Commentaar, Gastenboek en/of Andere Zaken.

- Commentaar kan geleverd worden door via reacties (onder mijn berichten) te reageren.
- Mail kan via het envellopje dat onder mijn berichten staat.

- Het tekenen van het gastenboek kan met klikken op:

>>>>>>> G A S T E N B O E K <<<<<<<

--> In rechterkolom staat het Blogarchief.
--> In rechterkolom staat het Labelarchief.
--> Voor terug bladeren weblog zie onder de pagina:
Oudere Berichten

================================

================================



Klik op het beeld voor meer gegevens.

================================


================================
>>>> Mijn video's op YOUTUBE <<<<

(Kies video, plaats muis op
beeld en
klik daarna op pijl
of ga rechtstreeks naar mijn
video kanaal KLIK HIER)

Hoi allemaal

Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.

donderdag 3 juli 2008

Ontmoetingen.

Een door mijn kleinzoontje vergeten sleutel, die hier was achtergebleven na de verjaardag van Marijke, bracht me in beweging.
En dat nog met enige snelheid ook omdat ik beloofd had dit stukje gereedschap naar mijn dochter te brengen.
Die was op dat moment bij Marijke en had weinig tijd.
De zon brandde een bruine laag op mijn huid en om te voorkomen dat bruin over zou gaan in rood leek het me beter om de schaduw op te zoeken.
Nog voor ik dat kon doen werd ik onverwachts aangesproken door een oudere dame.
Ze had een zonnebril op en liep achter een wagentje
Ze vertelde me dat ze net wegens staar aan haar ogen was geopereerd.
De operatie van haar ene oog was beter geslaagd dan van het andere.
Daarna vertelde ze in het kort haar levensverhaal.
Ze was in de zending geweest en had haar leven voor een groot gedeelte aan anderen gewijd.
Nu woonde ze al weer een hele tijd in Nederland maar haar draai had ze nog niet echt gevonden.
Ze ging naar de kerk, werd gebracht en gehaald.
Iets wat ze zeer op prijs stelde.
Jammer genoeg voelde ze te weinig spontaniteit en warmte in de kennelijk nogal traditionele kerk.
Er zijn natuurlijk andere mogelijkheden, gemeenschappen en kerken....
Omdat ik weinig tijd had moest ik het gesprek afbreken.
Wel vroeg ik me af waarom iemand zo spontaan een ander aanhoudt en het levensverhaal begint te vertellen.
Na de sleutel afgegeven te hebben, ik bleek tijd genoeg te hebben, en koffie genuttigd te hebben aanvaarde ik de terugtocht.
Denk niet dat ik over grote afstanden spreek.
Marijke woont ongeveer net zover achter het station als ik er voor en ik ben in een minuut of 7 bij het station.
Nog steeds deed de zon z'n best.
Bijna was ik bij mijn huis toen achter mij een mannenstem riep.
Ik keek om en daar stond een lichtbruin gekleurde onbekende man.
Hij vertelde mij dat hij was geopereerd aan z'n hart en dat zijn geheugen nu wat minder werkte.
De ouderdom ging tellen....
Ach, 67 jaar.
Valt nog wel mee.
Bovendien merkte ik niets van geheugen klachten.
Spontaan vertelde hij dat hij een Turk was die inmiddels ruim 40 jaar in Nederland woonde.

Merkwaardig.
Twee mensen die me aanhouden en spontaan over zichzelf beginnen te praten.
Zou dat door het heerlijke weer komen?

DQ
.

Geen opmerkingen: