Soms ben ik me aan het verdedigen
Terwijl ik dat niet hoef.
Soms word ik niet begrepen.
Hoewel ik duidelijk denk te zijn.
Soms schaam ik me.
Zonder noodzaak.
Soms kleur ik onverwachts.
En heb geen idee waarom.
Maar soms heb ik koppijn.
Soms voel ik me ongelukkig.
Soms ben ik gespannen
En weet precies waarom.
Al die waanzin.
Al dat leed.
Al dat onrecht dat onschuldigen
wordt aangedaan.
Ik voel een schuld zonder
schuldig te zijn.
Want ben een mens.
Net als zij.
De machtigen en de onderdrukten.
Een medemens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten