Ik ken mensen met een heel goede opleiding die nog nooit een boek hebben gelezen.
Behalve dan vak- of hobby litteratuur.
Ik was een late lezer.
Het ging me niet zo vlotjes af.
Het nut van lezen ontging me ook een beetje.
Het was gewoon een vak op school.
Totdat ik een boekje in handen kreeg dat me mateloos veel plezier gaf.
Veel weet ik er niet meer van.
Het enige dat ik terug kan halen is een lang pad naar een kasteel.
Het zal dus wel een sprookje zijn geweest.
Lezen bleek niet slechts nuttig maar kon ook nog eens heel leuk zijn.
Sinds dien lees ik.
Bolke de Beer.
Ach, ach.
Een avontuur rond een slootje o.i.d.
Ik twijfelde.
Was dit zomaar een verhaaltje of zou zo'n beer echt kunnen praten?
Je weet immers maar nooit.
Spannend en onwerkelijk.
Zo onbevangen als je als kind een boek leest, lees je het nooit meer.
Lees ze nog maar eens.
Zelfs het gevoel van vroeger is moeilijk terug te halen.
Het is door latere ervaring verminkt.
Jammer.
Ik pleit sterk voor het op jonge leeftijd lezen.
Desnoods voorlezen.
Het gevoel, de spanning, de twijfel, het geloof, het ongeloof, de onbevangenheid.
Het gaat voorbij.
Het komt nooit terug.
Lees!
Lees jong!
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten