Tijd en wijle

Er wordt me wel eens gevraagd: "Wat heb je vandaag met je tijd gedaan?"
Niet zo'n gekke vraag als je, wegens pensionering, alle tijd van de wereld hebt.
Toch is de vraag stellen makkelijker dan die beantwoorden.
Uiteraard zijn daar de normale dingen als: schoonmaken, wassen, eten bereiden, boodschappen inslaan enz.
Maar er blijft dan nog genoeg over.
Tijd.
Maar, waar blijft die dan?

Ik kan die vraag vaak niet goed beantwoorden.
Familie, vrienden, kennissen, krant, radio, PC, Internet, telefoon.
's Avonds is het op.
De tijd.
Die hebben de klokkenwijzers, hun plicht doende, weggetikt.
En ik heb voor mijn gevoel niets bijzonders gedaan maar..... heb me geen moment verveeld.

Er zijn zaken die gedaan moeten worden.
Zoals schilderen en kleine gebreken herstellen.
Dan ontstaat er een probleem.

Al heel lang heb ik last van mijn schouders.
Het is een moeilijk te diagnosticeren probleem.
Kan er onder normale omstandigheden goed mee omgaan.
Maar heb daardoor jaren geleden tafeltennis moeten opgeven.
Niet dat ik daar zo geweldig goed in was maar ik vond het heerlijk om te doen.
Enige tijd geleden heb ik een WII gekocht.
Tennis tegen de TV.
Leuk, maar moest weer stoppen.

Eigenlijk heb ik altijd last van mijn schouders.
Ben daar zo aan gewend geraakt dat ik het amper merk TOT ik iets moet doen.
Heb bijv. de struiken bijgeknipt.
Een werkje van niks.
Moest wel stoppen met het bewerken van de rest van de tuin.

Dus schilderen e.d.?
Ik zie er als een berg tegen op.

Een kwast weegt niks maar aan het end van je arm is het een enorm gewicht.

DQ
.