Wat zou ik graag willen.
Dat er een handige lezer hier in de buurt woont.
Dat hij niet alleen in de buurt woont maar me ook nog wil helpen.
Mijn platte keukendak is compleet vernieuwd.
Het ligt er goed op en ziet er prima uit.
Toch heb ik lekkage.
Steeds maar weer.
Achter me hoor ik tikken.
De 4 bakken die ik vannacht heb neergezet waren vanmorgen behoorlijk vol met heel goor, smerig bruin water.
Vieze bruine strepen lopen langs de witte keuken muren.
Zolang ik met dit probleem blijf zitten is het onmogelijk om te gaan schilderen.
Zinloos.
Bovendien is schilderen lastig voor me omdat ik altijd last heb van mijn schouders.
Al met al voel ik me een beetje hulpeloos.
Enfin nu, en eindelijk, schijnt de zon.
Buiten!
Binnen regent het een beetje.
DQ
.
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
zondag 29 maart 2009
zaterdag 28 maart 2009
R
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
ENZ.
.
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen Regen
ENZ.
.
Update
De geregelde lezers hebben een tijdje geen nieuwe berichtjes van mij gezien.
Dat klopt.
Ik heb wel computerprogramma's geUpdate maar niet mijn weblog of mijn youtube kanaal.
Het is onzin om te beweren dat ik er geen tijd voor heb gehad.
Tijd was er, alleen die heb ik in andere zaken gestopt of moeten steken.
Zoals bijv. het in orde maken van mijn belasting.
Altijd weer een vervelend werk waarvan ik sterk de neiging heb om het tot het laatste moment uit te stellen.
Er schijnen mensen te zijn die dit wel erg leuk werk vinden.........
Ook als ze aan het betalen komen, zoals ik?
De laatste dagen ben ik niet aan mijn wandeling van een uur toegekomen.
Wederom niet door gebrek aan tijd.
Eerder door gebrek aan zon.
Die eeuwige regen werkt depressieviserend (nieuw Nederlands woord...?) en niet erg stimulerend.
Mede daardoor was het een wat saaie week waarin ik weinig, te weinig mensen heb gezien en gesproken.
Marijke zit bij de kinderen in Italië.
Onze dochter daar was gisteren jarig.
Dat kun je natuurlijk niet met goed fatsoen vieren als de vader er niet is......
Onze zoon is druk in Duitsland.
Sebo zit met zijn zuster in Israël.
Goh, wat ben ik eigenlijk in de steek gelaten..............
Gelukkig heb ik hier nog een dochter met aanhang!
Die heb ik aan het begin van de week gezien op de verjaardag van mijn vader.
Zoals eerder vermeld is die 95 jaar geworden.
Straks naar de markt voor mijn wekelijkse makreel.
Het is maar goed dat ik er niet bij stil sta.
Omgerekend kosten die bruine jongens ongeveer 10 gulden!
Ik weet zeker dat ik voor zo'n vis nooit 10 gulden zou hebben uitgegeven.
Daarna loop ik enkele straten verder om eens te kijken wat een eenvoudig horloge kost.
Van de kinderen hier heb ik ooit een horloge gekregen.
Prima, mooi en uitgebreid ding.
Zo uitgebreid dat ik bijna niet in staat ben om de tijd in te stellen.
Daarvoor moet ik elke keer weer op zoek gaan naar de gebruiksaanwijzing.
Die ik wel elke keer weer weet te vinden maar die zo ingewikkeld te lezen is dat ik de zaak pas na een half uurtje puzzelwerk voor mekaar heb.
Morgen begint de zomertijd, als ik goed ben voorgelicht.
Ik heb geen zin in dat puzzelwerk.
Daarom maar even de stad in.
Gewoon knoppie aan de rechterkant en draaien.
Zoals vroeger (toen alles nog zo eenvoudig was).
Terugkomend op afgelopen week.
Het weer gaf me de gelegenheid om enkele boeken uit te lezen.
Dat is gelukt.
Niet dat de stapel boeken die ik aan het lezen ben kleiner is geworden.
Er zijn weer enkelen bijgekomen.
Op dit moment lees ik het boek van Anne van der Bijl: Geheime Gelovigen.
Over Christenen in de Islamitische wereld.
Zij hebben het niet gemakkelijk.
Het is jammer dat Christenen in de westerse wereld ook lang niet altijd laten zien wat liefde betekent.
Liefde zoals die uit het Nieuwe Testament tot ons komt.
Ik kan me goed voorstellen dat men daar voornamelijk geweld en decadentie ziet en wil zien.
Zoals wij hier erg alert zijn op de negatieve kant van de Islam.
Nu slokje koffie nemen, schoenen aan, pet op vanwege de regen, moed grijpen en op pad.
DQ
.
Dat klopt.
Ik heb wel computerprogramma's geUpdate maar niet mijn weblog of mijn youtube kanaal.
Het is onzin om te beweren dat ik er geen tijd voor heb gehad.
Tijd was er, alleen die heb ik in andere zaken gestopt of moeten steken.
Zoals bijv. het in orde maken van mijn belasting.
Altijd weer een vervelend werk waarvan ik sterk de neiging heb om het tot het laatste moment uit te stellen.
Er schijnen mensen te zijn die dit wel erg leuk werk vinden.........
Ook als ze aan het betalen komen, zoals ik?
De laatste dagen ben ik niet aan mijn wandeling van een uur toegekomen.
Wederom niet door gebrek aan tijd.
Eerder door gebrek aan zon.
Die eeuwige regen werkt depressieviserend (nieuw Nederlands woord...?) en niet erg stimulerend.
Mede daardoor was het een wat saaie week waarin ik weinig, te weinig mensen heb gezien en gesproken.
Marijke zit bij de kinderen in Italië.
Onze dochter daar was gisteren jarig.
Dat kun je natuurlijk niet met goed fatsoen vieren als de vader er niet is......
Onze zoon is druk in Duitsland.
Sebo zit met zijn zuster in Israël.
Goh, wat ben ik eigenlijk in de steek gelaten..............
Gelukkig heb ik hier nog een dochter met aanhang!
Die heb ik aan het begin van de week gezien op de verjaardag van mijn vader.
Zoals eerder vermeld is die 95 jaar geworden.
Straks naar de markt voor mijn wekelijkse makreel.
Het is maar goed dat ik er niet bij stil sta.
Omgerekend kosten die bruine jongens ongeveer 10 gulden!
Ik weet zeker dat ik voor zo'n vis nooit 10 gulden zou hebben uitgegeven.
Daarna loop ik enkele straten verder om eens te kijken wat een eenvoudig horloge kost.
Van de kinderen hier heb ik ooit een horloge gekregen.
Prima, mooi en uitgebreid ding.
Zo uitgebreid dat ik bijna niet in staat ben om de tijd in te stellen.
Daarvoor moet ik elke keer weer op zoek gaan naar de gebruiksaanwijzing.
Die ik wel elke keer weer weet te vinden maar die zo ingewikkeld te lezen is dat ik de zaak pas na een half uurtje puzzelwerk voor mekaar heb.
Morgen begint de zomertijd, als ik goed ben voorgelicht.
Ik heb geen zin in dat puzzelwerk.
Daarom maar even de stad in.
Gewoon knoppie aan de rechterkant en draaien.
Zoals vroeger (toen alles nog zo eenvoudig was).
Terugkomend op afgelopen week.
Het weer gaf me de gelegenheid om enkele boeken uit te lezen.
Dat is gelukt.
Niet dat de stapel boeken die ik aan het lezen ben kleiner is geworden.
Er zijn weer enkelen bijgekomen.
Op dit moment lees ik het boek van Anne van der Bijl: Geheime Gelovigen.
Over Christenen in de Islamitische wereld.
Zij hebben het niet gemakkelijk.
Het is jammer dat Christenen in de westerse wereld ook lang niet altijd laten zien wat liefde betekent.
Liefde zoals die uit het Nieuwe Testament tot ons komt.
Ik kan me goed voorstellen dat men daar voornamelijk geweld en decadentie ziet en wil zien.
Zoals wij hier erg alert zijn op de negatieve kant van de Islam.
Nu slokje koffie nemen, schoenen aan, pet op vanwege de regen, moed grijpen en op pad.
DQ
.
donderdag 26 maart 2009
zondag 22 maart 2009
Vijf en negentig
Mijn vader wordt morgen 95 jaar.
VIJF EN NEGENTIG
Hoe is het mogelijk.
(Zie voor 2 filmpjes van hem
elders op mijn log)
DQ
.
Kritisch geloven.
Hour of Power
Zo mogelijk kijk ik er elke zondag naar.
(RTL 5-> Van acht tot negen, met de herhaling van negen tot tien.)
Ik houd van de positieve manier waarop de boodschap wordt uitgedragen.
Ik houd van de muziek en de sfeer.
Ik geloof dat de Bijbelse boodschap een positieve boodschap is.
Helaas is dat niet altijd te zien aan de aanhangers van die boodschap.
Het zijn goede mensen maar oh oh, die kritiek.....
Gelukkig laten velen wel zien wat het betekent om gelovig te zijn.
Christenen die anderen belangrijker vinden dan zichzelf.
Moedig, trouw en positief.
Terug naar Hour of Power.
Er wordt daar een boodschap van blijdschap en overgave gebracht.
Wil dat dan zeggen dat alles dus pais en vrede is?
Dat er geen verschillen van mening zijn?
Nee, helaas.
Dat is niet het geval.
Mensen zijn beperkt.
Ook intelligente.
Misschien wel juist zij.
Tussen de beide predikanten Schuller zijn meningsverschillen gerezen.
Ik weet het fijne er niet van en ik vind dat ook niet belangrijk.
Jammer is het wel.
Want dan blijkt in één keer dit voor niet-christenen het bewijs te zijn dat het schijnheiligheid is.
Allemaal flauwe kul
Het zal wel weer om geld gaan.
Ernstiger is dat er kritische christenen zijn die ook hun oordeel klaar hebben.
Dat hadden ze trouwens vaak al eerder.
Te commercieel, te amerikaans, te positief enz. enz.
Kritiek is zo gemakkelijk.
Waarom niet blij zijn met het feit dat de boodschap in de hele wereld wordt gebracht?
Ook ná meningsverschillen blijft dat gebeuren.
Je hoeft niet zonder eigen mening door het leven te gaan maar er is zoveel verschil tussen positieve en negatieve kritiek.
Heb jij nooit meningsverschillen gehad met een medegelovige?
Hoeveel mensen zijn er door jou, criticaster, tot geloof gekomen?
DQ
.
Zo mogelijk kijk ik er elke zondag naar.
(RTL 5-> Van acht tot negen, met de herhaling van negen tot tien.)
Ik houd van de positieve manier waarop de boodschap wordt uitgedragen.
Ik houd van de muziek en de sfeer.
Ik geloof dat de Bijbelse boodschap een positieve boodschap is.
Helaas is dat niet altijd te zien aan de aanhangers van die boodschap.
Het zijn goede mensen maar oh oh, die kritiek.....
Gelukkig laten velen wel zien wat het betekent om gelovig te zijn.
Christenen die anderen belangrijker vinden dan zichzelf.
Moedig, trouw en positief.
Terug naar Hour of Power.
Er wordt daar een boodschap van blijdschap en overgave gebracht.
Wil dat dan zeggen dat alles dus pais en vrede is?
Dat er geen verschillen van mening zijn?
Nee, helaas.
Dat is niet het geval.
Mensen zijn beperkt.
Ook intelligente.
Misschien wel juist zij.
Tussen de beide predikanten Schuller zijn meningsverschillen gerezen.
Ik weet het fijne er niet van en ik vind dat ook niet belangrijk.
Jammer is het wel.
Want dan blijkt in één keer dit voor niet-christenen het bewijs te zijn dat het schijnheiligheid is.
Allemaal flauwe kul
Het zal wel weer om geld gaan.
Ernstiger is dat er kritische christenen zijn die ook hun oordeel klaar hebben.
Dat hadden ze trouwens vaak al eerder.
Te commercieel, te amerikaans, te positief enz. enz.
Kritiek is zo gemakkelijk.
Waarom niet blij zijn met het feit dat de boodschap in de hele wereld wordt gebracht?
Ook ná meningsverschillen blijft dat gebeuren.
Je hoeft niet zonder eigen mening door het leven te gaan maar er is zoveel verschil tussen positieve en negatieve kritiek.
Heb jij nooit meningsverschillen gehad met een medegelovige?
Hoeveel mensen zijn er door jou, criticaster, tot geloof gekomen?
DQ
.
Weblog commentaar
Soms krijg ik commentaar van lezers op mijn log.
Dat stel ik zeer op prijs.
Sommige van die reacties verbijsteren me echter.
Ze stellen me teleur en verwarren me.
Ze verwarren mij want ik neem ze serieus omdat ik overtuigd ben van de oprechtheid van de schrijvers.
Mijn schrijfsels zijn soms flutberichtjes maar hebben geregeld wél inhoud of achtergrond.
Naar mijn idee komt die dan duidelijk naar voren.
Niet alleen naar mijn idee want ik vraag dat ook aan bekenden.
Hoe kan het dan dat enkelen in de eerste plaats de verpakking zien?
Tja, als je zo in elkaar zit kom je aan de inhoud niet toe.
Je laat dan de inhoud verkleuren door de kleur van de verpakking.
Lang heb ik gezocht naar een verklaring hiervan.
Een echt bevredigende heb ik niet gevonden.
Ik wil niet uitgaan van een bewust negatieve en veroordelende houding.
Het moet iets te maken hebben met de wijze waarop er in de wereld wordt gekeken.
Met andere woorden, met het karakter.
Soms heb ik het gevoel dat ik samen met deze mensen op weg ben naar dezelfde aankomstplaats.
Dat we dat doen op dezelfde spoorbaan maar met ieder een eigen rails.
De bielsen (karakterverschillen?) voorkomen dat we dichter bij elkaar komen.
Dat is mijn gevoel ook al denk ik dat die ander vind dat ik juist de andere kant op ga.
Ik!
Jammer en wat kan je je dan machteloos voelen.
DQ
.
Dat stel ik zeer op prijs.
Sommige van die reacties verbijsteren me echter.
Ze stellen me teleur en verwarren me.
Ze verwarren mij want ik neem ze serieus omdat ik overtuigd ben van de oprechtheid van de schrijvers.
Mijn schrijfsels zijn soms flutberichtjes maar hebben geregeld wél inhoud of achtergrond.
Naar mijn idee komt die dan duidelijk naar voren.
Niet alleen naar mijn idee want ik vraag dat ook aan bekenden.
Hoe kan het dan dat enkelen in de eerste plaats de verpakking zien?
Tja, als je zo in elkaar zit kom je aan de inhoud niet toe.
Je laat dan de inhoud verkleuren door de kleur van de verpakking.
Lang heb ik gezocht naar een verklaring hiervan.
Een echt bevredigende heb ik niet gevonden.
Ik wil niet uitgaan van een bewust negatieve en veroordelende houding.
Het moet iets te maken hebben met de wijze waarop er in de wereld wordt gekeken.
Met andere woorden, met het karakter.
Soms heb ik het gevoel dat ik samen met deze mensen op weg ben naar dezelfde aankomstplaats.
Dat we dat doen op dezelfde spoorbaan maar met ieder een eigen rails.
De bielsen (karakterverschillen?) voorkomen dat we dichter bij elkaar komen.
Dat is mijn gevoel ook al denk ik dat die ander vind dat ik juist de andere kant op ga.
Ik!
Jammer en wat kan je je dan machteloos voelen.
DQ
.
Eerlijke verdeling
De nieuwe ING-bestuurder Patrick Flynn krijgt een welkomstbonus van honderdduizend aandelen.
Ook vandaag sterven er weer 30.000 kinderen aan ondervoeding en gebrek aan schoon water.
DQ
.
Ook vandaag sterven er weer 30.000 kinderen aan ondervoeding en gebrek aan schoon water.
DQ
.
zaterdag 21 maart 2009
Herfst en Hengelo en Spanje en Israël
Zo daar ben ik weer eens.
De frequentie van mijn schrijveralijtjes is wat afgenomen.
Dat komt gewoon omdat ik druk en bezig ben met andere zaken.
Eén van die zaken is het prachtige weer van de laatste dagen.
Vanaf vandaag, 21 maart, kan ik zeggen, lenteweer.
Een periode die ik het mooist van het jaar vind.
Nu ben ik niet een echte natuurkenner, wel liefhebber, en weet het daarom niet helemaal zeker.
Maar ik heb sterk de indruk dat de natuur wat laat op gang komt.
Het ziet er allemaal wat kalerig uit.
Te koud geweest, vermoed ik.
Ook vanmorgen kruipt de temperatuur slechts aarzelend naar boven.
Het is nu bijna kwart voor tien in de ochtend en het is koud.
De voorspellingen waren voor vannacht -4 graden en op dit moment is het +4 graden.
Inderdaad wel een verschil van 8 graden, maar fris is het.
Wat een verschil met Ben in Andalusië.
Daar had ik vanmorgen mijn dagelijkse contact mee.
Het was daar al heerlijk warm, de mensheid vertoefde volop buiten en de eerste bak koffie had hij al in een barretje genuttigd.
Een bar waarvan ik enige tijd geleden op youtube een filmpje heb geplaatst.
Ook terug te vinden op mijn weblog.
Ja, dan ben ik jaloers.
Echt jaloers.
Zon doet nou eenmaal iets met je.
Ik ben er erg gevoelig voor maar ik niet alleen.
Dat zal vanmiddag op de markt te zien zijn.
Druk in de stad.
Ik weet het zeker.
Sebo is gister al vliegend naar Israël vertrokken.
(Zie je het voor je?)
Ik ben erg benieuwd naar zijn belevenissen aldaar.
Ze zullen indrukwekkender zijn dan dat wat ik hier in Hengelo meemaak.
Ik heb hem gevraagd eens rond te kijken in de Hof van Gethsamane.
Als hij daar een stukje rots vindt uit de tijd van Christus dan zal hij het voor me meenemen.
Ik geloof niet in de werking van relikwieën of de aanbidding daar van.
Maar ik zal er zeker een bepaald gevoel bij hebben.
Op Internet is er uiteraard veel over deze tuin te vinden.
Voor het gemak geef ik hier een link.
KLIK HIER
Als ik aan Israël denk, denk ik ook altijd aan het Palestijnse volk.
Ik ben buitengewoon kritisch over de opstelling van Israël tegenover de Palestijnen.
Ik ben er ook van overtuigd dat deze opstelling zich tegen het land zal keren.
Ik begrijp hun situatie natuurlijk.
Ik sta ook niet voor mezelf in als ik in Israël geboren zou zijn.
(Vier keer een zin met ik begonnen. Een stijlfout?)
Maar er zal geen oplossing komen als het land geen oog heeft voor de situatie waarin zich de Palestijnen bevinden.
Onrecht baart wanhoop en daarna geweld.
Geweld baart onrecht en daarna wanhoop.
Verplaats je maar eens in de Palestijnen nadat je je in hun geschiedenis hebt verdiept.
Ik begrijp ook niet dat de meeste Christenen zich zonder enige voorbehoud achter Israël stellen.
Ze gebruiken daar als legitimatie de Bijbel voor maar vergeten dat diezelfde Bijbel ook spreekt over liefde.
Zeker het Nieuwe Testament.
God is liefde zeggen ze.
Hij zal Zijn eigen weg wel gaan en heeft daar geen "geweld" hulp van Christenen bij nodig.
Als men kiest voor geweld kiest men tegelijkertijd voor liefdeloosheid.
DQ
.
De frequentie van mijn schrijveralijtjes is wat afgenomen.
Dat komt gewoon omdat ik druk en bezig ben met andere zaken.
Eén van die zaken is het prachtige weer van de laatste dagen.
Vanaf vandaag, 21 maart, kan ik zeggen, lenteweer.
Een periode die ik het mooist van het jaar vind.
Nu ben ik niet een echte natuurkenner, wel liefhebber, en weet het daarom niet helemaal zeker.
Maar ik heb sterk de indruk dat de natuur wat laat op gang komt.
Het ziet er allemaal wat kalerig uit.
Te koud geweest, vermoed ik.
Ook vanmorgen kruipt de temperatuur slechts aarzelend naar boven.
Het is nu bijna kwart voor tien in de ochtend en het is koud.
De voorspellingen waren voor vannacht -4 graden en op dit moment is het +4 graden.
Inderdaad wel een verschil van 8 graden, maar fris is het.
Wat een verschil met Ben in Andalusië.
Daar had ik vanmorgen mijn dagelijkse contact mee.
Het was daar al heerlijk warm, de mensheid vertoefde volop buiten en de eerste bak koffie had hij al in een barretje genuttigd.
Een bar waarvan ik enige tijd geleden op youtube een filmpje heb geplaatst.
Ook terug te vinden op mijn weblog.
Ja, dan ben ik jaloers.
Echt jaloers.
Zon doet nou eenmaal iets met je.
Ik ben er erg gevoelig voor maar ik niet alleen.
Dat zal vanmiddag op de markt te zien zijn.
Druk in de stad.
Ik weet het zeker.
Sebo is gister al vliegend naar Israël vertrokken.
(Zie je het voor je?)
Ik ben erg benieuwd naar zijn belevenissen aldaar.
Ze zullen indrukwekkender zijn dan dat wat ik hier in Hengelo meemaak.
Ik heb hem gevraagd eens rond te kijken in de Hof van Gethsamane.
Als hij daar een stukje rots vindt uit de tijd van Christus dan zal hij het voor me meenemen.
Ik geloof niet in de werking van relikwieën of de aanbidding daar van.
Maar ik zal er zeker een bepaald gevoel bij hebben.
Op Internet is er uiteraard veel over deze tuin te vinden.
Voor het gemak geef ik hier een link.
KLIK HIER
Als ik aan Israël denk, denk ik ook altijd aan het Palestijnse volk.
Ik ben buitengewoon kritisch over de opstelling van Israël tegenover de Palestijnen.
Ik ben er ook van overtuigd dat deze opstelling zich tegen het land zal keren.
Ik begrijp hun situatie natuurlijk.
Ik sta ook niet voor mezelf in als ik in Israël geboren zou zijn.
(Vier keer een zin met ik begonnen. Een stijlfout?)
Maar er zal geen oplossing komen als het land geen oog heeft voor de situatie waarin zich de Palestijnen bevinden.
Onrecht baart wanhoop en daarna geweld.
Geweld baart onrecht en daarna wanhoop.
Verplaats je maar eens in de Palestijnen nadat je je in hun geschiedenis hebt verdiept.
Ik begrijp ook niet dat de meeste Christenen zich zonder enige voorbehoud achter Israël stellen.
Ze gebruiken daar als legitimatie de Bijbel voor maar vergeten dat diezelfde Bijbel ook spreekt over liefde.
Zeker het Nieuwe Testament.
God is liefde zeggen ze.
Hij zal Zijn eigen weg wel gaan en heeft daar geen "geweld" hulp van Christenen bij nodig.
Als men kiest voor geweld kiest men tegelijkertijd voor liefdeloosheid.
DQ
.
woensdag 18 maart 2009
Boek en andere zaken
Het is frisser dan ik dacht en ik van de Bilt verwachtte.
Toch moet ik straks naar buiten.
De markt roept en ik heb beloofd enkele visjes voor mijn vader aan te schaffen.
Hé, het wordt lichter buiten.
Ik word door het licht geroepen.
"Ik heb het licht gezien."
Ogenblikje, ik kom zo.
Zojuist plaatste ik een tweede filmpje op youtube van de N.C.G.B. reünie van vorig jaar in Oldebroek.
Niet alles uit de film die ik maakte is interessant voor de buitenwacht maar gedeelten van de toespraakjes van mijn vader zijn dat voor oude bekenden wel.
Gevoelens van nostalgie zullen zeker worden opgeroepen.
De kunst is het natuurlijk voor hen om het videootje te vinden.
Als ze daar Google voor gaan gebruiken zal het later wel lukken, denk ik.
Ook voor "nieuwe" kijkers kan het fragment de moeite waard zijn.
Het boek "Geleerd & Gelovig" heb ik bijna uit gelezen.
Heel interessant en een aanrader voor hen die zich afvragen hoe het mogelijk is dat wetenschappers gelovig kunnen zijn.
Ik kan het boek hier gaan bespreken maar dat lijkt me onnodig gezien het feit dat er op Internet over te lezen valt.
Bijvoorbeeld HIER
Hersens kunnen gevoel in de weg zitten.
En andersom natuurlijk.
In de Bijbel staat: zalig zijn de armen van geest want zij zullen het koninkrijk beërven.
Anderen moeten er wat meer moeite voor doen.
DQ
.
Toch moet ik straks naar buiten.
De markt roept en ik heb beloofd enkele visjes voor mijn vader aan te schaffen.
Hé, het wordt lichter buiten.
Ik word door het licht geroepen.
"Ik heb het licht gezien."
Ogenblikje, ik kom zo.
Zojuist plaatste ik een tweede filmpje op youtube van de N.C.G.B. reünie van vorig jaar in Oldebroek.
Niet alles uit de film die ik maakte is interessant voor de buitenwacht maar gedeelten van de toespraakjes van mijn vader zijn dat voor oude bekenden wel.
Gevoelens van nostalgie zullen zeker worden opgeroepen.
De kunst is het natuurlijk voor hen om het videootje te vinden.
Als ze daar Google voor gaan gebruiken zal het later wel lukken, denk ik.
Ook voor "nieuwe" kijkers kan het fragment de moeite waard zijn.
Het boek "Geleerd & Gelovig" heb ik bijna uit gelezen.
Heel interessant en een aanrader voor hen die zich afvragen hoe het mogelijk is dat wetenschappers gelovig kunnen zijn.
Ik kan het boek hier gaan bespreken maar dat lijkt me onnodig gezien het feit dat er op Internet over te lezen valt.
Bijvoorbeeld HIER
Hersens kunnen gevoel in de weg zitten.
En andersom natuurlijk.
In de Bijbel staat: zalig zijn de armen van geest want zij zullen het koninkrijk beërven.
Anderen moeten er wat meer moeite voor doen.
DQ
.
J.Dammuller met toespraakje. Deel 2
Tijdens de reünie (Oldebroek 25 okt. 2008) van de jeugdclub van de
NCGB (Nederlands Christelijke Gemeenschaps Bond)
hield mijn vader een toespraakje.
Hieruit heb ik een gedeelte genomen.
Mijn vader had ruim 50 jaar geleden in Alkmaar de leiding van de jeugdclub.
Aan hem (inmiddels 94 jaar) en de bezoekers zijn de jaren af te lezen.
.
NCGB (Nederlands Christelijke Gemeenschaps Bond)
hield mijn vader een toespraakje.
Hieruit heb ik een gedeelte genomen.
Mijn vader had ruim 50 jaar geleden in Alkmaar de leiding van de jeugdclub.
Aan hem (inmiddels 94 jaar) en de bezoekers zijn de jaren af te lezen.
.
dinsdag 17 maart 2009
Nieuw gezicht
Mijn baard is er af.
Hoewel voorbereid, toch een schok om dat blotebillengezicht te zien.
Het grootste gedeelte van mijn leven droeg ik een baard.
Je zou bijna zeggen dat ik met een baard ben geboren.
Grappig om de reacties van mensen te zien.
Velen valt helemaal niets op.
Anderen zie ik denken, hé er is iets vreemds.
De kleinkinderen hier hebben het niet opgemerkt of vonden het zo onbelangrijk dat er geen woorden aan vuil werden gemaakt.
Sommigen zie ik uit beleefdheid zeggen "staat je goed".
Anderen laten het omfloerst in het midden.
Zelf vind ik het (nog?) maar niks.
Hoe komen die lijnen in mijn gelaat zo diep?
Bovendien, het is zo koud.
Scheren op een babyface is ook niet prettig.
Wel verlicht babyzalf het branderige gevoel.
Nou ja, zo lang er geen luier om hoeft.........
Ja, zeg je terecht: WAAROM?
Geen idee eigenlijk.
Ik was het gewoon eventjes zat.
De kapper verdiepte de metamorfose.
Het haar was te lang, dat is zeker.
Maar nu zijn mijn fraaie grijze zijlobben ook nog pleite.
Een beetje tevreden stemde me het feit dat er onder de grijze vlokken op de grond nog heel veel donker haar te ontdekken viel.
Zo zie je dat een jeugdige ziel ook iets met je haar doet!
Nou maar de wereld met frisse blik, onverschrokken tegemoet treden.
Ik ben een moedig mens.
Een held!
DQ
.
Hoewel voorbereid, toch een schok om dat blotebillengezicht te zien.
Het grootste gedeelte van mijn leven droeg ik een baard.
Je zou bijna zeggen dat ik met een baard ben geboren.
Grappig om de reacties van mensen te zien.
Velen valt helemaal niets op.
Anderen zie ik denken, hé er is iets vreemds.
De kleinkinderen hier hebben het niet opgemerkt of vonden het zo onbelangrijk dat er geen woorden aan vuil werden gemaakt.
Sommigen zie ik uit beleefdheid zeggen "staat je goed".
Anderen laten het omfloerst in het midden.
Zelf vind ik het (nog?) maar niks.
Hoe komen die lijnen in mijn gelaat zo diep?
Bovendien, het is zo koud.
Scheren op een babyface is ook niet prettig.
Wel verlicht babyzalf het branderige gevoel.
Nou ja, zo lang er geen luier om hoeft.........
Ja, zeg je terecht: WAAROM?
Geen idee eigenlijk.
Ik was het gewoon eventjes zat.
De kapper verdiepte de metamorfose.
Het haar was te lang, dat is zeker.
Maar nu zijn mijn fraaie grijze zijlobben ook nog pleite.
Een beetje tevreden stemde me het feit dat er onder de grijze vlokken op de grond nog heel veel donker haar te ontdekken viel.
Zo zie je dat een jeugdige ziel ook iets met je haar doet!
Nou maar de wereld met frisse blik, onverschrokken tegemoet treden.
Ik ben een moedig mens.
Een held!
DQ
.
maandag 16 maart 2009
Vrije tijd
Ik ben al anderhalf jaar gepensioneerd.
En ik heb me nog geen dag verveeld.
Kennissen vragen mij wat ik zoal aan het doen ben zo'n hele dag.
Begrijpelijke vraag met als achtergrond de bezorgdheid dat ik slechts van uit mijn kamer geraniums zit te bekijken.
Nou, dat is niet het geval.
Toch is deze makkelijke vraag voor mij nog niet eens zo simpel te beantwoorden is.
Als ik n.l. aan het eind van de dag mijn "belevenissen" van die dag terug haal is de tijdsinvulling niet eens zo gemakkelijk aan te geven.
Dat komt omdat ik van het ene item naar het andere huppel.
Sommigen lopen in elkaar over, anderen staan geheel los van elkaar en weer anderen doe ik praktisch tegelijkertijd.
Aan mijn vroegere electronicahobby kom ik bijna niet meer toe.
De belangstelling is er nog steeds maar ik heb er ondanks mijn vele vrije tijd bijna geen tijd meer voor.
Geruime tijd breng ik door achter de PC waarbij ik voornamelijk het Internet afstruin.
Daar haal ik veel interessants en belangwekkends vandaan.
Het prikkelt ook mijn creativiteit en onderzoekingsdrift.
Al jaren fotografeer ik en al jaren maak ik video's.
De tijd zou al geheel gevuld zijn als ik me slechts alleen daar mee bezig zou houden.
Het bewerken van gemaakte video's kost al heel veel tijd.
Nu ben ik sommige van die video's in stukjes aan het knippen om die gedeelten op mijn youtube kanaal te zetten.
Inmiddels staan er meer dan 90 fragmenten op.
( www.youtube.com/donqueso)
of
KLIK HIER
Lezen is ook belangrijk voor me.
Ben een echte boekenfreak.
Een enkel maal lees ik een roman of herlees een boek dat ik vroeger de moeite waard vond.
Grappig de constatering dat velen daar niets van snappen.
"Je hebt het toch al gelezen?"
Inderdaad, soms al vele malen.
Verder heb ik de neiging om lectuur bij elkaar te zoeken zodra ik weer eens tegen een onderwerp aanstuiter dat ik boeiend en de moeite waard vind.
En dat komt zeer geregeld voor.
Met als gevolg dat ik over vrij veel onderwerpen boeken bezit.
Iets dat me al heel lang bezig houdt is de eventuele discrepantie tussen Geloof en Wetenschap.
Hoe verhouden de beide disciplines zich tot elkaar?
Geregeld schreef ik er over en dat zal ik ook blijven doen.
Sinds vorige week bezit ik het boek Geleerd & Geloven.
(Tot woensdag gewacht i.v.m. boekenweekgeschenk...!)
Geschreven door 22 gelovige wetenschappers.
Zeer de moeite waard.
Ik ben nu halverwege en merkwaardigerwijze of op z'n minst voor mij opvallende wijze komen veel van hun gedachten sterk overeen met mijn eigen ideeën.
Overigens, misschien niet zó merkwaardig.
Per slot van rekening ben ik al jaren met dit onderwerp mee bezig.
Dan te bedenken dat dit boek naast een stapel van een stuk of twintig andere boeken ligt waar ik min of meer gelijktijdig mee bezig ben..........
Sorry pa, je moet even wachten met het terug krijgen van de boeken die ik van je heb geleend.
Mijn zwager, ook een elektronica liefhebber, wat geen toeval is, sterker nog, dankzij onze gemeenschappelijke liefhebberij is hij mijn zwager geworden, heeft me en leuke tip gegeven om mijn Internetradio te voorzien met een USB aansluiting.
Leuk klein knutselwerkje.
De USB connector ligt hier al enkele weken.
Ik ben er nog niet aan toe gekomen.
En dan de familie, in het bijzonder de kleinkinderen, vrienden, kennissen.
Mijn streven om een uurtje per dag te wandelen.
Waar haal ik alle tijd vandaan?
Ik kom tijd te kort.
Dan denk ik nog niet eens aan de projecten, ideeën en interesses die in mijn hoofd liggen te borrelen, waar ik al een zekere uitvoering aan gegeven heb en waarvan ik de bedoeling had die ooit verder uit te bouwen als ik met pensioen zou zijn.
Tsjaaaaaaaaa
DQ
.
En ik heb me nog geen dag verveeld.
Kennissen vragen mij wat ik zoal aan het doen ben zo'n hele dag.
Begrijpelijke vraag met als achtergrond de bezorgdheid dat ik slechts van uit mijn kamer geraniums zit te bekijken.
Nou, dat is niet het geval.
Toch is deze makkelijke vraag voor mij nog niet eens zo simpel te beantwoorden is.
Als ik n.l. aan het eind van de dag mijn "belevenissen" van die dag terug haal is de tijdsinvulling niet eens zo gemakkelijk aan te geven.
Dat komt omdat ik van het ene item naar het andere huppel.
Sommigen lopen in elkaar over, anderen staan geheel los van elkaar en weer anderen doe ik praktisch tegelijkertijd.
Aan mijn vroegere electronicahobby kom ik bijna niet meer toe.
De belangstelling is er nog steeds maar ik heb er ondanks mijn vele vrije tijd bijna geen tijd meer voor.
Geruime tijd breng ik door achter de PC waarbij ik voornamelijk het Internet afstruin.
Daar haal ik veel interessants en belangwekkends vandaan.
Het prikkelt ook mijn creativiteit en onderzoekingsdrift.
Al jaren fotografeer ik en al jaren maak ik video's.
De tijd zou al geheel gevuld zijn als ik me slechts alleen daar mee bezig zou houden.
Het bewerken van gemaakte video's kost al heel veel tijd.
Nu ben ik sommige van die video's in stukjes aan het knippen om die gedeelten op mijn youtube kanaal te zetten.
Inmiddels staan er meer dan 90 fragmenten op.
( www.youtube.com/donqueso)
of
KLIK HIER
Lezen is ook belangrijk voor me.
Ben een echte boekenfreak.
Een enkel maal lees ik een roman of herlees een boek dat ik vroeger de moeite waard vond.
Grappig de constatering dat velen daar niets van snappen.
"Je hebt het toch al gelezen?"
Inderdaad, soms al vele malen.
Verder heb ik de neiging om lectuur bij elkaar te zoeken zodra ik weer eens tegen een onderwerp aanstuiter dat ik boeiend en de moeite waard vind.
En dat komt zeer geregeld voor.
Met als gevolg dat ik over vrij veel onderwerpen boeken bezit.
Iets dat me al heel lang bezig houdt is de eventuele discrepantie tussen Geloof en Wetenschap.
Hoe verhouden de beide disciplines zich tot elkaar?
Geregeld schreef ik er over en dat zal ik ook blijven doen.
Sinds vorige week bezit ik het boek Geleerd & Geloven.
(Tot woensdag gewacht i.v.m. boekenweekgeschenk...!)
Geschreven door 22 gelovige wetenschappers.
Zeer de moeite waard.
Ik ben nu halverwege en merkwaardigerwijze of op z'n minst voor mij opvallende wijze komen veel van hun gedachten sterk overeen met mijn eigen ideeën.
Overigens, misschien niet zó merkwaardig.
Per slot van rekening ben ik al jaren met dit onderwerp mee bezig.
Dan te bedenken dat dit boek naast een stapel van een stuk of twintig andere boeken ligt waar ik min of meer gelijktijdig mee bezig ben..........
Sorry pa, je moet even wachten met het terug krijgen van de boeken die ik van je heb geleend.
Mijn zwager, ook een elektronica liefhebber, wat geen toeval is, sterker nog, dankzij onze gemeenschappelijke liefhebberij is hij mijn zwager geworden, heeft me en leuke tip gegeven om mijn Internetradio te voorzien met een USB aansluiting.
Leuk klein knutselwerkje.
De USB connector ligt hier al enkele weken.
Ik ben er nog niet aan toe gekomen.
En dan de familie, in het bijzonder de kleinkinderen, vrienden, kennissen.
Mijn streven om een uurtje per dag te wandelen.
Waar haal ik alle tijd vandaan?
Ik kom tijd te kort.
Dan denk ik nog niet eens aan de projecten, ideeën en interesses die in mijn hoofd liggen te borrelen, waar ik al een zekere uitvoering aan gegeven heb en waarvan ik de bedoeling had die ooit verder uit te bouwen als ik met pensioen zou zijn.
Tsjaaaaaaaaa
DQ
.
woensdag 11 maart 2009
Zintuigen
Vandaag las ik een berichtje op Internet.
Wetenschappers hebben het punt in de hersens ontdekt waar zich het "gevoel" voor religie bevindt.
Een soortgelijk bericht had ik al eerder gelezen.
Een glunderende wetenschapper vertelde toen dat eindelijk al de religie naar de prullenmand verwezen kon worden.
De wetenschap had nu immers klip en klaar vastgesteld dat religie flauwe kul is.
Het is slechts een verzinsel van de hersens.
De gevoelens ontstonden bij een lichte elektrische prikkeling van een bepaald hersengebiedje.
Een zinsbegoocheling dus!
Voor velen zal deze redenering een groot gevoel van opluchting geven.
Ook de twijfelaars en gelovigen hebben een gevoel van opluchting.
Zij het om andere reden.
Ogen zijn er om de wereld om je heen te aanschouwen.
Oren om die wereld te horen.
Zintuigen.
Waarom dan dat hersengebiedje?
Inderdaad voor de flauwe kul?
Of zou het zo zijn dat dit een bedoeld gebiedje is om het "onwaarneembare" waar te nemen?
In dat geval is het niet en bewijs dat geloof flauwe kul is maar juist het tegenover gestelde.
Een geloofszintuig.
Interessant om over na te denken.
DQ
.
Wetenschappers hebben het punt in de hersens ontdekt waar zich het "gevoel" voor religie bevindt.
Een soortgelijk bericht had ik al eerder gelezen.
Een glunderende wetenschapper vertelde toen dat eindelijk al de religie naar de prullenmand verwezen kon worden.
De wetenschap had nu immers klip en klaar vastgesteld dat religie flauwe kul is.
Het is slechts een verzinsel van de hersens.
De gevoelens ontstonden bij een lichte elektrische prikkeling van een bepaald hersengebiedje.
Een zinsbegoocheling dus!
Voor velen zal deze redenering een groot gevoel van opluchting geven.
Ook de twijfelaars en gelovigen hebben een gevoel van opluchting.
Zij het om andere reden.
Ogen zijn er om de wereld om je heen te aanschouwen.
Oren om die wereld te horen.
Zintuigen.
Waarom dan dat hersengebiedje?
Inderdaad voor de flauwe kul?
Of zou het zo zijn dat dit een bedoeld gebiedje is om het "onwaarneembare" waar te nemen?
In dat geval is het niet en bewijs dat geloof flauwe kul is maar juist het tegenover gestelde.
Een geloofszintuig.
Interessant om over na te denken.
DQ
.
maandag 9 maart 2009
Teleurstellende discussie.
Op het weblog van Sebo is een discussie gaande onder de kop:
Teleurstellende discussie.
De kop is terecht.
Ik heb er aan meegedaan in de oprechte behoefte er een goede bijdrage aan te leveren.
Het is een teleurstellende en voor mij ook wel verdrietige ervaring geworden.
Er is al zoveel verdeeldheid in de christelijke (en andere) wereld.
Heb daar ook wel eens over geschreven en nou heb ik het nare gevoel dat ik zelf in die val van verdeeldheid ben getuimeld.
Tevens zit de teleurstelling in het feit dat ik de val zag aankomen maar geen mogelijkheid heb gezien om die te vermijden.
Pogingen daartoe faalden, helaas.
Kon er geen brug over leggen.
Ben er daarom, overigens wel met blauwe plekken, uitgeklommen, er omheen gewandeld en hard weggelopen.
Soms is een afscheid welke je met pijn in het hart van iemand neemt een besluit dat niet alleen voor eigen gemoedsrust goed is maar dat waarschijnlijk ook voor de ander is.
Voor discussie KLIK HIER
DQ
.
Teleurstellende discussie.
De kop is terecht.
Ik heb er aan meegedaan in de oprechte behoefte er een goede bijdrage aan te leveren.
Het is een teleurstellende en voor mij ook wel verdrietige ervaring geworden.
Er is al zoveel verdeeldheid in de christelijke (en andere) wereld.
Heb daar ook wel eens over geschreven en nou heb ik het nare gevoel dat ik zelf in die val van verdeeldheid ben getuimeld.
Tevens zit de teleurstelling in het feit dat ik de val zag aankomen maar geen mogelijkheid heb gezien om die te vermijden.
Pogingen daartoe faalden, helaas.
Kon er geen brug over leggen.
Ben er daarom, overigens wel met blauwe plekken, uitgeklommen, er omheen gewandeld en hard weggelopen.
Soms is een afscheid welke je met pijn in het hart van iemand neemt een besluit dat niet alleen voor eigen gemoedsrust goed is maar dat waarschijnlijk ook voor de ander is.
Voor discussie KLIK HIER
DQ
.
Filmpjes
Vandaag, maandag, ben ik voornamelijk druk geweest met het uitzoeken van video's zodat ik die op youtube zou kunnen zetten.
Het is heel veel werk maar het heeft het grote voordeel dat ik zo heel gemakkelijk aan mensen plekken kan laten zien waar ik ben geweest of iets bijzonders heb meegemaakt.
Omdat deze video's niet privé zijn heb ik ze voor een ieder beschikbaar gesteld.
Privé is trouwens en lastig punt merkte ik.
Wanneer is iets privé?
Als er mensen op staan?
Ik heb nooit in het geheim gefilmd.
Bovendien vaak ontstaat er pas door de aanwezigheid van mensen iets dat de moeite waard is.
Processies, flamenco, festiviteiten enz. enz. zijn nou eenmaal zonder de actieve aanwezigheid van mensen ondenkbaar.
Voor mezelf heb ik afgewogen of er mensen door mijn filmpjes beschadigd zouden kunnen worden.
Daar waar ik het niet zeker wist heb ik zoveel als mogelijk is toestemming gevraagd.
Daar waar ik twijfelde heb ik niet geplaatst.
Zoals dat ook het geval is wanneer het privé gehalte overduidelijk is.
Geïnteresseerden vinden lager in mijn log de mogelijkheid om naar mijn kanaal te gaan.
DQ
.
Het is heel veel werk maar het heeft het grote voordeel dat ik zo heel gemakkelijk aan mensen plekken kan laten zien waar ik ben geweest of iets bijzonders heb meegemaakt.
Omdat deze video's niet privé zijn heb ik ze voor een ieder beschikbaar gesteld.
Privé is trouwens en lastig punt merkte ik.
Wanneer is iets privé?
Als er mensen op staan?
Ik heb nooit in het geheim gefilmd.
Bovendien vaak ontstaat er pas door de aanwezigheid van mensen iets dat de moeite waard is.
Processies, flamenco, festiviteiten enz. enz. zijn nou eenmaal zonder de actieve aanwezigheid van mensen ondenkbaar.
Voor mezelf heb ik afgewogen of er mensen door mijn filmpjes beschadigd zouden kunnen worden.
Daar waar ik het niet zeker wist heb ik zoveel als mogelijk is toestemming gevraagd.
Daar waar ik twijfelde heb ik niet geplaatst.
Zoals dat ook het geval is wanneer het privé gehalte overduidelijk is.
Geïnteresseerden vinden lager in mijn log de mogelijkheid om naar mijn kanaal te gaan.
DQ
.
zondag 8 maart 2009
zaterdag 7 maart 2009
Flamenco in Almonaster la Real
Rafael bracht Sebo en mij naar zijn geboortedorp Almonaster la Real
Op het plein daar werd een toneelvoorstelling gegeven.
De moeite waard, al wreekt zich dan het feit dat we de taal niet beheersen.
Gelukkig was er in het stuk een onderdeel met een flamenco uitvoering.
Zoiets laat altijd het bloed in mijn aderen iets sneller stromen.
Jammer dat het hier ik Hengelo een praktisch onbekend fenomeen lijkt te zijn.
DQ
.
vrijdag 6 maart 2009
Gewetensvragen
In Brazilië is er abortus gepleegd op een 9 jarig meisje.
Het arme kind was in verwachting van een tweeling, na een verkrachting door haar stiefvader.
Verschrikkelijk.
De katholieke kerk spuugt vuur.
Verschrikkelijk ook die felle zwart/witte reactie van de kerk.
Deze kiest voor het leven van een ongeboren tweeling wiens geboorte de dood van de jonge moeder tot gevolg zal hebben.
Hoe kan het dat er tot deze reactie besloten is?
Wat is hier de christelijke achtergrond van?
Ik ben niet voor abortus.
Maar in dit geval wel.
Ik zou bijna, nee zeker, zeggen: Natuurlijk.
Is de dood van een onschuldig, verkracht, kind minder belangrijk dan het leven van een ongeboren tweeling?
Met belangstelling volg ik het antwoord op deze vraag van de mensen die absoluut en zonder voorbehoud tegen abortus zijn.
Niet uit nieuwsgierigheid.
Ik wil zo graag hun motivatie weten.
Ik wil ook graag weten hoe ze zouden handelen als het om de eigen verkrachte dochter of kleindochter zou gaan.
Uit eigen ervaring weet ik dat opvattingen moeilijker te verdedigen zijn naarmate de feiten dichter bij je komen.
Voor mij is abortus altijd een gewetensvraag en dus altijd een gewetenszaak.
Denkend aan de door medemensen veroorzaakte dood kom ik op het volgende.
Hoe kan het dat felle tegenstanders van abortus vóór de doodstraf kunnen zijn?
Omdat het in het eerste geval gaat om onschuldige, ongeboren, kinderen en in het tweede geval een kwestie is van eigen schuld, dikke bult?
Dat laatste is overigens ook in vele gevallen maar de vraag.
Doodstraf is een gruwelijke handeling en om die reden immoreel.
Mag de overheid kwaad met kwaad, moord met moord vergelden?
Hoe kan je van het volk moraliteit verwachten als de overheid daar niet het voorbeeld in geeft?
DQ
.
Het arme kind was in verwachting van een tweeling, na een verkrachting door haar stiefvader.
Verschrikkelijk.
De katholieke kerk spuugt vuur.
Verschrikkelijk ook die felle zwart/witte reactie van de kerk.
Deze kiest voor het leven van een ongeboren tweeling wiens geboorte de dood van de jonge moeder tot gevolg zal hebben.
Hoe kan het dat er tot deze reactie besloten is?
Wat is hier de christelijke achtergrond van?
Ik ben niet voor abortus.
Maar in dit geval wel.
Ik zou bijna, nee zeker, zeggen: Natuurlijk.
Is de dood van een onschuldig, verkracht, kind minder belangrijk dan het leven van een ongeboren tweeling?
Met belangstelling volg ik het antwoord op deze vraag van de mensen die absoluut en zonder voorbehoud tegen abortus zijn.
Niet uit nieuwsgierigheid.
Ik wil zo graag hun motivatie weten.
Ik wil ook graag weten hoe ze zouden handelen als het om de eigen verkrachte dochter of kleindochter zou gaan.
Uit eigen ervaring weet ik dat opvattingen moeilijker te verdedigen zijn naarmate de feiten dichter bij je komen.
Voor mij is abortus altijd een gewetensvraag en dus altijd een gewetenszaak.
Denkend aan de door medemensen veroorzaakte dood kom ik op het volgende.
Hoe kan het dat felle tegenstanders van abortus vóór de doodstraf kunnen zijn?
Omdat het in het eerste geval gaat om onschuldige, ongeboren, kinderen en in het tweede geval een kwestie is van eigen schuld, dikke bult?
Dat laatste is overigens ook in vele gevallen maar de vraag.
Doodstraf is een gruwelijke handeling en om die reden immoreel.
Mag de overheid kwaad met kwaad, moord met moord vergelden?
Hoe kan je van het volk moraliteit verwachten als de overheid daar niet het voorbeeld in geeft?
DQ
.
donderdag 5 maart 2009
Filmpjes
Geregeld upload ik video's naar youtube.
Sommige plaats ik ook op dit log.
Voor hen die ze allemaal wil zien verwijs ik naar:
http://www.youtube.com/donqueso
of
KLIK HIER
Als je op de hoogte wilt blijven van nieuwe filmpjes die ik plaats, abonneer je er dan op.
Dat kan via de bovenvermelde site.
DQ
.
Sommige plaats ik ook op dit log.
Voor hen die ze allemaal wil zien verwijs ik naar:
http://www.youtube.com/donqueso
of
KLIK HIER
Als je op de hoogte wilt blijven van nieuwe filmpjes die ik plaats, abonneer je er dan op.
Dat kan via de bovenvermelde site.
DQ
.
woensdag 4 maart 2009
dinsdag 3 maart 2009
maandag 2 maart 2009
zondag 1 maart 2009
Onderzoek en conclusie
Ik stel mezelf wel eens de vraag waarom ik eigenlijk geregeld een artikeltje aflever op mijn weblog.
In de eerste plaats natuurlijk omdat ik schrijven een leuke en inspirerende bezigheid vind.
Het is leuk als ik gelezen word maar tevens niet erg belangrijk voor me.
Als dat wel het geval zou zijn, dan zou ik op diverse fora of sites mijn weblog bekend maken.
Dat is niet het geval.
Dan wat betreft de inhoud van die "stukkies".
Het is voor mezelf ook interessant om daar over na te denken.
Er zal namelijk uit blijken wat me zoal bezig houdt.
De "gewone" dingen als familie, vrienden en hobby's.
Maar daar doorheen blijkt vooral mijn gevoel van verontwaardiging voor de onrechtvaardigheden in deze wereld te zweven.
Geregeld komt dit ter sprake.
Niet zo vreemd want onrecht ligt als een deken over de mensheid.
Overal is het te zien, mits je de ogen er voor open houdt; durft te houden.
Christenen noemen dit het gevolg van de zondeval.
Nou, die heeft dan geducht toegeslagen maar is geen gegeven waardoor er niets gedaan kan worden.
Er wordt me wel eens verweten dat ik me tamelijk kritisch opstel tegenover christenen.
Dat is mogelijk waar, maar het gaat me zeker niet om de kritiek als zodanig.
Ik zie echter dat christenen (GENERALISEREND, dat weet ik) zo weinig doen aan de oplossing van de problemen.
Soms zijn ze er zelfs de oorzaak van.
Kijk naar het meest christelijke land van de wereld.
De Verenigde Staten van Amerika.
Wat komt daar een geweld en onrecht vandaan.
Daar waar er zoveel christenen zijn, daar kan ik het me haast niet voorstellen dat er geen graaiers zijn geweest die én de oorzaak zijn van de huidige crisis én naar de kerk gaan.
Iemand die zegt een wedergeboren christen te zijn, is er mede de oorzaak van dat Azië in brand staat.
Tienduizenden doden in Irak.
Een onwinbare strijd in Afghanistan.
Naast de vele, vele slachtoffers is de de onrust nu zo groot dat de Taliban de kans heeft gekregen om in Pakistan enkele honderden kilometers verwijderd te zijn van de rode knop die zulke geweldige paddenstoelen veroorzaakt.
Hoe kijkt men in die landen naar het "christelijke" westen?
Hoe kán men er naar kijken?
Ook christenen geloven in geweld als oplossing.
Maar juist zij zouden de spiraal van geweld moeten doorbreken.
Juist zij zouden de spiraal van armoede en onrechtvaardigheden moeten doorbreken.
Misschien is dat wel één van hun grootste opdrachten in deze geslagen wereld.
Geweld is altijd de oorzaak en het gevolg van ander geweld.
Blader maar eens in de geschiedenisboeken.
Het geweld spat er van alle kanten van af.
Geen reden om er fatalistisch mee om te gaan.
Zo van: "Nou en? Er is altijd geweld en er zal dus altijd geweld blijven".
Dat zal inderdaad wel het geval zijn.
Maar met niks doen schiet je in ieder geval niets op.
Weg die speelgoedwapens, weg die gewelddadige computerspelletjes.
Als ik zo rond om me heen kijk en een beetje van de geschiedenis proef dan zie ik hier in mijn kleine landje een behoorlijk sociaal vangnet.
Gelukkig.
Als je je dan vervolgens afvraagt hoe dat ontstaan is dan zie je dat de stoot in deze richting voornamelijk is gegeven door linkse politieke partijen en vakbonden.
Vaak hebben de christelijke partijen er achteraan gehobbeld.
Soms noodgedwongen.
De taak als beschermer van de zwakken is niet hun sterkste kant.
Daar snap ik niets van.
Toen ik er ooit eens een brief over schreef aan het CDA kreeg ik als antwoord dat het niet aan mij gegeven was om hun beleid naast de Christelijke meetlat te leggen.
Uitroepteken.
Christenen houden zich vaak bezig met commentaar leveren op zaken als bijv. prostitutie, samenwonen voor het huwelijk, homoseksualiteit, evolutietheorie, abortus, doodstraf, seksualiteit enz. enz.
Absoluut belangrijke zaken.
Geen misverstand daarover maar ik hoor ze te weinig over bestrijding van geweld.
Ik ben er van overtuigd dat zolang christenen blijven geloven in geweld en verdienen aan hun wapenfabricaties, zolang zal het onrecht blijven bestaan.
Al hun moralistische strijd tegen eerder vermelde zaken zal mislukken omdat er niet met naastenliefde, begrip en mededogen wordt gereageerd, maar met agressie en geweld.
Soms letterlijk geweld, vaak verbaal geweld.
Alsof zij even de zaken van God op zullen knappen.
Daarmee afbreuk doende aan Diens macht.
De macht waar ze in geloven.
Toch?
Een ieder die zoekt naar tegenstrijdigheden in mijn verhaal en mijn opstelling in maatschappelijke (menselijke) zaken en me daarmee om de oren wenst te slaan, wens ik veel succes.
Het zal ze lukken.
Ik ben geen heilige en maak me ook schuldig aan agressieve gedachten.
Toch blijft mijn opvatting ten aanzien van geweld overeind.
Geweld (in al zijn, soms verborgen, vormen) is niet de boodschap van het Nieuwe Testament.
Is niet de oplossing voor de geweldige problemen waar we voor staan.
Ik heb daar jarenlang over nagedacht, jarenlang over gediscussieerd.
Van weinig dingen ben ik absoluut zeker.
Hier ben ik zeker van.
Ga er dan ook met niemand meer over in discussie.
Niet omdat ik bang ben dat die overtuiging gaat wankelen maar omdat vaste overtuigingen, gebaseerd op eerlijk en jarenlang onderzoek, geen onderwerp van discussie meer zijn in de zin van de mogelijkheid tot verandering.
DQ
.
In de eerste plaats natuurlijk omdat ik schrijven een leuke en inspirerende bezigheid vind.
Het is leuk als ik gelezen word maar tevens niet erg belangrijk voor me.
Als dat wel het geval zou zijn, dan zou ik op diverse fora of sites mijn weblog bekend maken.
Dat is niet het geval.
Dan wat betreft de inhoud van die "stukkies".
Het is voor mezelf ook interessant om daar over na te denken.
Er zal namelijk uit blijken wat me zoal bezig houdt.
De "gewone" dingen als familie, vrienden en hobby's.
Maar daar doorheen blijkt vooral mijn gevoel van verontwaardiging voor de onrechtvaardigheden in deze wereld te zweven.
Geregeld komt dit ter sprake.
Niet zo vreemd want onrecht ligt als een deken over de mensheid.
Overal is het te zien, mits je de ogen er voor open houdt; durft te houden.
Christenen noemen dit het gevolg van de zondeval.
Nou, die heeft dan geducht toegeslagen maar is geen gegeven waardoor er niets gedaan kan worden.
Er wordt me wel eens verweten dat ik me tamelijk kritisch opstel tegenover christenen.
Dat is mogelijk waar, maar het gaat me zeker niet om de kritiek als zodanig.
Ik zie echter dat christenen (GENERALISEREND, dat weet ik) zo weinig doen aan de oplossing van de problemen.
Soms zijn ze er zelfs de oorzaak van.
Kijk naar het meest christelijke land van de wereld.
De Verenigde Staten van Amerika.
Wat komt daar een geweld en onrecht vandaan.
Daar waar er zoveel christenen zijn, daar kan ik het me haast niet voorstellen dat er geen graaiers zijn geweest die én de oorzaak zijn van de huidige crisis én naar de kerk gaan.
Iemand die zegt een wedergeboren christen te zijn, is er mede de oorzaak van dat Azië in brand staat.
Tienduizenden doden in Irak.
Een onwinbare strijd in Afghanistan.
Naast de vele, vele slachtoffers is de de onrust nu zo groot dat de Taliban de kans heeft gekregen om in Pakistan enkele honderden kilometers verwijderd te zijn van de rode knop die zulke geweldige paddenstoelen veroorzaakt.
Hoe kijkt men in die landen naar het "christelijke" westen?
Hoe kán men er naar kijken?
Ook christenen geloven in geweld als oplossing.
Maar juist zij zouden de spiraal van geweld moeten doorbreken.
Juist zij zouden de spiraal van armoede en onrechtvaardigheden moeten doorbreken.
Misschien is dat wel één van hun grootste opdrachten in deze geslagen wereld.
Geweld is altijd de oorzaak en het gevolg van ander geweld.
Blader maar eens in de geschiedenisboeken.
Het geweld spat er van alle kanten van af.
Geen reden om er fatalistisch mee om te gaan.
Zo van: "Nou en? Er is altijd geweld en er zal dus altijd geweld blijven".
Dat zal inderdaad wel het geval zijn.
Maar met niks doen schiet je in ieder geval niets op.
Weg die speelgoedwapens, weg die gewelddadige computerspelletjes.
Als ik zo rond om me heen kijk en een beetje van de geschiedenis proef dan zie ik hier in mijn kleine landje een behoorlijk sociaal vangnet.
Gelukkig.
Als je je dan vervolgens afvraagt hoe dat ontstaan is dan zie je dat de stoot in deze richting voornamelijk is gegeven door linkse politieke partijen en vakbonden.
Vaak hebben de christelijke partijen er achteraan gehobbeld.
Soms noodgedwongen.
De taak als beschermer van de zwakken is niet hun sterkste kant.
Daar snap ik niets van.
Toen ik er ooit eens een brief over schreef aan het CDA kreeg ik als antwoord dat het niet aan mij gegeven was om hun beleid naast de Christelijke meetlat te leggen.
Uitroepteken.
Christenen houden zich vaak bezig met commentaar leveren op zaken als bijv. prostitutie, samenwonen voor het huwelijk, homoseksualiteit, evolutietheorie, abortus, doodstraf, seksualiteit enz. enz.
Absoluut belangrijke zaken.
Geen misverstand daarover maar ik hoor ze te weinig over bestrijding van geweld.
Ik ben er van overtuigd dat zolang christenen blijven geloven in geweld en verdienen aan hun wapenfabricaties, zolang zal het onrecht blijven bestaan.
Al hun moralistische strijd tegen eerder vermelde zaken zal mislukken omdat er niet met naastenliefde, begrip en mededogen wordt gereageerd, maar met agressie en geweld.
Soms letterlijk geweld, vaak verbaal geweld.
Alsof zij even de zaken van God op zullen knappen.
Daarmee afbreuk doende aan Diens macht.
De macht waar ze in geloven.
Toch?
Een ieder die zoekt naar tegenstrijdigheden in mijn verhaal en mijn opstelling in maatschappelijke (menselijke) zaken en me daarmee om de oren wenst te slaan, wens ik veel succes.
Het zal ze lukken.
Ik ben geen heilige en maak me ook schuldig aan agressieve gedachten.
Toch blijft mijn opvatting ten aanzien van geweld overeind.
Geweld (in al zijn, soms verborgen, vormen) is niet de boodschap van het Nieuwe Testament.
Is niet de oplossing voor de geweldige problemen waar we voor staan.
Ik heb daar jarenlang over nagedacht, jarenlang over gediscussieerd.
Van weinig dingen ben ik absoluut zeker.
Hier ben ik zeker van.
Ga er dan ook met niemand meer over in discussie.
Niet omdat ik bang ben dat die overtuiging gaat wankelen maar omdat vaste overtuigingen, gebaseerd op eerlijk en jarenlang onderzoek, geen onderwerp van discussie meer zijn in de zin van de mogelijkheid tot verandering.
DQ
.
Abonneren op:
Posts (Atom)
