Ik plaatste een video over het onrecht dat door Israël de Palestijnen wordt aangedaan.
Er werd op gereageerd met de opmerking dat mijn haat werd gevoeld.
Kennelijk mijn haat naar Israël.
Maar wat ik voel is geen haat.
Wel boosheid, verdriet en wanhoop.
Ik haat mensen niet.
Ik haat Israël niet.
Ik haat de Palestijnen in hun bezette gebied niet.
Ik haat joden niet.
Integendeel.
Als zou blijken dat ik jood ben zou ik er trots op zijn.
Heel bijzonder volk.
Met bijzondere geschiedenis.
Wat ik haat is onrecht.
Er is de Palestijnen gruwelijk veel onrecht aangedaan.
Nog steeds.
En ik ben ongerust.
Ongerust dat dit ooit op Israël zal terug slaan.
En ik zal nooit begrijpen hoe het mogelijk is dat een volk dat zo geleden heeft een ander volk zo tekort doet.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten