Op het log van Sebo kwam ik een geschiedenis van Heidi tegen.
Met haar toestemming plaats ik het omdat het mij ook wat deed.
Enkele commentaren plak ik er aan vast.
Wat de eenzame mens betreft, daar zal ik je een verhaal over vertellen. Een paar jaar geleden liep er bij ons in het winkelcentrum een alcoholische dakloze Irakees. Hij probeerde zich soms te laven aan de gratis koffie in de supermarkt maar overal werd deze man weggestuurd. Hij had aan de achterzijde van het gebouw waar onze zaak zich bevindt onder de brandtrap een onderkomen gemaakt van dozen. Hij leek "volmaakt gelukkig". Ik had gewerkt op oudejaarsdag en stapte in mijn auto op weg naar mijn warme huis vol met heerlijke hapjes en drankjes toen ik hem daar zag liggen. Maar ja.....thuis liet me dit niet los en uiteindelijk heb ik een tas gepakt en deze volgestouwd met lekker eten en drank. Ik ben terug gereden en heb hem dat gegeven. Eerst schrok hij, maar ik gaf de tas en dat gezicht van die man toen hij de inhoud (lees: drank) zag vergeet ik nooit. Op twee januari hoorde ik van een buurtgenoot dat deze man zich op nieuwjaarsdag voor de trein had gegooid. het was alsof ik een enorme stomp in mijn maag kreeg. Ik heb twee jaar lang tegen niemand hier iets over kunnen zeggen want ik vond het zo verschrikkelijk. Het lag misschien wel aan mij, ik had hem drank gegeven waardoor hij misschien buiten zinnen is geraakt. Ik weet het niet. Jacques zegt dat het toch wel gebeurd zou zijn maar dat ik hem nog een mooie avond heb gegeven. De waarheid zal in het midden liggen. Zo zie je maar, niet alles is wat het lijkt. ook ik niet, onder mijn aangeleerde harde cynisme en bijtende humor zit best een aardig medemens.
Heidi."
-
Van Heidi:
Wel raar om mijn eigen verhaal terug te lezen. Na al die tijd raakt het me nog steeds heel erg en al lezende liepen weer de tranen over m'n wangen.
Kortgeleden heb ik het voor het eerst verteld aan Willem en nu kan ik er gelukkig over praten want dat heb ik uit schuldgevoel en schaamte nooit gekund.
-
Van mij:
Hoi Heidi
Ik voel je emoties mee.
Begrijp ook dat je er niet goed raad mee weet, gezien de afloop.
Ik denk dat elke goed bedoelde daad zijn eigen intrinsieke waarde heeft. Wat er daarna gebeurd, wat er in positieve of negatieve zin mee gedaan wordt, staat volstrekt los van de waarde die de daad heeft.
Voor mij is het een waardevol verhaal.
Bedankt.
Groetjes, Johan
-
Hoi allemaal
Een groet van mij, Emanuele, uit het verre Italië. Veel plezier op de weblog van mijn opa.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten