Dankzij het Kruidvat waren Marijke en ik vorige week een paar dagen in Noord Holland.
Uiteraard N-Holland, zou ik bijna zeggen.
Vanuit daar waar de wieg heeft gestaan blijft bekoring uit gaan.
Marijke kocht twee kortingkaarten voor een hotelketen.
Door omstandigheden waren we bijna te laat om er gebruik van te kunnen maken.
De keuze voor Wijk aan Zee was een vrij willekeurige keuze.
Een willekekeurige keuze met Zee en N-Holland in het achterhoofd.
Voor mij is het al geruime tijd geleden dat ik de zee heb gezien.
Dat wil zeggen, de Noordzee.
De Adriatische zee heb ik de laatste jaren heel wat vaker gezien.
Als we de kleinkinderen in Italië naar school brachten bijvoorbeeld.
Wijk aan Zee.
Ik hoop niet dat ik de bewoners beledig als ik zeg dat ik er niet veel aan vond.
Met veel moeite vonden we er één supermarkt.
Maar, ik moet zeggen, het eten was goed en de zee was nat.
Net zo nat als ik me kon herinneren van de zee uit Bergen aan Zee of Egmond aan Zee.
De zee uit onze kinderjaren.
En het hotel was prima.
Voor we naar WaZ gingen besloten we om eerst wat weemoed op te snuiven in de stad waar Marijke is geboren en waar we beiden zijn opgegroeid: Alkmaar.
Ooit in Alkmaar geweest?
Doen!
Alkmaar is een leuke en mooie en oude stad.
Wat wil je nog meer?
Ja, misschien Enkhuizen.
Maar dat komt later.
Het was al weer geruime tijd geleden dat ik in de stad waar de victorie begon ben geweest.
Wij hebben pal achter het station gewoond zodat onze eerste Alkmaarse schreden ons via de tunnel bij mijn oude omgeving bracht.
De buurt zelf is niet erg veranderd, behalve dan de rommelige dakkapellen en tuintjes.
Maar de omgeving is enorm veranderd.
Als je echter voorzichtig filmde en fotografeerde lukte het redelijk om een beeld "als vroeger" te krijgen.
Nee......
Het verleden is niet dood.
Het heden is er door het verleden.
Staat er niet los van.
Om een uur of zes moesten we ons inchecken in het hotel in WaZ.
Dat beperkte de tijd van ons verblijf in Alkmaar een beetje.
Maar het was een aangenaam en dus plezierig bezoek.
Als vanouds.
De trein bracht ons de volgende dag, na onze WaZ ervaring, in Amsterdam.
Amsterdam een plaats om wederom nostalgie te snuiven.
Heerlijke stad.
Stad om in te wonen (mits je het geluk hebt om een leuke woning op een leuke plaats te hebben).
Op een hoek van de Prins Hendrikkade is een leuk klein Spaans cafeetje.
Met Spaanse muziek op de achtergrond smaakt een Spaans pilsje (San Miquel) prima.
Echter in Amsterdam bleek er nog tijd genoeg over te zijn om de trein naar Enkhuizen te pakken.
Ooit in Enhuizen geweest?
Doen!
Enkhuizen is een leuke en mooie en oude stad.
Wat wil je nog meer?
Hier liggen voor mij ook vele herinneringen.
Wat wil je?
Ik ben er geboren en we brachten als kinderen onze vakanties door bij opa en oma in Enkhuizen.
Elke keer als ik er ben loop ik langs hun oude huis.
Eigenlijk twee aan elkaar gebouwde huisjes.
In het linker huis had mijn opa zijn schoenmakerij en in het andere woonden ze.
Het huis van opa en oma.
Tevens het geboortehuis van mijn moeder.
Tot onze verrassing waren ze het aan het opknappen.
Daarom waren er geen gordijnen voor de ramen en konden we naar binnen gluren.
Behalve dat het veel witter geschilderd was dan vroeger leek er weinig veranderd.
Zelfs de hoekkast was er nog.
Wederom aanstormende herinneringen.
Wauw.
Voor mij bestaat Enkhuizen voor een groot gedeelte uit herinneringen.
Ik ga niet alles van ons verblijf vermelden.
Wel dat we daar een nicht van me ontmoetten en haar kleindochter en dat dit verblijf van de oorspronkelijk geplande paar uur uitgroeide tot een nacht.
Er bleek het jaarlijkse JAZZ festival te zijn.
Dat hadden we nog nooit meegemaakt.
Gelukkig bleek onze "torenkamer" in het hotelletje waar we vaker zijn geweest beschikbaar.
We hebben er maar gebruik van gemaakt.
Sebo weet precies waar ik het over heb.
We hebben daar samen een paar maal gelogeerd.
De kamer heet: het Hemeltje.
Daar valt over na te denken.
Helaas viel het festival min of meer in het water.
Daarom hebben we een groot gedeelte van de avond in de Dromedaris doorgebracht.
Daar was een prima groep uit Denver, USA.
En wat een embiance.
Ik heb er gefilmd met mijn fotocamera.
De kwaliteit is niet geweldig maar ik zal zien of ik er iets van op youtube kan krijgen.
De volgende morgen weer het nodige gefilmd, nu met de echte videocamera, en gefotografeerd.
Die goeie ouwe NS bracht ons 's middags keurig in Hengelo.
Zaterdag om ongeveer half vier arriveerden we daar.
Heerlijk en gezond.
Zo'n paar dagen uit de sleur van alle dag.
Alleen zou ik de buurman helpen en dat was ik door onze onvoorziene verlenging totaal vergeten.
Sorry buurman.
Fijn dat het je ook zonder mijn hulp is gelukt.
Grote sterke jonge man.
Dat scheelt.
DQ
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten