Klokkenluider en andere zaken.

Nee, ik kan het niet helpen.
Ik kan er niets aan doen dat ik steeds aanloop tegen zaken die niet goed te praten zijn.
Het is niet mijn opdracht om te zwijgen.

Bouwfraude klokkenluider Ad Bos, nu zwaar in de financiële problemen, kreeg op een wanhoopsbrief die hij in maart 2004 schreef aan Balkenende (CDA, Christelijk Democratisch Appel) waarin hij om compensatie van de Staat vroeg, de volgende reactie:

"Vanuit de maatschappelijke plicht die op een ieder rust om misstanden aan het licht te brengen vloeit voort dat u heeft gehandeld zoals u had moeten handelen. Om die reden zie ik derhalve geen noodzaak om op uw verzoek in te gaan".

Het gevoel voor de medemens van een politicus!
Ook een christelijke politicus hoort medegevoel te tonen.
En dat wil niet zeggen dat hij overal een oplossing voor heeft.
Dat vraag ik ook niet.

Het is niet mijn schuld dat dit soort zaken gebeuren.
Ik zou er niet over kunnen schrijven als ze niet zouden plaats vinden.

Ooit heb ik het CDA een mail gestuurd om ze te wijzen op onrechtvaardigheden die niet overeenkomen met de C van CDA.
Als antwoord schreef men zo iets als: "niemand heeft het recht om iets of iemand de Christelijke maat te nemen".
Er werd niet ingegaan op mijn opmerking.
Zo gaat men om met mensen die oprecht! bezorgd zijn.

Qua verontwaardiging maakt het me niet uit of onrechtvaardigheden volgen uit gedragingen van christenen of niet-christenen.
Alleen de eersten hebben bijzondere pretenties anders zou het niet nodig zijn om onder de C. vlag te varen.
Daar mag, daar moet ik op blijven wijzen.
Zeker als ze zelf het lef hebben om fatsoen van anderen te vragen.

Over onrechtvaardigheden van wie of wat dan ook zal ik blijven schrijven.


DQ
.