We zijn een zucht in de geschiedenis.
Over een jaar of 100 is niemand van ons allen nog in leven.
Waarom maken we dan nog ruzie, voeren oorlogen, voeden we onze hebzucht en machtswellust?
Waarom vullen we onze tijd niet met genegenheid, vriendschap en liefde?
Of is dat net zo onzinnig en tijdverspillend als het eerste?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten