Diversen

Donderdag.
Erg slecht geslapen maar tegen de morgen in slaap gevallen, waardoor laat op.
Kijkend naar buiten zie ik dat ik weinig heb gemist.
Kil, koud en onvriendelijk.

De superstorm is tot nu weggebleven.
Van storm word ik altijd wat onrustig omdat mijn 18 meter hoge zend-antenne dan staat te zwaaien.
Dat moet ook omdat de paal anders afbreekt maar een leuk gezicht is het niet.
Een fout van ons klimaat is een tekort aan zomer en een teveel aan winter.

Een paar dagen geleden was ik onbereikbaar voor Sebo.
Een nadeel van onze communicatie-tijdperk is het vertrouwen dat je altijd bereikbaar bent.
Ik dacht daar redelijk gemakkelijk in te zijn totdat ik merkte me ongemakkelijk te voelen toen ik mijn mobieltje een keertje thuis had laten liggen.
(Ik ben terug gegaan en heb het ding opgehaald)
Sebo maakte zich ongerust.
Ik ken dat gevoel heel goed.
Afstanden bestaan niet meer.
Mijn zwager in Spanje en ik wisselen al jaren lang elke dag mailtjes uit.
We doen dat via onze "praat"-mailtjes.
Dat wil zeggen via gesproken woord.
Het werkt erg goed en als je er eenmaal aan gewend bent wil je het niet meer missen.
Als er nu door onverwachte omstandigheden een keer geen post komt, worden we ongerust.
Een heel opvallend gevolg van de ontwikkelingen van deze tijd.
Onrustig ongerust worden terwijl er enkele duizenden kilometers tussen elkaar zitten.

Terugkomend op de gesproken mailtjes.
Deze manier van communiceren heeft ons door enkele moeilijke perioden heengeleid.
Het werkt enorm bevrijdend de microfoon open te zetten en gewoon van je af te praten.
Wetende dat het later op de dag beluisterd wordt door iemand die je totaal vertrouwd en eerlijk zal reageren.
Voor mij werkt dit over het algemeen beter dan een telefoongesprek.
Praten zonder in de reden te worden gevallen kan heel fijn zijn.

Met buitengewoon belangstelling volg ik het proces waar Sebo zich in bevindt.
De woorden die worden gebruikt zijn heel herkenbaar voor me.
Ik ben opgegroeid in een omgeving waar dit normaal was.
Mijn vader was voorganger van een Christelijke gemeente en alles stond in dienst van het geloof.
Mijn moeder deed ook het nodige in dat werk.
Kinderwerk enz.
Wij zijn geen aandacht tekort gekomen maar alles was overgoten door het Christelijke sausje.
Ik heb zelf de indruk dat we overvoerd zijn.
Het is moeilijk om te zeggen dat mijn zusters en ik ongelovig zijn maar in praktische zin wordt er weinig tot niets aan gedaan.
Door die overvoering heb ik soms een beetje moeite met de uitspraken van Sebo.
Het zou kunnen dat ik een beetje jaloers op hem ben maar daar ben ik eerlijk gezegd niet uit.
Wel weet ik zeker dat Christenen het zo vaak laten afweten, het allemaal zo goed weten (over anderen....) en zich zo "rechts" opstellen.
Dat kan ik niet begrijpen.
Het socialisme staat het dichtst bij de eerste Christen-gemeenten.
Men zegt vaak dat men niet naar mensen moet kijken maar waar kan men anders zien dat God bestaat en invloed heeft?
Voedselbanken zijn groot geworden tijdens een regering onder een Christelijke premier.
Een regering die wel het lef heeft om financieel uitstekend voor zichzelf te zorgen.
Tevens wordt er gevochten in Afghanistan, terwijl vechten toch iets satanisch is. (Naar mijn bescheiden mening.)
Onbegrijpelijk.

Ik krijg wat problemen met de PC.
Het apparaat is een jaar of 3 oud en begint technisch achterhaald te raken.
Toch maar eens rond kijken.

DQ

-