Bijeenkomsten

Een interessant weekend is achter de rug.
Interessant, leuk en soms een beetje ontroerend.

Zaterdag vond in Oldenbroek een reünie plaats.
Het was een samenkomen van mensen die, mede onder leiding van mijn vader, in Alkmaar de jeugdclub bezochten.
Aangezien dat ruim 50 jaar geleden het geval was, is het duidelijk dat de jeugd van toen, tot de ouderen van nú behoren.
Daarom was het een goed idee van de organisatoren om kleine naamstrookjes te maken die op de borst werden gespeld.
Dat gaf aanleiding tot verrassende kreten.
"Hé, dat is leuk, ik had je niet meer herkend. Wat leuk, weet je nog.......".
Ja, we weten het nog.
We weten het nog allemaal.
En als er dan foto's van TOEN bij worden gehaald vallen jaren weg.
Alsof er amper verschil is tussen toen en nu.

Pijnlijk worden de verschillen echter duidelijk als de namen worden opgenoemd van hen die er na de laatste reünie van vier jaar geleden niet meer zijn.
Des te opmerkelijker dat er nu enkelen niet aanwezig waren omdat de reünies naar hun smaak te snel elkaar opvolgden.
Natuurlijk is dat niet zo.
Bij leeftijden tot 80 jaar (mijn vader is zelfs 94) moeten er zelfs snel opvolgingen zijn.
Vandaar dat er nu voorzichtig werd gesproken over een reünie over 2 jaar en dan in de geboortestad van de jeugdclub, Alkmaar.

Velen hebben geholpen om de reünie tot een heel geslaagd evenement te maken.
Als ik namen noem bestaat altijd het grote gevaar dat er mensen worden overgeslagen.
Daarom beperk ik me, sorry voor de onbesprokenen, maar tot Tony Suk en Corry, de vrouw van Anne van de Bijl.
Dank beste mensen en effe uitrustuh.......!

Tot ons aller spijt was Anne niet aanwezig.
Als de ultimate wereldreiziger is hij afhankelijk van de medewerking van luchtvaartmaatschappijen.
Aangezien Alitalia aan het staken was strandde Anne in Italië.
Jammer.

Ik heb, tot mijn accu het af liet weten, grote gedeelten van de bijeenkomst op de video vast gelegd.
Als dat eenmaal en t.z.t. bewerkt op de DVD staat kan Anne alsnog een beeld van het gebeuren krijgen.
Sommige stukken die ik heb opgenomen zullen er niet helemaal strak opstaan.
Het valt niet mee om de camera een tijd stil te houden als je schouders niet mee willen werken.
Zal toch eens op zoek gaan naar een eenbenig statief.

Er is veel te vertellen.
Bijvoorbeeld over de korte toespraak van mijn vader, over het leuke gesprek dat we hadden met Kees Glas en zijn Koreaanse belevenissen.
Over Jan van Veen, de opvolger van mijn vader in Alkmaar die ik, dacht ik, nooit meer heb gesproken.
Over het zingen, over............... enz.

Omdat dit niet echt een verslag maar eerder een impressie is laat ik de rest rusten.
Mensen van de organisatie: BEDANKT.
Deelnemers: BEDANKT
Onze zoon, Anjo, heel erg bedankt voor het wegbrengen en ophalen.
Het was anders onmogelijk geweest voor zijn opa, mijn vader, om er bij te zijn.
Dank, Dank!

========================
========================

Zondag, gisteren, 26 oktober.
Weer een reünie.
Niet al zodanig gepland maar uiteindelijk met dezelfde inhoud.

We, Marijke, Lenie, haar zuster, en ik waren uitgenodigd op een, wegens gezondheidsklachten uitgesteld, verjaardagsfeestje.
Tante Co, een zuster van Marijke's moeder, was 85 jaar geworden.
De happening vond plaats in Oudorp, gemeente Alkmaar.
Voor dat je daar met openbaar vervoer bent heb je wel enkele uren achter de rug.
Toch waren we te vroeg zodat we in Amsterdan zijn uitgestapt om wat te slenteren en een kopske koffie te nuttigen.
Zelfs daarna waren we nog te vroeg op de plaats van bestemming.
Oorzaak: een busdienst die zondag's één keer per uur vanaf station Alkmaar naar Oudorp reed.

Die middag was eveneens een feest van herkenning.
Overigens meer voor de dames dan voor mij.
Ik kende slechts enkelen van de grote familie.
Toch vond ik het ook erg leuk.

Mede omdat we daarna met de auto werden afgezet op het station Alkmaar verliep de terug reis voorspoedig, afgezien van een sterk afremmenden trein die vlak voor Apeldoorn een botsing kreeg met een wild zwijn.
De trein heeft de reis overleefd!
Je moet er toch niet aandenken dat zoiets je in een snel rijdende auto overkomt.
Lenie woont in Deventer en stapte daar uit.
Ondanks de vertraging waren we op tijd in Hengelo.
Een opkomend honger gevoel hebben we in "ons" Grieks restaurant de nek om gedraaid.
Thuis direct naar bed gegaan.
Het was niet de moeite meer waard om de kachel aan te steken.

Precies om twaalf uur (wintertijd) was een geslaagd weekend afgesloten.

DQ
.