Dove familieleden en ik

Mijn opa van mijn vaders kant was doof.
Toeterdoof!
Het enige dat ik me van hem kan herinneren was een grote spreekhoorn waarin je luid, heel luid, je verhaal moest toeteren.
In de hoop dat de boodschap overkwam.
Mijn kinderstemmetje was er niet echt geschikt voor.
En dit ging allemaal zonder hulp van Volt, Ampère, radiolampen, microfoon of luidspreker.
Opa zal al ongeveer 65 jaar dood zijn.
Het lijkt me niet dat dit er iets mee te maken heeft.
De vermoeidheid lag bij de spreker.
Niet bij hem.
Trouwens, bedenk ik mij zojuist, ook die sprekers zijn bijna allemaal dood.
Kan je zien hoe intens gevaarlijk zo'n spreektoeter was.

De opa van mijn moeders kant was doof.
Radiolampjesdoof.
Het gehoorapparaat bevond zich in zijn  vestzakje in de buurt van het vestzak horloge.
Inhoud van dat ding o.a.batterij en radiobuisjes.
Ergens moet ik dat geval nog hebben.
Zal vast wel liggen bij al de andere zaken die ik nog ergens moet hebben liggen.
Vanuit het vestzakje liepen twee verschillende zaken weg.
De ene liep naar de oren om daar telefoontjes aan te sturen.
De andere hing aan het platte horloge en een knoopsgat zodat die zonder valgevaar te voorschijn gehaald kon worden.

Mijn vader was tamelijk onhandig.
Preken ging hem heel wat beter af.
Het gepriegel met de instellingen van zijn hoorapparaat was voor de aanschouwer een zenuwslopende en soms lachwekkende bezigheid.
Naarmate de doofheid toenam nam ook het gepiep en gefluit toe.
Waar hij overigens gelukzalig bij kon kijken.
Want de piep lag ver buiten het frequentie bereik van zijn oren.

De opa (ik) van mijn kleinkinderen is niet overdreven handig maar ook niet overdreven onhandig.
Wel met een steeds slechter wordend gehoor.
Een beter gehoor dan de voorgaande familieleden.
Maar toch.....
Doof maar niet stok.
Nog niet.
Hij had nog een paar stoute schoenen in de kast staat.
Die aangetrokken en de audicien opgezocht.
Nu heeft hij apparaten in zijn oren.
De bediening daarvan gaat via een app op de telefoon.
Die zich overigens niet in zijn vestzakje maar in tas of broekzak bevindt.

Van schreeuw hoorn via broekzak naar Android.
De vooruitgang.
Je houdt het niet tegen.
Net zomin als achteruitgaand gehoor.
.