Compassie

Vele jaren geleden was mijn moeder met een familielid bij de supermarkt.
Mijn moeder had het niet breed.
Het familielid wel, hoewel ook zij een financieel slechte tijd had meegemaakt.
Ondanks haar eigen situatie was mijn moeder zeer begaan met anderen die het slechter hadden.
Toen ze daar een opmerking over maakte kreeg ze een bits antwoord en wijzende op iemand met een volle kar kreeg ze te horen dat het nog wel mee viel.
Mijn moeder was verbluft.
Want hoe kan het dat iemand die zelf slechte tijden had gekend zo reageerde.
Een volle kar zegt immers niets.
Het kunnen wel de boodschappen van een hele maand zijn en de mensen die ook dat niet konden betalen zie je helemaal niet.

Mensen zonder of met weinig compassie spreken een andere taal.
Een egocentrische taal.
Ik versta ze niet.

Velen in de politiek wel.
.
.