L.S.
De lezer zij gegroet.
Hé, hé.
Eindelijk.
Daar ben ik weer.
Het heeft lang geduurd.
En nog de beste wensen.
Ach, er was eigenlijk genoeg te schrijven.
Maar ik ben druk geweest met andere zaken .
Had wel tijd om te schrijven maar had weinig zin om dat te doen.
De winter is niet zo'n aangename tijd voor me.
Niet dat ik zo vaak de kou in moest; het voordeel van het pensioenschap.
Niet omdat ik zoveel last van de sneeuw had.
Nee, last had en heb ik van de donkere somberheid.
Een situatie die ook nog eens veel te lang duurt.
O, zegt men dan.
Je hebt tijd zat, ga dan lekker naar het zuiden de warmte in.
Nog afgezien van de aanslag die dat op mijn portemonnee doet is het zuiden niet altijd een garantie voor mooi weer.
Zelfs in Andalusië was het niet om te juichen.
In Italië heb ik het zelf ondervonden.
Hier sneeuw, daar sneeuw.
En de aanslag op mijn portemonnee heb ik daar letterlijk ondervonden.
Op het drukke treinstation van Bologna was men zo vriendelijk om tijdens z.g.n. behulpzaam gedrag mijn beurs van de ketting te roven.
Weg geld, weg bankpas, weg ID-kaart, weg rijbewijs, weg meerdere andere documenten.
Fijn begin van bezoek aan dochter, schoonzoon en BOVENAL de drie kleinkinderen.
Enfin, na veel gezeur heb ik, via de politie, de meeste documenten terug gekregen.
Min, uiteraard, bankpas en geld.
Al met al een schadepost van een 300 Euro.
De verzekering bleek uitsluitingen te hebben die ik niet (meer) wist.
U wel?
Verder een prima tijd in Italië, maar.......... koud.
En mist.
En sneeuw.
Zal hier t.z.t. enkele foto's van plaatsen.
Mooi weer in Twente.
Mooie gelegenheid om het autootje te wassen.
Was wel nodig na de winter.
(Wat schrijf ik nou weer, de winter is nog lang!!! niet voorbij.)
Ik heb niet veel gereden maar vies dat ie was........!
Zouden wij al die viezigheid gewoon inademen?
Denk het wel.
Rokers doen er nog wat extra viezigheid bij.
Zowel bij zichzelf als bij anderen (mij).
Dat laatste maakt een gezellig café bezoek wat minder gezellig.
Ik ben niet de enige die er last van heeft en tjonge, wat stinken je kleren.
Maar effe tot zover deze keer.
Kijken of ik spirit genoeg heb om het ge-blog weer te starten.
O ja, van mijn vader kreeg ik de herziene Statenvertaling (Bijbel) cadeau.
Mooi uitgevoerd, goud op snee.
Zo'n beetje het enige goud dat ik bezit.
En met een lekkere grote letter.
Leest prettig.
D.Q.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten