Burgerslachtoffers

Gisteravond keek ik naar Pauw & Witteman.
Te gast was o.a. de fractievoorzitter van de Christen Unie, Arie Slob.
Ter sprake kwam een parodie op Koningin Beatrix.
Zij ging naar bed met het portret van Claus naast zich.
Arie Slob vond dit smakeloos en dat vond ik ook.
De zondagsrust kwam ter sprake.
Hij sprak er in vrij algemene termen over en daar heb ik weinig commentaar op.
Het belangrijkste echter wat ter tafel kwam waren de omstandigheden waarbij vele burgerslachtoffers vielen in Uruzgan.

Wanneer je er vanuit gaat dat de CU achter de uitzending staat van "onze jongens" dan zijn ze dus ook mede verantwoordelijk voor afschuwelijke zaken die nu eenmaal plaats vinden als je zo nodig mee wilt vechten.
De politicus heeft het dan natuurlijk over: het is vreselijk wat er is gebeurd, het moet uitgezocht worden, mogelijk zijn de Nederlanders niet schuldig enz.
Maar ik merk niets van de mens achter de politicus die geschokt en verdrietig is over zoveel burgerslachtoffers.
Slachtoffers waar hij mede verantwoordelijk voor is.

Ach, het is nou eenmaal ver weg.
De emoties zouden heel wat sterker zijn als zich een dergelijk drama zou afspelen binnen Nederlandse grenzen, laat staan binnen de gezinnen van de verantwoordelijke politici.
Het is een ver van mijn bed show en het mijn "naaste broeder" geldt minder voor een doodgeschoten baby ver weg.

Dichterbij zijn, en komen, de veteranen die voor het leven getekend zijn.
Vaak Nederlandse kindsoldaten.
Of kan je een verantwoorde keuze maken bij de beslissing om militair te worden als je rond de 20 bent?
Ik geloof er niets van.

Sterkte en veel genade dames en heren politici.

DQ

.