Eigen huis en haard

Gisteravond hoorde ik op de tv een theoloog zeggen:
"Helaas hebben christenen niet zo'n goed pers...."
Mijn trouwe lezers weten dat ik daar ook zo bang voor ben.
Als het inderdaad zo is dan zegt dat iets over de manier waarop zij met hun geloof omgaan.

Ik weet natuurlijk ook best dat er niet-christenen zijn die perse negatief willen zijn over christenen.
Des te meer reden om hen te laten zien dat het christelijk geloof iets toevoegt aan het leven.
Iets wat de moeite waard is.
Iets wat op z'n minst de moeite waard is om welwillende niet-gelovigen nieuwsgierig te maken.

Ik ben geschokt als ik in de media geluiden aantref van christenen die zich werkelijk afvragen of rampen, in het bijzonder nu de afschuwelijke ramp in Haïti, straffen van God kunnen zijn.
Sommigen gaan zo ver in hun overtuiging dat ze er inderdaad vanuit gaan dat dit het geval is.
Hoeveel van die christenen zullen zich in het verleden bezorgd hebben gemaakt over de situatie in Haïti, waar het immers al jaren een ramp is?
Hoeveel hebben ze gespaard om de hutten en huizen van de bewoners aardbeving bestendig te maken?
Hoeveel hebben ze uitgegeven om de honger te stillen?
Hoeveel hebben ze uitgegeven om hun eigen huizen zo comfortabel mogelijk te maken?
En waarom zou je geld op de rekening van slachtofferhulp storten als de ramp een straf van God is?

Oh, ik veroordeel mensen niet die goed voor eigen huis en haard zorgen.
Integendeel, dat is goed.
Maar een beetje liefde en mededogen zou wel mooi zijn.
Als men van mening is dat de Haïtianen een straf van God hebben verdiend is men zo arrogant om te menen dat zijzelf die straf in ieder geval niet hebben verdiend.
Inderdaad, hoe arrogant kan men zijn en ik zou dan maar oppassen.

DQ
.