Vele jaren geleden overleed een goede kennis van mij op jonge leeftijd.
Longkanker!
Ze was een zware roker.
Toen de kist het graf in zakte gooide iemand daar een peuk op.
Nog steeds weet ik de bedoeling niet van dit gebaar.
Was het, beste meid we missen je en blijven aan je denken als die goede vriendin met de eeuwige peuk of was het de boodschap, zo jammer want aan roken ga je dood?
Ik vermoed het eerste.
Mogelijk beiden.
Het gebaar voelde als een schampschot.
Het schrijnt nog steeds.
Na al die jaren.
Voor mij geldt de leus:
"DOOD AAN DE PEUK"
.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten