Weblog commentaar

Soms krijg ik commentaar van lezers op mijn log.
Dat stel ik zeer op prijs.
Sommige van die reacties verbijsteren me echter.
Ze stellen me teleur en verwarren me.
Ze verwarren mij want ik neem ze serieus omdat ik overtuigd ben van de oprechtheid van de schrijvers.

Mijn schrijfsels zijn soms flutberichtjes maar hebben geregeld wél inhoud of achtergrond.
Naar mijn idee komt die dan duidelijk naar voren.
Niet alleen naar mijn idee want ik vraag dat ook aan bekenden.

Hoe kan het dan dat enkelen in de eerste plaats de verpakking zien?
Tja, als je zo in elkaar zit kom je aan de inhoud niet toe.
Je laat dan de inhoud verkleuren door de kleur van de verpakking.

Lang heb ik gezocht naar een verklaring hiervan.
Een echt bevredigende heb ik niet gevonden.
Ik wil niet uitgaan van een bewust negatieve en veroordelende houding.
Het moet iets te maken hebben met de wijze waarop er in de wereld wordt gekeken.
Met andere woorden, met het karakter.

Soms heb ik het gevoel dat ik samen met deze mensen op weg ben naar dezelfde aankomstplaats.
Dat we dat doen op dezelfde spoorbaan maar met ieder een eigen rails.
De bielsen (karakterverschillen?) voorkomen dat we dichter bij elkaar komen.
Dat is mijn gevoel ook al denk ik dat die ander vind dat ik juist de andere kant op ga.
Ik!

Jammer en wat kan je je dan machteloos voelen.

DQ
.