Twentse lente bezigheden.

Het is al enige tijd rustig hier.
Daar zijn redenen voor.
Ben vrij druk met andere zaken en daarna ontbreekt me de puf om achter de PC te zitten.

Gisteravond was Sebo hier om video's en foto's te laten zien die hij maakte in Israël.
Mooi.
Er zal wel genoeg op Internet verschijnen vermoed ik.
Daarvoor de site van Sebo maar in de gaten houden.

Zolang het fraaie lenteweer mij naar buiten noodt zal er enige rust heersen hier.
Het onderhoud van dit oude huis zet me aan het werk.
Dat doe ik wel rustig aan.
Het hoeft niet allemaal in de hurry en bovendien merk ik dat opa wat houteriger wordt.............
(En de portemonnee wat dunner.)

Heerlijk die lente.
Mooiste tijd van het jaar.
Zelfs in mijn kleine stadstuin gebeurt van alles.
Vele kleine dingen die me geregeld naar video- en fotocamera doen grijpen.

Een lichtgroene waas begint die nare kale takken te omhullen.
De vogels zingen hun vreugde uit.
Sierlijke witte vlinders en bonkerige hommels fladderen om het hoofd.
En de mens doet al herriënd mee.
Hun kleurige balonnen, hoog in de lucht, laten zich gehoorzaam door de lichte wind voortbewegen.
Brullend volgeblazen door vuurrode vlammende tongen.

Nog hoger, zo hoog dat hun gebrul niet te horen is, vliegtuigen.
Kleine stipjes, een lange , langzaam in het blauw oplossende, witte sjerp achter zich aan slepend.

En nu, in het westen, een in brand gestoken hemel.
Een verschijnsel dat me elke keer weer in verrukking brengt.
Onbegrijpelijk dat het velen niet eens opvalt.

Mooi allemaal.
Veel minder mooi dat ik eergisteren een aangeboden etentje, nog voor het begon, gedag moest zeggen.
Hevige hoofdpijn en de daarbij behorende misselijkheid dwongen me naar huis te gaan.
Jammer van de gemiste gezelligheid en het gemiste etentje.
Zonde....

Ik ga me bekoffieën.

DQ
.