Ik ben het altijd geweldig eens met iemand waar ik het geweldig
mee eens ben.
Commentaar, Gastenboek en/of Andere Zaken.
- Mail kan via het envellopje dat onder mijn berichten staat.
- Het tekenen van het gastenboek kan met klikken op:
>>>>>>> G A S T E N B O E K <<<<<<<
--> In rechterkolom staat het Blogarchief.
--> In rechterkolom staat het Labelarchief.
--> Voor terug bladeren weblog zie onder de pagina: Oudere Berichten
================================
================================
>>>> Mijn video's op YOUTUBE <<<<
(Kies video, plaats muis op
beeld en klik daarna op pijl
of ga rechtstreeks naar mijn
video kanaal KLIK HIER)
Hoi allemaal
maandag 30 september 2019
De moedeloze zon
Als de zon een bril op had en naar het bolletje keek dat aarde heet zou hij dan blijven schijnen of daar moedeloos mee stoppen?
Klimaatdeskundige
De eigen voorkeur bepaalt voor een groot deel (helemaal?) naar welke klimaatdeskundige je het liefst luistert.
zondag 29 september 2019
Milieu loterij
Ik begrijp het niet.
Mensen doen mee met loterijen met een minimale kans op een hoofdprijs.
De kans op het krijgen van een dodelijk ongeluk is veel groter.
Er is een kans dat menselijk handelen de oorzaak van grote onomkeerbare catastrofes kan zijn.
Een kans.
Een loterij.
Waarom die loterij niet serieus nemen?
Al zou je het maar doen om de kans op een niet vergiftigd milieu voor je kleinkinderen en hun nakomelingen te verminderen of mogelijk te voorkomen.
Nee, ik snap er niets van.
Echt niet.
Wat ik wel begin te begrijpen hoe FvD zo'n grote aanhang kon krijgen.
.
.
zaterdag 28 september 2019
Onbestaanbare plaats en tijd
Ik voel me het gelukkigst op een plaats die niet heeft bestaan in een tijd die er nooit is geweest.
vrijdag 27 september 2019
De overheid en.... later!
Dat de woningen in het gaswinning gebied ooit in elkaar zouden donderen was voorspelbaar.
De overheid schoof de narigheid door naar haar opvolgers.
Dat stikstof ooit tot problemen zou gaan leiden was voorspelbaar.
De overheid schoof de narigheid door naar hun opvolgers.
Alleen bij de pensioenen wordt ingegrepen.
Tja....
.
Gewicht en leeftijd
Ah, nu besef ik het ineens.
Gewicht heeft niets te maken met eten, drinken en bewegen.
Het gewicht gaat gelijk op met de leeftijd.
We hebben gewoon te maken met een natuurwet.
Daar is niets aan te veranderen.
Helaas.
Gek op dieren
Mensen.
Wat een rare wezens.
Honden en katten.
Ze zijn er gek op.
Ik begrijp dat.
Heb zelf ook honden en katten gehad.
De nieuwsdienst meldt:
"Kat vermoord."
Diepe algemeen gedeelde verontwaardiging.
Afschuwelijke dieren moordenaar.
Durft ie wel?
Onschuldig beest.
Ze zouden hem ik weet niet wat moeten doen.
Schoft.
En dat allemaal tijdens het nuttigen van een heerlijke, malse biefstuk.
.
Getrouwd in Baptistenkerk
Cornelis Drebbel geboren in Alkmaar 1572.
Belangrijke uitvinder en wetenschapper.
Ontwerper van de eerste duikboot.
Drie uur onder water in de Theems, Londen.
Geboren op de plaats waar later een Synagoge werd gebouwd.
De Synagoge is later verbouwd tot Baptistenkerk maar is nu weer een Synagoge.
Wij zijn, lang geleden, getrouwd in deze Baptistenkerk.
Leuk om zo'n connectie met het verleden te hebben.
Zie voor Cornelis Drebbel bijv. Wikipedia.
Verleden Enkhuizen en Alkmaar
Ik ben eens na gaan denken over geschiedenis en mijn gevoel er bij.
Ik ben geboren in een huis uit de 17e eeuw in Enkhuizen.
Een huis dat gebouwd werd in een tijd dat Enkhuizen hoorde bij de belangrijkste steden van Nederland.
Ik ben opgegroeid in een huis in Alkmaar.
Een na-oorlogs huis gebouwd met sloopstenen uit de oorlog.
Het huis is gesitueerd op de plaats waar in de 80 jarige oorlog de Spanjaarden lagen tijdens hun beleg van Alkmaar.
En, zoals bekend, in Alkmaar begon de victorie op 8 oktober 1573.
Grappig zoals je je, mits je er gevoel voor hebt, verbonden kunt voelen met het verleden.
donderdag 26 september 2019
Veiligheid
Ik probeer.....
Ik probeer te begrijpen waarom iemand, overigens volkomen terecht, vuur begint te spuugen bij het zien van martelingen van volkomen onschuldige dieren maar dat niet doet, er zelfs keihard tegen is, als volkomen onschuldige kinderen, vrouwen en mannen veiligheid wordt geboden.
Ik probeer.......
.
Vluchtelingen
Is jouw kind of kleinkind meer waard dan dat besmeurde, natte, vieze, doodvermoeide kind dat samen met moeder, vader, zusjes en broertjes een onmogelijke reis aan het maken is om bommen- en kogelregens te ontvluchten?
Vind je van wel?
Uw leider wacht op u.
Heb je hart in je donder, sluit je dan aan bij hen die houden van dit ongeziene en lijdende kind.
.
woensdag 25 september 2019
Verjaardagskaarten
Vroeger schreef ik verjaardagskaarten.
Vroeger kreeg ik verjaardagskaarten.
Nu ook.
Eén.
Van de garage.
De bal, de geboorte en de oorlog.
Het enige dat van mijn geboorte is over gebleven ben ik zelf.
De enige levende getuige.
Ik herinner me er geen bal van.
Waarschijnlijk omdat ballen in de oorlog moeilijk te verkrijgen waren.
Vluchtelingen
Natuurlijk mag/moet je zorgen hebben over de situatie rond de vluchtelingen.
Zorgen over wat dit zou kunnen betekenen voor jou, je kinderen en je kleinkinderen.
Het is onmogelijk om in de toekomst te kijken.
Toch mag dit geen reden zijn om je te laten opzwepen.
Mag dit geen reden zijn voor haat en onfatsoen.
Dat mensen zwaar en onredelijk in de klem komen door maatregelen van onze regering kan je de vluchtelingen niet verwijten.
Je kan de westerse regeringleiders verwijten dat ze hun poten ooit gestoken hebben in wespennesten waar ze niks te maken hadden.
En.....
Net als frauduleuze bankiers en graaiende verzekeringsbonsen zullen dezen er nooit zelf last van hebben.
Zo zit de wereld kennelijk in elkaar.
Ook democratische.
.
Bejaardenzorg
Toen ik jong was waren er bejaardenhuizen.
Daarin waren slaapzalen.
Voor mannen en voor vrouwen.
Echtparen keurig gescheiden.
Prima geregeld.
Nu ik oud ben zijn er bejaardenhuizen.
Daarin zijn kamers.
Zowel voor mannen, vrouwen en beiden.
Ouderen wonen thuis.
Worden verzorgd of bemantelzorgd, als ze geluk hebben.
De kamers zijn voor studenten.
Keurig bruikbaar.
Prima geregeld.
Verwijt
Als je een ander iets verwijt waar jezelf ook schuldig aan bent heb je daar mogelijk niet het morele recht toe maar kan je wel gelijk hebben.
maandag 23 september 2019
De notabele
Kreupelgedicht.
De hotemetoot.
Was als de dood.
Voor het strelen.
Der andere notabelen.
Van de snaren
Hunner gitaren.
Dit geluid was fel.
Lijk geluiden uit de hel.
Het was niet aan te horen.
Dus dichtte hij zijn oren.
Sowieso kan dat geen kwaad.
Als een notabele zijn klanken laat.
.
Kunstgebit
Een kunstgebit.
Is een gebit.
Dat alleen bijt.
Als het niet 's nachts.
In een kommetje water lijt.
zondag 22 september 2019
Zwaartekracht
Ik ga zo even horizontaal.
Zo wordt de zwaartekracht beter over mijn lichaam verdeeld.
Eeuwigheid
In het licht van de eeuwigheid.
Stelt een kwartier niets voor.
In het licht van onze sterfelijkheid.
Duurt een kwartier soms een eeuwigheid.
zaterdag 21 september 2019
Tastbaar verleden.
Ik ben op zoek.
Op zoek naar een stille straat.
Naar een jongen met een hoepel.
Een jongen met een zweepje rennend achter een tol.
Ik ben op zoek naar een meisje solo touwtje springend.
Ik ben op zoek naar drie meisjes.
Twee die het touw laten draaien.
Eén die probeert te springen.
"In spin, de bocht gaat in."
Ik ben op zoek naar dat kuiltje in de grond en joelend knikkerende kinderen.
Ik ben op zoek naar jongens die kentekenmummers van voorbijgaande auto's noteren.
Naar kinderen die van sigarettendoosjes de bovenkant afscheuren om ze onderling te ruilen.
Ik ben op zoek naar kinderen die plaatsje met filmsterren ruilen.
Roy Rogers, Doris Day.
Hinkelen.
Verstoppertje.
Tikkertje.
Ik zoek.
Ik zoek tevergeefs.
Weggezakt in een lang voorbij verleden.
Zo ver weg.
Zo dichtbij.
.
Verjaardag
Jarig.
Feest.
Familie.
Vrienden.
Kennissen.
Gezellig.
Laat.
Bed.
Slaap.
Ochtend.
Beneden.
Kamer.
. P U I N H O O P !
.
Syrië
Ik heb het gehoord.
In de stralende zonneschijn.
Heel zacht.
Heel ver weg.
Zacht gerommel.
Mensen rommel.
Mensen gerommel.
Menselijk gerommel.
Moord.
Doodslag.
Leed.
Verdriet.
Puin.
Ik heb het gehoord.
In de stralende zonneschijn.
Vanaf de Golanhoogte.
Oorlogsbuit.
Syrië.
Daarna gingen we eten.
En drinken.
.
De snelle loper op het verkeerde pad
Al loop je het snelst, winnen zal je nooit als je de verkeerde afslag neemt.
vrijdag 20 september 2019
Verleden
Voor sommigen zijn de kettingen naar het verleden van blinkend goud.
Voor anderen zijn het ketens van roestvrij staal die beter van gewoon ijzer zouden kunnen zijn.
Ijzer dat kan roesten.
Ijzer dat móet roesten.
Doorroesten!
Stem raak
Ze besparen.
Al jaren.
Op bejaarden.
En lappen alle waarden.
Aan hun laars.
Zó barbaars!
Door hun Haags gelul.
Al jaren onder nul.
Ja, ze gaan vooruit.
Iets.
Bijna niets.
Maar het minste van allen!
Dat mag ons niet bevallen.
Pas op uw saeck.
Stem daarom altijd raak!
donderdag 19 september 2019
Twentse zonen
Een Amsterdamse schone
Wilde graag in Twente wonen.
"Want" zei ze beslist
"Wat ik heb gemist
Zijn de Twentse zonen."
Sprong in het Heelal
Lang geleden was de radio het centrale punt in de huiskamer.
De geluidskwaliteit was niet geweldig maar je wist niet beter.
De TV heeft die plaats verdrongen.
Ik laat in het midden of dat een verbetering betekent.
Net als bij een boek prikkelt een hoorspel de fantasie.
Door de suggestieve geluiden kleuren je hersens het plaatje in.
Van 1955 tot en met 1958 werd
"Sprong in het Heelal" uitgezonden.
Beginnend met "Operatie Luna"
De serie hield tijdens uitzending de mensen van de straat en de rest van de week in spanning.
Met enthousiasme vertelde ik mijn kinderen over de serie.
Kon ik het maar nogmaals beluisteren…..
Dat prikkelde mijn oudste, maar toen nog zo jonge, dochter en ze ging op zoek.
Hoe het haar gelukt is weet ik niet maar ze vond iemand die de serie had opgenomen en bereid was de serie voor haar te kopiëren.
Wel tegen een stevige prijs.
Ik ben nog nooit zo gelukkig met een cadeau geweest.
Inmiddels blijkt de serie opgestoft en op CD gezet te zijn.
Ik weet niet of het nog te koop is, heb er niet meer naar gezocht.
Toendertijd waren afleveringen op Internet te beluisteren of te downloaden.
Nog steeds blijkt het een geweldig hoorspel te zijn.
En dat niet alleen voor mij maar ook voor mijn dochters.
Reden waarom we om de zoveel tijd weer naar luisteren.
Ondanks het feit dat de inhoud ruimschoots door de wetenschap is achterhaald.
Als ik het begin geluid hoor krijg ik weer kippenvel.
Wat een hoorspel.
Vogelkenner
Ik ben geen goede vogelkenner.
Ik herken de struisvogel als hij overvliegt.
Een struis geluid.
Ik herken de duif, mits ie patat bij de patatboer van de grond graait.
Ik herken de meeuw, mits ie boven het strand vliegt.
Ik herken de ooievaar, mits ie een luier met baby in de snavels heeft.
Ik herken de spotvogel niet.
Wel rare vogels die spotten.
Klein schermpje
Al tik je nog zo bewust en ferm.
Op des telefoontjes kleine scherm.
Je merkt als je het kleine schermpje raakt,
dat foutjes zeer snel zijn gemaakt.
En als je de tekst dan hebt bewerkt.
Worden pas ná de plaatsing,
die foutjes opgemerkt.
Kermis
Kermis:
Een bonte verzameling martelwerktuigen.
Hel gekleurd en fel verlicht.
Waar je voor elke marteling afzonderlijk moet betalen.
woensdag 18 september 2019
Meneer van Amerongen
Oh jee, meneer van Amerongen.
Ga toch snel naar huis.
De waterleiding is gesprongen.
Het water staat tot boven het fornuis.
De muizen zwemmen lustig
In de waterzee.
Verder is het rustig.
Maar o wee.
De ratten klagen.
De riolering is te vol.
Ze eten nu al dagen.
Afval met een drol.
Oh jee, meneer van Amerongen.
Ze komen in uw huis.
Hebben de muizen verdrongen.
En staan nu op het fornuis.
De kast staat op een kiertje.
De kaas is in 't zicht.
Nog een klein kwartiertje.
Wèg kaas, genuttigd!
Te laat meneer van Amerongen.
Uw huis is nu een bad.
Het water is binnengedrongen.
En alles is kletsnat.
Meneer van Amerongen.
Uw leed kan ik beamen
Mijn lied is uitgezongen.
Amen.
De indruk van boeken
Tijdens het beetje sorteer werk dat nodig was om wat van mijn boeken te fotograferen om één voor één op Facebook te kunnen plaatsen ontdekte ik iets dat me nog niet eerder was opgevallen.
Er zijn boeken die geweldig veel indruk op me maakten.
Toch had ik niet de behoefte om ze te vermelden.
Zo ontstond er een onverwacht criterium.
De boeken die wel door mijn selectie kwamen blijken boeken te zien die ik graag herlees of ga herlezen.
Boeken waar ik meer binding mee blijk te hebben dan met de boeken die zoveel indruk op me maakten.
En dat vind ik een grappige constatering.
.
Des konings baard.
De baard van de koning.
Wat een commentaren.
De wereld wentelt in narigheid.
Maar Nederland maakt zich druk om de baard van zijn koning.
Hoezo belangrijk?
Je vindt het mooi.
