In een debat tussen twee partijen zie je heel vaak dat men de stellingen die men betrokken heeft blijft verdedigen.
Ondanks dat men met goede bedoelingen het debat is in gegaan.
Hoe kan dat?
Naar mijn mening komt dit omdat onderliggend emoties de discussies sturen.
Vervolgens worden rationeel klinkende argumenten gebruikt om de eigen stelling, lees emoties, te bewijzen.
Een onbewust proces.
Fatsoen, toegevendheid en wederzijds respect is noodzakelijk om tot samenwerking te komen.
Eigen keuze mogelijkheden zijn beperkt.
Ik zal onmogelijk op een rechtse partij kunnen stemmen.
Daar gebruik ik argumenten voor.
Maar de achterliggende reden zijn mijn emoties die op hun beurt weer door mijn karakter worden bepaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten