Het is allemaal zo'n gedoe...

Vanmorgen naar mijn pa geweest.
Een 20 minuten lopen van mijn huis.
Daar komen de nodige minuten bij omdat ik in plaats van linksaf eerst rechtsaf moet.
Dat is de kant waar mijnheer Albert een vestinkje heeft.
Je begrijpt het, boodschappen halen voor mijn vader.
Deze keer gelukkig niet al te zwaar zodat mijn pijnlijke schouders niet overdreven werden belast.
Niet voor niets wordt me geregeld verteld dat ik dan maar de fiets of de auto moet pakken.
Best verleidelijk maar..........
Als ik de auto pak ben ik hier in de binnenstad mijn parkeerplaats kwijt.
Als ik de fiets pak doe ik iets wat ik eigenlijk helemaal niet leuk vind.
Ik ben geen fietser, kocht enkele jaren geleden de eerste nieuwe fiets van mijn leven in de hoop fietsen leuk te gaan vinden.
Is niet gelukt.
Als ik wandel belast ik met zware boodschappenzakken mijn schouders maar ik ben dan wel goed in beweging.
Wandelen is prettig, mits ik een doel heb.

Eerder schreef ik over het boekje Italiaanse Fresco's van Ernest Kurpershoek.
Op zijn website http://www.ernestkurpershoek.nl/ vind je, naast andere, een verhaal over Trigueros.
Het is een dorpje vlak bij Valverde del Camino (Andalusië) waar mijn zwager woont.
Leuk om te lezen.

Vandaag was het behoorlijk koud.
Hoe lang nog voor die beroerde winter weg is en de zomer losbarst?
En dat dan zonder teveel regen alsjeblieft.

Midden Oosten is in beroering.
Wat zal dat voor gevolgen hebben?
En hoe lang zal het duren voor de rust daar is weergekeerd.

En wij maken ons druk over de samenstelling van de volgende eerste kamer.
Belangrijk natuurlijk.
Misschien belangrijker dan ooit.

Het is eigenlijk allemaal zo smerig.
Dat is politiek natuurlijk altijd geweest.
De uitvinder van het begrip "graaiers" doet er inmiddels stevig aan mee.
Ex-ministers ge(mis)bruiken hun ex-baantjes om hoge d.w.z. belachelijk goed betaalde functies te krijgen.
Ministers met een linkse of christelijke achtergrond.
Maakt niet uit.
Geld (tenminste als het voor hen zelf is) stinkt immers niet.
Gevit op minderheden is normaal geworden.
Lessen uit de geschiedenis worden, zoals gebruikelijk, niet getrokken.
De laatste tijd krijg ik steeds meer afkeer van dat hele politieke bedrijf.
Ik stem, dat wel.
Heb ik tenminste nog een beetje recht van spreken.

Altijd ben ik trots geweest op mijn sociaal en loyaal landje.
Ik vraag echter me af of dit wel terecht is geweest.
Was het vroeger hier echt beter?
Als ik bedenk hoe ongenuanceerd men dacht over zowel Amerika als de Sovjet Unie.
O wee als je van de eerste iets negatiefs zei en van de tweede iets positiefs.
Ongelooflijk die reacties.
Heb het nooit begrepen.
Een land is nooit pikzwart of helwit.
De waarheid schommelt er altijd tussenin.

Ach, wat zijn er eigenlijk veel voorbeelden.
Om wanhopig van te worden.
Wij leerden vroeger thuis dat klikken slecht was.
Dat deed je niet.
Nu zijn er officiële klik-lijnen.
En er worden inderdaad beroerdigheden opgelost.
Maar heiligt het doel de middelen?
Echt?

Eigenlijk wil ik rust en van die hele politieke kermis af.
Maar ja, die politieke kermis wil niet van mij af.

DQ
.