Zo'n grote, dikke autobus stopt voor je.
Gehoorzaam.
Het enige wat je hoeft te doen is bij een halte te gaan staan.
Magisch, al went het.
Laatst was het weer zover.
Ik stond te wachten en de buschauffeur gehoorzaamde hieraan.
Goed opgevoede jongens en meisjes.
Achter het stuur bevond zich een blozende, iets te dikke, jongeman.
Zijn gulle lach ontlokte mij de opmerking:
"Hoi, vrolijke chauffeur"
Die opmerking viel niet goed.
Zijn gezicht betrok en moeilijk bracht hij uit:
"Nee, nee. "
Verbaasd vroeg ik hem waarom ik niet mocht zeggen dat hij vrolijk was.
Onmiddellijk keerde de gulle lach terug.
"Oh" zei hij : "Ik dacht al wat een rare man is dat om mij een vrouwelijke chauffeur te noemen."
Het was een hilarisch moment waar we de hele busreis plezier om hadden.
Misverstanden, wat ontstaan ze gemakkelijk. .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten