Ik heb een oud huis.
Ruim 120 jaar oud.
Nog met opkamer.
In gebruik als hobby cq studieruimte.
De kamer is niet groot.
Hoewel ik niet zou oud ben als die kamer, is 41 jaar bewoning toch voldoende om de ruimte waarin ik me vrij kan bewegen steeds krapper te maken.
Vandaar mijn scheppingsdrang.
Ruimtescheppingsdrang!
Die drang is al geruime tijd aanwezig.
Maar mijn scheppendvermogen stond niet in verhouding met de puf die ik voor de schepping kon opbrengen.
Vanmorgen was die er onverwachts.
De PUF.
Bam!
Heb even gewacht of het overging.
Nee.
Zo'n puf kan vrij lang aanhouden.
Dat kost veel, toch wat onrustige, tijd.
Daar had ik geen zin in.
Dus vermengde ik de puf met moed.
Nam slokken koffie en ging.
Van de ene kamer naar de andere.
Opkamerruimte kost kamerruimte elders
Heb zojuist het zweet van mijn lichaam verwijderd.
Kijk nu met overwinnaarsblik de opkamer in.
Klaar.
. - Bijna geen extra vrije ruimte te zien -
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten