Ik ben christelijk opgevoed.
Met de liederen van Johannes de Heer.
Ik luister er naar.
Met ontroering.
Ik ben oud, inmiddels.
Ouder dan mijn moeder is geworden.
Het verleden is voorbij.
Over, maar niet uit.
Al luisterend borrelen reeds lang vergeten beelden en herinneringen op.
Samenkomsten in gebouw:
"Waakt en Bidt" in Alkmaar.
Het gebouw staat er nog.
Nu een winkel.
Moderne tijden, weet je.
Maar als de beelden mijn ogen voorbij trekken is er geen winkel.
Dan zie ik een zaal waar mensen in zitten.
Oude en jonge mensen.
Dan zie ik hoe mijn vader de dienst leidt.
Mijn ogen zijn wat vochtig.
Het is voorbij.
Het is over.
Het is níet uit.
Het is niet voorbij.
Nooit.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten