooft in de kracht van de rede eindigt het verhaal als een boze droom.
Hij heeft de bergen van de onwetendheid beklommen, hij staat op het punt de hoogste piek te bedwingen en terwijl hij zich over het laatste rotsblok omhoog hijst wordt hij begroet door een gezelschap theologen die daar al eeuwenlang zitten".
(Citaat uit:De Taal van GOD van Francis S. Collins)
.
God and the Astronomers met de zinnen:
"Op dit moment lijkt het of de wetenschap het mysterie van de schepping nooit zal kunnen onthullen.
Voor de wetenschapper die heilig gelooft in de kracht van de rede eindigt het verhaal als een boze droom.
Hij heeft de bergen van de onwetendheid beklommen, hij staat op het punt de hoogste piek te bedwingen en terwijl hij zich over het laatste rotsblok omhoog hijst wordt hij begroet door een gezelschap theologen die daar al eeuwenlang zitten".
(Citaat uit:De Taal van GOD van Francis S. Collins)
.
zondag 20 juli 2008
zaterdag 19 juli 2008
Christenen en maatschappij.
In de afgelopen tijd fulmineerde ik geregeld tegen het gedrag van z.g.n. christelijke politici.
Door sommigen is dat opgevat als fulmineren tegen het christendom.
Zelfs door mensen die mij goed kennen en beter zouden moeten weten.
Ik kwam juist op vóór het christendom door op het gedrag te wijzen van mensen die naar mijn mening de christelijke waarden de nek omdraaien.
Vooral als ik merk dat ze die waarden wel van anderen verwachten
Ik zal daar op blijven wijzen maar niet alleen daaarop.
In de loop van mijn log heb ik geregeld geschreven over christenen die zich zelf wegcijferen door hulp te verlenen vanuit hun christenzijn.
Ik lijk soms dus weleens negatief maar dat ben ik niet.
Daarom hier een verwijzing naar een stukje in TROUW van vandaag.
Met hun maatschappelijke activiteiten besparen de christelijke kerken de samenleving flink veel geld.
In Rotterdam blijkt dat alleen daar al door het werk van de kerken per jaar een slordige 120 miljoen euro wordt bespaard. Als die cijfers worden doorberekend naar heel Nederland, dan levert dat elk jaar een maatschappelijk rendement van een dikke 3 miljard euro.
Voor het hele artikel: KLIK HIER
En ook belangrijk KLIK HIER
Het rapport in pdf formaat: KLIK HIER
DQ
.
Door sommigen is dat opgevat als fulmineren tegen het christendom.
Zelfs door mensen die mij goed kennen en beter zouden moeten weten.
Ik kwam juist op vóór het christendom door op het gedrag te wijzen van mensen die naar mijn mening de christelijke waarden de nek omdraaien.
Vooral als ik merk dat ze die waarden wel van anderen verwachten
Ik zal daar op blijven wijzen maar niet alleen daaarop.
In de loop van mijn log heb ik geregeld geschreven over christenen die zich zelf wegcijferen door hulp te verlenen vanuit hun christenzijn.
Ik lijk soms dus weleens negatief maar dat ben ik niet.
Daarom hier een verwijzing naar een stukje in TROUW van vandaag.
Met hun maatschappelijke activiteiten besparen de christelijke kerken de samenleving flink veel geld.
In Rotterdam blijkt dat alleen daar al door het werk van de kerken per jaar een slordige 120 miljoen euro wordt bespaard. Als die cijfers worden doorberekend naar heel Nederland, dan levert dat elk jaar een maatschappelijk rendement van een dikke 3 miljard euro.
Voor het hele artikel: KLIK HIER
En ook belangrijk KLIK HIER
Het rapport in pdf formaat: KLIK HIER
DQ
.
vrijdag 18 juli 2008
Flamenco in Valverde del Camino
Eerder deze dag maakte ik melding van de video waar we gisternaar gekeken hebben.
Hierbij enkele foto's uit deze video van enkele mensen die terug kwamen van de bedevaart naar Rocio.
Het vond plaats in het barretje El Tablajero en was voor ons
Nederlanders een gebeuren waar we nog steeds met vreugde
en weemoed aan terug denken.
De foto's staan niet in de juiste volgorde.
DQ
.
De Kiefte
Via Hyves, dat ik overigens zeer zelden gebruik,
heeft Arno Nuchulmans mij ontdekt.
Arno is een oude kennis en we waren elkaar min of meer
uit het oog verloren.
Hij maakte een stuk geschiedenis weer wat tastbaarder
door me enkele foto's te sturen.
Erg leuk.
DQ
.
Video en woorden
Gister een gezellige avond gehad.
Niet alleen een avond maar ook een stuk van de morgen.
Dus ben ik enigszins slaperig.
We hebben de 4 DVD's bekeken die ik maakte van de video van onze eerste reis naar Valverde del Camino (Andalucía).
Dat was een bijzonder geslaagde reis en het was erg leuk om, al herinneringen ophalend, deze te herbeleven.
Voor geinteresseerden zou ik eigenlijk een compilatie van bijv. een half uur moeten maken.
Dat zal niet meevallen.
Want, wat is de moeite waard voor een ander en wat vind ik belangrijk om te laten zien.
Dat valt niet altijd samen.
Afgezien daarvan is het heel veel werk.
Het zal dus niet gebeuren.
Makkelijker is het om DVD's door te spoelen (voor zover dat woord van toepassing is op DVD's) tot er voor anderen boeiende beelden te zien zijn.
Sebo en ik kijken er naar en genieten van gedeelten die voor anderen niet de moeite waard zijn.
Zij hebben de sfeer en de warmte van klimaat en mensen niet meegemaakt.
Na dit bioscoopgedeelte nog enige tijd nagepraat.
Voor mij belangrijk om te constateren, zoals ik overigens al eerder heb gedaan, dat woorden voor verschillende mensen verschillende betekenissen kunnen hebben.
Zelfs als mensen elkaar goed kennen.
Dat is interessant maar kan ook heel vervelend zijn.
Doorgepraat hebben we bijv. over de woorden "ik ben niet overtuigd van......."
Woorden die ik ooit in mijn log heb gebruikt.
Voor Sebo, en anderen waarschijnlijk, betekent dit dat ik het NIET geloof.
Voor mij betekent het dat ik onzeker ben over.......
Voor mij zit daar een nuance verschil in.
Een heel belangrijk verschil.
Niet zwart of wit maar er zo'n beetje tussen in.
Tsja, zo kunnen er misverstanden ontstaan die eigenlijk erg jammer zijn.
Het gaat over woorden en omdat we makkelijk in die woorden blijven hangen hebben we eigenlijk niet in de gaten dat we dáár mee bezig zijn.
Terwijl het er natuurlijk gewoon om gaat dat we de uitleg van de ander moeten aanvaarden.
Ook al zou je zelf andere woorden voor het zelfde onderwerp gebruiken.
Eigenlijk denk ik dat ik niet zo zwartwitterig ben.
Dat kan soms wel zo lijken.
Maar ja, ook ik heb in de loop der jaren vrij vaste meningen gevormd.
DQ
.
Niet alleen een avond maar ook een stuk van de morgen.
Dus ben ik enigszins slaperig.
We hebben de 4 DVD's bekeken die ik maakte van de video van onze eerste reis naar Valverde del Camino (Andalucía).
Dat was een bijzonder geslaagde reis en het was erg leuk om, al herinneringen ophalend, deze te herbeleven.
Voor geinteresseerden zou ik eigenlijk een compilatie van bijv. een half uur moeten maken.
Dat zal niet meevallen.
Want, wat is de moeite waard voor een ander en wat vind ik belangrijk om te laten zien.
Dat valt niet altijd samen.
Afgezien daarvan is het heel veel werk.
Het zal dus niet gebeuren.
Makkelijker is het om DVD's door te spoelen (voor zover dat woord van toepassing is op DVD's) tot er voor anderen boeiende beelden te zien zijn.
Sebo en ik kijken er naar en genieten van gedeelten die voor anderen niet de moeite waard zijn.
Zij hebben de sfeer en de warmte van klimaat en mensen niet meegemaakt.
Na dit bioscoopgedeelte nog enige tijd nagepraat.
Voor mij belangrijk om te constateren, zoals ik overigens al eerder heb gedaan, dat woorden voor verschillende mensen verschillende betekenissen kunnen hebben.
Zelfs als mensen elkaar goed kennen.
Dat is interessant maar kan ook heel vervelend zijn.
Doorgepraat hebben we bijv. over de woorden "ik ben niet overtuigd van......."
Woorden die ik ooit in mijn log heb gebruikt.
Voor Sebo, en anderen waarschijnlijk, betekent dit dat ik het NIET geloof.
Voor mij betekent het dat ik onzeker ben over.......
Voor mij zit daar een nuance verschil in.
Een heel belangrijk verschil.
Niet zwart of wit maar er zo'n beetje tussen in.
Tsja, zo kunnen er misverstanden ontstaan die eigenlijk erg jammer zijn.
Het gaat over woorden en omdat we makkelijk in die woorden blijven hangen hebben we eigenlijk niet in de gaten dat we dáár mee bezig zijn.
Terwijl het er natuurlijk gewoon om gaat dat we de uitleg van de ander moeten aanvaarden.
Ook al zou je zelf andere woorden voor het zelfde onderwerp gebruiken.
Eigenlijk denk ik dat ik niet zo zwartwitterig ben.
Dat kan soms wel zo lijken.
Maar ja, ook ik heb in de loop der jaren vrij vaste meningen gevormd.
DQ
.
NASA's Deep Impact Films Earth as an Alien World
PASADENA, Calif. -- NASA's Deep Impact spacecraft has created a video of the moon transiting (passing in front of) Earth as seen from the spacecraft's point of view 50 million kilometers (31 million miles) away. Scientists are using the video to develop techniques to study alien worlds.
Enz.
De site:
KLIK HIER
De video's:
KLIK HIER
en
KLIK HIER
.
Enz.
De site:
KLIK HIER
De video's:
KLIK HIER
en
KLIK HIER
.
donderdag 17 juli 2008
Gevelteken
Dit gevelteken zagen we in Enkhuizen.Wie levert de vertaling?
Ik kom niet verder dan de eerste woorden.
DQ
.
woensdag 16 juli 2008
Klokkenluider en andere zaken.
Nee, ik kan het niet helpen.
Ik kan er niets aan doen dat ik steeds aanloop tegen zaken die niet goed te praten zijn.
Het is niet mijn opdracht om te zwijgen.
Bouwfraude klokkenluider Ad Bos, nu zwaar in de financiële problemen, kreeg op een wanhoopsbrief die hij in maart 2004 schreef aan Balkenende (CDA, Christelijk Democratisch Appel) waarin hij om compensatie van de Staat vroeg, de volgende reactie:
"Vanuit de maatschappelijke plicht die op een ieder rust om misstanden aan het licht te brengen vloeit voort dat u heeft gehandeld zoals u had moeten handelen. Om die reden zie ik derhalve geen noodzaak om op uw verzoek in te gaan".
Het gevoel voor de medemens van een politicus!
Ook een christelijke politicus hoort medegevoel te tonen.
En dat wil niet zeggen dat hij overal een oplossing voor heeft.
Dat vraag ik ook niet.
Het is niet mijn schuld dat dit soort zaken gebeuren.
Ik zou er niet over kunnen schrijven als ze niet zouden plaats vinden.
Ooit heb ik het CDA een mail gestuurd om ze te wijzen op onrechtvaardigheden die niet overeenkomen met de C van CDA.
Als antwoord schreef men zo iets als: "niemand heeft het recht om iets of iemand de Christelijke maat te nemen".
Er werd niet ingegaan op mijn opmerking.
Zo gaat men om met mensen die oprecht! bezorgd zijn.
Qua verontwaardiging maakt het me niet uit of onrechtvaardigheden volgen uit gedragingen van christenen of niet-christenen.
Alleen de eersten hebben bijzondere pretenties anders zou het niet nodig zijn om onder de C. vlag te varen.
Daar mag, daar moet ik op blijven wijzen.
Zeker als ze zelf het lef hebben om fatsoen van anderen te vragen.
Over onrechtvaardigheden van wie of wat dan ook zal ik blijven schrijven.
DQ
.
Ik kan er niets aan doen dat ik steeds aanloop tegen zaken die niet goed te praten zijn.
Het is niet mijn opdracht om te zwijgen.
Bouwfraude klokkenluider Ad Bos, nu zwaar in de financiële problemen, kreeg op een wanhoopsbrief die hij in maart 2004 schreef aan Balkenende (CDA, Christelijk Democratisch Appel) waarin hij om compensatie van de Staat vroeg, de volgende reactie:
"Vanuit de maatschappelijke plicht die op een ieder rust om misstanden aan het licht te brengen vloeit voort dat u heeft gehandeld zoals u had moeten handelen. Om die reden zie ik derhalve geen noodzaak om op uw verzoek in te gaan".
Het gevoel voor de medemens van een politicus!
Ook een christelijke politicus hoort medegevoel te tonen.
En dat wil niet zeggen dat hij overal een oplossing voor heeft.
Dat vraag ik ook niet.
Het is niet mijn schuld dat dit soort zaken gebeuren.
Ik zou er niet over kunnen schrijven als ze niet zouden plaats vinden.
Ooit heb ik het CDA een mail gestuurd om ze te wijzen op onrechtvaardigheden die niet overeenkomen met de C van CDA.
Als antwoord schreef men zo iets als: "niemand heeft het recht om iets of iemand de Christelijke maat te nemen".
Er werd niet ingegaan op mijn opmerking.
Zo gaat men om met mensen die oprecht! bezorgd zijn.
Qua verontwaardiging maakt het me niet uit of onrechtvaardigheden volgen uit gedragingen van christenen of niet-christenen.
Alleen de eersten hebben bijzondere pretenties anders zou het niet nodig zijn om onder de C. vlag te varen.
Daar mag, daar moet ik op blijven wijzen.
Zeker als ze zelf het lef hebben om fatsoen van anderen te vragen.
Over onrechtvaardigheden van wie of wat dan ook zal ik blijven schrijven.
DQ
.
Valverde del Camino
Sebo is een schrijf-liefhebber.
Helaas heeft hij er heel lang niets aan gedaan totdat hij het fenomeen weblog ontdekte.
Dat viel samen met een geestelijke hernieuwing.
Op zijn log is daar alles, en zeer uitgebreid, over te lezen.
Voor zijn weblog KLIK HIER
Twee maal hebben wij samen een vakantie doorgebracht in Andalucía.
Van beide keren heb ik een uitgebreid video verslag gemaakt.
Leuk om alles weer te herbeleven.
Morgen, donderdag, komt Sebo hier om, onder het genot ener drankje, de eerste vakantie te herbeleven.
Maar niet alleen dat.
De bedoeling is dat hij er een verhaal over schrijft en dat in z'n weblog plaatst.
Ik ben benieuwd.
DQ
.
Helaas heeft hij er heel lang niets aan gedaan totdat hij het fenomeen weblog ontdekte.
Dat viel samen met een geestelijke hernieuwing.
Op zijn log is daar alles, en zeer uitgebreid, over te lezen.
Voor zijn weblog KLIK HIER
Twee maal hebben wij samen een vakantie doorgebracht in Andalucía.
Van beide keren heb ik een uitgebreid video verslag gemaakt.
Leuk om alles weer te herbeleven.
Morgen, donderdag, komt Sebo hier om, onder het genot ener drankje, de eerste vakantie te herbeleven.
Maar niet alleen dat.
De bedoeling is dat hij er een verhaal over schrijft en dat in z'n weblog plaatst.
Ik ben benieuwd.
DQ
.
Van Woensel Schoenen. Schande!
Verwijzing en klik naar:
Van Woensel Schoenen. Schande!
Van het artikel zijn afschriften gemaakt en doorgestuurd naar de verantwoordelijken in het bedrijf.
Ik hou jullie op de hoogte van eventuele antwoorden.
DQ
.
Van Woensel Schoenen. Schande!
Van het artikel zijn afschriften gemaakt en doorgestuurd naar de verantwoordelijken in het bedrijf.
Ik hou jullie op de hoogte van eventuele antwoorden.
DQ
.
Christenen en ik.
Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin waar geweld taboe was.
Geweld in elke vorm, verbaal of non-verbaal.
Zo vlak na de oorlog heerste er een niet uitgesproken of uitgewerkte licht pacifistisch sfeer in huis.
Dat had ook te maken met de uitleg die er gegeven werd aan de Bijbel en in het bijzonder aan het leven en de uitspraken van Christus.
Deze sfeer heeft uiteindelijk tot gevolg gehad dat de opdracht "Gij zult niet doden" mij heeft doen besluiten om dienst te weigeren.
Een beslissing waar ik geen spijt van heb mede door het feit dat ik een goede tijd heb gehad in Eindhoven.
Daar ben ik als verpleger te werk gesteld geweest in de R.P.I., de Rijks Psychiatrische Inrichting.
Ik heb altijd een afschuw gehad van geweld.
Begrijp best dat de politie soms geweld moet gebruiken maar ben er van overtuigd dat geweld nooit de oplossing van een probleem is.
Geweld lokt geweld uit.
Zo zitten mensen in elkaar.
Voor velen is een opstelling als de mijne gelijk aan slap gedoe, je bent een doetje.
Ik kan echter naar waarheid zeggen dat ik zelf tot nu toe persoonlijk geen echt geweld ben tegen gekomen laat staan heb moeten gebruiken.
Als ik 's avonds eens een enkele maal achter de buis zit en door de zenders heen zap schrik ik steeds weer van de massa geweld.
Dat kan niet goed zijn en moet invloed hebben.
Zolang men er vanuit gaat dat TV reclame invloed heeft moet men er eveneens vanuit gaan dat TV geweld, agressie en sadisme invloed heeft.
Voor mij één van de redenen van agressie onder jeugdigen en ouderen.
Men leert dat geweld normaal is en een oplossing van de problemen is of kan zijn.
Ik heb mijn kinderen nooit het zien van geweldsfilms verboden maar wel altijd mijn afschuw laten blijken.
In ieder geval is het wel duidelijk hoe ik naar de wereld en zijn bewoners kijk.
Het heeft alles te maken met de invloed van opvoeding, Bijbel en in het bijzonder het Nieuwe Testament.
Mij lijkt het duidelijk dat liefde en respect daar een centrale plaats inneemt.
Ik heb te horen gekregen dat ik in mijn log soms sarcastisch en cynisch ben als het gaat over geloof en christenen.
Dat eerste is niet waar en ik begrijp nog steeds niet hoe iemand die mij heel goed kent het zo kan lezen.
Het tweede is zeker voor een gedeelte waar.
Misschien is dat ook een vorm van geweld, verbaal geweld.
Het is in ieder geval een uiting van onbegrip en onmacht naar christenen die de boodschap belijden maar in de praktijk er (in mijn ogen althans) afschuwelijk naast zitten.
Het is voor mij bijv. niet te bevatten dat men het "Gij zult niet doden" wel toepast op abortus, ongeboren leven en euthanasie maar niet op oorlogsgeweld.
Burgerslachtoffers worden als een gegeven ingecalculeerd.
Daar wordt verder niet over gepraat of nagedacht.
Ik begrijp echt niet dat je dan genietend van de preek in de kerk kan zitten.
Ik begrijp het echt niet en dat raakt me.
Dat raakt me meer dan goed voor me is maar ik kan niet anders.
Het alternatief is schouderophalen, net doen of je neus bloed en vervolgens lekker doorleven.
Dat werd me laatst nog aangeraden maar zo zit ik niet in elkaar dus kan ik dat niet.
Gedraag ik mezelf dan altijd zo christelijk?
Nee, zeker niet maar als ik dat merk of als ik er op attent gemaakt word, schrik ik wel en denk er over na.
Gelukkig zijn er veel christenen die anders zijn en handelen.
Gelukkig wel, maar merkwaardiger wijze zitten die nooit in machts situaties.
Dat geeft te denken.
In mijn log heb ik meerdere malen schrijvend nagedacht over het rot gevoel dat ik heb bij christenen die hun naamgever te schande maken.
Ze geven het christelijk geloof een zeer negatief imago en maken een karikatuur van Christus.
Het doet me veel omdat het een groep mensen is waar ik me bij betrokken voel.
Daarom maak ik me drukker om wat zij en de joden, waar ik me eveneens bij betrokken voel, doen dan wat anderen bijv. Islamieten doen.
Het hemd is nader dan de rok.
Zo moet mijn commentaar op christenen en hun handelingen gezien en gelezen worden.
DQ
.
Geweld in elke vorm, verbaal of non-verbaal.
Zo vlak na de oorlog heerste er een niet uitgesproken of uitgewerkte licht pacifistisch sfeer in huis.
Dat had ook te maken met de uitleg die er gegeven werd aan de Bijbel en in het bijzonder aan het leven en de uitspraken van Christus.
Deze sfeer heeft uiteindelijk tot gevolg gehad dat de opdracht "Gij zult niet doden" mij heeft doen besluiten om dienst te weigeren.
Een beslissing waar ik geen spijt van heb mede door het feit dat ik een goede tijd heb gehad in Eindhoven.
Daar ben ik als verpleger te werk gesteld geweest in de R.P.I., de Rijks Psychiatrische Inrichting.
Ik heb altijd een afschuw gehad van geweld.
Begrijp best dat de politie soms geweld moet gebruiken maar ben er van overtuigd dat geweld nooit de oplossing van een probleem is.
Geweld lokt geweld uit.
Zo zitten mensen in elkaar.
Voor velen is een opstelling als de mijne gelijk aan slap gedoe, je bent een doetje.
Ik kan echter naar waarheid zeggen dat ik zelf tot nu toe persoonlijk geen echt geweld ben tegen gekomen laat staan heb moeten gebruiken.
Als ik 's avonds eens een enkele maal achter de buis zit en door de zenders heen zap schrik ik steeds weer van de massa geweld.
Dat kan niet goed zijn en moet invloed hebben.
Zolang men er vanuit gaat dat TV reclame invloed heeft moet men er eveneens vanuit gaan dat TV geweld, agressie en sadisme invloed heeft.
Voor mij één van de redenen van agressie onder jeugdigen en ouderen.
Men leert dat geweld normaal is en een oplossing van de problemen is of kan zijn.
Ik heb mijn kinderen nooit het zien van geweldsfilms verboden maar wel altijd mijn afschuw laten blijken.
In ieder geval is het wel duidelijk hoe ik naar de wereld en zijn bewoners kijk.
Het heeft alles te maken met de invloed van opvoeding, Bijbel en in het bijzonder het Nieuwe Testament.
Mij lijkt het duidelijk dat liefde en respect daar een centrale plaats inneemt.
Ik heb te horen gekregen dat ik in mijn log soms sarcastisch en cynisch ben als het gaat over geloof en christenen.
Dat eerste is niet waar en ik begrijp nog steeds niet hoe iemand die mij heel goed kent het zo kan lezen.
Het tweede is zeker voor een gedeelte waar.
Misschien is dat ook een vorm van geweld, verbaal geweld.
Het is in ieder geval een uiting van onbegrip en onmacht naar christenen die de boodschap belijden maar in de praktijk er (in mijn ogen althans) afschuwelijk naast zitten.
Het is voor mij bijv. niet te bevatten dat men het "Gij zult niet doden" wel toepast op abortus, ongeboren leven en euthanasie maar niet op oorlogsgeweld.
Burgerslachtoffers worden als een gegeven ingecalculeerd.
Daar wordt verder niet over gepraat of nagedacht.
Ik begrijp echt niet dat je dan genietend van de preek in de kerk kan zitten.
Ik begrijp het echt niet en dat raakt me.
Dat raakt me meer dan goed voor me is maar ik kan niet anders.
Het alternatief is schouderophalen, net doen of je neus bloed en vervolgens lekker doorleven.
Dat werd me laatst nog aangeraden maar zo zit ik niet in elkaar dus kan ik dat niet.
Gedraag ik mezelf dan altijd zo christelijk?
Nee, zeker niet maar als ik dat merk of als ik er op attent gemaakt word, schrik ik wel en denk er over na.
Gelukkig zijn er veel christenen die anders zijn en handelen.
Gelukkig wel, maar merkwaardiger wijze zitten die nooit in machts situaties.
Dat geeft te denken.
In mijn log heb ik meerdere malen schrijvend nagedacht over het rot gevoel dat ik heb bij christenen die hun naamgever te schande maken.
Ze geven het christelijk geloof een zeer negatief imago en maken een karikatuur van Christus.
Het doet me veel omdat het een groep mensen is waar ik me bij betrokken voel.
Daarom maak ik me drukker om wat zij en de joden, waar ik me eveneens bij betrokken voel, doen dan wat anderen bijv. Islamieten doen.
Het hemd is nader dan de rok.
Zo moet mijn commentaar op christenen en hun handelingen gezien en gelezen worden.
DQ
.
dinsdag 15 juli 2008
Hemels licht..
Je moet er een beetje oog voor hebbenen het liefst een camera bij de hand
maar dan zie je zelfs in hartje stad
spektakel in de lucht.
DQ
.
maandag 14 juli 2008
Sebo's filmpjes
zaterdag 12 juli 2008
Vrij Nederland
Vrij Nederland.
Terroristen hebben het gewonnen.
Onze vrijheid wordt steeds meer aan banden gelegd.
Vrij Nederland!
De AIVD (Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst) mag journalisten, zij het onder voorwaarden, afluisteren.
De dienst moet er wel terughoudend in zijn.
Zo bepaalde de Hoge Raad vrijdag.
Hoezo terughoudend?
Wie bepaalt de grenzen?
Als iets mag, gebeurt het.
Geef een vinger en de hele hand wordt genomen.
DQ
.
Terroristen hebben het gewonnen.
Onze vrijheid wordt steeds meer aan banden gelegd.
Vrij Nederland!
De AIVD (Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst) mag journalisten, zij het onder voorwaarden, afluisteren.
De dienst moet er wel terughoudend in zijn.
Zo bepaalde de Hoge Raad vrijdag.
Hoezo terughoudend?
Wie bepaalt de grenzen?
Als iets mag, gebeurt het.
Geef een vinger en de hele hand wordt genomen.
DQ
.
Van Woensel. Schande
Onder de leuze
"Vanwoensel - The Quality Shoe Store - Voeten gaan voor"
stelt Van Woensel zich voor op de website.
Inderdaad, voeten gaan voor.
Vóór het voetvolk op de werkvloer.
Die worden zonder gevoel en ophef afgevoerd zodra ze 65 jaar zijn geworden.
Voor verwijzing naar artikel zie bericht hieronder.
DQ
.
"Vanwoensel - The Quality Shoe Store - Voeten gaan voor"
stelt Van Woensel zich voor op de website.
Inderdaad, voeten gaan voor.
Vóór het voetvolk op de werkvloer.
Die worden zonder gevoel en ophef afgevoerd zodra ze 65 jaar zijn geworden.
Voor verwijzing naar artikel zie bericht hieronder.
DQ
.
Van Woensel. Schande
Verwijzing en klik naar:
Van Woensel Schoenen. Schande!
Van het artikel zijn afschriften gemaakt en doorgestuurd naar de verantwoordelijken in het bedrijf.
Ik hou jullie op de hoogte van eventuele antwoorden.
DQ
.
Ik hou jullie op de hoogte van eventuele antwoorden.
DQ
.
Oorzaak en gevolg
Jaren geleden, zeker 30 jaar, werd er bezuinigd op het jeugdwerk.
Straathoekwerkers werden afgeschaft of het aantal verminderd.
Jeugdhonken werden gesloten.
Jeugdwerkers op straat gezet.
Wij als mensen die professioneel met jongeren werkten zagen het met veel zorg aan.
Overtuigd als we waren dat de problemen naar de toekomst werden verplaatst.
De bezuinigingen van toen zouden later teniet moeten worden gedaan en problemen mede als gevolg van de afbraak zouden veel geld gaan kosten.
Nu zien we dit gebeuren.
Al jaren is er te weinig geld om de jeugd op te vangen.
Vermoedelijk is er ook veel kennis en ervaring verloren gegaan.
Kennis en ervaring die des te belangrijker zijn omdat de problemen alleen maar groter zijn geworden.
Jammer dat de politiek de neiging heeft om op korte termijn successen te willen boeken.
Toekomst voorspellen kunnen wij niet maar soms is de route van oorzaak en later gevolg vrij gemakkelijk te overzien.
Maar ja, dan liggen de verantwoordelijkheden bij de politieke opvolgers.
DQ
.
Straathoekwerkers werden afgeschaft of het aantal verminderd.
Jeugdhonken werden gesloten.
Jeugdwerkers op straat gezet.
Wij als mensen die professioneel met jongeren werkten zagen het met veel zorg aan.
Overtuigd als we waren dat de problemen naar de toekomst werden verplaatst.
De bezuinigingen van toen zouden later teniet moeten worden gedaan en problemen mede als gevolg van de afbraak zouden veel geld gaan kosten.
Nu zien we dit gebeuren.
Al jaren is er te weinig geld om de jeugd op te vangen.
Vermoedelijk is er ook veel kennis en ervaring verloren gegaan.
Kennis en ervaring die des te belangrijker zijn omdat de problemen alleen maar groter zijn geworden.
Jammer dat de politiek de neiging heeft om op korte termijn successen te willen boeken.
Toekomst voorspellen kunnen wij niet maar soms is de route van oorzaak en later gevolg vrij gemakkelijk te overzien.
Maar ja, dan liggen de verantwoordelijkheden bij de politieke opvolgers.
DQ
.
Christelijk politiek handelen.
De dossiers van dhr. Spijker zijn in het Nationaal Archief gedumpt.
Dit om te voorkomen dat de beerput open gaat.
De dossiers in het Nationaal Archief zijn pas na 75 jaar openbaar.
Vijf en zeventig jaar!
Zo werkt de politiek.
Viezigheid moet je afdekken en NIET opruimen.
Ook al vallen er onschuldige slachtoffers.
Maakt niet uit.
De verantwoordelijken voor de gepleegde schandaligheden moeten gedekt worden en hun handelingen afgedekt blijven.
Inderdaad: FATSOEN MOET JE DOEN!
De brutaliteit.
Wat een lef om dat te durven zeggen.
De enige die het dossier mag inzien is de minister van defensie.
Van Middelkoop.
Een christen.
Zij die mijn log geregeld inzien weten dat christelijk handelen een steeds wederkerend motief is.
Dat komt omdat ik me graag zou willen identificeren met het christendom en vooral met de stichter er van.
Het is walgelijk wat Zijn volgelingen met Hem en Zijn boodschap doen.
Niet slechts in het verleden, maar NU.
Ik heb altijd gehoord dat je aan de houding een christen moet kunnen herkennen.
Nou, dat doen we dan.
DQ
.
Dit om te voorkomen dat de beerput open gaat.
De dossiers in het Nationaal Archief zijn pas na 75 jaar openbaar.
Vijf en zeventig jaar!
Zo werkt de politiek.
Viezigheid moet je afdekken en NIET opruimen.
Ook al vallen er onschuldige slachtoffers.
Maakt niet uit.
De verantwoordelijken voor de gepleegde schandaligheden moeten gedekt worden en hun handelingen afgedekt blijven.
Inderdaad: FATSOEN MOET JE DOEN!
De brutaliteit.
Wat een lef om dat te durven zeggen.
De enige die het dossier mag inzien is de minister van defensie.
Van Middelkoop.
Een christen.
Zij die mijn log geregeld inzien weten dat christelijk handelen een steeds wederkerend motief is.
Dat komt omdat ik me graag zou willen identificeren met het christendom en vooral met de stichter er van.
Het is walgelijk wat Zijn volgelingen met Hem en Zijn boodschap doen.
Niet slechts in het verleden, maar NU.
Ik heb altijd gehoord dat je aan de houding een christen moet kunnen herkennen.
Nou, dat doen we dan.
DQ
.
vrijdag 11 juli 2008
Weerbericht
Laatst hoorde ik een weerman zeggen:
"Als u het mij zou vragen kan ik zeggen dat het daar (in het buitenland) prachtig weer is maar ja, u vraagt het me niet dus zeg ik het niet!"
DQ
.
"Als u het mij zou vragen kan ik zeggen dat het daar (in het buitenland) prachtig weer is maar ja, u vraagt het me niet dus zeg ik het niet!"
DQ
.
Weer die christenen!
Na druk van politiek Van Vollenhoven weg als bemiddelaar.
===========================================================
Pieter van Vollenhoven heeft zich onder druk teruggetrokken als bemiddelaar in de kwestie Spijkers.
De NOS meldt dit op basis van z.g.n. welingelichte bronnen.
De CDA'ers vrezen voor een mogelijk gezichtsverlies.
Dit gebeurt waarschijnlijk onder druk van, met name, CDA-politici zoals premier Jan Peter Balkenende.
Weer spelen de christenen een vieze rol.
Hoe belangrijk is "gezichtsverlies" voor hen?
Voor christenen?
Heeft men niet in de gaten dat de politiek juist door dit gedrag gezichtsverlies lijdt?
Als je de politiek goed volgt zal je steeds vaker ontdekken dat het een elitair clubje is.
Los zwevend van dat wat er werkelijk in de maatschappij speelt en leeft.
Waarom fouten niet gewoon toegeven?
De politiek verwacht dat ook van het "volk".
En dan nog het lef hebben om over fatsoen te praten.
Mijn stelling dat men in Den Haag de voeling met de kiezers kwijt is wordt bewezen door het feit dat het volk fatsoen moet doen maar dat de politiek daar zelf minder boodschap aan heeft.
Hoe kan ik nou respect hebben voor het christelijk geloof als ik walg van dat wat christenen uitvreten?
Ik weet best dat vele christenen anders zijn.
Dat zie ik in mijn kennissenkring maar christelijk gedrag hoort te gelden voor ALLE christenen.
Oók voor "christelijke" politici.
Gezichtsverlies is dat hetzelfde als geschonden eer?
Iets waar we de nodige vraagtekens bijzetten als het om aanhangers van andere godsdiensten gaat.
Christelijke politiek?
Bah!
Overheid houdt je aan je eigen normen.
Christen, let op uw zaak!
Voor artikel over de Spijker kwestie zie o.a. artikel in TROUW.
DQ
.
===========================================================
Pieter van Vollenhoven heeft zich onder druk teruggetrokken als bemiddelaar in de kwestie Spijkers.
De NOS meldt dit op basis van z.g.n. welingelichte bronnen.
De CDA'ers vrezen voor een mogelijk gezichtsverlies.
Dit gebeurt waarschijnlijk onder druk van, met name, CDA-politici zoals premier Jan Peter Balkenende.
Weer spelen de christenen een vieze rol.
Hoe belangrijk is "gezichtsverlies" voor hen?
Voor christenen?
Heeft men niet in de gaten dat de politiek juist door dit gedrag gezichtsverlies lijdt?
Als je de politiek goed volgt zal je steeds vaker ontdekken dat het een elitair clubje is.
Los zwevend van dat wat er werkelijk in de maatschappij speelt en leeft.
Waarom fouten niet gewoon toegeven?
De politiek verwacht dat ook van het "volk".
En dan nog het lef hebben om over fatsoen te praten.
Mijn stelling dat men in Den Haag de voeling met de kiezers kwijt is wordt bewezen door het feit dat het volk fatsoen moet doen maar dat de politiek daar zelf minder boodschap aan heeft.
Hoe kan ik nou respect hebben voor het christelijk geloof als ik walg van dat wat christenen uitvreten?
Ik weet best dat vele christenen anders zijn.
Dat zie ik in mijn kennissenkring maar christelijk gedrag hoort te gelden voor ALLE christenen.
Oók voor "christelijke" politici.
Gezichtsverlies is dat hetzelfde als geschonden eer?
Iets waar we de nodige vraagtekens bijzetten als het om aanhangers van andere godsdiensten gaat.
Christelijke politiek?
Bah!
Overheid houdt je aan je eigen normen.
Christen, let op uw zaak!
Voor artikel over de Spijker kwestie zie o.a. artikel in TROUW.
DQ
.
donderdag 10 juli 2008
Tentoonstelling ’Tevreden tijd, Anton Pieck’
De tentoonstelling ’Tevreden tijd, Anton Pieck’is t/m 31 augustus te zien in
De Hallen, Grote Markt 16, Haarlem.
Het boek bij de expositie kost 12,50 euro.
Elke zaterdag van 11.30-12.30 uur is er een gratis rondleiding voor de bezoekers, www.dehallenhaarlem .nl
DQ
.
woensdag 9 juli 2008
Liefdes leed
Ada's bruiloftsfeest
De stormwind gierde met dof gedruis;
Ik dwaalde treurig om Ada's huis;
Daar binnen blonk met rode schijn
De bruiloftstoorts op 't blank satijn,
Daar binnen klonk zo rein en schoon
De zilv'ren snaar met zoete toon.
De stormwind gierde met dof gedruis;
Ik dwaalde grimmig om Ada's huis,
Daar binnen stond, die 't woord mij gaf
Van liefde en trouwe tot aan 't graf;
Daar binnen stond ze in 't bruiloftskleed
En gaf Costijn haar huwlijkseed.
De stormwind gierde met dof gedruis;
Ik rende razend in Ada's huis.
Daar binnen stond ze en werd zo bleek,
Dat ze aan de sneeuw in kleur geleek;
Daar stond Costijn en zag naar mij
En staakte fluks zijn kozerij.
De stormwind gierde met dof gedruis;
'k Doorstak de bruigom in Ada's huis;
Daar binnen stond ze, en 's bruigoms bloed
Stroomde op 't satijn met purp'ren gloed;
Daar zonk ze neer, nu bleek, straks rood...
Toen 'k haar omheldse was ze dood.
De stormwind giert nog met dof gedruis,
En 'k dwaal weer treurig om Ada's huis.
Daar stond ze eens in haar volle praal,
Zo schoon als de ochtendzonnestraal...
Ze is bleker thans; hoor 't klokgebrom!
Ach, Ada roept me... Ik kom! ik kom!...
E.J. Potgieter (1808-1875)
De stormwind gierde met dof gedruis;
Ik dwaalde treurig om Ada's huis;
Daar binnen blonk met rode schijn
De bruiloftstoorts op 't blank satijn,
Daar binnen klonk zo rein en schoon
De zilv'ren snaar met zoete toon.
De stormwind gierde met dof gedruis;
Ik dwaalde grimmig om Ada's huis,
Daar binnen stond, die 't woord mij gaf
Van liefde en trouwe tot aan 't graf;
Daar binnen stond ze in 't bruiloftskleed
En gaf Costijn haar huwlijkseed.
De stormwind gierde met dof gedruis;
Ik rende razend in Ada's huis.
Daar binnen stond ze en werd zo bleek,
Dat ze aan de sneeuw in kleur geleek;
Daar stond Costijn en zag naar mij
En staakte fluks zijn kozerij.
De stormwind gierde met dof gedruis;
'k Doorstak de bruigom in Ada's huis;
Daar binnen stond ze, en 's bruigoms bloed
Stroomde op 't satijn met purp'ren gloed;
Daar zonk ze neer, nu bleek, straks rood...
Toen 'k haar omheldse was ze dood.
De stormwind giert nog met dof gedruis,
En 'k dwaal weer treurig om Ada's huis.
Daar stond ze eens in haar volle praal,
Zo schoon als de ochtendzonnestraal...
Ze is bleker thans; hoor 't klokgebrom!
Ach, Ada roept me... Ik kom! ik kom!...
E.J. Potgieter (1808-1875)
.
dinsdag 8 juli 2008
Van Woensel. Schande
Elders in het log schreef ik in een artikeltje hoe Van Woensel met haar personeel omgaat.
Ik vind het zo belangrijk dat ik geregeld de link naar het berichtje herhaal.
Ik vind het zo belangrijk dat ik geregeld de link naar het berichtje herhaal.
Massamoord
In de Volkskrant van vandaag staat een artikel onder de kop:
Een bewerkt gedeelte uit het artikel:
Er wordt een scène beschreven waarbij een Koreaanse kolonel het plan had om 3.500 mensen te doden. De Amerikaanse kolonel wilde eerst een andere uitweg zoeken maar uiteindelijk vond hij dat, om te voorkomen dat zij zich bij de naderende vijandelijke troepen zouden voegen, het toegestaan was om de politieke gevangenen neer te knallen.
Eén bericht van de velen waarin beschreven wordt hoe militairen zich in oorlogsgebieden kunnen gaan gedragen.
Bovenstaande militairen zijn niet slechter dan jou of mij.
Het betekent slechts dat moord en angst sterk demoraliserend werkt.
Vijanden zijn geen mensen meer maar nummers die bovendien ook nog eens verantwoordelijk zijn voor verminking en dood in eigen gelederen.
Er treedt een sterke bewustzijnsvernauwing op.
Grenzen tussen goed en kwaad vervagen of verdwijnen.
Het kan elke militair in spanningsgebieden overkomen.
De beroepsmilitair is verantwoordelijk voor zijn daden.
Een nog veel grotere verantwoordelijkheid dragen degenen die verantwoordelijk zijn voor z'n uitsturing, in casu de politiek.
Het merkwaardige verschijnsel doet zich voor dat dit in de westelijke wereld vaak z.g.n. christelijke politici zijn.
Dat geeft te denken.
Beroepsmilitair: Weet dat je collega bent van militairen die in opdracht van hun regering afschuwelijke dingen hebben gedaan.
Weet dat je ten alle tijden verantwoordelijk bent voor je daden ook al ben je gestuurd door je regering.
Het is jouw eigen keuze geweest om militair te worden!
Politiek: Heb in ieder geval het lef om je eigen beslissingen naderhand te evalueren en hier consequenties te trekken.
Laat ook de militairen die geestelijk gewond zijn door jouw beslissing niet in de steek.
Deze wonden laten zien dat mensen geen machines zijn en dat ze kapot kunnen gaan aan menselijk leed dat ze zien en soms zelf veroorzaken.
DQ
.
Massamoord onder ogen
Amerikaanse officieren.
Amerikaanse officieren.
Een bewerkt gedeelte uit het artikel:
Er wordt een scène beschreven waarbij een Koreaanse kolonel het plan had om 3.500 mensen te doden. De Amerikaanse kolonel wilde eerst een andere uitweg zoeken maar uiteindelijk vond hij dat, om te voorkomen dat zij zich bij de naderende vijandelijke troepen zouden voegen, het toegestaan was om de politieke gevangenen neer te knallen.
Eén bericht van de velen waarin beschreven wordt hoe militairen zich in oorlogsgebieden kunnen gaan gedragen.
Bovenstaande militairen zijn niet slechter dan jou of mij.
Het betekent slechts dat moord en angst sterk demoraliserend werkt.
Vijanden zijn geen mensen meer maar nummers die bovendien ook nog eens verantwoordelijk zijn voor verminking en dood in eigen gelederen.
Er treedt een sterke bewustzijnsvernauwing op.
Grenzen tussen goed en kwaad vervagen of verdwijnen.
Het kan elke militair in spanningsgebieden overkomen.
De beroepsmilitair is verantwoordelijk voor zijn daden.
Een nog veel grotere verantwoordelijkheid dragen degenen die verantwoordelijk zijn voor z'n uitsturing, in casu de politiek.
Het merkwaardige verschijnsel doet zich voor dat dit in de westelijke wereld vaak z.g.n. christelijke politici zijn.
Dat geeft te denken.
Beroepsmilitair: Weet dat je collega bent van militairen die in opdracht van hun regering afschuwelijke dingen hebben gedaan.
Weet dat je ten alle tijden verantwoordelijk bent voor je daden ook al ben je gestuurd door je regering.
Het is jouw eigen keuze geweest om militair te worden!
Politiek: Heb in ieder geval het lef om je eigen beslissingen naderhand te evalueren en hier consequenties te trekken.
Laat ook de militairen die geestelijk gewond zijn door jouw beslissing niet in de steek.
Deze wonden laten zien dat mensen geen machines zijn en dat ze kapot kunnen gaan aan menselijk leed dat ze zien en soms zelf veroorzaken.
DQ
.
maandag 7 juli 2008
Negen en negentig jaar luchtvaart in Nederland
Charles de Lambert vliegt zondag 27 juni 1909 bij Etten en Leur de eerste vlucht boven Nederlands grondgebied.
Eén kilometer werd in 2,5 minuut afgelegd met een Wright Flyer.
Dat betekent dat het 27 juni j.l. precies 99 jaar geleden is dat het eerste gemotoriseerde vliegtuig opsteeg boven Nederland.
DQ
.
Eén kilometer werd in 2,5 minuut afgelegd met een Wright Flyer.
Dat betekent dat het 27 juni j.l. precies 99 jaar geleden is dat het eerste gemotoriseerde vliegtuig opsteeg boven Nederland.
DQ
.
zondag 6 juli 2008
zaterdag 5 juli 2008
Zelfkennis?
Terwijl ik zo met mijn weblog bezig ben schieten me plotseling opmerkingen te binnen van een "café"maat.
Meerdere malen zei hij dat ik graag anderen laat praten maar nooit iets over mezelf vertel.
Nu ben ik het niet met hem eens maar ik begrijp de opmerking wel.
Ik ben beter op de hoogte van mijn zwakke punten dan van mijn sterke punten.
Bij de zwakke punten staan mijn onbeholpenheid bij het vertellen van een verhaal, laat staan als het verhaal over mezelf gaat.
Ook begin ik zelden aan het vertellen van een mop.
Ik ben dan zo bezig met de technische kant van het vertellen dat ik de clou vergeten ben op het moment supreme.
Met bewondering kijk en luister ik naar mensen die wel makkelijk praten, zoals de eerder genoemde "drink"maat.
Het maakt de omgang met anderen wel eenvoudiger als je minutenlang aan het woord kunt zijn en de toehoorders dat leuk vinden.
Wat ik tot mijn sterke punten reken is mijn interesse in de verhalen van anderen.
Ook kan ik vrij goed en adrem reageren.
Meestal wel met humor, denk ik, zodat ik niet echt het gevoel heb er als een zoutzak bij te zitten.
Het gevolg is inderdaad vaak dat men vrij gemakkelijk zijn verhaal aan mij kwijt kan.
Ik kan best over mezelf praten maar dan moet dat binnen het gesprek ook van de ander uitgaan.
Dat wil zeggen de ander moet belangstelling tonen en dat laten blijken door bijv. vragen te stellen.
Het moet echt een twee-gesprek worden.
Ik moet gelegenheid hebben om na te denken.
Erg veel moeite om mezelf bloot te geven heb ik denk ik niet.
Zie en lees dit log.
Daarin maak ik zaken letterlijk wereldkundig.
Over het algemeen schrijf ik makkelijker dan ik praat.
Waarschijnlijk omdat ik dan meer de gelegenheid heb om na te denken.
Uiteraard vind ook ik dat er privé dingen zijn die niet iedereen aangaan.
Die dingen houd ik in gewone gesprekken voor me.
Waarschijnlijk nog niet eens als bescherming voor mezelf maar veeleer uit bescherming van de ander die betrokken is of was bij een privé situatie.
Diegene heeft door afwezigheid geen weerwoord en dat is niet juist.
Bovendien bestaat dé waarheid niet en heb je het altijd over je eigen waarheid.
En wat is de waarde van die waarheid?
Oei wat betrekt de lucht.
Wederom moet De Bilt zich weer eens waar maken.
Rap naar boven om de ramen te sluiten.
Jammer van de kleine lekkages die het platte dak toestaan.
Ben nooit zo slecht bij het vinden van openingen.
Ga vaak op mijn gevoel af maar bij dit dak lukt me dat niet.
DQ
.
Meerdere malen zei hij dat ik graag anderen laat praten maar nooit iets over mezelf vertel.
Nu ben ik het niet met hem eens maar ik begrijp de opmerking wel.
Ik ben beter op de hoogte van mijn zwakke punten dan van mijn sterke punten.
Bij de zwakke punten staan mijn onbeholpenheid bij het vertellen van een verhaal, laat staan als het verhaal over mezelf gaat.
Ook begin ik zelden aan het vertellen van een mop.
Ik ben dan zo bezig met de technische kant van het vertellen dat ik de clou vergeten ben op het moment supreme.
Met bewondering kijk en luister ik naar mensen die wel makkelijk praten, zoals de eerder genoemde "drink"maat.
Het maakt de omgang met anderen wel eenvoudiger als je minutenlang aan het woord kunt zijn en de toehoorders dat leuk vinden.
Wat ik tot mijn sterke punten reken is mijn interesse in de verhalen van anderen.
Ook kan ik vrij goed en adrem reageren.
Meestal wel met humor, denk ik, zodat ik niet echt het gevoel heb er als een zoutzak bij te zitten.
Het gevolg is inderdaad vaak dat men vrij gemakkelijk zijn verhaal aan mij kwijt kan.
Ik kan best over mezelf praten maar dan moet dat binnen het gesprek ook van de ander uitgaan.
Dat wil zeggen de ander moet belangstelling tonen en dat laten blijken door bijv. vragen te stellen.
Het moet echt een twee-gesprek worden.
Ik moet gelegenheid hebben om na te denken.
Erg veel moeite om mezelf bloot te geven heb ik denk ik niet.
Zie en lees dit log.
Daarin maak ik zaken letterlijk wereldkundig.
Over het algemeen schrijf ik makkelijker dan ik praat.
Waarschijnlijk omdat ik dan meer de gelegenheid heb om na te denken.
Uiteraard vind ook ik dat er privé dingen zijn die niet iedereen aangaan.
Die dingen houd ik in gewone gesprekken voor me.
Waarschijnlijk nog niet eens als bescherming voor mezelf maar veeleer uit bescherming van de ander die betrokken is of was bij een privé situatie.
Diegene heeft door afwezigheid geen weerwoord en dat is niet juist.
Bovendien bestaat dé waarheid niet en heb je het altijd over je eigen waarheid.
En wat is de waarde van die waarheid?
Oei wat betrekt de lucht.
Wederom moet De Bilt zich weer eens waar maken.
Rap naar boven om de ramen te sluiten.
Jammer van de kleine lekkages die het platte dak toestaan.
Ben nooit zo slecht bij het vinden van openingen.
Ga vaak op mijn gevoel af maar bij dit dak lukt me dat niet.
DQ
.
vrijdag 4 juli 2008
Verslaving
Over roken ga ik geen discussies aan.
Niet met rokers en niet met niet-rokers.
Zinloos.
De standpunt zijn gebeiteld in ruw en hard graniet.
Tegenover de opa van 95 die z'n hele leven een hartstochtelijke roker is geweest staat een kennis van mij, eveneens een hartstochtelijke roker.
Aan longkanker overleden, 39 jaar.
Een lot dat heel wat vaker voorkomt dan dat in het eerste voorbeeld.
Gaat het me niks aan als iemand rookt?
Mogelijk niet.
Maar ik ben begaan met de jonge kinderen die ik op straat aan een sigaret zie lurken.
Gaat dat me echt niet aan?
Natuurlijk kan ik niets aan hun gedrag veranderen.
Zie zien me aankomen, die oude bok.
Maar wat zou ik graag willen dat ik het kon.
Wel acht ik de rookindustrie, in het bijzonder de fabrikanten, moreel schuldig.
Heel schuldig.
Kapitalen worden er verdiend aan het afschuwelijke leed van anderen.
Maar: Eigen schuld, Dikke bult!
Ieder z'n eigen verslaving en mooi als we er aan kunnen verdienen.
Toch?
Deze fabrikanten zijn gewaardeerde leden van de maatschappij.
Ze wonen in huizen die staan op fundamenten gemaakt uit leed en verdriet.
Dat klinkt overtrokken en dramatisch.
Kan wel zijn, ik voel het zo.
Je vraagt je eigenlijk af in wat voor wereld we leven waar dit mogelijk is.
Ach nee, vraag het je maar niet af.
Je blijft dan bezig.
Geld stinkt niet en heel veel geld al helemaal niet.
Met dit smeermiddel van de maatschappij kunnen immers ook wapenfabrikanten hun handen in onschuld wassen?
Pilatus is hen allen voorgegaan.
DQ
.
Niet met rokers en niet met niet-rokers.
Zinloos.
De standpunt zijn gebeiteld in ruw en hard graniet.
Tegenover de opa van 95 die z'n hele leven een hartstochtelijke roker is geweest staat een kennis van mij, eveneens een hartstochtelijke roker.
Aan longkanker overleden, 39 jaar.
Een lot dat heel wat vaker voorkomt dan dat in het eerste voorbeeld.
Gaat het me niks aan als iemand rookt?
Mogelijk niet.
Maar ik ben begaan met de jonge kinderen die ik op straat aan een sigaret zie lurken.
Gaat dat me echt niet aan?
Natuurlijk kan ik niets aan hun gedrag veranderen.
Zie zien me aankomen, die oude bok.
Maar wat zou ik graag willen dat ik het kon.
Wel acht ik de rookindustrie, in het bijzonder de fabrikanten, moreel schuldig.
Heel schuldig.
Kapitalen worden er verdiend aan het afschuwelijke leed van anderen.
Maar: Eigen schuld, Dikke bult!
Ieder z'n eigen verslaving en mooi als we er aan kunnen verdienen.
Toch?
Deze fabrikanten zijn gewaardeerde leden van de maatschappij.
Ze wonen in huizen die staan op fundamenten gemaakt uit leed en verdriet.
Dat klinkt overtrokken en dramatisch.
Kan wel zijn, ik voel het zo.
Je vraagt je eigenlijk af in wat voor wereld we leven waar dit mogelijk is.
Ach nee, vraag het je maar niet af.
Je blijft dan bezig.
Geld stinkt niet en heel veel geld al helemaal niet.
Met dit smeermiddel van de maatschappij kunnen immers ook wapenfabrikanten hun handen in onschuld wassen?
Pilatus is hen allen voorgegaan.
DQ
.
Sebo reageerde op mijn "Ontmoetingen" (KLIK HIER) aldus:
Met de regelmaat van de klok gaan Johan en ik er even op uit.
Camera mee, portemonnee mee (we belanden aan het eind altijd ergens op een terrasje) en hups: aan de wandel. Meestal eerst even een kaarsje opsteken voor m'n zus in de Lambertus in Hengelo en daarna verder.
Op één van onze zwerftochten kwamen we op een winterse vooravond in de Paul Krugerstraat terecht. Het begon al te schemeren en hier en daar ontstaken de mensen de lampen al.
Voor een oud huisje zat een man in een dikke jas in een rolstoel. Wij groetten hem en spontaan begon de man te vertellen over zijn jeugd en tienerjaren in diezelfde straat. Hij had er zijn hele leven gewoond. Hij woonde in het huis van z'n ouders en z'n broer woonde naast hem.
"Of hij goed verzorgd werd? Ja hoor, mijn zuster woont hier ook en die kookt altijd voor mij."
Hij vertelde over die ene donkere dag, toen in een oorlogse namiddag het centrum van Hengelo plat gebombardeerd werd. "Ziet u dát huis daarginds? Die met die erker ervoor? Nou, tot aan daar lag alles tegen de vlakte.." We hadden, geloof ik, wel een kwartier, twintig minuten met hem gepraat, voor we verder gingen.
Tijdens weer een andere wandeling kwamen we in gesprek met twee ouwe indonesische mannetjes, die al vrienden waren sinds hun jeugdjaren.
Het was een marktdag en de heertjes zaten op een bankje een visje te eten, terwijl ze ons groetten. Toen we wat later waren neergestreken op een of ander terrasje kwamen ze langsgelopen en besloten spontaan om erbij te komen zitten. Plek zat, maar nee..ze wilden bij ons zitten en begonnen te vertellen over kamp Westerbork, waar ze jaren gewoond hadden als vluchtelingen uit Indonesië. Ze waren beiden bijzonder opgewekt en vrolijk en genoten volop van het leven, ondanks hun hoge leeftijd...
Zo zou ik nóg enkele voorbeelden kunnen noemen.
Eigenlijk lopen de mensen elkaar in rap tempo voorbij, zonder zich iets van elkaar aan te trekken. Heel vaak niet uit gebrek aan belangstelling, maar veel meer omdat men tezeer met zichzelf bezig is om de ander te zien. Misschien stralen Johan en ik het uit dat we best openstaan voor dit soort leuke ontmoetingen, want op de één of andere manier overkomt het ons telkens weer. Misschien ligt het ook wel een beetje aan onze eigen houding.
Beiden zijn we altijd benieuwd naar de achtergrond van iemand. Elke volwassene is ooit een kind geweest. Hoe heeft hij/zij geleefd? Wat heeft hij/zij meegemaakt? Waar komt hij/zij vandaan? En bij een zwerver of dakloze: wat heeft dat kind voor ellende beleefd, dat het als volwassene zo is gaan leven? Zo onverzorgd, aan de zelfkant van de maatschappij, waar hij/zij door niets en niemand meer opgemerkt wordt...
Zelf blijf ik deze toevallige ontmoetingen heel bijzonder vinden. Wat maakt dat mensen ons spontaan hun achtergrond en levensverhaal vertellen? Zo horen we regelmatig de vreemdste verhalen en anekdotes. Soms leuk en grappig, soms erg triest. Verhalen over eenzaamheid, over gestorven partners en verdriet. Verhalen over lang vervlogen tijden, "toen alles nog beter of anders was"
Ik denk er wel eens aan om een goeie mp3 speler mee te nemen en die gewoon vanaf het begin van een wandeling tot aan het moment van naar huis gaan op te laten nemen, zodat ik dat thuis dan kan uitwerken voor de website. Vaak horen we zoveel leuke of bijzondere dingen dat het moeilijk wordt om alles te onthouden.
De weggedronken donderdagavond.
Donderdag, een dag die qua weer vrij goed begon.
Maar de voorspellers uit De Bilt kregen gelijk.
Langzamerhand betrok de lucht en daarmee ook mijn stemming.
Ben heel gevoelig voor het weer.
Toen er nog de nodige roering in mijn huis was had ik er geen last van.
Nu ik veel alleen ben heb ik er wel problemen mee.
Daarom kost het me ook zoveel moeite om de herfst en winter redelijk te doorstaan.
Ik kan uitstekend alleen zijn en kan daar best van genieten maar als ik een hele dag geen mensen zie of spreek kan ik erg onrustig worden.
De enige persoon die ik sprak was vannacht rond 1 uur.
Mijn bed was behaaglijk maar de omgeving niet.
Dat wil zeggen, de geluidsomgeving.
In het café naast me brulde de geluidsinstallatie.
Geheel tegen de afspraken in.
Het behaaglijke bed uit, broek en schoenen aan en naar het café.
Met inderdaad als resultaat dat de geluidskraan werd teruggeschroefd.
Toch zijn dat erg vervelende zaken.
Ik ben geen klager maar wil wel kunnen slapen.
Enfin, toch iemand gesproken maar niet op de manier die ik graag wil.
Terug naar de avond en de wat sombere stemming.
Normaal heb ik geen bier in huis, wel wijn maar ik ben niet een echte wijnliefhebber.
Plots bedacht ik me dat er in de badkamer in een kartonnen verpakking nog een paar flesjes bier stonden.
Het was overgebleven van het feestje en ik denk dat Marijke het had gekocht met het idee dat het donker bier was.
Als zodanig heb ik het tot mij genomen al vond ik wel dat het bier wat licht was voor een donker biertje.
Doet er niet toe.
Na een flesje begon ik wel opgewekter te worden.
Na het tweede flesje nog opgewekter.
Dat was wel een beetje verdacht dus het derde lege flesje ter hand genomen en bestudeerd.
Tsja, 11,6%.
Dat tikt aan.
Sombere stemmingen moet je niet verdrinken.
Dat wil zeggen, niet standaard.
Zo min of meer per ongeluk werkt het wel.
De PC weigerde vanmorgen.
Alles werkte behalve het toetsenbord en dat is toch wel belangrijk..........
Na een uur, verloren uur, had ik de zaak weer draaiend, zoals uit dit stukje blijkt.
En nu welgemoed de vrijdag tegemoet.
DQ
.
Maar de voorspellers uit De Bilt kregen gelijk.
Langzamerhand betrok de lucht en daarmee ook mijn stemming.
Ben heel gevoelig voor het weer.
Toen er nog de nodige roering in mijn huis was had ik er geen last van.
Nu ik veel alleen ben heb ik er wel problemen mee.
Daarom kost het me ook zoveel moeite om de herfst en winter redelijk te doorstaan.
Ik kan uitstekend alleen zijn en kan daar best van genieten maar als ik een hele dag geen mensen zie of spreek kan ik erg onrustig worden.
De enige persoon die ik sprak was vannacht rond 1 uur.
Mijn bed was behaaglijk maar de omgeving niet.
Dat wil zeggen, de geluidsomgeving.
In het café naast me brulde de geluidsinstallatie.
Geheel tegen de afspraken in.
Het behaaglijke bed uit, broek en schoenen aan en naar het café.
Met inderdaad als resultaat dat de geluidskraan werd teruggeschroefd.
Toch zijn dat erg vervelende zaken.
Ik ben geen klager maar wil wel kunnen slapen.
Enfin, toch iemand gesproken maar niet op de manier die ik graag wil.
Terug naar de avond en de wat sombere stemming.
Normaal heb ik geen bier in huis, wel wijn maar ik ben niet een echte wijnliefhebber.
Plots bedacht ik me dat er in de badkamer in een kartonnen verpakking nog een paar flesjes bier stonden.
Het was overgebleven van het feestje en ik denk dat Marijke het had gekocht met het idee dat het donker bier was.
Als zodanig heb ik het tot mij genomen al vond ik wel dat het bier wat licht was voor een donker biertje.
Doet er niet toe.
Na een flesje begon ik wel opgewekter te worden.
Na het tweede flesje nog opgewekter.
Dat was wel een beetje verdacht dus het derde lege flesje ter hand genomen en bestudeerd.
Tsja, 11,6%.
Dat tikt aan.
Sombere stemmingen moet je niet verdrinken.
Dat wil zeggen, niet standaard.
Zo min of meer per ongeluk werkt het wel.
De PC weigerde vanmorgen.
Alles werkte behalve het toetsenbord en dat is toch wel belangrijk..........
Na een uur, verloren uur, had ik de zaak weer draaiend, zoals uit dit stukje blijkt.
En nu welgemoed de vrijdag tegemoet.
DQ
.
donderdag 3 juli 2008
GeUpdate, geslaagd en gefeliciteerd!
Binnen enkele maanden tijd is Marijke in staat geweest om haar diploma diabetische-voet te "updaten" en zojuist ontving ze het bericht dat ze eveneens geslaagd is voor het diploma reumatische-voet.
Petje af en hoge hoed op voor iemand die zo druk is en zich van haar leeftijd weinig aantrekt.
Nu Van Woensel het op alle fronten heeft laten afweten kan ze zich volledig wijden aan haar pedicure praktijk.
Ik hoop echter dat ze een beetje kalm aan doet.
Nu ze niet meer zo gebonden is aan vaste werktijden kan ze zich meer bezig houden met leuke dingen waar ze nooit tijd voor had.
Zoals daar zijn: lezen, schilderen, uitgaan, vacantie(s) plegen e.a.
DQ
.
Petje af en hoge hoed op voor iemand die zo druk is en zich van haar leeftijd weinig aantrekt.
Nu Van Woensel het op alle fronten heeft laten afweten kan ze zich volledig wijden aan haar pedicure praktijk.
Ik hoop echter dat ze een beetje kalm aan doet.
Nu ze niet meer zo gebonden is aan vaste werktijden kan ze zich meer bezig houden met leuke dingen waar ze nooit tijd voor had.
Zoals daar zijn: lezen, schilderen, uitgaan, vacantie(s) plegen e.a.
DQ
.
Ontmoetingen.
Een door mijn kleinzoontje vergeten sleutel, die hier was achtergebleven na de verjaardag van Marijke, bracht me in beweging.
En dat nog met enige snelheid ook omdat ik beloofd had dit stukje gereedschap naar mijn dochter te brengen.
Die was op dat moment bij Marijke en had weinig tijd.
De zon brandde een bruine laag op mijn huid en om te voorkomen dat bruin over zou gaan in rood leek het me beter om de schaduw op te zoeken.
Nog voor ik dat kon doen werd ik onverwachts aangesproken door een oudere dame.
Ze had een zonnebril op en liep achter een wagentje
Ze vertelde me dat ze net wegens staar aan haar ogen was geopereerd.
De operatie van haar ene oog was beter geslaagd dan van het andere.
Daarna vertelde ze in het kort haar levensverhaal.
Ze was in de zending geweest en had haar leven voor een groot gedeelte aan anderen gewijd.
Nu woonde ze al weer een hele tijd in Nederland maar haar draai had ze nog niet echt gevonden.
Ze ging naar de kerk, werd gebracht en gehaald.
Iets wat ze zeer op prijs stelde.
Jammer genoeg voelde ze te weinig spontaniteit en warmte in de kennelijk nogal traditionele kerk.
Er zijn natuurlijk andere mogelijkheden, gemeenschappen en kerken....
Omdat ik weinig tijd had moest ik het gesprek afbreken.
Wel vroeg ik me af waarom iemand zo spontaan een ander aanhoudt en het levensverhaal begint te vertellen.
Na de sleutel afgegeven te hebben, ik bleek tijd genoeg te hebben, en koffie genuttigd te hebben aanvaarde ik de terugtocht.
Denk niet dat ik over grote afstanden spreek.
Marijke woont ongeveer net zover achter het station als ik er voor en ik ben in een minuut of 7 bij het station.
Nog steeds deed de zon z'n best.
Bijna was ik bij mijn huis toen achter mij een mannenstem riep.
Ik keek om en daar stond een lichtbruin gekleurde onbekende man.
Hij vertelde mij dat hij was geopereerd aan z'n hart en dat zijn geheugen nu wat minder werkte.
De ouderdom ging tellen....
Ach, 67 jaar.
Valt nog wel mee.
Bovendien merkte ik niets van geheugen klachten.
Spontaan vertelde hij dat hij een Turk was die inmiddels ruim 40 jaar in Nederland woonde.
Merkwaardig.
Twee mensen die me aanhouden en spontaan over zichzelf beginnen te praten.
Zou dat door het heerlijke weer komen?
DQ
.
En dat nog met enige snelheid ook omdat ik beloofd had dit stukje gereedschap naar mijn dochter te brengen.
Die was op dat moment bij Marijke en had weinig tijd.
De zon brandde een bruine laag op mijn huid en om te voorkomen dat bruin over zou gaan in rood leek het me beter om de schaduw op te zoeken.
Nog voor ik dat kon doen werd ik onverwachts aangesproken door een oudere dame.
Ze had een zonnebril op en liep achter een wagentje
Ze vertelde me dat ze net wegens staar aan haar ogen was geopereerd.
De operatie van haar ene oog was beter geslaagd dan van het andere.
Daarna vertelde ze in het kort haar levensverhaal.
Ze was in de zending geweest en had haar leven voor een groot gedeelte aan anderen gewijd.
Nu woonde ze al weer een hele tijd in Nederland maar haar draai had ze nog niet echt gevonden.
Ze ging naar de kerk, werd gebracht en gehaald.
Iets wat ze zeer op prijs stelde.
Jammer genoeg voelde ze te weinig spontaniteit en warmte in de kennelijk nogal traditionele kerk.
Er zijn natuurlijk andere mogelijkheden, gemeenschappen en kerken....
Omdat ik weinig tijd had moest ik het gesprek afbreken.
Wel vroeg ik me af waarom iemand zo spontaan een ander aanhoudt en het levensverhaal begint te vertellen.
Na de sleutel afgegeven te hebben, ik bleek tijd genoeg te hebben, en koffie genuttigd te hebben aanvaarde ik de terugtocht.
Denk niet dat ik over grote afstanden spreek.
Marijke woont ongeveer net zover achter het station als ik er voor en ik ben in een minuut of 7 bij het station.
Nog steeds deed de zon z'n best.
Bijna was ik bij mijn huis toen achter mij een mannenstem riep.
Ik keek om en daar stond een lichtbruin gekleurde onbekende man.
Hij vertelde mij dat hij was geopereerd aan z'n hart en dat zijn geheugen nu wat minder werkte.
De ouderdom ging tellen....
Ach, 67 jaar.
Valt nog wel mee.
Bovendien merkte ik niets van geheugen klachten.
Spontaan vertelde hij dat hij een Turk was die inmiddels ruim 40 jaar in Nederland woonde.
Merkwaardig.
Twee mensen die me aanhouden en spontaan over zichzelf beginnen te praten.
Zou dat door het heerlijke weer komen?
DQ
.
Weblog
Ooit dacht ik, ach een weblog is wel leuk maar wat moet ik er inzetten?
Inmiddels ligt het aantal items rond de 600.
't Valt dus mee en is minder moeilijk dan ik dacht.
DQ
.
Inmiddels ligt het aantal items rond de 600.
't Valt dus mee en is minder moeilijk dan ik dacht.
DQ
.
woensdag 2 juli 2008
Buikspieren
Er WAS een jarige in de familie en er ZIJN versnaperingen over.
Ik ben pal na de oorlog opgegroeid en mijn moeder zei me nooit etenswaren weg te gooien.
Ze had het niet over snoep, koek, hartigheden en drank.
Daar dacht ze zelfs niet aan.
Hoogstwaarschijnlijk ging ze er vanuit dat deze zaken nooit binnen het bereik van ons soort mensen zou vallen.
Ze vergiste zich.
Het niet weggooi principe van etenswaren zit er bij mij diep, erg diep in.
Inderdaad gooi ik pas iets weg als het echt en echt niet anders kan.
Dat is ook aan mijn gespierde omvang te zien.
Onmogelijk dus om dingen uit de koelkast weg te gooien.
Dat geldt ook voor verjaardagsoverblijfselen.
Eén voordeel, mijn buikspieren heb ik zelf betaald maar de huidige toevoegingen zijn gratis want door de jarige betaald.
DQ
.
Ik ben pal na de oorlog opgegroeid en mijn moeder zei me nooit etenswaren weg te gooien.
Ze had het niet over snoep, koek, hartigheden en drank.
Daar dacht ze zelfs niet aan.
Hoogstwaarschijnlijk ging ze er vanuit dat deze zaken nooit binnen het bereik van ons soort mensen zou vallen.
Ze vergiste zich.
Het niet weggooi principe van etenswaren zit er bij mij diep, erg diep in.
Inderdaad gooi ik pas iets weg als het echt en echt niet anders kan.
Dat is ook aan mijn gespierde omvang te zien.
Onmogelijk dus om dingen uit de koelkast weg te gooien.
Dat geldt ook voor verjaardagsoverblijfselen.
Eén voordeel, mijn buikspieren heb ik zelf betaald maar de huidige toevoegingen zijn gratis want door de jarige betaald.
DQ
.
Van Woensel Schoenen. Schande!
Zoals dat in elk bedrijf het geval is moet Van Woensel (Schoenwinkels) het hebben van haar personeel.
Loyaal personeel.
Het zijn de mensen met de kleine loontjes en kleine secundaire arbeidsvoorwaarden op de werkvloer die de dikke(re) salarissen met bijbehorende dikke(re) secundaire arbeidsvoorwaarden van kader en directie mogelijk maken.
Arrogantie voorkomt dat men daar aan denkt, wíl denken.
Voor hen een ander, nietwaar?
Toen mijn vader, nu 94, jaren geleden wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd afscheid nam van het bedrijf waar hij betrekkelijk kort werkte was er een, door het bedrijf (uiteraard) betaald, afscheid met toespraak.
Bijgewoond door familie, collega's en kennissen.
Als afscheidsgeschenk was daar een horloge, toentertijd best een groot kado.
Zijn collega's hoefden het bedrijf niet op de hoogte te stellen van het naderende afscheid.
Natuurlijk niet.
Hoe anders is dat bij Van Woensel.
Marijke is 65 jaar geworden.
Geheel tegen haar wil moet ze stoppen met werken.
Een verlenging, zelfs van een half jaar, zat er niet in.
Dan zou er weer een contract gemaakt moeten worden.
(Blijkbaar is dat niet nodig bij een nieuwe werknemer.)
Ruim 25 jaar in twee perioden met, een door haar collega's volkomen beaamde loyaliteit voor bedrijf en medewerkers is achter de rug.
Vijf en twintig jaar hart voor de zaak en voor de branche.
Een nog veel langere ervaring in de schoenen, met bezit van vak diploma's, zijn gestoken in Bervoets en het latere Van Woensel.
Vijf en twintig jaar gratis reclame bij haar pedicure-klanten, familie, vrienden en kennissen.
En dat allemaal voor een heel klein loontje.
Marijke zit thuis.
Een uitstekende verkoopster zit thuis.
Natuurlijk, ik ben bevooroordeeld maar dit is niet alleen mijn opvatting.
Het is de opvatting van medewerkers.
Een uitstekende en betrouwbare verkoopster.
Ze zit thuis met vele blijken van waardering en medeleven van collega's maar met het schrijnende gevoel niet meegeteld te hebben want.....
het bedrijf: Van Woensel, heeft niets, niets, niets van zich laten horen.
Ondanks waarschuwingen van collega's!
Loyaliteit en kwaliteit lonen en tellen kennelijk niet.
Zeker niet als je op de werkvloer staat en altijd bereid bent geweest om in te springen als dat nodig was.
Daarbij zoveel mogelijk eigen omstandigheden, ziekte en ellende negerend.
Ja.
Zó speel je je niet in de kijker.
Dat doe je pas bij handelingen die voor het bedrijf minder prettig zijn.
Kennelijk!
Hartelijk dank Van Woensel.
Hartelijk dank voor het signaal dat aan uw personeel en uw klanten wordt afgegeven.
Hartelijk dank.
Waarin een groot bedrijf klein kan zijn.
DQ
.
Loyaal personeel.
Het zijn de mensen met de kleine loontjes en kleine secundaire arbeidsvoorwaarden op de werkvloer die de dikke(re) salarissen met bijbehorende dikke(re) secundaire arbeidsvoorwaarden van kader en directie mogelijk maken.
Arrogantie voorkomt dat men daar aan denkt, wíl denken.
Voor hen een ander, nietwaar?
Toen mijn vader, nu 94, jaren geleden wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd afscheid nam van het bedrijf waar hij betrekkelijk kort werkte was er een, door het bedrijf (uiteraard) betaald, afscheid met toespraak.
Bijgewoond door familie, collega's en kennissen.
Als afscheidsgeschenk was daar een horloge, toentertijd best een groot kado.
Zijn collega's hoefden het bedrijf niet op de hoogte te stellen van het naderende afscheid.
Natuurlijk niet.
Hoe anders is dat bij Van Woensel.
Marijke is 65 jaar geworden.
Geheel tegen haar wil moet ze stoppen met werken.
Een verlenging, zelfs van een half jaar, zat er niet in.
Dan zou er weer een contract gemaakt moeten worden.
(Blijkbaar is dat niet nodig bij een nieuwe werknemer.)
Én 65 jaar IS 65 jaar!
Ruim 25 jaar in twee perioden met, een door haar collega's volkomen beaamde loyaliteit voor bedrijf en medewerkers is achter de rug.
Vijf en twintig jaar hart voor de zaak en voor de branche.
Een nog veel langere ervaring in de schoenen, met bezit van vak diploma's, zijn gestoken in Bervoets en het latere Van Woensel.
Vijf en twintig jaar gratis reclame bij haar pedicure-klanten, familie, vrienden en kennissen.
En dat allemaal voor een heel klein loontje.
Marijke zit thuis.
Een uitstekende verkoopster zit thuis.
Natuurlijk, ik ben bevooroordeeld maar dit is niet alleen mijn opvatting.
Het is de opvatting van medewerkers.
Een uitstekende en betrouwbare verkoopster.
Ze zit thuis met vele blijken van waardering en medeleven van collega's maar met het schrijnende gevoel niet meegeteld te hebben want.....
het bedrijf: Van Woensel, heeft niets, niets, niets van zich laten horen.
Ondanks waarschuwingen van collega's!
Loyaliteit en kwaliteit lonen en tellen kennelijk niet.
Zeker niet als je op de werkvloer staat en altijd bereid bent geweest om in te springen als dat nodig was.
Daarbij zoveel mogelijk eigen omstandigheden, ziekte en ellende negerend.
Ja.
Zó speel je je niet in de kijker.
Dat doe je pas bij handelingen die voor het bedrijf minder prettig zijn.
Kennelijk!
Hartelijk dank Van Woensel.
Hartelijk dank voor het signaal dat aan uw personeel en uw klanten wordt afgegeven.
Hartelijk dank.
Waarin een groot bedrijf klein kan zijn.
DQ
.
Wederom Viruly, piloot en schrijver.
In het boek "Verrassende Ontmoetingen" van Viruly dat ik aan het lezen ben staat een prachtig ontroerend en romantisch verhaal, zich afspelende in het Perzië van vóór de oorlog waar hij aan de kust een onverwachte landing maakte.
Het is een ontmoeting die hij, samen met de actrische Charlotte Köhler, had met een oude kameeldrijver.
Deze laat hen in het bleke maanlicht een theater zien, ooit gebouwd door Alexander de Grote.
Het is jammer dat ik niet het hele verhaal kan doorgeven.
Maar het afscheid van een onbekende blanke vrouw ging gepaard met de dichtregels uit Romeo en Julia:
En het ontroerde mij diep.
DQ
.
Het is een ontmoeting die hij, samen met de actrische Charlotte Köhler, had met een oude kameeldrijver.
Deze laat hen in het bleke maanlicht een theater zien, ooit gebouwd door Alexander de Grote.
Het is jammer dat ik niet het hele verhaal kan doorgeven.
Maar het afscheid van een onbekende blanke vrouw ging gepaard met de dichtregels uit Romeo en Julia:
"Good night, good night! parting
is such sweet sorrow
That I shall say good night till it be morrow."
is such sweet sorrow
That I shall say good night till it be morrow."
En het ontroerde mij diep.
DQ
.
Adriaan Viruly 1905-1986, Schrijverpiloot.
In mijn vorig artikeltje noemde ik de naam A. VirulyVoor de geïnteresseerde lezer kan ik, uiteraard, naar Internet verwijzen.
Voor één van de sites:
DQ
.
Viruly e.a.
Vreugde want...........
Ik heb weer een paar oude vliegtuig boeken gescoord (zo heet dat tegenwoordig toch?).
Als luchtvaart enthousiast ben ik al enige tijd bezig om boeken en films te bemachtigen die betrekking hebben op de luchtvaart.
Vooral oude boeken hebben mijn voorkeur.
Bij de Slegte heb ik 4 stuks gevonden die ik nog niet bezit.
Dat is leuk.
Ik ben niet van plan al teveel geld voor deze "hobby' uit te geven, maar zo af en toe de beurs trekken voor één (of meerdere) boek(en) is niet al te bezwaarlijk en de nieuwe aanschaf doet mij zeer veel deugd.
Bij mijn nieuwe aanwinsten zitten enkele boeken van de, toendertijd heel bekende, vlieger-schrijver A. Viruly.
Het boek van hem dat ik nu lees is vóór de oorlog (1940) geschreven.
Inmiddels bezit ik al diverse boeken van deze schrijver.
Tijd!
Vreemd.
In het boek spreekt Viruly over een passagier, een oude man van 83 jaar.
Hij zegt dan dat hij en z'n crew die leeftijd waarschijnlijk geen van allen zullen bereiken.
De lezer van nu weet hoe oud de schrijver geworden is.
( 1905 - 1986)
Vreemd.
Tijd!
Ook kwam ik het boek over 25 jaren K.L.M. tegen (1921-1946).
Voorin is een papiertje geplakt met de getypte boodschap:
Ter herinnering aan de prettige samenwerking op de post Winterswijk.
Gevolgd door 12 namen.
Het is gedateerd op 27 november 1947.
Midden in de oorlog.
Nog afgezien van het boek, waar ik erg blij mee ben, doet zo'n boodschap me wat.
Ik kan dat niet goed onder woorden brengen en ben er van overtuigd dat velen het niet mee zullen voelen maar voor mij is het of het net van de geschiedenis zich sluit.
DQ
.
Ik heb weer een paar oude vliegtuig boeken gescoord (zo heet dat tegenwoordig toch?).
Als luchtvaart enthousiast ben ik al enige tijd bezig om boeken en films te bemachtigen die betrekking hebben op de luchtvaart.
Vooral oude boeken hebben mijn voorkeur.
Bij de Slegte heb ik 4 stuks gevonden die ik nog niet bezit.
Dat is leuk.
Ik ben niet van plan al teveel geld voor deze "hobby' uit te geven, maar zo af en toe de beurs trekken voor één (of meerdere) boek(en) is niet al te bezwaarlijk en de nieuwe aanschaf doet mij zeer veel deugd.
Bij mijn nieuwe aanwinsten zitten enkele boeken van de, toendertijd heel bekende, vlieger-schrijver A. Viruly.
Het boek van hem dat ik nu lees is vóór de oorlog (1940) geschreven.
Inmiddels bezit ik al diverse boeken van deze schrijver.
Tijd!
Vreemd.
In het boek spreekt Viruly over een passagier, een oude man van 83 jaar.
Hij zegt dan dat hij en z'n crew die leeftijd waarschijnlijk geen van allen zullen bereiken.
De lezer van nu weet hoe oud de schrijver geworden is.
( 1905 - 1986)
Vreemd.
Tijd!
Ook kwam ik het boek over 25 jaren K.L.M. tegen (1921-1946).
Voorin is een papiertje geplakt met de getypte boodschap:
Ter herinnering aan de prettige samenwerking op de post Winterswijk.
Gevolgd door 12 namen.
Het is gedateerd op 27 november 1947.
Midden in de oorlog.
Nog afgezien van het boek, waar ik erg blij mee ben, doet zo'n boodschap me wat.
Ik kan dat niet goed onder woorden brengen en ben er van overtuigd dat velen het niet mee zullen voelen maar voor mij is het of het net van de geschiedenis zich sluit.
DQ
.
dinsdag 1 juli 2008
Rechtmatig
De slag bij Chora in Afghanistan was rechtmatig.
In deze slag werden zeker 80 burgers gedood.
Jammer mensen, pech gehad maar ja....
Volgens het Openbaar Ministerie vonden de beschietingen plaats binnen de grenzen van humanitair (!) oorlogsrecht en de geldende geweldsinstructies.
En dan is het rechtmatig.
Is rechtmatig gelijk aan rechtvaardig?
Zou men het ook rechtmatig vinden als die 80 slachtoffers Nederlanders waren geweest?
Politiek, wat laadt je een verantwoordelijkheid op je.
Sterkte met jullie geweten dat toch al gesust is omdat een politiek genomen besluit nou eenmaal "rechtmatig" is.
Sterkte Christenen die mede verantwoordelijk zijn voor het besluit.
Doe de ogen dicht en slaap zacht.
(O ja, in welk boek stond ook alweer: Gij zult niet doden?)
DQ
.
In deze slag werden zeker 80 burgers gedood.
Jammer mensen, pech gehad maar ja....
Volgens het Openbaar Ministerie vonden de beschietingen plaats binnen de grenzen van humanitair (!) oorlogsrecht en de geldende geweldsinstructies.
En dan is het rechtmatig.
Is rechtmatig gelijk aan rechtvaardig?
Zou men het ook rechtmatig vinden als die 80 slachtoffers Nederlanders waren geweest?
Politiek, wat laadt je een verantwoordelijkheid op je.
Sterkte met jullie geweten dat toch al gesust is omdat een politiek genomen besluit nou eenmaal "rechtmatig" is.
Sterkte Christenen die mede verantwoordelijk zijn voor het besluit.
Doe de ogen dicht en slaap zacht.
(O ja, in welk boek stond ook alweer: Gij zult niet doden?)
DQ
.
65 jaar
Ziel onder de arm?
Nee, dat niet helemaal, maar prettig is het niet.
Na een jaar of 45 werken ben je afgeschreven, voel je je afgeschreven.
De laatste werkdag.
De laatste klanten help je, maar het huilen staat je nader dan het lachen.
De collega's kennen je al heel lang, zijn aardig voor je en vinden het jammer dat je weggaat.
Werken mag niet meer ondanks het verzoek daar toe.
Het is gebeurd en je leven moet een andere invulling krijgen.
't Is klaar.
Vijf en zestig jaar!
DQ
.
Nee, dat niet helemaal, maar prettig is het niet.
Na een jaar of 45 werken ben je afgeschreven, voel je je afgeschreven.
De laatste werkdag.
De laatste klanten help je, maar het huilen staat je nader dan het lachen.
De collega's kennen je al heel lang, zijn aardig voor je en vinden het jammer dat je weggaat.
Werken mag niet meer ondanks het verzoek daar toe.
Het is gebeurd en je leven moet een andere invulling krijgen.
't Is klaar.
Vijf en zestig jaar!
Deze dag is het begin
van de rest van je leven.
van de rest van je leven.
DQ
.
Abonneren op:
Posts (Atom)
