Reisverslag van Gonnie

Zoals eerder vermeld.
Hierbij het beloofde reisverslag van Gonnie.

================================

Hallo Allemaal,

We zijn al weer bijna 6 dagen thuis, maar ik had nog niet gelijk de tijd om al wat te schrijven, want de dag na de vakantie was het al weer werken en Willem weer naar school.
Ook moesten we echt bijkomen van de vakantie, want het was geen luiervakantie.

Voor de reis begon, kregen we al heel wat tips van:
"Laat je wel inenten hoor en neem immodium en zoutoplossing mee", voor het geval je uitdroogt.
Pas op met eten van salades, kip, drinken etc.etc.
En het kan daar erg heet zijn hoor!

Tjonge daar had ik in eerste instantie helemaal geen rekening meegehouden, wel dat het warm/heet zou zijn,
Maar met linnen kleding, goede zonnefaktor, veel drinken houden we dat wel vol.

En neem geen dure spullen mee, want zelfs uit de hotels wordt veel gestolen etc.etc.
Het was in ieder geval een reis met wat meer voorbereidingen dan ik gewend was.

In laten enten, koffer met oude kleding meegenomen, 5 zakken drop, pakjes drinken, wat eten in de koffer gedaan.
Voor het geval dat, zonnecreme faktor 50.
We reisden met Drietoer, een gezelschap van 22 mensen van alles wat.

1 Mei 's avonds in Caïro met vliegtuig van Royal Jordanië aangekomen.
Lange reis gehad i.v.m. tussenstop in Jordanie.

Ons eerste hotel was in de stad Caïro.
Het eerste wat opviel hoe ongelooflijk druk het in Caïro was, nog veel erger dan het verkeer in Parijs.
Er wordt continue getoeterd door de auto's en bussen, en dat gaat dag en nacht door. Gelukkig kan ik en Willem goed slapen, anders heb je daar echt een probleem.
Er wonen daar net zoveel mensen in die stad als wat in heel Nederland woont, zo’n 16 miljoen mensen.
Voor de rest vond ik het een smerige volgepropte stad met gebouwen die er niet uit zagen.
Veel moskeeën, waardoor je 's morgens om 4 uur wakker wordt vanwege het Allah geroep.
Je ziet de kamelen, ezels ook door het verkeer heen lopen, een grote chaos, maar het gaat behoorlijk goed.
Je kijkt daar echt je ogen uit, en vraagt je continue af, hoe kan een mens daar leven?

We zijn 3 nachten in Caïro geweest.
We zijn naar de Piramides, de Sfinx, en het park daar waar allemaal beelden wat met de Egyptische geschiedenis te maken had, geweest.
We zijn nog naar het grootste museum van Caïro geweest , waar alles te bewonderen viel zoals mummies, sfinxen, Toetanchamon, beelden, allerlei dingen over de tijd van de faraos.
Willem z’n hart ging open, want die vond dat zo klein als ie was altijd prachtig.

Willem volgt ook het huis Anubis, hij heeft playmobil van Egypte etc.etc.
Als de gids iets over het vroegere van Egypte vertelde wist Willem hem aan te vullen, zelf weet ik er niet zoveel van af.

Het viel Willem wel tegen toen ie Caïro zag, hij leefde altijd met het droombeeld van het rijke Egypte.

We hebben daar nog een synagoge,een Koptische kerk bezocht en sommige wilden liever een moskee.
Willem wilde liever naar een moskee.
We hebben nog een stuk gevaren over de Nijl.
Alles ging onder begeleiding van 2 reisleidsters, 2 Egyptische gidsen en een soort bewapende bodycard.
Het was in Caïro heet, maar Godzijdank bewolkt.

Na Cairo reisden we naar de Sinaï woestijn, we reden zo langs de rode zee.
Het was verschrikkelijk heet, en de airco in de bus werkte niet al te best.
Er waren al een paar mensen met darmklachten.
Einde dag kwamen we bij ons hotel aan, gelukkig hotel met zwembad.

's Nachts om half 2 stonden we op, want we gingen de berg Horeb beklimmen, de berg waar Mozes de Tien geboden kreeg.
De berg was 2.258 km hoog, 3 uur omhoog klimmen en om de top te bereiken nog 750 traptreden, en dan weer 2 uur om terug te komen.
We gingen met z’n achten van de groep en een gids voor het geval dat........
Het was een zware tocht, maar we hadden het niet willen missen.
Ik was heel blij dat Willem het ook gered had, want soms was ie wat bang, maar de gids gaf hem op het laatst een hand, scheelde mij weer want ik had een rugzak met veel water en eten en Willem een hand geven werd op het laatste erg zwaar.
Als ik het nog een keer zou doen, zou ik eerder beginnen, want het tempo van de groep lag hoog, en we wilden de zon zien opkomen.

Kort nachtje gehad, na de tocht ontbijten en weer door met de bus naar Aqaba.
Onderweg hele mooie natuur, gestopt op mooie punten, bijzonder om zo door het woestijnlandschap te reizen.

Aqaba hadden we gelukkig ook weer hotel met zwembad, en zijn lekker de 1e dag daar wezen luieren in het zwembad.
In Aqaba ook weer van alles bezocht, niet echt veel bijzonderheden.

Daarna gingen we weer richting woestijn met jeeps, weer stukken klimmen, echt dat is prachtig gewoon, theedrinken bij de Bedoeïnen, en zulke mooie landschappen deed me op veel vlak aan Amerika denken.

Daarna opweg naar Petra, het enigste wat ik er van kan zeggen, gewoon prachtig, zie binnenkort wat foto's.

Onderweg werd er veel verteld over Jordanië, wat begint met het gedeelte Edom, daarna Moab, en daarna Amon.

Willem z’n familie van z’n oma’s kant heten allemaal Edom, wie weet stamt ie daar wel van af.
En heel wat bekende plekken die Mozes aandeed werd even gestopt.

Laatste 4 dagen gingen we naar Aman toe, en vandaaruit hebben we de bijbelse plaatsen zoals de berg Nebo waar Mozes op het beloofde land uitkeek.
De rivier de Jordaan waar Jezus gedoopt is, kerken met mozaïeken.

Vooral hebben we in deze reis in veel natuur gezeten, heerlijk in een andere wereld geweest.

Verbaasd dat Egypte en Jordanie in hun steden zo ontzettend smerig/oud/arm zijn.
Van Egypte had ik het al gehoord, maar had van Jordanie het wel wat beter verwacht.
De toiletten daar, het is om te kotsen.
Het volk op zich, op uitzonderingen na, geen fijne mensen, de meeste leven denk ik alleen maar om aan toeristen zoveel mogenlijk te verkopen.

Toen we met de boot overgingen van Egypte naar Jordanie, was het verschrikkelijk heet, en maar wachten met je koffers op de boot van drie uur smiddags , die om 5 uur ging, maar dat is daar normaal.

Na 1 week, ondanks enorm goed oppassen kregen Willem en ik ook buikloop, had het van mezelf niet verwacht want dat is echt jaren her geweest.
Nog steeds zijn onze darmen nog niet helemaal in orde, maar dat schijnt normaal te zijn als je daar heen gaat.
We hebben lange volle dagen gemaakt met een heel fijn reisgezelschap, heel gezellig en
gewoon al met al een hele mooie tocht.
Terug hadden we een hele mooie vlucht, heel helder.

Willem heeft zo’n 1000 foto's gemaakt maar dat moet ik nog uitzoeken, want van elk zwerfkatje, hagedis,torretje, museum,kerk etc.
Hij vond alles de moeite waard om op de foto te zetten.

Groetjes van Gonnie en Willem

.