Mijn pa

Ik lig in bed.

Ik kan niet slapen.

Een kinderliedje speelt door mijn hoofd.

Mijn vader is 97 jaar geworden.

Ondanks zijn oorverdovende doofheid is hij altijd opgewekt gebleven.

Zelfs toen zijn lichaam het af liet weten.

De verzorging mocht hem graag.

Tot het laatste moment was hij helder.

Hij was een diep gelovig Christen en betekende ook in die hoedanigheid veel voor anderen.

Velen zijn mede door hem in het christelijk werk terecht gekomen en dienstbaar geweest.

In binnen en in buitenland.

Een van hen is Anne van der Bijl.

De latere stichter van het bekende Open Doors.

Hij leidde de begrafenisdienst.

Pa had een, soms wat naïeve, kijk op het leven en veel humor.

Zo vertrouwde hij ons toe:

- Ik hou heel veel van de Heer maar ik hoef er nog niet naar toe -

Tot het niet meer ging, vermoedelijk was hij toen al over de 90, zong hij elke morgen zodra hij moeizaam maar opgewekt uit bed klom het volgende kinderliedje.

- Dank U voor deze nieuwe morgen.

- Dank U voor deze nieuwe dag.

- Dank U dat ik met al mijn zorgen.

- Bij U komen mag.

Tja.

Mijn pa.

.