Je vindt het niet mooi.
Je vindt het onbelangrijk.
Nou en?
Lees. Lees vroeg
Ik ken mensen met een heel goede opleiding die nog nooit een boek hebben gelezen.
Behalve dan vak- of hobby litteratuur.
Ik was een late lezer.
Het ging me niet zo vlotjes af.
Het nut van lezen ontging me ook een beetje.
Het was gewoon een vak op school.
Totdat ik een boekje in handen kreeg dat me mateloos veel plezier gaf.
Veel weet ik er niet meer van.
Het enige dat ik terug kan halen is een lang pad naar een kasteel.
Het zal dus wel een sprookje zijn geweest.
Lezen bleek niet slechts nuttig maar kon ook nog eens heel leuk zijn.
Sinds dien lees ik.
Bolke de Beer.
Ach, ach.
Een avontuur rond een slootje o.i.d.
Ik twijfelde.
Was dit zomaar een verhaaltje of zou zo'n beer echt kunnen praten?
Je weet immers maar nooit.
Spannend en onwerkelijk.
Zo onbevangen als je als kind een boek leest, lees je het nooit meer.
Lees ze nog maar eens.
Zelfs het gevoel van vroeger is moeilijk terug te halen.
Het is door latere ervaring verminkt.
Jammer.
Ik pleit sterk voor het op jonge leeftijd lezen.
Desnoods voorlezen.
Het gevoel, de spanning, de twijfel, het geloof, het ongeloof, de onbevangenheid.
Het gaat voorbij.
Het komt nooit terug.
Lees!
Lees jong!
.
Prikkeldraad
Prikkeldraad.
Als er iets is dat vertelt hoe de mens in elkaar zit dan is dat wel prikkeldraad.
Gemeen spul dat broeken open haalt.
Evenals het vel dat daar in zit.
Scherpe ijzeren, vaak roestige, tanden die de ene mens scheidt van de ander.
Dat het eigen territorium afbakent en de ander buiten houdt.
We zijn volwassen geworden en hebben veel van de geschiedenis geleerd.
Daarom hadden we in 2015 nog slechts vijfhonderdduizend ton prikkeldraad nodig.
Een draad van 8 miljoen kilometer.
Mensen.....
Prikkeldraad!
.
Het bed
Lady Kant, de uitvinder van het bed wordt zeer bedankt.
Net als de leider van de parochies, de Deken.
Zou ik bijna nog ma Tras vergeten.
En sorry, la Ken ook nog bijna vergeten.
Merkwaardig want je bent om te Kussen.
Ik vergeet vast nog iemand maar ik ben nog niet zo lang uit bed.
Goedemorgen.
dinsdag 17 september 2019
Parodie.
Een parodie is een spottende nabootsing van een litterair werk.
Betekent dit dat een parodie op een parodie een litterair werk oplevert?
Drie ringen teveel
Een kleine doch dringend noodzakelijke reparatie dwong me naar de winkel te gaan om materiaal te kopen.
Dat wil zeggen, één koperen ringetje.
Ha, probeer dat eens.
"Nee, meneer, we verkopen ze alleen per eenheid van vier".
Dat zijn er dus drie teveel.
Maar ik kon niet anders.
Nu zit ik met drie overtallige ringetjes in harde en veel te grote plastic verpakking.
Wie zorgt er nu eigenlijk voor meer afval?
De consument of het bedrijfsleven?
.
De Syrische jongedame uit het Griekse restaurant.
Ach, dat restaurant.
Min of meer ons stam restaurant.
In Alkmaar, gezellig en niet te kostbaar.
Tja, je moet toch eten nietwaar?
Zo heel vaak komen we er niet.
Alkmaar is wat verder gelegen dan bijvoorbeeld Delden.
Ook dat maakt een verblijf te duur om het vaker te doen.
Helaas.
Terug naar het restaurant.
Het is een restaurant dat geëxploiteerd wordt door iemand afkomstig uit een ander land.
Ik ken de situatie niet goed maar het gevolg van het buitenlandse zuidelijke karakter is de geregelde wijziging van sommige personeelsleden.
Zo ook nu.
Het leuke, spontane gezichtje behoorde toe aan een jongedame uit Syrië.
Een gevluchte jongedame, zonder familie in Nederland.
Ze leek bewonderingwaardig vrolijk ondanks de ellende die ze mee had gemaakt.
Waarschijnlijk mede door de afwezigheid van oorlog in ons lieve platte landje.
Haar Nederlands was karig maar verrassend goed voor de korte tijd dat ze in ons land was.
Ik vond haar spontaniteit heel bijzonder.
Misschien ook omdat ze onbevangen vertelde dat ze me lief vond.
Of ze voldoende bewust was wat lief in het Nederlands inhoudt, weet ik niet.
Wel weet ik dat het leuk en, inderdaad, lief klonk.
En die spontaniteit....
Ze vertelde dat het niet allemaal makkelijk was maar dat ze in ieder geval haar stem nog had waar ze zeer tevreden over was.
Dat nodigde mij natuurlijk uit om haar te vragen iets te zingen.
En ja hoor, midden in de zaak, zong ze haar lied.
Onbevangen.
In het Arabisch.
Prachtig.
Omdat we het niet verstonden herhaalde ze het zingend onderwijl vertalend in het Engels.
Toen we afscheid namen vroeg ze me wanneer ik weer kwam.
Ik noemde een waarschijnlijke datum.
Haar vreugde was groot toen dat niet over een jaar bleek te zijn maar vrij binnenkort.
.
Reizend door mijn gedachten.
Ik reis mijn gedachten rond.
Zoekend naar het punt waar ik rust en vrede vond.
Ik reis te snel wellicht.
Want aan het eind van dit gedicht
Blijk ik het punt snel en onverdroten.
Volledig voorbij geschoten.
Ouderen een kostenpost?
Ouderen een kostenpost?
Ik liep langs school op het moment dat de school uitging.
Wat een oma's en opa's.
Ik zie wandelwagens en lopende kleuters aan de hand.
Wat een oma's en opa's.
Als de oma's en opa's zouden staken zou de maatschappij op zijn kont liggen.
Ouderen een kostenpost?
.
Compensatie gas en slavernij
De energie bedrijven die zich hebben verrijkt ten koste van de bewoners van de gasvelden krijgen financiële compensatie bij sluiting van de velden.
De slavenhouders de zich verrijkt hadden ten koste van vele mensenlevens kregen financiële compensatie toen de slavernij werd afgeschaft.
Natuur en mensengeweld
We kunnen schuilen voor de regen.
We kunnen schuilen voor de sneeuw.
We kunnen ons indekken tegen de kou.
We kunnen huizen bouwen die bestand zijn tegen de storm.
We kunnen dijken bouwen tegen onstuimig water.
We zijn slim.
We kunnen veel.
We kunnen geen:
Regen uit loodzware wolken laten plengen.
Onweer onze veiligheid laten bedreigen.
Gierende sneeuwbuien over het land laten jagen.
Ijskoude stormwind door de straten laten gieren.
Opgezweepte wateren de dijken laten beuken.
We kunnen wél met bommen en atoomkrachten soortgelijk geweld ontketenen en daarmee destructieve acties ontketenen met het excuus dat we met noodzakelijke zaken bezig zijn.
Oh ja, dat kunnen wel.
.
Pepe
Jaren geleden was ik er niet zo best aan toe.
Ik zat mentaal een beetje in de kreukels.
Via familie kwam ik in een klein dorpje 80 km zuidwest van Sevilla terecht.
Voor een week of drie.
De warmte van zon en mensen hebben me heel veel goed gedaan.
Eén man, een vertegenwoordiger en enkele jaren ouder dan ik, nam me op sleeptouw.
Dwars door het dorp en de omgeving van het dorp.
In het diepe, ongerepte, zuiden van Andalusië.
Het was een geweldige belevenis.
Deze omgeving was zo volstrekt anders en daardoor nieuw voor mij.
Mijn eigen besognes raakte een beetje op de achtergrond.
Het sluimerde maar ik had er geen tijd voor.
De herinnering aan deze dagen bezorgt me nog steeds kippenvel.
We trokken met elkaar op.
Hij liet me zoveel hij kon zien en meebeleven.
Een Andalusiër in hart en ziel.
Trots op zijn land.
Trots op zijn volk
Wij konden elkaar niet verstaan.
Was lastig maar maakte niets uit.
Versterkte slechts mijn belevenis.
Daarna heb ik hem nog vaak gezien.
Samen met een kameraad uit Enschede die ik drie keer op sleeptouw nam naar dat dorp.
Ook hij voelde de warmte van deze man.
Op één van deze reizen liet hij vol trots zijn nieuw gebouwde woning en winkel zien.
Filmen en fotograferen van en binnen deze woning was geen enkel punt.
Ook niet voor zijn vrouw en dochter.
Natuurlijk deed ik dat, zij het met een zekere schroom.
Tenslotte was het tamelijk privé.
Enige jaren ben ik niet in het dorp geweest.
De omstandigheden waren gewijzigd en het was moeilijker geworden om er te komen en een verblijf daar te organiseren.
Jammer genoeg is het voor mijn kameraad, die het daar in dat dorp eveneens zeer naar zijn zin had, niet meer mogelijk om met mij die kant op te gaan.
Ik hoop toch zo dat die mogelijkheid zich toch nog eens zal voor doen.
Samen.
Ook ik word een dagje ouder.
Geruime tijd geleden bereikte mij het schokkende bericht dat mijn oude vriend van 25 jaar geleden een hersenbloeding had gekregen.
Lichamelijk en geestelijk was zijn toestand er hard op achteruit gegaan.
Ondanks de lastige reis naar het dorp vanuit Hengelo ben ik er weer geweest.
Weer voelde ik mij omarmt door het dorp.
Weer voelde ik de warme deken van de hete zon.
Een graad of 40 is warm.
Erg warm.
Een paar dagen had ik daar behoorlijk last van.
Vooral omdat het 's nachts niet erg afkoelde.
Nu ik al enige dagen thuis ben, heb ik nog steeds last van slaapgebrek.
Velen in het dorp herkenden mij.
En ik hen.
Heerlijk om ons stamcafeetje weer te bezoeken.
- El Tablajero.
Ooit zette ik daar enkele videootjes van op Youtube.
We kwamen in gesprek met de eigenaar.
Ik vroeg hem of ik een t-shirt met El Tablajero er op gedrukt kon kopen.
"Nee" zei hij "dat kan niet.
Je krijgt het."
Daar heb ik later mijn Enschedese kameraad even de ogen mee uit kunnen steken.
Enfin, hij kan nog zien.
Natuurlijk heb ik de man uit het begin van mijn verhaal opgezocht.
Daar zat hij.
Een oud, schraal mannetje.
Niet de vrolijke en trotse man die ik zo goed kende.
Zwak en mager.
Een man wiens geheugen de oude kracht verloren had.
Ik kwam binnen.
Binnen in de kamer die hij ons jaren geleden vol trots had laten zien en filmen.
Hij keek op en riep uit met zwaar Andalusisch accent:
J O H A N
.
Kunst....
Toen hele verhandelingen in
"De wereld draait door "
Verhandelingen over abstracte kunst.
De naam van de schilder is me ontgaan.
Sorry, het is Rothko ontdekte ik.
Waarschijnlijk ben ik een grote onbenul.
Zeker in de ogen van de liefhebbers.
De enige kunst die ik hier bewonder is de inlegkunst van deze deskundigen.
Dat vind ik kunst met een grote K.
Ik zie slechts kleren van de keizer.
.
maandag 16 september 2019
Rozen, sinaasappels
Sinaasappels zonder pitten.
Rozen zonder doorns en reuk.
Vooruitgang
Dat is het!
De kip of het ei
Zoals ik al eerder iemand duidelijk maakte.
De vraag wat er eerder was, de kip of het ei is een flauwekul vraag.
Ik hou niet van flauwekul, daar ben ik te ernstig voor, maar moet constateren dat dit een flauwekul vraag is omdat het antwoord zo duidelijk is.
Het eerst was er het gebakken ei en tegelijkertijd de gebraden kip.
Dat men dat niet weet.
Zo dom.
.
Chaos
De tweede wet thermodynamica zegt dat alles tot chaos vervalt als het niet begeleid en gestuurd wordt.
Maar, wat is chaos?
Een stuk grond dat heerlijk zijn gang mag gaan...?
Verwordt dat tot chaos?
Vele mensen zullen dat vinden.
Maar omdat men dit vindt is het nog geen chaos.
Het is natuur.
Natuur die zijn eigen wetten volgt.
Omdat het daaraan gehoorzaamt kan het geen chaos zijn.
Overal heersen natuurwetten.
Kortom chaos bestaat niet, is slechts wat wij eigenwijze mensen van iets vinden.
Weer en atoom
We kunnen schuilen voor de regen.
We kunnen schuilen voor de sneeuw.
We kunnen ons indekken tegen de kou.
We kunnen huizen bouwen die bestand zijn tegen de storm.
We kunnen dijken bouwen tegen onstuimig water.
We zijn slim.
We kunnen veel.
We kunnen geen:
Regen uit loodzware wolken laten plengen.
Onweer onze veiligheid laten bedreigen.
Gierende sneeuwbuien over het land laten jagen.
Ijskoude stormwind door de straten laten gieren.
Opgezweepte wateren de dijken laten beuken.
We kunnen wél met atoomkrachten soortgelijk geweld ontketenen en daarmee destructieve acties ontketenen met het excuus dat we met noodzakelijke zaken bezig zijn.
Oh ja, dat kunnen wel.
.
Kruiden
Ik ben niet wat je noemt een keuken prins.
Meer een koninklijke eter.
Maar als je dan toch moet kokkerellen en je twijfelt aan de smaak qua krachtigheid dan bieden kruiden uitkomst.
De winkels verschaffen die voor redelijke prijzen.
De peperdure peper is geen dure peper meer.
Koop rustig zo'n busje kruid.
Verwar dit niet met buskruit.
Dat is iets anders.
Mocht je dit willen gebruiken omdat het nog wat krachtiger is dan moet ik je waarschuwen.
Het daarvoor benodigde ingrediënt Salpeter is wat lastig te verkrijgen.
Kermis
Binnenkort weer.
Avond herrie en ik lijd.
Aan kermis jolijt.
Maar weet je wat?
En mooi is dat.
Ik lijd die tijd.
Voor de mensheid.
zondag 15 september 2019
Ronde tafel conferentie
Voor een ronde tafel conferentie is
mijn tafel te klein
en het aantal tegenstanders te groot.
Games
Overal in de wereld wordt gemoord en vloeien er zeeën van bloed.
Hier is het (nog) rustig.
Wat een mazzel dat we het dan ook (nog) zo goed hebben dat we uiterst reële games kunnen maken en kopen waarmee we op ons gemak zoveel doden kunnen maken als we maar willen.
Met net zoveel bloederig geweld als we fijn vinden.
Perfecte opvoedingsmiddel voor onze kinderen.
En een heerlijk spannende ontspanning bovendien.
Natuurlijk met een hapje en een drankje binnen handbereik.
Wij in ons zo geciviliseerde Westen.
.
Hengelo
HENGELO
Hengelo, de plaats waar mijn kinderen en ik volwassen werden, mist geschiedenis.
Hengelo is jong vergeleken bij de plaatsen waar ik opgroeide.
Dan heeft het ook nog de pech dat de binnenstad in de oorlog is gebombardeerd.
En de ongelooflijke pech dat elkaar opvolgende gemeentebesturen nog een stevig partijtje meegeblazen hebben in het slopen van de overgebleven panden.
Hengelo moet het hebben van gezelligheid.
Niet van de ooit geplande chique.
De binnenstad is helaas niet echt kneuterig gezellig.
De pech is dat vanuit de markt alle straten binnen enkele honderden meters het centrum verlaten.
Dat lijkt me moeilijk te veranderen.
Ik woon bij het centrum.
Als ik even de stad in wil dan ben ik in 20 minuten uit en thuis en heb dan het hele centrum bezocht.
Nee, Hengelo moet het voor de gezelligheid hebben van de activiteiten.
En daarin geef ik Hengelo een groot compliment.
Dat doen de organisatoren van de evenementen goed.
Gefeliciteerd.
Ze geven daarmee les aan het gemeentebestuur.
En ach......
Over 300 jaar heeft Hengelo eveneens een oud centrum.
(Tenminste als de opeenvolgende gemeentebesturen meewerken)
.
.
zaterdag 14 september 2019
Smaken verschillen
Over smaak valt niet te twisten.
Duidelijk.
Ik heb mensen diep ontroerd naar het schilderij zien kijken waar ik niets aan vond.
Ik heb mensen uit hun dak zien gaan bij muziek die ik verschrikkelijk vind.
Andersom gebeurt hetzelfde.
Er blijft weinig anders over dan de verschillen te accepteren en niet pogen ze te begrijpen.
vrijdag 13 september 2019
De dans in Florence
Hij vroeg haar te dans.
Bij een villa in Florence.
Maar zij gilde.
Toen hij zijn been op tilde.
En die met een galant gebaar.
Stevig zette op een voet van haar.
Geluk toen
Samen in een bootje.
Rustig drijvend op het slootje.
Het zonnetje vol.
Schijnend op onze bol.
Met tussen het groene wier.
Een visje daar, en hier.
Ons geluk.
Kon niet stuk.
En mede door die zoen....
Klopte alles,
Toen!
Meerderen?
Er zijn werkgevers.
Er zijn werknemers.
Er zijn officieren.
Er zijn soldaten.
Zonder werknemers geen werkgevers.
Zonder soldaten geen officieren.
Er zijn geen meerderen.
woensdag 11 september 2019
Leven. Vanzelfsprekend?
We zijn zo aan leven gewend dat die vanzelfsprekendheid er voor zorgt dat we niet zien hoe ongelooflijk het eigenlijk is.
Lastige contactdozen
Koop je een contactdoos omdat je je weer eens iets hebt aangeschaft met een draadje en een stekker.
Merk je wederom de kindonvriendelijkecontacdoosstekkercontactbeveiligingseigenschappen.
Ze zijn niet alleen kindonvriendelijk.
Ze zijn tevens volwassenonvriendelijk.
Met zweet op mijn gelaat van inspanning poog ik vervolgens de stekker in de kindonv......enz te steken.
Resultaat blijft uit.
En ik wil die nieuwe aanschaf zo volgaarne in gebruik stellen.
Maar een schroevendraaier stevig en vooral geforceerd draaien in de contacten van de kindonv......enz. brengt uitkomst en droogt het zweet.
Liggend kapitaal
Winnen, winnen, winnen.
Van de ander.
Geld op de bank.
Genoeg.
En dan...?
Dan ga je dood.
En je geld?
Liggend kapitaal.
De eerste zin
Stel, je wilt een nieuwe roman schrijven.
Je hoofd barst van de ideeën.
Ze buitelen door je hoofd, moeten er uit en op papier (PC).
Hoofdpersonen, 3 kinderen, 1 brand, 1 bos, 1 vliegtuig, 1 vrouw, 26 biggetjes, mist, patat en een Lego-spel in Drieburgerdam aan de rivier, de Kolkvloed waar de doorvaart wordt gehinderd door vele, vele ijsschotsen .
Zoals gezegd, het moet op papier (PC).
Je zit achter je schrijftafel en achter je papier (of PC).
De eerste zin.
Daar komt ie...
Direct de aandacht vangen.
Belangrijk.
Boek moet de lezer direct in de houdgreep bij de lurven te pakken nemen.
Wat zou in zo'n geval jouw eerste zin zijn?
Mijn Enkhuizen en Alkmaar
Toen ik net 16 jaar was geworden sleepten mijn ouders mij mee naar Hengelo.
Ik woonde toen in Alkmaar.
Dat betekende vele moeilijke jaren voor mij.
Lag niet zozeer aan Hengelo als wel aan mijn langdurige heimwee naar Noord Holland.
En eerlijk gezegd, is dat nog steeds niet verdwenen.
Hoe ouder ik word hoe meer het verleden aan mij gaat sjorren.
Dus kom ik vaker in Noord-Holland.
Ken je Enkhuizen?
Ken je het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen?
Het Openluchtmuseum?
Hou je van schilderachtige plaatsen?
Hou je van fotograferen?
Ga er heen en maak bijzondere foto's.
Maak ze niet slechts daar maar vergeet niet ze ook in Enkhuizen zelf te maken.
Net zo schilderachtig.
Met 366 rijkmonumenten.
Ooit de belangrijkste stad van Nederland.
Al vele, vele jaren ben ik lid van de
Vrienden van het Zuiderzeemuseum.
Kom er té weinig, helaas.
(Vers gerookte vis, ook lekker....)
Mijn geboortehuis in Enkhuizen eveneens bewoond door "vreemdelingen".
Valt niet mee....
Al woonde ik er slechts kort.
En dan het huis van mijn opa en oma?
Daar geldt hetzelfde voor.
Alkmaar.
Ken je Alkmaar?
Neem ook deze fraaie en gezellige stad mee in je trip naar Noord Holland.
En ook daar "vreemdelingen" in het huis waar ik opgroeide.
Maar.....
Twente is prachtig.
.
Doorgestoken kaart
Vanmiddag; de post.
Wat denk je?
Een doorgestoken kaart.
Ik was volledig van de kaart, in mijn wiek geschoten en de kluts kwijt.
Tegelijkertijd.
Allemaal.
Moest me bij mijn lurven grijpen want had sterk de neiging om bij de pakken neer te gaan zitten boven op het zwarte zaad dat lag naast de spijkers die ik uit het lage water had gehaald.
Uiteraard nodig om mijn draai te kunnen vinden....
Een doorgestoken kaart.
Daar hou je toch geen rekening mee.
Pfff
.
Mijn huis en de tijd
Mijn huis.
Honderddertig jaar oud.
Ongeveer.
Elke steen gelegd door iemand die er niet meer is.
Al heel lang niet meer is.
Iemand met vreugde.
Soms met veel vreugde.
Iemand met verdriet.
Soms met tomeloos verdriet.
Iemand als ik.
De gedachte maakt me klein en geeft me ontzag voor het begrip "tijd".
.
woensdag 4 september 2019
Bello, toen en nu.
Ach, Bello.
Dat prachtig door treinliefhebbers gerestaureerde locomotiefje.
Nu, eveneens gerestaureerde, treintjes puffend en bellend trekkend door West Friesland.
Van Hoorn naar Medemblik.
En van Medemblik naar Hoorn.
Het is het locomotiefje uit mijn jeugd.
Aan het einde van onze straat stak het de weg over om af te meren bij het station waar ik vanuit ons huis zicht op had.
Puffend en bellend.
Bello.
Het staat voor vreugde en de enige priklimonade van het jaar.
Het staat voor één van de weinige uitjes die ik had.
De oorlog lag niet zover achter ons.
De armoede was dichterbij.
Een armoede die de hele wijk trof en daardoor niet echt opviel.
Schoolreisje.
Met Bello van Alkmaar naar Bergen.
Naar de speeltuin.
Draaien tot je draaierig en misselijk werd.
Geholpen door die enige priklimonade van het jaar.
Nog steeds levende beelden.
En zo lang geleden.
Een heel enkele keer, ik kan me eigenlijk maar één keer herinneren, zijn we met het gezin doorgereden.
Bij stationnetje Bergen gestopt, gepasseerd en doorgereden naar Bergen aan Zee.
Een schitterend tochtje door de duinen.
De zilte zeelucht tegemoet.
Alweer die levendige herinneringen.
Het moet een geweldige indruk op me gemaakt hebben.
Maar ja, aan alles komt een eind.
Bello, met aanhang, was niet rendabel meer.
Een filmpje van de laatste rit vond ik op YouTube.
Bello beëindigde zijn rijdend bestaan als een stil soort standbeeld op een plein in Bergen.
Tot liefhebbers een nieuwe taak voor hem vonden.
Het schijnt een enorme klus geweest te zijn om hem weer de oude glorie te doen hernemen.
Ik heb hem weer gezien.
Op het station van Hoorn.
Hernieuwde liefde.
In mijn planning staat me weer eens door hem te laten trekken.
Nu van Hoorn naar Medemblik en terug.
Of misschien met de boot
"de Friesland" van Medemblik naar Enkhuizen.
Beste vriend, beste Bello, we zien elkaar weer.
Tot spoedig.
Gynaecologie
Een paar dagen geleden kwam me een artikel over gynaecologie ter ogen.
Al lezende schoot mij een opmerking van jaren geleden te binnen.
Het was een opmerking van een gynaecoloog die vertelde dat hij een prachtig beroep had maar met een probleem.
Geregeld was na zijn werk hem letterlijk alle lust vergaan.
Tot verdriet van zijn vrouw.
Hij begreep dat.
En zat er ook mee.
Ik kan me er ook iets bij voorstellen.
Vele lezers en feministen niet en spuugden vuur.
Kennelijk een ongewenste en vrouw- onvriendelijke opmerking.
Hoezo vrouwonvriendelijk?
Deugt deze arts niet?
Of is zijn eerlijkheid ongewenst?
De natuur laat zich niet dwingen.
Hoe "politiek" ongewenst ook.
.
dinsdag 3 september 2019
Licht aan eind van tunnel.
Door de lengte en de bochten is het licht aan het eind van de tunnel slecht of helemaal niet zichtbaar.
maandag 2 september 2019
Beloond
Kijk, als je niet weet waar je al dagen op zit te wachten, heb je natuurlijk ook geen idee of het wachten beloond is.
Rijmt wel
Brel
Swel
Jernel
Prel
Quel
Trustel
Achternel
Okarel
Diderel
Betekent niets maar rijmt wel.
zondag 1 september 2019
Stil en levenloos.
Hij schilderde.
Stillevens.
Uitsluitend stillevens.
Vele.
Ze stonden in de hoek van zijn atelier.
Stil.
Levenloos.