Jaren geleden werd ik geschokt door de volgende gebeurtenis waar ik de afloop niet meer van weet maar dat mijn houding naar mijn kleinkinderen en andere kinderen zeker beïnvloedde.
In een drukke wijk met veel kinderen speelde een klein meisje.
Zoals dat gaat met kinderen die spelen hielden ze zich niet bezig met zulke onbelangrijke zaken als kleding.
Die werd vies of zakte af.
Zo ook bij dit meisje.
De broek en luier hingen op half elf.
De buurman die voorbij liep vond dat maar niks liep op kind af zei: "Kom meid, zo kan dat niet." en trok de zaak omhoog.
Prompt werd er door een toeschouwer de politie gebeld en de man werd opgepakt.
"Opa, ik moet plassen" zei mijn kleindochtertje.
We liepen in de nieuwbouw wijk langs een grote vijver met veel huizen er omheen.
Kinderplasgelegenheden zat.
Het bovenstaande gebeuren schoot me te binnen.
Ik nam het kind bij de hand, dat durfde ik nog net, en deelde haar mee dat we naar huis gingen en als ze het niet meer op kon houden dat ze dan in haar broek mocht plassen.
Een jaar of 17 geleden.
Ben het nooit vergeten.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten