Al dagen staan mijn schoenen en laarzen klaar, volgepakt met wortels en suikerklontjes.
Begeleid met luid gezang mijnerzijds.
Niks!
Volledig succesloos.
Terwijl een ieder mijn liefheid van afgelopen jaar en alle jaren daarvóór kent.
Lijkt op discriminatie.
Al ben ik nog niet geheel en al achter de reden daarvan.
Zal wel met jaloersheid ten aanzien mijner baard zijn.
Gewoon jaloers.
Omdat die me zo voortreffelijk staat.
Dat moet het zijn.
Bah, kleuterpietenwerk.
Zal morgenavond ook wel niets worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten